Monday, March 19, 2018

မုျဒာရဲ႕ေခၚသံ (သို႔မဟုတ္) သစၥာတရားနဲ႔ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ တို႔ရဲ႕ ေခၚသံ

***
႐ုပ္ရွင္ -
႐ံုေတြမွာ သြားမၾကည့္တာ အႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ခဲ့ၿပီ။ Myanmar movie revolution ရဲ႕ အစလုိ႔ ဆိုရမယ့္ ဥပါယ္တံမ်ဥ္တုန္းက မၾကည့္လိုက္ရလို႔ မုျဒာရဲ႕ေခၚသံ မွာေတာ့ ၾကည့္ျဖစ္ေအာင္ ၾကည့္မယ္ဆိုတဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္နဲ႔ ခ်စ္ခင္ရတဲ့ ညီမတေယာက္ကို အတင္းဆြဲေခၚၿပီး သြားၾကည့္ၾကတယ္။ သြားမၾကည့္ခင္ trailer ၾကည့္တာက လြဲလို႔ ဘယ္ ရီဗ်ဴးမွ မဖတ္သြားပါဘူး။ တခ်ဳိ႕ရီဗ်ဴးေတြက ဇာတ္လမ္းေတြပါ ထည့္ေရးေတာ့ ၾကည့္ရတာ အရသာပ်က္
လို႔ပါ။ အခုေရးမွာလည္း ဇာတ္လမ္းေတြ အမ်ားႀကီး ထည့္မေရးပါဘူး စိတ္ခ်။  
 .
ႀကိဳတင္လက္မွတ္ -
တနဂၤေႏြၾကည့္ဖို႔အတြက္ ေသာၾကာေန႔ကတည္းက ႀကိဳတင္ ဘြတ္ကင္လုပ္ခဲ့ရပါတယ္။ Junction Square ကို ဘြတ္ကင္လုပ္ရမယ့္ တခုတည္းေသာ ဖုန္းနံပါတ္ကို ဆယ့္ငါးႀကိမ္ထက္ မနည္း ဆက္တိုက္ေခၚမွ ရသြားတယ္။ ဒါေတာင္ ေဘးခံုေတြပဲ က်န္ေတာ့တယ္ …. အလယ္ခံုဆိုရင္ အေပၚဆံုးတန္း couple seat ပဲ ရွိေတာ့တယ္ ေျပာတာနဲ႔ couple seat ႀကီးမွာ ၾကည့္ခဲ့ရတယ္။ 


“႐ုပ္ရွင္မျပခင္ ၄၅ မိနစ္ ႀကိဳတင္လာပါ၊ တမိနစ္ ေနာက္က်တာနဲ႔ ဘြတ္ကင္ ကန္ဆယ္ လုပ္ပါမယ္” ဆိုလို႔ လန္႔ဖ်န္႔ၿပီး ၁၀ နာရီ ျပမယ့္ ႐ုပ္ရွင္ကို ၈ နာရီ ၂၀ ေလာက္ကတည္းက အိမ္က ထြက္ရတယ္။ Junction Square ကို ေရာက္ေတာ့ ၈ နာရီ ၄၅ မိနစ္ ။ ဆယ့္ငါးမိနစ္ေလာက္ အျပင္မွာ ထိုင္ေစာင့္ၿပီး ၉ နာရီ တံခါးဖြင့္ဖြင့္ခ်င္း အထဲဝင္ လက္မွတ္ျဖတ္၊ ေတာ္ပါေသးရဲ႕ အခ်ိန္မီလို႔။
.
