ရြာခ်ိန္သင့္ရာ ညဥ့္အခါ၌ ...

ခုတေလာ ရန္ကုန္မွာ မုန္တိုင္းရွိလို႔ မိုးေတြဆက္တိုက္ ရြာေနတာၾကာပါၿပီ။ ေန႔စဥ္ မိုးရြာေနတာၾကာလာေတာ့ မိုးကို ျငီးေငြ႕လာမိပါတယ္။ မနက္ခင္း ေစ်းသြားမယ္ ဆိုလည္း မိုးကရြာ၊ ေန႔လည္ေန႔ခင္း ကိစၥ ၀ိစၥ ရွိလို႔ ဟိုဟိုဒီဒီသြားမယ္ဆုိလည္း မိုးနဲ႔ တိုး၊ ညေနဘက္ အျပင္ထြက္မယ္ၾကံလည္း မိုးနဲ႔ မလြတ္ … အဲဒီလို ျဖစ္ေနေတာ့ မိုးကို ဘယ္ေလာက္ ခ်စ္တယ္ဆိုဆို စိတ္မရွည္ေတာ့ဘူး။ မရြာေစခ်င္ေတာ့ဘူး။ လူေတြလည္း ဒုကၡေရာက္လွၿပီ။ မိုးရြာၿပီဆိုတာနဲ႔ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရဲ႕ ေနရာ ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားက ကားလမ္းေတြ ေရလွ်ံကုန္ၾကၿပီ။ တခ်ဳိ႕ရပ္ကြက္က အိမ္ေတြထဲလည္း ေရေတြ၀င္ ကုန္ၾကၿပီ။ တခ်ဳိ႕ ေက်ာင္းေတြလည္း ပိတ္ထားလိုက္ရၿပီ။

မိုးကေတာ့ ရြာလို႔ေကာင္းေနတုန္းပါပဲ။
ရြာေကာင္းေကာင္းနဲ႔ သည္းထန္လြန္းတဲ့ မိုးကိုၾကည့္ၿပီး ဒီမိုးေၾကာင့္ လူေတြ ဘယ္ေလာက္ ဒုကၡေရာက္ၾကမလဲ … လို႔ ေတြးေနမိရာက ေပါကၡရ၀ႆမိုးကို သတိရလိုက္မိတယ္။ ေပါကၡရ၀ႆမိုး ဆိုတာ စိုေစခ်င္တဲ့သူကိုမွ စိုတဲ့မိုးလို႔ ၾကားဖူးတာပဲ။ *ေပါကၡရ၀ႆမိုးဆိုသည္မွာ ၾကာေတာ၌ ရြာေသာမိုးႏွင့္ တူေသာ မိုး ဆိုလိုသည္။* လို႔လည္း ဖတ္ခဲ့ရပါတယ္။ မဂၤလာရွိေသာမိုး … တဲ့ …။
ေ၀ႆႏၱရာဇာတ္ေတာ္မွာလာတဲ့ ေပါကၡရ၀ႆမိုးဘြဲ႕ကို ၾကံဳၾကိဳက္လို႔ ေဖာ္ျပလိုက္ ပါရေစ .. ။

