က်မက ကဗ်ာေတြကို ခ်စ္တယ္၊ ကဗ်ာေတြ ဖတ္ရတာ ႏွစ္သက္တယ္၊ ကဗ်ာေရးဖြဲ႔ရတာ ေပ်ာ္တယ္၊ ကဗ်ာေရးသူေတြနဲ႔ ခင္မင္သိကၽြမ္းရတာလဲ ၀မ္းေျမာက္တယ္။ ခင္မင္ရာ ခင္မင္ေၾကာင္း ဘေလာ့ေတြမွာ တခါတေလ ကဗ်ာနဲ႔ ကြန္မန္႔ေပးေလ့ရွိသလို ကိုယ့္ဆီမွာလဲ ကဗ်ာေလးေတြေရးၿပီး ကြန္မန္႔လာေပးၾကရင္ သိပ္၀မ္းသာတာပဲ။ ကိုယ့္အတြက္ တကူးတက ရည္ရြယ္ၿပီး ကဗ်ာလက္ေဆာင္ ေပးလာရင္ေတာ့ တျခားလက္ေဆာင္ေတြ ရတာထက္ ပိုၿပီး ၾကည္ႏူး ေက်နပ္လို႔ မဆံုးေတာ့ဘူး။
တျမန္မေန႔တုန္းက က်မေမးလ္ထဲ ကဗ်ာဖြဲ႔ထားတဲ့ စာေလး ၂ ေစာင္ ေရာက္လာပါတယ္။ ပို႔သူကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ခရမ္းျပာႏွမအတြက္ အျမဲ လြမ္းနာက်ေနတတ္တဲ့ အကိုႀကီး ကိုဟယ္ရီ ပါပဲ။ ကိုဟယ္ရီနဲ႔ ခင္မင္ရင္းႏွီးခဲ့တာ ဟိုးအရင္ ကိုျပဴးက်ယ္သို႔ ေပးစာမ်ား ဆိုၿပီး ေရွးကဗ်ာေတြ အေၾကာင္း တင္ခါစေလာက္ကတည္းကပါ။ ျမန္မာကဗ်ာေတြကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးသူခ်င္း သိကၽြမ္းရင္းႏွီးခဲ့ၾကၿပီး သူ႔ကဗ်ာ ကိုယ့္ကဗ်ာ ေပးဖတ္ ေ၀ဖန္ျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္။ ကိုဟယ္ရီက ျမန္မာကဗ်ာ စည္းမ်ဥ္း စည္းကမ္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အေတာ္ေလး က်မ္းေက်သလို က်မေရးတဲ့ ကဗ်ာေတြထဲမွာ မွားတာရွိရင္လဲ အျမဲေထာက္ျပ ျပင္ဆင္ေပးတတ္သူပါ။ သူက က်မဆီကို ကဗ်ာ ၂ ပုဒ္ ေမးလ္နဲ႔ ပို႔ေပးလာပါတယ္။ တပုဒ္က အျဖည့္ခံရတုအတြက္ အျဖည့္ရတု တပိုဒ္နဲ႔ ေနာက္တပုဒ္ကေတာ့ … အင္း … ဖတ္သာၾကည့္ၾကပါေတာ့ ... ။
***
အျဖည့္ခံရတုႏွစ္ပိုဒ္ကို ဒီေနရာမွာ တင္ဖူးပါတယ္။ ၂၀၀၇ ဇူလိုင္တုန္းကဆိုေတာ့ ၃ ႏွစ္ေတာင္ ေက်ာ္ၿပီေပါ့။ မူလေရးသူရဲ႕ အျဖည့္ခံရတုကို က်မျဖည့္ေရးခဲ့တဲ့ အပိုဒ္မွာ အခ်ီပိုဒ္က ကာရန္နည္းနည္း လြဲေနတာေၾကာင့္ (၃ ႏွစ္ ေက်ာ္မွ) ကိုဟယ္ရီက လာထပ္ျဖည့္ေပးပါတယ္။ မူလေရးသူရဲ႕ ပထမ ၂ ပိုဒ္၊ က်မျဖည့္ထားတဲ့ အပိုဒ္၊ ကိုဟယ္ရီ ျဖည့္စြက္တဲ့ အပိုဒ္ အားလံုးကို ျပန္တင္ထားလိုက္ပါတယ္။ ဖတ္ၾကည့္ၾကပါအံုး။