မၾကည့္ခင္ -
သိပ္ေကာင္းမယ္ ေမွ်ာ္လင့္ထားၿပီးမွ ကိုယ္ထင္သလို မဟုတ္ရင္ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ရမွာစိုးလို႔ အရမ္းႀကီး ေမွ်ာ္လင့္ မထားပါဘူး။ မင္းသား ဇဏ္ခီကလည္း ကိုယ္ႏွစ္သက္တဲ့ ႐ုပ္မ်ဳိးမဟုတ္လို႔ တခီခီ နဲ႔ မျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။ ျမန္မာမႈ ျမန္မာဟန္ ျမန္မာ့ ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ ျမန္မာ့႐ႈခင္းေတြ ပါတယ္၊ ႐ိုက္ကူးပံု အဆင့္ျမင့္တယ္ ဆိုတာနဲ႔တင္ သြားၾကည့္ရတာ တန္တယ္လို႔ သေဘာထားမယ္ ဆိုတဲ့ စိတ္ကူးနဲ႔သာ ႐ုပ္ရွင္႐ံုဆီ ေရာက္ခဲ့တယ္။
.

႐ုပ္ရွင္နာမည္ -
မုျဒာရဲ႕ေခၚသံ … Mudra’s calling ဆိုတာ ဘာကို ဆိုလိုတာလဲ မသိခဲ့ဘူး၊ ခရစ္စတီးနားရဲ႕ အင္တာဗ်ဴးလည္း မၾကည့္ရေသးဘူး။ မုျဒာရဲ႕ အဓိပၸါယ္ကို နဂိုကတည္းက သိထားတာ … ျမတ္စြာဘုရား ဆင္းတုေတာ္ေတြမွာ လက္ရဲ႕ အေနအထားလို႔ အၾကမ္းမ်ဥ္း သိထားခဲ့ပါတယ္။ ဒီ႐ုပ္ရွင္ ဇာတ္ကား နာမည္က မုျဒာရဲ႕ေခၚသံ ဆိုေတာ့ ဘာလဲေပါ့။ စိတ္ထဲမွာ ဇေဝဇဝါနဲ႔ စၾကည့္ခဲ့ရတယ္။
.
မင္းသား -
သ႐ုပ္ေဆာင္ေနတာနဲ႔ လံုးဝမတူဘဲ ပံုမွန္ အျပင္မွာ ေျပာဆို လုပ္ကိုင္ေနသလို သက္ေသာင့္ သက္သာရွိလွတယ္။ ဇဏ္
ခီ မဟုတ္​​ေတာ့ဘူး၊ ေဂ်ဒန္ ျဖစ္သြားတယ္။ စကားေျပာစရာ မလိုရင္ အပိုေတြမေျပာဘဲ မ်က္လံုးနဲ႔ အဓိက သ႐ုပ္ေဆာင္တယ္။ အင္တာနက္ ေစာင့္ရတာ စိတ္မရွည္ပံုကို လက္နဲ႔ သ႐ုပ္ေဆာင္သြားတာ။ eye to eye contact ရွိတယ္ေက်ာႀကီးေတြ ခိုင္းၿပီး မေျပာၾကဘူး။ သူ႔ အဝတ္အစားကလည္း အပ်ံစားေတြ မဟုတ္ဘူး သာမန္ပဲ၊ ေျပာတာ ဆိုတာေရာ … သိကၽြမ္းၿပီးသား လူႏွစ္ေယာက္ တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ ေတြ႕ခ်ိန္မွာ ဟိုင္းေတြ ဟဲလိုေတြ ေဟာင္းအာယူေတြနဲ႔ စၿပီး ႏႈတ္မဆက္ဘဲ “ေဟး” လို႔ စေျပာတာကိုလည္း သေဘာက်မိတယ္။ အျပင္မွာအတိုင္းပဲ။
.