မိုးေဆာင္းေႏြလ၊ သံုးပါးအစု၊ ရတုေျခာက္လီ၊ ရာသီပိုင္းျဖတ္၊ ဆဲ့ႏွစ္ရပ္မွာ၊ ကိတၱပတ္ေရာင္မႈိင္း၊ ျမသင္တိုင္းႏွင့္၊ ဆိုင္းဆိုင္းညိဳသြင္၊ ေၾကးမံုျပင္၊ စိမ္းလြင္လဲ့မႈန္၊ ေၾကာ့ေၾကာ့ျခံဳ၊ သံစံုေလးတြဲ႕၊ မိုးခ်င္းဘြဲ႕လို႔၊ အိုဘဲ့တိမ္သား၊ ေျပာက္က်ားက်ားႀကီး၊ ပန္းကုလားရြက္၊ နာနတ္သီးကြက္၊ ခ်င္းစိမ္းတက္ကဲ့ႏွယ္၊ အနက္မွာသံေရာင္၊ အျပာမွာငွက္ခါးေတာင္၊ အနီမွာဘဲေၾကာင္၊ ေမွာင္ခ်င္ေမွာင္၊ ညိဳခ်င္ညိဳ၊ ၾကက္ပကိုေမြး၊ လူေရးလို႔မျဖစ္၊ အျခစ္ျခစ္အခ်ဳတ္ခ်ဳတ္၊ မိုးလံုးပုပ္ကယ္၊ တိမ္အုပ္အုပ္ႀကီး၊ ဆင္တဲ့ၿပီး၊ ဆီးသီးလံုးေလာက္၊ တေျဖာက္ေျဖာက္ႏွင့္၊ ေခ်ာင္း ေပါက္ျမစ္ကမ္း၊ လယ္ကြယ္လွ်မ္းေအာင္၊ တင္းက်မ္းေဖြးေဖြး၊ ေထြေထြေျပး၊ နီေသးကြက္ေျမွာင္၊ အိမ္မိုးေခါင္မွာ၊ ျမွဳံးေထာင္ရေအာင္၊ ရြာပမိုးလို႔၊ ဆို႐ိုးနတ္ကဲ့၊ ေၾကာက္ဖြယ့္ျခိမ္းသံ၊ ရြာသြန္းသည္မွန္ေသာ္လည္း၊ ေ၀ႆန္ဇာတ္မွာ၊ မင္းကဏွာ ႏွင့္၊ မင္းဇာလီလွ၊ ေမာင္ႏွမကို၊ စူစကာအား၊ လွဴစဥ္မ်ားတြင္၊ သိၾကားခ်ီးေျမွာက္၊ ေရေတာင္ႀကီးေမာက္ရသည္၊ ေပါကၡရသာဒီ၊ ပုလဲလံုးစီသည့္ႏွယ္၊ က်ဴးသီၿဖိဳးၿဖိဳး၊ ကြၽန္းလံုးၿငိမ့္မိုဃ္းမွာမွ၊ မိုဃ္းထူးမိုးဃ္းျမတ္ မဂၤလာ ... ။ … ။

က်မတို႔ ျမိဳ႕ရြာမွာ အဲဒီလို မိုးမ်ားရြာရင္ေတာ့ အတိုင္းထက္အလြန္ပဲေပါ့ … လို႔ ေတြးမိတယ္။ ဒါေပမဲ့လည္း မိုးအပါအ၀င္ ရာသီဥတု ဆိုတာမ်ဳိးဟာ တရားသျဖင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေသာမင္း နဲ႔ ျပည္သူျပည္သား အမ်ားစုဟာ ကိုယ္က်င့္တရား ေကာင္းမြန္ ပါမွ မိုးေလ၀သ ရာသီဥတု ေဖာက္ျပန္ျခင္း ကင္းမယ္လို႔ ဆိုၾကတယ္ မဟုတ္လား။ တရားသျဖင့္ အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ မင္းမ်ားလက္ထက္မွာေတာ့ မိုးေခါင္တာ မိုးၾကီးတာမ်ဳိး ျဖစ္ခဲလွပါတယ္။ မိုးကလည္း ရြာခ်ိန္သင့္တဲ့ အခ်ိန္က်မွသာ ရြာသတဲ့။ မိုးေၾကာင့္ လူေတြကို ဒုကၡမျဖစ္ေစရဘူးဆိုပါေတာ့။ ခုေနခါ ကမၻာ့ေနရာ အႏွံ႔အျပား ရာသီဥတု ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီး ေနၾကတာဟာျဖင့္ ကမၻာသူ ကမၻာသားေတြရဲ႕ ကိုယ္က်င့္တရားေတြ ယိုယြင္းလာတာကို ျပသေနတာမ်ားလား က်မ စဥ္းစားေနမိ ပါတယ္။