***
(၁) က်ိဳးေမွ်ာ္ကာရည္၊ သည္လိုစကား၊ ေျပာပါျငားက၊ သည္ကားျဖစ္ရာ၊ သိေနပါလွ်က္၊ သက္သက္တမင္၊ အဆိုးျမင္ျဖင့္၊ ဆင္ျခင္မဲ့စြာ၊ ဣႆာတရား၊ လက္ကိုင္ထား၍၊ အျခားသူငွာ၊ ဂုဏ္သိကၡာကို၊ ထိုသို႔ညိွဳးႏြမ္း၊ ျဖစ္ေစစမ္းဟု၊ စိတ္ၾကမ္းရန္ၿငိဳး၊ အမ်ိဳးမ်ိဳးျပင္၊ ျဖဴစင္သူမ်ား၊ အထင္မွားေအာင္၊ မီးေလာင္ေလပင့္၊ ေျမေခြးက်င့္ႏွင့္၊ မသင့္ႀကိဳးပမ္း၊ ထိုနည္းလမ္းကို၊ ဖ်က္လမ္းဆိုသင့္မဆိုသင့္။ ။
(၂) ႏႈိးေဆာ္ပါသည္၊ တည္ၾကည္စိတ္ထား၊ မုဒိပြား၍၊ ဤကားသစၥာ၊ ျဖစ္တည္ရာဟု၊ သူငွာအမ်ား၊ သုတပြားေအာင္၊ စကားခ်ိဳသာ၊ ပညာျပည့္၀၊ ႏွလံုးလွျဖင့္၊ ေထာက္ျပေ၀ဖန္၊ အႀကံဥာဏ္ကို၊ ၫႊန္းဆိုသူအား၊ လိုလားၿခိမ့္စြာ၊ ဖိတ္ေခၚကာလွ်င္၊ အျမင္ဖလွယ္၊ ခင္တြယ္စိတ္ထား၊ မိတ္၀တၱရားႏွင့္၊ စကားစစ္ျပင္၊ အေျခတင္ကို၊ အစဥ္ႀကိဳးပမ္း၊ ထိုနည္းလမ္းအား၊ လက္ကမ္းႀကိဳသင့္မႀကိဳသင့္။ ။ (Philtre)
(၃) သို႔ေသာ္ ငါသည္၊ ရြယ္ရည္စိတ္မွာ၊ ေစတနာျဖင့္၊ ေသခ်ာေထာက္ထား၊ မွန္ျမင္အားကို၊ ေျပာၾကားဆိုလည္း၊ မလိုသူငါ၊ မုဒိတာမဖက္၊ ဣႆာစြက္လ်က္၊ မုန္းဖက္ရန္လို၊ ေဒါသပိုၾက၊ “ငါကပညာ၊ တတ္သည္မာန”၊ ေထာင္လႊားၾကလ်က္၊ အျပစ္စြက္၏၊ ေျပာမိစကား၊ ေရးမိမွားက၊ ေတာင္းပန္ခကာ၊ ေမတၱာမပ်က္၊ သစၥာနက္ျဖင့္၊ ရန္ဖက္မသမ္း၊ အမွန္လမ္းကို၊ ဆက္လွမ္းလိုလင့္ … မလိုလင့္ … ။ … ။ (ေမဓာ၀ီ)
(၄) မ်ိဳးေနာ္ကြာသည္၊ လမ္းႏွစ္လီတြင္၊ တည္ၾကည္စိတ္ထား၊ မုဒိပြား၍၊ စကားခ်ိဳခ်ိဳ၊ ညြန္းဆိုသူအား၊ လုိလားဖိတ္ေခၚ၊ အေဖာ္ေကာင္းျဖစ္၊ စကားစစ္ျပင္၊ ေျခတင္ေဆြးေႏြး၊ ေႏြးေထြးရည္မွန္း၊ ဤနည္းလမ္းအား၊ လက္ကမ္းႀကိဳဆို၊ သင့္ရာဆိုပါ၊ ဣႆာတရား၊ လက္ကိုင္ထား၍၊ တပါးသိကၡာ၊ ညိႇဳးႏြမ္းပါေစ၊ စိတ္မွာတမင္၊ အဆိုးျမင္ျဖင့္၊ ဆင္ျခင္ကင္းလ်က္၊ အဖ်က္စိတ္ထား၊ ထင္မွားကုန္းတိုက္၊ ေျမေခြးမိုက္သို႔၊ စိုက္စိုက္စိတ္ၾကမ္း၊ ထိုနည္းလမ္းကို၊ ဖ်က္လမ္းဆိုမွ၊ သင့္မည္ပေလ၊ ႏႈတ္စခ်ိဳသာ၊ ေစတနာျဖင့္၊ ေသခ်ာတိက်၊ ညႊန္ျပလက္ကမ္း၊ ဤနည္းလမ္းကို၊ တက္လွမ္းလိုသင့္ မလုိသင့္။ (ကိုဟယ္ရီ)