မင္းသမီး -
သူလည္း ႐ုပ္အေခ်ာႀကီး မဟုတ္ဘူး၊ ဒါေပမဲ့ သြယ္သြယ္လ်လ်နဲ႔ ေျပျပစ္တယ္။ အက ညက္
​​ေညာတယ္။ လြန္ကဲတဲ့ ျခယ္သမႈေတြ မပါဘဲ သာမန္ထသြားထလာ ျပင္ပံုေလာက္ပဲ။ ဝတ္စားဆင္ယင္မႈမွာလည္း ညအိပ္ဝတ္၊ အျပင္ဝတ္ ကြဲကြဲျပားျပားရွိတယ္။ ညဝတ္အက်ႌ night dress ေတြ ဘာေတြ ဝတ္တာကို ေျပာတာ မဟုတ္ဘူး။ အိပ္ရာထဲမွာ သာမန္ တပတ္ႏြမ္း ဘေလာက္စ္ အက်ႌေလးနဲ႔သာ။ သူလည္း စကားအပို္ေတြ အမ်ားႀကီး မေျပာဘဲ မ်က္ႏွာအမူအရာနဲ႔ သ႐ုပ္ေဆာင္သြားတယ္။ အဂၤလိပ္လို ေျပာတဲ့ ေလယူေလသိမ္းလဲ ျမန္မာတေယာက္ အဂၤလိပ္လို ေျပာသလိုပါပဲ။
.
ဇာတ္ပို႔ -
အားလံုး သူ႔ေနရာနဲ႔ သူ အံဝင္ခြင္က်မႈ ရွိပါတယ္။ မင္းသမီး သူငယ္ခ်င္းလုပ္တဲ့ ဇာတ္ပို႔မိန္းကေလးလည္း သူ႔အခန္း တခါတေလ ေပ်ာက္ေနတတ္ေပမဲ့ သူပါတဲ့ အခန္းမွာ ကာ႐ိုက္တာဝင္ေအာင္ သ႐ုပ္ေဆာင္ သြားတယ္။ ေလယူေလသိမ္း၊ ျပင္ဆင္ျခယ္သမႈ အဝတ္အစား အားလုံး သဘာဝက်က်ပဲ။
တျခား ဇာတ္ပို႔ေတြလည္း အျပစ္ေျပာရေလာက္ေအာင္ ဘာမွ သိပ္မရွိပါဘူး။ ေဆးဆရာႀကီး အဂၤလိပ္လို ေျပာတာလည္း သိပ္ေတာ့ မထူးဆန္းပါဘူး၊ နယ္ဘက္ေတြမွာလည္း အဂၤလိပ္ေခတ္က အဂၤလိပ္ ေက်ာင္းထြက္ေတြ၊ အဂၤလိပ္ေတြဆီမွာ အမႈထမ္းခဲ့သူေတြ အမ်ားႀကီး ရွိတာပဲ။ ရွမ္းႀကီး ဦးစိုင္း ... စကားမ်ားမ်ား မေျပာဘူး၊ ဒါေပမ့ဲ သိပ္​​ေကာင္းတယ္
.
ဇာတ္လမ္း -
အပိုျပကြက္ရယ္လို႔ တခုမွ မျမင္မိဘူး။ ခ်က္ေကာ့ဖ္ရဲ႕ ေသနတ္ဥပမာနဲ႔ပဲ ထပ္ၿပီး တင္စားရဦးမယ္။ ၾကည့္ၾကည့္ခ်င္း ဒါေတြဘာလို႔ ျပေနတာလဲ မသိဘူး လို႔ ထင္ခဲ့မိတာေတြက ေနာက္ပိုင္းမွာ အကုန္ ျပန္ျဖည္သြားတာ။ ဘာေတြလည္းဆိုတာကိုေတာ့ ထည့္မေရးေတာ့ပါဘူး။ ႐ံုမွာ သြားၾကည့္ပါေနာ္။
မထင္မွတ္တဲ့ အခ်ဳိးအေကြ႕ အျဖစ္အပ်က္ေတြ ထည့္ထားေပမဲ့ အတင္းဇြတ္ဖန္တီးထားတာနဲ႔ မတူဘူး။
အေျပာမ်ားတဲ့ ေဆးကုတဲ့အခန္း၊ သစၥာဆိုၿပီးကုတယ္၊ စိတ္စြမ္းအားနဲ႔ ကုတယ္၊ ဘုရားကု ကုတယ္ဆိုတာေတြ ကိုယ္တိုင္ေတြ႕ဖူး ၾကံဳဖူးတာမို႔ ဒါဟာလည္း မဆန္းပါဘူး။
.
