မေန႔က အီးေမးလ္စစ္ေတာ့ က်မအတြက္ ႏွစ္သစ္ကူး လက္ေဆာင္ဆိုၿပီး ကဗ်ာေလးေတြ ေရာက္ေနတာ ေတြ႕ရတယ္။ တပုဒ္က ၁၄ ရက္ေန႔ညက၊ ေနာက္တပုဒ္ကေတာ့ ၁၅ ရက္ေန႔ ေန႔လည္က ပို႔ထားတာပါ။ ဒီလက္ေဆာင္ ကဗ်ာေလးေတြကို ဖတ္ၿပီး က်မ အလြန္ပဲ ၀မ္းသာ ေပ်ာ္ရႊင္ မိပါတယ္။ ကဗ်ာေတြကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးတဲ့ က်မဟာ ... ပစၥည္းလက္ေဆာင္ထက္ က်မအတြက္ ရည္ရြယ္ျပီး ေရးပို႔ေပးတဲ့ ကဗ်ာလက္ေဆာင္ကို ပိုၿပီး တန္ဖိုးထား ႏွစ္သက္မိလို႔ပါပဲ။ က်မ ႏွစ္သက္တဲ့ ကဗ်ာေလးေတြကို က်မအတြက္ ႏွစ္ကူးလက္ေဆာင္ အျဖစ္ ေပးပို႔သူ ဆရာ ႏွစ္ဦးလံုးကို ေက်းဇူးအထူး တင္ပါတယ္။
က်မရတဲ့ လက္ေဆာင္ကဗ်ာေလး ၂-ပုဒ္ကို အမွတ္တရ အေနနဲ႔ ဘေလာ့မွာ တင္လိုက္ပါတယ္။
ဆရာတဦးကေတာ့ သူ႔အမည္ကို မေဖာ္ျပပါနဲ႔လို႔ ေတာင္းဆို ထားတဲ့အတြက္ ... အမည္ကို ခ်န္လွပ္ထားရတာ နားလည္ေပးၾကပါလို႔ ... ။
***
ႏွစ္ကူး ဆုမြန္
သၾကၤန္အတာ၊ ခုခ်ိန္ခါမွာက်မရတဲ့ လက္ေဆာင္ကဗ်ာေလး ၂-ပုဒ္ကို အမွတ္တရ အေနနဲ႔ ဘေလာ့မွာ တင္လိုက္ပါတယ္။
ဆရာတဦးကေတာ့ သူ႔အမည္ကို မေဖာ္ျပပါနဲ႔လို႔ ေတာင္းဆို ထားတဲ့အတြက္ ... အမည္ကို ခ်န္လွပ္ထားရတာ နားလည္ေပးၾကပါလို႔ ... ။
***
ႏွစ္ကူး ဆုမြန္
ဗ်ာပါပူေဆြး၊ ခ်စ္သူေလးကို
ေရေအးေမတၱာ၊ ေလာင္းလိုပါျငား
ေမကားတနယ္၊ ေမာင္၀ယ္တေက်း
ခရီးေ၀းလ်က္၊ ၾကင္သူသက္ကို
ျဖန္းပက္သြန္းခြင့္ မသာၿပီ။
ပိေတာက္န႔ံေမႊး၊ နံ႔သာေအးကုိ
ေမ့ပါးျပင္ထက္၊ မြတ္မြတ္ညက္တြင္
ညင္သာဖြဖြ၊ လိမ္းလိုလွလဲ
လက္ေတြ႔မက်၊ ေ၀းလ်လ်မို႔
မႈန္းခ်ယ္ သ-ခြင့္ မသာၿပီ။
ဘယ္လိုပင္ေ၀း၊ ၾကားေလေသြးလဲ
ေမာင့္ၾကင္နာေႏြး၊ ခ်စ္စိတ္ေထြးျဖင့္
စိတ္ျခင္းလက္ဆက္၊ ခ်စ္ျခင္းထပ္ကာ
ေမတၱာရင္းမွန္၊ သည္းထန္ထန္သည္
နီးဖို႔အားအင္ ျဖစ္မည္တကား ...