***
ကိုဟယ္ရီရဲ႕ ျဖည့္စြက္ရတု ကဗ်ာအတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ေနာက္ကဗ်ာတပုဒ္ကေတာ့ တေလာက ဆယ္ေစာင္တြဲထဲက ေကာက္ႏုတ္ၿပီး တင္ခဲ့ဖူးတဲ့ ဖိုးသူေတာ္ဦးႏုရဲ႕ စကားပံုေတြ ကို အတုယူေရးထားတဲ့ “မသူေတာ္ ဟယ္ရီရဲ႕ စကားပံုမ်ား” ပါ … တဲ့။ က်မေျပာတာ မဟုတ္ဘူးေနာ္ … သူ႔ဟာသူ နာမည္ေပးထားတာပါ။ သူေရးထားတာ ဖတ္ရင္းနဲ႔ က်မမွာ ရယ္လိုက္ရတာ။ ကိုယ့္ကို ႏွိပ္ကြပ္ထားမွန္း သိသိနဲ႔ ဖတ္လို႔လဲ ေကာင္းပါရဲ႕ … ၊ မ်ားေသာအားျဖင့္ အလြမ္းကဗ်ာေတြခ်ည္း သီဖြဲ႔တတ္တဲ့ ကိုဟယ္ရီက ခုလို ရယ္စရာကဗ်ာေလး ေရးလာေတာ့ လူမသိ သူမသိ ေမးလ္ထဲမွာပဲ ေပ်ာက္ပ်က္မသြားရေလေအာင္ အမွတ္တရ အေနနဲ႔ ဘေလာ့မွာ တင္ဖို႔ ခြင့္ေတာင္းၿပီးသကာလ … ေဖာ္ျပလိုက္ပါတယ္။ မသူေတာ္ ဟယ္ရီရဲ႕ စကားပံုမ်ားတဲ့ … မွတ္သားစရာမို႔ ဖတ္ၾကားနာၾကပါစို႔လား … ။
***
မသူေတာ္ ဟယ္ရီ စကားပံုမ်ား
ျမန္လယ္တလည္၊ ဉာဏ္ႂကြယ္စီသည္၊ ဟယ္ရီကၽြႏ္ုပ္၊ နားမရွိဗလာ၊ နားမခံသာေအာင္၊ လကၤာစုတ္ျဖင့္၊ အာပုတ္ငိုျပ၊ စကားပံုမဟုတ္၊ တမ်ိဳးထုတ္ၿပီးလွ်င္၊ အခ်ဳပ္ကို ေရာက္ေအာင္ပို႔ခဲ့မည္။
၁။ ေတြးမိေတြးရာ ေရးမိေရးရာ မေရးပါႏွင့္၊ ေႂကြးရွိမေပးသာ ေျပးမိေျပးရာ မေျပးပါႏွင့္။
ေတြးမိေတြးရာ ေရးမိေရးရာ ေရးက အျမဲတမ္းၾကံဆရမည္။ ေႂကြးရွိမေပးသာ ေျပးမိေျပးရာေျပးက ရဲအဖမ္းခံၾကရမည္။
၂။ ေဗဒါရီလိုလည္း ေရမခပ္ႏွင့့္၊ ေမဓာဝီလိုလည္း မေနအပ္သင့္။
ေဗဒါရီလို ေရခပ္က တကိုယ္တည္း ေနကုန္ ညစ္လိမ့္မည္။ ေမဓာဝီလို ေနတတ္က အပ်ိဳႀကီးေတြအကုန္ ျဖစ္လိမ့္မည္။
၃။ ေဒဝါလီလည္း မခံႏွင့္၊ ေမဓာဝီလည္း မၾကံႏွင့္။