ႏွစ္သက္တဲ့ ဇာတ္ဝင္ခန္း -
အမ်ားႀကီးရွိေပမဲ့ နည္းနည္းပဲ ေျပာမွာပါ။
သုဝဏၰသာမဇာတ္ေတာ္ကို ရွင္းျပတဲ့ စကားသံေနာက္ခံကို ႐ုပ္ေသး႐ုပ္ေလးေတြနဲ႔ သ႐ုပ္ေဖာ္သြားတဲ့ေနရာ။ ဇာတ္ေတာ္တခုလံုးကို ဘာေၾကာင့္ေျပာေနတာလဲ ဆိုတာ ေနာက္ေတာ့ ရွင္းသြားတယ္။
.
ဟိုတယ္အခန္းေပါက္ဝမွာ စကားေျပာၾကတဲ့အခန္း၊ ေဂ်ဒန္က ေခါင္းစုတ္ဖြားေလးနဲ႔၊ ႏွင္းကလည္း အိမ္ေနရင္း ဘေလာက္စ္အက်ႌေလး ခ်ည္လံုခ်ည္ေလးနဲ႔၊ လံုခ်ည္ေလး ဝတ္ထားတာ အရမ္း သပ္ရပ္ မေနဘဲ နည္းနည္းေလးေတာင္ စြန္ေတာင္ဆြဲ ေနေသးတယ္။
.
ဦးပိန္တံတားေပၚက ည႐ႈခင္း … ႏွင္းရဲ႕ ဆံျခည္မွ်င္ေလးေတြ … အေမွာင္ထဲမွာ လက္ေနတဲ့ မ်က္ဝန္းေတြ၊ ညရဲ႕ ေအးခ်မ္းမႈနဲ႔ လူသူကင္းရွင္းမႈေၾကာင့္ ထိမ္းခ်ဳပ္မႈ လြတ္ထြက္သြားတဲ့ ေဂ်ဒန္၊ ျမန္မာ မိန္းကေလး တေယာက္ ပီသစြာ ေဂ်ဒန္ရဲ႕ ကမ္းလွမ္းမႈကို ျငင္းဆန္လိုက္တဲ့ ႏွင္း … ။
.
ေရခြက္ကို ကိုင္ထားတဲ့ ေဂ်ဒန္႔လက္ေတြ၊ စိတ္ပူေနတဲ့ မ်က္လံုးေတြ၊ လုပ္ကို လုပ္ေတာ့မယ္လို႔ ဆုံးျဖတ္ထားတဲ့ မ်က္နွာ၊ အမွန္တရား (သစၥာစကား) ကို ေျပာေနတဲ့ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းအစံု … ။
.
႐ုပ္ရွင္ၾကည့္ရင္ ငိုေလ့မရွိဘူး၊ အသည္းမာပါတယ္။ ဒီဇာတ္ကား ၾကည့္ရင္း တေနရာ အေရာက္ မ်က္ရည္ ခ်ဴတဲ့ ျပကြက္ မဟုတ္ဘဲ ရင္ထဲ ဆို႔သြားတယ္။ မ်က္ရည္က်လုလု၊ ေဘးနားက သူငယ္ခ်င္းက တ႐ႈံ႕႐ႈံ႕ ငိုေနၿပီ။ (အဲဒီေနရာကိုေတာ့ ႐ုပ္ရွင္ၾကည့္ရင္ ေတြ႕မွာမို႔ ဘယ္ေနရာဆိုတာ မေရးေတာ့ပါဘူး)
.
အားလံုးျခံဳေျပာရရင္ အ႐ုပ္ အသံ အလင္း အေမွာင္ အခန္းအကူးအေျပာင္း အားလံုး သေဘာက်တယ္။ တခ်ဳိ႕အခန္းေတြမွာ ကင္မရာက မၿငိမ္ဘူးလို႔ ထင္ရေပမဲ့ လႈပ္ရွားေနတဲ့ စိတ္ကို ျပခ်င္လို႔ တမင္မ်ား လႈပ္ထားတာလို႔ ထင္ပါတယ္။
.