ဒီလိုစဥ္းစားရင္းနဲ႔ က်မအေဖ ဘုရားရွိခိုးၿပီးတိုင္း ဆုေတာင္းေလ့ရွိတဲ့ ဆုေတာင္း တခုကို သတိရမိျပန္တယ္။ အေဖအျမဲ ရြတ္ဆိုေနလို႔ နားထဲစြဲၿပီး အလြတ္နီးပါး ရေနခဲ့တာပါ။ အရွင္မဟာဗုဒၶေဃာသ ရဲ႕ နိဂံုးပတၳနာ အာသီသ ဂါထာ လို႔ ဆိုပါ တယ္။ အစအဆံုးေတာ့ မေဖာ္ျပေတာ့ပါဘူး … က်မ စြဲေနမိတဲ့ စာသားေလးကို သာ နိဂံုးခ်ဳပ္ေဖာ္ျပရင္း ဆုေတာင္းလိုက္ပါတယ္။
…. …. …. ….
…. …. …. ….
…. …. …. ….
ကာေလန၊ ရြာခ်ိန္သင့္ရာ ညဥ့္အခါ၌။ ၀ါ၊ ေျမညံ့ရာအရပ္၌ ငါးရက္တႀကိမ္,ေျမအလတ္စားရွိရာ အရပ္၌ ဆယ္ရက္တႀကိမ္, ေျမအျမတ္စားရွိရာ အရပ္၌ တဆယ့္ငါးရက္-လခြဲတႀကိမ္ဟု ဆိုအပ္ေသာ ရြာခ်ိန္သင့္ေသာ အခါ၌။ ေဒေ၀ါ၊ မိုးမင္းသည္။ သမၼာ၊ ေကာင္းစြာ။ ၀ါ၊ အယဥ္ထန္စြာ။ ပ၀ႆတု၊ ၿမိဳ႕ျပျပည္ရြာ ၀ေျပာသာေအာင္ ရြာပါေစသတည္း။
ေပါရာဏာ၊ ေရွးေရွး၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ။ သုရာဇာေနာ၊ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ စေသာ မင္းေကာင္းမင္းျမတ္တို႔သည္။ ပဇံ၊ တိုင္းသားျပည္သူ ရွင္လူအေပါင္းကို။ ရကၡႎသုယထာ၊ ေစာင့္ေရွာက္ၾကေလကုန္ဘိသကဲ့သို႔။ တေထ၀၊ ထိုနည္းပံုယူ၊ အတူသာလွ်င္။ ရာဇာ၊ တိုင္းျပည္လက္ကိုင္ စိုးခ်ဳပ္ပိုင္ေသာ ႏိုင္ငံသနင္း ျပည့္ရွင္ မင္းသည္။ ဣမံပဇံ၊ ဤယခုထင္ရွားရွိေသာ တိုင္းသားျပည္သူ ရွင္လူအေပါင္းကို။ အတၱေနာပဇံဣ၀၊ ရင္၀ယ္ေမြးဖြား ခ်စ္သည့္သားကဲ့သို႔။ ဓေမၼန၊ မင္းက်င့္တရား ျမတ္ဆယ္ပါးျဖင့္။ ရကၡတု၊ ေစာင့္ေရွာက္ပါေစသတည္း။ … ။
***
ေမတၱာျဖင့္ …

ေမဓာ၀ီ
ဇူလိုင္ ၈၊ ၂၀၀၇
ေန႔ ၁၁ နာရီ ၅၀ မိနစ္
***
ကိုးကား
၁)ေရႊျပည္ဦးဘတင္၏ ျမန္မာစာေပေလာက
၂) ဟံသာ၀တီ ၀တ္ရြတ္စဥ္
***
ရည္ညႊန္း
မိုးထပ္ရြာေပးပါဦး ဆိုေသာ … ကိုရန္ေလး ႏွင့္တကြ … စာဖတ္သူအားလံုးသို႔ …
***