ေဒဝါလီခံက မဲြနစ္၍ လူျဖစ္႐ံႈးတတ္သည္။ ေမဓာဝီၾကံက အျမဲမခ်စ္၍ သူပစ္မုန္းတတ္သည္။
၄။ ေသရြာဆီကိုလည္း မသြားခ်င္ႏွင့္၊ ေမဓာဝီလိုလည္း စကားမထြင္သင့္။
ေသရြာဆီကိုသြားခ်င္က နတ္ရြာမေရာက္လွ်င္ ခက္လိမ့္မည္။ ေမဓာဝီလိုစကားထြင္က ျပႆနာေပါက္ အစဥ္ တက္လိမ့္မည္။
၅။ ရပ္လုိ႔မေန သြားရင္းေသမည္ အမွန္တရားဆီ ရဲရဲခ်ီ (ဆရာေလး ေမဓာဝီ)
ငတ္လုိ႔မေန စားရင္းေသမည္ ပန္းကန္ျပားဆီ ရဲရဲခ်ီ (မသူေတာ္ ဟယ္ရီ)
သံသရာေလာက၊ ႏွစ္ဝအက်ိဳး၊ ဆိုးမ်ားေစမည္၊ ၾကံရြယ္ရည္လ်က္၊ ဟယ္ရီမည္ေခၚ၊ ငါမသူေတာ္လွ်င္၊ နာေအာ္ဖြယ္ရာ၊ ကုန္းတိုက္စာကို၊ ဒါယိကာ ဒါယိကာမ၊ မွတ္သားၾက၍၊ ေန႔ ည ေလ့က်က္ကုန္ၾကေလာ့။
***
မသူေတာ္ဟယ္ရီ စကားပံု ၿပီး၏။
***
အဲဒါပါပဲ … ဘေလာ့ဖတ္သူမ်ားကေတာ့ မသူေတာ္ဟယ္ရီရဲ႕ စကားပံုမ်ားကို ႏွစ္သက္ သေဘာက်ၾကမယ္ ထင္ပါရဲ႕။ ေမဓာ၀ီကေတာ့ သူလုပ္တာနဲ႔ ဒုကၡေရာက္ပါၿပီ။ သူေျပာတာ မယံုၾကပါနဲ႔ ေနာ္ း)))
မည္သို႔ပင္ ျဖစ္ေစေပါ့ေလ … မအားလပ္လို႔ စာမေရးျဖစ္တဲ့ ေန႔ေတြမွာ “လြမ္းကာ ငိုညည္းတတ္တဲ့ ခရမ္းျပာ အကိုႀကီး” ကိုဟယ္ရီရဲ႕ ႏွစ္သက္စဖြယ္ ကဗ်ာ ႏွစ္ပုဒ္နဲ႔ ပို႔စ္တခုတင္လိုက္ရပါေၾကာင္း … ။
***
ေမဓာ၀ီ
၃၀၊ စက္တင္ဘာ၊ ၂၀၁၀
၂၃း၂၅ နာရီ
တျမန္မေန႔တုန္းက က်မေမးလ္ထဲ ကဗ်ာဖြဲ႔ထားတဲ့ စာေလး ၂ ေစာင္ ေရာက္လာပါတယ္။ ပို႔သူကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ခရမ္းျပာႏွမအတြက္ အျမဲ လြမ္းနာက်ေနတတ္တဲ့ အကိုႀကီး ကိုဟယ္ရီ ပါပဲ။ ကိုဟယ္ရီနဲ႔ ခင္မင္ရင္းႏွီးခဲ့တာ ဟိုးအရင္ ကိုျပဴးက်ယ္သို႔ ေပးစာမ်ား ဆိုၿပီး ေရွးကဗ်ာေတြ အေၾကာင္း တင္ခါစေလာက္ကတည္းကပါ။ ျမန္မာကဗ်ာေတြကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးသူခ်င္း သိကၽြမ္းရင္းႏွီးခဲ့ၾကၿပီး သူ႔ကဗ်ာ ကိုယ့္ကဗ်ာ ေပးဖတ္ ေ၀ဖန္ျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္။ ကိုဟယ္ရီက ျမန္မာကဗ်ာ စည္းမ်ဥ္း