မုျဒာ  ဆိုတာ …
ဇာတ္ကားၾကည့္ၿပီးတဲ့အထိ မုျဒာရဲ႕ေခၚသံလို႔ ဘာေၾကာင့္ အမည္ေပးသလဲ မသိေသးဘူး။ မုျဒာရဲ႕ အဓိပၸါယ္ေတြ ရွာၾကည့္တယ္။ ဝီကီမွာေတာ့ A mudra (Sanskrit “seal, mark, gesture) is a symbolic or ritual gesture in Hinduism and Buddhism လို႔ ေရးထားတယ္။ ျမန္မာလို တေနရာမွာေတာ့ မုျဒာဆိုတာ သကၠဋဘာသာစကား ျဖစ္ၿပီး အလြန္နက္နဲသိမ္ေမြ႕၍ အတြင္းငုပ္ေသာ အနက္အဓိပၸါယ္ သေဘာတရားမ်ားလို႔ ေရးထားပါတယ္။
.
ဇာတ္ကားၾကည့္ၿပီးမွ ၾကည့္လိုက္ရတဲ့ အင္တာဗ်ဴး တခုမွာ ဒါ႐ုိက္တာ ခရစ္စတီနား
ေျပာထားတာကေတာ့ မုျဒာဆိုတာ ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ လက္ဟန္အေနအထား၊ ေျပာမယ္ဆိုရင္ ျမန္မာျပည္ကို ကိုယ္စားျပဳတယ္၊ ျမန္မာျပည္က ေဂ်ဒန္႔ကို ျပန္ေခၚတဲ့ အသံ လို႔ ေျပာသြားပါတယ္။
.
ကၽြန္မကေတာ့ မုျဒာရဲ႕ ေခၚသံ ဆိုတာ …
"ခိုင္က်ည္ျမဲျမံတဲ့ သစၥာတရား နဲ႔ သိမ္ေမြ႕ႏူးညံ့တဲ့ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာတို႔ရဲ႕ ေခၚသံ" လို႔သာ သတ္မွတ္ခ်င္ပါေတာ့တယ္။
***
ေမဓာဝီ
19.03.18
21.30

Read More...

Wednesday, March 14, 2018

ဒီေႏြမွာ သူတို႔ေလးေတြနဲ႔ ...

***
ၿပီးခဲ့တဲ့ မတ္လဆန္းကစၿပီး က်မတို႔ရဲ႕ ေက်ာင္းေလးမွာ ေႏြရာသီ သင္တန္းေတြ ဖြင့္ခဲ့ပါတယ္။ က်မ စင္ကာပူက ျပန္လာၿပီး ေနမေကာင္းေသးလို႔ ခ်က္ခ်င္း စာမသင္ႏုိင္ဘဲ နားလိုက္ရတာ တနလၤာေန႔ကမွ စာသင္ခန္းထဲ ျပန္ဝင္ျဖစ္ပါတယ္
.

ေက်ာင္းသား အေဟာင္​​းေရာ အသစ္​​ေရာ ပါတာမို႔ စစခ်င္း အခ်ိန္မွာ သူတို႔နဲ႔ မိတ္ဆက္စကားေတြ ၿပီးေနာက္ အခုလို ေျပာရတယ္
.
"သားတို႔ သမီးတို႔
ေတြ ၿပီးခဲ့တ့ဲ စာသင္နွစ္တနွစ္လုံုး ဝန္ထုတ္ဝန္ပိုးႀကီး ေခါင္ေပၚ ေက်ာေပၚ ထမ္းလာခဲ့ရတာ အခု ေႏြေက်ာင္းပိတ္မွာ ဝန္မပိေစဘဲ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ေဆာ့ကစားရင္း Activities ေလးေတြ လုပ္ရင္း စာသင္ၾကမယ္" ဆိုေတာ့ သူတို႔ေလးေတြ ေပ်ာ္သြားၾကတာေပါ့။
.