လက္ခ်င္းဆက္ဆက္ ျမဲေစသား။
............................... (ကလိုေစးထူး)
***
ဒါကေတာ့ အမည္ မေဖာ္လိုသူ ဆရာရဲ႕ စာပါ။
မေမဓာ၀ီ
ရတုပိုဒ္စုံ ကဗ်ာကို ဒီေန႔ ဖတ္လိုက္ရတယ္။ ဒီလို ရတုကဗ်ာေတြ၊ အေတြးအေရးေတြ မဖတ္ျဖစ္တာ အေတာ္ၾကာခဲ့ၿပီ။ အမွတ္မထင္ ဖတ္လိုက္ရေတာ့ အရသာတမ်ိဳး ျပန္ခံစားရလိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ဒီလို အလြမ္းဘြဲ႔ေတြကို ေရွးစာဆိုေတြက မယ္ဘြဲ႕ေမာင္ဘြဲ႔ ေရးတတ္ၾကတာကို သတိရမိတယ္။ စာဆုိ တေယာက္တည္းကပဲ ႏွစ္မ်ိဳး ေရးတတ္သလို၊ စာဆိုတေယာက္စီက အခံအလိုက္ ေရးၾကတာမ်ိဳးလည္း ရွိတယ္။ ဒါက ျမန္မာစာေပရဲ့ `အလွတပါး´ လို႔ ေျပာရင္လည္း ရႏုိင္ပါတယ္။
က်ေနာ္လည္း သႀကၤန္အလြမ္းေျပ အျဖစ္ မေမဓာ၀ီရဲ့ မယ္ဘြဲ႔ရတု အတြက္ ေမာင္ဘြဲ႔ `အလုိက္ရတု´တပုဒ္ ေရးလိုက္တယ္။ ဖတ္ၾကည့္လိုက္ပါဦး။
***
ကဗ်ာေရးတဲ့ အတာသႀကၤန္
***
ကဗ်ာေရးတဲ့ အတာသႀကၤန္
ေရေအးအတာ
သႀကၤန္ခါတြင္၊ သက္လ်ာႏွမ
ဆင္းသိဂၤကို၊ ေအးျမခ်စ္ခင္
သြန္းေလာင္းခ်င္လည္း၊ ၾကင္သူနယ္ျခား
ေမာင္နယ္ျခားႏွင့္၊ ဆီးတားေ၀းကြယ္
ပင္လယ္တဖက္၊ ကၽြန္းတဖက္မို႔
လြမ္းလ်က္ႏွင့္သာ၊ ေမတၱာဆပြား
မာေစသားဟု၊ ထံပါးစိေႏၲ
ေတာင္းဆုေခၽြ၍၊ မေသြသစၥာ
ေရသီတာကို၊ ထပ္ကာျဖန္းသြန္း
ေအးေစၫႊန္းသည္၊ ေ၀ရႊန္းစႏၵာ
လ,ပမာလွ်င္…
အတာေရသို႔ ေအးေစတကား။
ေ၀ေမႊးနံ႔သာ
ဘယ္ညာပါးျပင္၊ ခ်စ္သူခင္ကို
ၾကင္နာ႐ိႈက္နမ္း၊ မခြဲတမ္းလွ်င္
သည္းကၽြမ္းစိမ့္စိမ့္၊ တသိမ့္သိမ့္မွ်
ယုယခ်င္လဲ၊ ေ၀းေနဆဲမို႔
ေမာင္ဘယ္ေတာ့ခါ၊ ေရာက္လာလိမ့္ႏိုး
လြမ္းေမွ်ာ္ကိုး၍၊ လြမ္းမိုးေစြရြာ
မငိုပါလင့္၊ သခင့္ကိုယ္ပြား
နံ႔သာမ်ားကို၊ ဘုရားျမတ္ထံ
ကပ္လွဴပန္၏၊ ဆယ္ျပန္အသက္
ေပါင္းဖက္ရည္စူး၊ စႏၵကူးပမာ
ထုံသင္းစြာလွ်င္…
နံ႔သာေ၀လို႔ ေမႊးေစတကား။
ေႂကြေဆြးကဗ်ာ
စာဋီကာဖြဲ႔၊ ေတြးနယ္ခ်ဲ႕၍