စည္းကမ္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အေတာ္ေလး က်မ္းေက်သလို က်မေရးတဲ့ ကဗ်ာေတြထဲမွာ မွားတာရွိရင္လဲ အျမဲေထာက္ျပ ျပင္ဆင္ေပးတတ္သူပါ။ သူက က်မဆီကို ကဗ်ာ ၂ ပုဒ္ ေမးလ္နဲ႔ ပို႔ေပးလာပါတယ္။ တပုဒ္က အျဖည့္ခံရတုအတြက္ အျဖည့္ရတု တပိုဒ္နဲ႔ ေနာက္တပုဒ္ကေတာ့ … အင္း … ဖတ္သာၾကည့္ၾကပါေတာ့ ... ။
***
အျဖည့္ခံရတုႏွစ္ပိုဒ္ကို ဒီေနရာမွာ တင္ဖူးပါတယ္။ ၂၀၀၇ ဇူလိုင္တုန္းကဆိုေတာ့ ၃ ႏွစ္ေတာင္ ေက်ာ္ၿပီေပါ့။ မူလေရးသူရဲ႕ အျဖည့္ခံရတုကို က်မျဖည့္ေရးခဲ့တဲ့ အပိုဒ္မွာ အခ်ီပိုဒ္က ကာရန္နည္းနည္း လြဲေနတာေၾကာင့္ (၃ ႏွစ္ ေက်ာ္မွ) ကိုဟယ္ရီက လာထပ္ျဖည့္ေပးပါတယ္။ မူလေရးသူရဲ႕ ပထမ ၂ ပိုဒ္၊ က်မျဖည့္ထားတဲ့ အပိုဒ္၊ ကိုဟယ္ရီ ျဖည့္စြက္တဲ့ အပိုဒ္ အားလံုးကို ျပန္တင္ထားလိုက္ပါတယ္။ ဖတ္ၾကည့္ၾကပါအံုး။
***
(၁) က်ိဳးေမွ်ာ္ကာရည္၊ သည္လိုစကား၊ ေျပာပါျငားက၊ သည္ကားျဖစ္ရာ၊ သိေနပါလွ်က္၊ သက္သက္တမင္၊ အဆိုးျမင္ျဖင့္၊ ဆင္ျခင္မဲ့စြာ၊ ဣႆာတရား၊ လက္ကိုင္ထား၍၊ အျခားသူငွာ၊ ဂုဏ္သိကၡာကို၊ ထိုသို႔ညိွဳးႏြမ္း၊ ျဖစ္ေစစမ္းဟု၊ စိတ္ၾကမ္းရန္ၿငိဳး၊ အမ်ိဳးမ်ိဳးျပင္၊ ျဖဴစင္သူမ်ား၊ အထင္မွားေအာင္၊ မီးေလာင္ေလပင့္၊ ေျမေခြးက်င့္ႏွင့္၊ မသင့္ႀကိဳးပမ္း၊ ထိုနည္းလမ္းကို၊ ဖ်က္လမ္းဆိုသင့္မဆိုသင့္။ ။
(၂) ႏႈိးေဆာ္ပါသည္၊ တည္ၾကည္စိတ္ထား၊ မုဒိပြား၍၊ ဤကားသစၥာ၊ ျဖစ္တည္ရာဟု၊ သူငွာအမ်ား၊ သုတပြားေအာင္၊ စကားခ်ိဳသာ၊ ပညာျပည့္၀၊ ႏွလံုးလွျဖင့္၊ ေထာက္ျပေ၀ဖန္၊ အႀကံဥာဏ္ကို၊ ၫႊန္းဆိုသူအား၊ လိုလားၿခိမ့္စြာ၊ ဖိတ္ေခၚကာလွ်င္၊ အျမင္ဖလွယ္၊ ခင္တြယ္စိတ္ထား၊ မိတ္၀တၱရားႏွင့္၊ စကားစစ္ျပင္၊ အေျခတင္ကို၊ အစဥ္ႀကိဳးပမ္း၊ ထိုနည္းလမ္းအား၊ လက္ကမ္းႀကိဳသင့္မႀကိဳသင့္။ ။ (Philtre)