"ၿပီး
ေတာ့ အဂၤလိပ္စာ 4 skills သင္မယ္ ဆိုေပမဲ့ ေနာက္ထပ္ skill တခုကိုပါ ထည့္ၿပီးသင္​​ေပးပါမယ္၊ အဲဒါကေတာ့ thinking skill ပါ။ critical and creative thinking ကို ကြၽမ္းဝင္ ရင္းႏွီးလာေအာင္ လုပ္ၾကရေအာင္၊ ၾကက္တူေ႐ြး စာအံသင္တဲ့ စံနစ္ကို ေတာ္လွန္ၾကမယ္၊ ဘယ္လိုလဲ"
.

အဲဒီလို
ေျပာၿပီး ဆရာေအာ္ပီက်ယ္​​ေျပာတဲ့ My father name is U Mya. ဇာတ္လမ္းကို ေျပာျပေတာ့ သူတို႔ေတြ သေဘာတက် ရယ္ေမာၾကတယ္။ စာသင္တိုင္း အက္ေဆးကို အလြတ္မက်က္ဖို႔ က်မ အျမဲေျပာခဲ့တာမို႔ မနွစ္က တက္ခဲ့ဖူးတဲ့ ေက်ာင္းသားေဟာင္း တေယာက္က ထေျပာတယ္။
.
"တီခ်ာ
ေျပာလို႔ အက္​​ေဆးကို အလြတ္မက်က္ဘဲ ေျဖလိုက္တာ သား B ပဲရတယ္"
.
“Congratulations သား၊ သားအဲဒီလို သတၱိရွိတာ တီခ်ာ ဂုဏ္ယူတယ္၊ A မရေတာ့ ဘာျဖစ္လဲ၊ B ရတာ ဝမ္းနညး္စရာ မဟုတ္ဘူး၊ သား စာေမးပြဲ က်တာမွ မဟုတ္တာ”
.
“သူမ်ားေတြ A ရေတာ့ A လိုခ်င္တာေပါ့”
.
“အိုေက၊ ဒါဆို ေရြးခ်ယ္စရာ ႏွစ္ခုရွိတယ္၊ ကိုယ့္ဘာသာ ဆံုးျဖတ္ေလ၊ အခုလတ္တေလာ A ရတာကို ေရြးၿပီး တသက္လံုး ကိုယ့္ရဲ႕ အေတြးအေခၚေတြကို ေဘာင္ခတ္ထားမလား၊ ဒါမွမဟုတ္ အမွတ္ ဘယ္ေလာက္ ရရ လြတ္လပ္စြာ ေတြးေခၚ ေရးသားမလား၊ ကိုယ့္ရဲ႕ ေရြးခ်ယ္မႈပဲ ...
“တီခ်ာတို႔ ငယ္ငယ္ကလည္း အလြတ္က်က္ခဲ့ ၾကပါတယ္၊ တကၠသိုလ္ ေရာက္ေတာ့လည္း က်ဴတိုရီယာယ္ေတြ၊ အဆိုင္းမန္႔ေတြ ဆိုရင္ ကူးခ်ၾကတာပဲ၊ အဲဒီေတာ့ ႏိုင္ငံျခားမွာလည္း ေက်ာင္းသြားတက္ေရာ စာတပုဒ္ကို ကိုယ္တိုင္ မေရးႏိုင္ေတာ့ဘူး၊ ဘယ္လို စေရးရမွန္း မသိလို႔ အင္မတန္ ဒုကၡေရာက္ခဲ့တယ္၊ တီခ်ာက ကိုယ္ျဖစ္သလို သားတို႔သမီးတို႔ကို မျဖစ္ေစခ်င္လို႔ ေျပာေနရတာပါ”
...