လြမ္းဘြဲ႔စာခ်ည္း၊ မသိုမွီးႏွင့္
နီးနီးေ၀းေ၀း၊ ေအးေအးပူပူ
စိတ္တူကိုယ္မွ်၊ ရင္ဆိုင္ၾကဖို႔
ေမာင္ကလက္ကမ္း၊ ေမလက္လွမ္းေပါ့
ပန္းခင္းတလွည့္၊ ဆူးတလွည့္ေပါ့
မႏြဲ႔စတမ္း၊ မေၾကာက္တမ္းေလ
ႏြမ္းရင္ခိုမွီ၊ ေမာင့္ရင္ဆီမွာ
တီတီတာတာ၊ ခ်စ္၀ါစာႏွင့္
သံသာေတးခ်င္း၊ ခြန္းတုံ႔ရင္းႏွင့္
ခ်စ္ျခင္းလကၤာ၊ သီဖြဲ႔ပါလွ်င္…
ကဗ်ာေတြမို႔ ေရးေစတကား။
............................(xxx)
***
နက္ဖန္ဆုိရင္ ျမန္မာႏွစ္ တႏွစ္ဆန္းျပန္ၿပီေပါ့ ... ။
က်မရတဲ့ လက္ေဆာင္ ကဗ်ာေလး ၂-ပုဒ္နဲ႔ က်မဘေလာ့ကို ခဏ ႏႈတ္ဆက္ရပါဦးမယ္။ အေျခအေနေပးတဲ့အခါ က်မ ျပန္လာပါမယ္။ ဘယ္ေတာ့လဲ ဆိုတာေတာ့ ေလာေလာဆယ္ မသိေသးပါဘူး။
က်မဘေလာ့ကို ခ်စ္ခင္စြာ ဖတ္႐ႈၾကသူမ်ား အားလံုး ျမန္မာႏွစ္သစ္အကူးမွာ မဂၤလာအေပါင္းနဲ႔ ျပည့္စံုၿပီး ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ ခ်မ္းသာ ၾကပါေစလို႔ ... ဆုေတာင္းရင္း ႏႈတ္ဆက္လိုက္ပါတယ္။
***
ေမတၱာျဖင့္ ...
ေမဓာ၀ီ
၁၆၊ ဧၿပီ၊ ၂၀၀၈
၁၁း၃၀ နာရီ
လူေတြရဲ႕ စိတ္သေဘာလို အေျပာင္းအလဲ ျမန္ျပီး ခန္႔မွန္းလို႔ မရတဲ့ထဲမွာ ဒီႏိုင္ငံက ရာသီဥတုလည္း တခု အပါအ၀င္လို႔ ေျပာရင္ရမယ္။ အခုေနသာ၊ အခုမိုးရြာ၊ အခုႏွင္းက် ... ဘယ္လိုမွ ႀကိဳတင္ တြက္ဆလို႔ မရပါဘူး။ ဒီက မိုးေလ၀သ ခန္႔မွန္းသူေတြလည္း အနီးစပ္ဆံုး မွန္ေအာင္ေတာ့ ခန္႔မွန္းေလ့ရွိၾကေပမဲ့ ရာႏႈန္းျပည့္ေတာ့ မမွန္ႏိုင္ဘူးဆိုရမယ္။ 
အရိုးျပိဳင္းျပိဳင္းနဲ႔ အပင္ေတြမွာလည္း ရြက္ႏုသစ္ကေလးေတြ အစီအရီ ထြက္လို႔ လာပါျပီ။
ကိုးတန္းတုန္းက အဂၤလိပ္စာမွာ သင္ခဲ့ရဖူးတဲ့ Willam Wordsworth ရဲ႕ Daffodils ကဗ်ာထဲက ဒက္ဖိုေဒးလ္ ပန္းေလးေတြကိုလည္း ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ျမင္ခဲ့ဖူးျပီ။ ျမင္ဖူးရံုမက ခူးျပီး ဘုရားကို ကပ္လွဴခြင့္ ရခဲ့ဖူးျပီ။ 