(၃) သို႔ေသာ္ ငါသည္၊ ရြယ္ရည္စိတ္မွာ၊ ေစတနာျဖင့္၊ ေသခ်ာေထာက္ထား၊ မွန္ျမင္အားကို၊ ေျပာၾကားဆိုလည္း၊ မလိုသူငါ၊ မုဒိတာမဖက္၊ ဣႆာစြက္လ်က္၊ မုန္းဖက္ရန္လို၊ ေဒါသပိုၾက၊ “ငါကပညာ၊ တတ္သည္မာန”၊ ေထာင္လႊားၾကလ်က္၊ အျပစ္စြက္၏၊ ေျပာမိစကား၊ ေရးမိမွားက၊ ေတာင္းပန္ခကာ၊ ေမတၱာမပ်က္၊ သစၥာနက္ျဖင့္၊ ရန္ဖက္မသမ္း၊ အမွန္လမ္းကို၊ ဆက္လွမ္းလိုလင့္ … မလိုလင့္ … ။ … ။ (ေမဓာ၀ီ)
(၄) မ်ိဳးေနာ္ကြာသည္၊ လမ္းႏွစ္လီတြင္၊ တည္ၾကည္စိတ္ထား၊ မုဒိပြား၍၊ စကားခ်ိဳခ်ိဳ၊ ညြန္းဆိုသူအား၊ လုိလားဖိတ္ေခၚ၊ အေဖာ္ေကာင္းျဖစ္၊ စကားစစ္ျပင္၊ ေျခတင္ေဆြးေႏြး၊ ေႏြးေထြးရည္မွန္း၊ ဤနည္းလမ္းအား၊ လက္ကမ္းႀကိဳဆို၊ သင့္ရာဆိုပါ၊ ဣႆာတရား၊ လက္ကိုင္ထား၍၊ တပါးသိကၡာ၊ ညိႇဳးႏြမ္းပါေစ၊ စိတ္မွာတမင္၊ အဆိုးျမင္ျဖင့္၊ ဆင္ျခင္ကင္းလ်က္၊ အဖ်က္စိတ္ထား၊ ထင္မွားကုန္းတိုက္၊ ေျမေခြးမိုက္သို႔၊ စိုက္စိုက္စိတ္ၾကမ္း၊ ထိုနည္းလမ္းကို၊ ဖ်က္လမ္းဆိုမွ၊ သင့္မည္ပေလ၊ ႏႈတ္စခ်ိဳသာ၊ ေစတနာျဖင့္၊ ေသခ်ာတိက်၊ ညႊန္ျပလက္ကမ္း၊ ဤနည္းလမ္းကို၊ တက္လွမ္းလိုသင့္ မလုိသင့္။ (ကိုဟယ္ရီ)
***
ကိုဟယ္ရီရဲ႕ ျဖည့္စြက္ရတု ကဗ်ာအတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ေနာက္ကဗ်ာတပုဒ္ကေတာ့ တေလာက ဆယ္ေစာင္တြဲထဲက ေကာက္ႏုတ္ၿပီး တင္ခဲ့ဖူးတဲ့ ဖိုးသူေတာ္ဦးႏုရဲ႕ စကားပံုေတြ ကို အတုယူေရးထားတဲ့ “မသူေတာ္ ဟယ္ရီရဲ႕ စကားပံုမ်ား” ပါ … တဲ့။ က်မေျပာတာ မဟုတ္ဘူးေနာ္ … သူ႔ဟာသူ နာမည္ေပးထားတာပါ။ သူေရးထားတာ ဖတ္ရင္းနဲ႔ က်မမွာ ရယ္လိုက္ရတာ။ ကိုယ့္ကို ႏွိပ္ကြပ္ထားမွန္း သိသိနဲ႔ ဖတ္လို႔လဲ ေကာင္းပါရဲ႕ … ၊ မ်ားေသာအားျဖင့္ အလြမ္းကဗ်ာေတြခ်ည္း သီဖြဲ႔တတ္တဲ့ ကိုဟယ္ရီက ခုလို ရယ္စရာကဗ်ာေလး ေရးလာေတာ့ လူမသိ သူမသိ ေမးလ္ထဲမွာပဲ ေပ်ာက္ပ်က္မသြားရေလေအာင္ အမွတ္တရ အေနနဲ႔ ဘေလာ့မွာ တင္ဖို႔ ခြင့္ေတာင္းၿပီးသကာလ … ေဖာ္ျပလိုက္ပါတယ္။ မသူေတာ္ ဟယ္ရီရဲ႕ စကားပံုမ်ားတဲ့ … မွတ္သားစရာမို႔ ဖတ္ၾကားနာၾကပါစို႔လား … ။
***
မသူေတာ္ ဟယ္ရီ စကားပံုမ်ား