***

သူတိုရဲ႕ ကိုယ္
နႈတ္ အမူအရာ ယဥ္​​ေက်းမႈနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး mutual respect ရွိဖို႔ အရင္​​ေျပာရၿပီး ဆဲေရး တိုင္းထြာတာကို နႈတ္အားျဖင့္ လုပ္ရင္ ...
"သားတို႔က သူမ်ားမခံခ်င္ေအာင္ ဆဲလိုက္တာပဲ၊ သူ႔ကို နာေအာင္ ဆဲတယ္ ဆိုတာ ကိုယ့္ပါးစပ္ထဲ အဲဒီအဆဲ စကားလံုးႀကီး အရင္ ထည့္ရတာေနာ္၊ စဥ္းစားၾကည့္ သူမ်ား ညစ္ေပသြားေအာင္ အီအီးေတြ ပါးစပ္နဲ႔ ငံုၿပီး ေထြးလိုက္တာနဲ႔ မတူဘူးလား၊ သူ မေပခင္ ကိုယ္က အရင္ ငံုလိုက္ရတာေနာ္"
ဆိုၿပီးေျပာေတာ့ အီး အား နဲ႔ ႐ြံျပၾကတယ္။ ခုေခတ္မွာ ထမင္းစား ေရေသာက္ အလယ္တကူ ဆဲေရး တိုင္းထြာ ေနၾကတယ္၊ ဘာသာေရး ရႈေထာင့္က ၾကည့္ရင္လည္း ဘယ္ဘာသာကမွ ဆဲတာကို အားမေပးဘူး၊ ဗုဒၶဘာသာမွာ ဆိုလည္း ဆဲတာဟာ ဝစီဒုစ႐ိုက္ပဲ၊ ဒုစ႐ိုက္သမား ျဖစ္ခ်င္ၾကသလား"
.
"မျဖစ္
ခ်င္ပါဘူး" ၿပိဳင္တူ ေျပာၾကတာေပါ့။ :)
ဒါနဲ႔ ဆက္ၿပီး အႏုိင္မက်င့္ဖို႔၊ ခြဲျခား ဆက္ဆံျခင္း မလုပ္ဖို႔ ေတြ ေျပာရတယ္ေနာက္ဆုံးေတာ့ "ကိုယ္ႀကိဳက္တာ ကိုယ္လုပ္ၾကပါ" ... လို႔ ေျပာၿပီး နိဂံုးခ်ဳပ္လိုက္တယ္။ ကိုယ္ မႀကိဳက္တဲ့ အျပဳအမူ အေျပာအဆိုကို မလုပ္ဘဲ ကိုယ္ ႀကိဳက္တဲ့ ... (ကုိယ့္ကို ဆက္ဆံေစခ်င္တဲ့) အျပဳအမူ အေျပာအဆိုကိုသာ လုပ္ပါ လို႔ေပါ့။ ဒါဟာ ကိုယ္ခ်င္းစာ တရားပဲ မဟုတ္လား။
***
ဒီႏွစ္ေႏြသင္တန္းမွာ အဂၤလိပ္စာအျပင္ သခ်ၤာပါ ထည့္သင္ခဲ့ပါတယ္။ အခုေခတ္ ကေလးေတြ သခ်ၤာညံ့တယ္လို႔ ေျပာၾကတာကို က်မ မခံႏိုင္ဘူး။ ေက်ာင္းသားတေယာက္ေယာက္ သခ်ၤာေၾကာက္တယ္ ဆိုရင္ က်မ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရတယ္။ က်မတို႔ ငယ္ငယ္က သခ်ၤာဆိုရင္ ေပ်ာ္ေနခဲ့တာ၊ သူတို႔လည္း သခ်ၤာကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီး သင္ေစခ်င္တယ္။
.
သခ်ၤာခ်ိန္မွာ အျပင္ပတ္ဝန္းက်င္နဲ႔ ဆက္စပ္ၿပီး သင္ေပးရတယ္။ က်မ သင္ရတဲ့ အပိုင္းက shape တို႔ length တို႔ ဆိုေတာ့ စာသင္ခန္းထဲမွာ ရွိတဲ့ shape ေတြကို ေမးရင္း ေျဖရင္း လိုက္ရွာၾကရင္း အၿငိမ္မေနရသလို length ဆိုလည္း ဖတ္စာအုပ္ေတြ ေလ့က်င့္ခန္းစာအုပ္ေတြ၊ ခဲတံ၊ ခဲဖ်က္၊ ကြန္ပါဘူးေတြ ကို ေပတံ တေခ်ာင္းနဲ႔ လိုက္တိုင္းခိုင္း၊ ေနာက္ စားပြဲ ကုလားထိုင္ ဝိႈက္ဘုတ္ မာ့ကာပါမက်န္ ေပ်ာ္ၿပီး အကုန္ တိုင္းၾကေတာ့တာပဲ။
.
တိုင္းတဲ့ အေတြ႕အၾကံဳ အေတာ္ေလး ရေတာ့မွ ပစၥည္းတခုကို မတိုင္းခင္ ခန္႔မွန္းခိုင္း၊ more than - less than ေတြ ေျပာခိုင္း ... အဲဒီလိုနဲ႔ သူတို႔လည္း ေမာ ကိုယ္လည္း ေမာတဲ့အခ်ိန္က်ေတာ့ ေက်ာင္းဆင္းေခါင္းေလာင္း ထိုးေရာ .... ။
***
က်မတို႔ရဲ႕ အဓိက ဦးတည္ခ်က္ကေတာ့ ကေလးေတြ ေႏြရာသီမွာ စိတ္ဖိစီးမႈ မရွိေစဘဲ လြတ္လပ္ေပါ့ပါးစြာ ေဆာ့ကစားရင္း သိသင့္ သိထုိက္တဲ့ သင္ခန္းစာေတြ သင္ယူႏိုင္ဖို႔ပါပဲ။ ၿပီးခဲ့တဲ့ စာသင္
နွစ္ တႏွစ္လံုး ေက်ာင္းသင္ခန္းစာေတြနဲ႔ စိတ္႐ႈပ္ေထြးခဲ့ရတဲ့ ကေလးေတြအတြက္ ေႏြတေႏြမွာေတာ့ လြတ္လပ္ေပါ့ပါး သင့္တယ္ မဟုတ္လား ... ။
.
ေဆာ့ရင္း ကစားရင္း စာသင္ၾကရတာမို႔ ကေလးေတြ ပိုေပ်ာ္ၾကသလို အခ်င္းခ်င္း ရင္းႏွီးမႈလဲ ပို႐ွိၾကတယ္၊ သင္လိုက္တဲ့ စာကိုလဲ ပိုၿပီး စြဲျမဲမွတ္မိေစပါတယ္။
.
ေန႔တဝက္ ကေလးေတြကို စာသင္ၿပီးတဲ့အခါ full time သင္တဲ့ ဆရာေတြ ေန႔စဥ္
discussion လုပ္ၾကရတယ္။ ဘယ္အတန္းကို ဘယ္လိုသင္တယ္၊ ဘယ္လို သင္ရင္ ပိုေကာင္းမယ္၊ ေနာက္ေန႔ ဘယ္လိုေတြ သင္ၾကမယ္ ဆိုတာ ေန႔တုိင္း ေျပာျပ ေဆြးေႏြးၾက၊ အခက္အခဲေတြ ရွိရင္ အတူတူ တိုင္ပင္ ေျဖရွင္းၾကပါတယ္။
.
ဒီတ
ေႏြမွာေတာ့ ရာသီဥတု ပူေလာင္မႈကို အံတုၿပီး ကံ့ေကာ္ရိပ္မွာ ေခၽြးသိပ္ရင္း ေက်ာင္းသားေတြေရာ ဆရာ ဆရာမေတြပါ ... တေပ်ာ္တပါး ... ျဖတ္သန္းသြားၾကရဦးမွာပါ။
***
ေမဓာဝီ
၁၄ မတ္
၂၀၁၈
၂၁း၄၄

Read More...