ျမန္လယ္တလည္၊ ဉာဏ္ႂကြယ္စီသည္၊ ဟယ္ရီကၽြႏ္ုပ္၊ နားမရွိဗလာ၊ နားမခံသာေအာင္၊ လကၤာစုတ္ျဖင့္၊ အာပုတ္ငိုျပ၊ စကားပံုမဟုတ္၊ တမ်ိဳးထုတ္ၿပီးလွ်င္၊ အခ်ဳပ္ကို ေရာက္ေအာင္ပို႔ခဲ့မည္။
၁။ ေတြးမိေတြးရာ ေရးမိေရးရာ မေရးပါႏွင့္၊ ေႂကြးရွိမေပးသာ ေျပးမိေျပးရာ မေျပးပါႏွင့္။
ေတြးမိေတြးရာ ေရးမိေရးရာ ေရးက အျမဲတမ္းၾကံဆရမည္။ ေႂကြးရွိမေပးသာ ေျပးမိေျပးရာေျပးက ရဲအဖမ္းခံၾကရမည္။
၂။ ေဗဒါရီလိုလည္း ေရမခပ္ႏွင့့္၊ ေမဓာဝီလိုလည္း မေနအပ္သင့္။
ေဗဒါရီလို ေရခပ္က တကိုယ္တည္း ေနကုန္ ညစ္လိမ့္မည္။ ေမဓာဝီလို ေနတတ္က အပ်ိဳႀကီးေတြအကုန္ ျဖစ္လိမ့္မည္။
၃။ ေဒဝါလီလည္း မခံႏွင့္၊ ေမဓာဝီလည္း မၾကံႏွင့္။
ေဒဝါလီခံက မဲြနစ္၍ လူျဖစ္႐ံႈးတတ္သည္။ ေမဓာဝီၾကံက အျမဲမခ်စ္၍ သူပစ္မုန္းတတ္သည္။
၄။ ေသရြာဆီကိုလည္း မသြားခ်င္ႏွင့္၊ ေမဓာဝီလိုလည္း စကားမထြင္သင့္။
ေသရြာဆီကိုသြားခ်င္က နတ္ရြာမေရာက္လွ်င္ ခက္လိမ့္မည္။ ေမဓာဝီလိုစကားထြင္က ျပႆနာေပါက္ အစဥ္ တက္လိမ့္မည္။
၅။ ရပ္လုိ႔မေန သြားရင္းေသမည္ အမွန္တရားဆီ ရဲရဲခ်ီ (ဆရာေလး ေမဓာဝီ)
ငတ္လုိ႔မေန စားရင္းေသမည္ ပန္းကန္ျပားဆီ ရဲရဲခ်ီ (မသူေတာ္ ဟယ္ရီ)
သံသရာေလာက၊ ႏွစ္ဝအက်ိဳး၊ ဆိုးမ်ားေစမည္၊ ၾကံရြယ္ရည္လ်က္၊ ဟယ္ရီမည္ေခၚ၊ ငါမသူေတာ္လွ်င္၊ နာေအာ္ဖြယ္ရာ၊ ကုန္းတိုက္စာကို၊ ဒါယိကာ ဒါယိကာမ၊ မွတ္သားၾက၍၊ ေန႔ ည ေလ့က်က္ကုန္ၾကေလာ့။
***
မသူေတာ္ဟယ္ရီ စကားပံု ၿပီး၏။
***
အဲဒါပါပဲ … ဘေလာ့ဖတ္သူမ်ားကေတာ့ မသူေတာ္ဟယ္ရီရဲ႕ စကားပံုမ်ားကို ႏွစ္သက္ သေဘာက်ၾကမယ္ ထင္ပါရဲ႕။ ေမဓာ၀ီကေတာ့ သူလုပ္တာနဲ႔ ဒုကၡေရာက္ပါၿပီ။ သူေျပာတာ မယံုၾကပါနဲ႔ ေနာ္ း)))
မည္သို႔ပင္ ျဖစ္ေစေပါ့ေလ … မအားလပ္လို႔ စာမေရးျဖစ္တဲ့ ေန႔ေတြမွာ “လြမ္းကာ ငိုညည္းတတ္တဲ့ ခရမ္းျပာ အကိုႀကီး” ကိုဟယ္ရီရဲ႕ ႏွစ္သက္စဖြယ္ ကဗ်ာ ႏွစ္ပုဒ္နဲ႔ ပို႔စ္တခုတင္လိုက္ရပါေၾကာင္း … ။
***
ေမဓာ၀ီ
၃၀၊ စက္တင္ဘာ၊ ၂၀၁၀
၂၃း၂၅ နာရီ
