တပတ္အတြင္း ျမင္ရ ၾကားရေလသမွ် ...

ခုတေလာ ၾကားရတဲ့ သတင္းေတြက ဆိုးတာေတြလည္း ရွိသလို ေကာင္းတာေတြလည္း ရွိေနပါရဲ႕။
အင္းေလ အေကာင္းအဆိုး ဒြန္တြဲေနတဲ့ ေလာကႀကီးပဲ မဟုတ္လား။ ဒါမ်ား အဆန္းလုပ္ျပီး ေျပာေနရေသးသလားေနာ္။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ …ေျပာေတာ့ေျပာခ်င္ပါေသးတယ္ … ။
ျမန္မာျပည္က ၂ေစာင္တည္းေသာ သတင္းစာနဲ႔ ဂ်ာနယ္တခ်ဳိ႕ကို သပိတ္ေမွာက္ဖို႔ တိုက္တြန္းလႊာေတြ ေတြ႕ေနရေပမယ့္ သတင္းစာက ဒီလအတြက္ ေငြေခ်ထားျပီးသား ျဖစ္တာကတေၾကာင္း၊ သာေရး နာေရး စီးပြါးေရး ေၾကာ္ျငာေတြ မျဖစ္မေန ဖတ္ဖို႔ရွိတာက တေၾကာင္းေၾကာင့္ ဆက္ယူေနရလိမ့္ အံုးမယ္ ထင္ပါတယ္။
ဒါကလည္း အစိုးရရဲ႕ အားသာခ်က္ တခုပဲ ဆိုပါေတာ့။ သတင္းစာနဲ႔ ရုပ္ျမင္သံၾကားလို မီဒီယာကို ကိုင္ထားမွေတာ့ ၀ါဒျဖန္႔ေရးအတြက္ အထိေရာက္ဆံုး လက္နက္တခုေပါ့။ ထားပါေတာ့။

ျပည္တြင္းျဖစ္ သတင္းစာေတြကို ဖတ္တဲ့အခါ ေနာက္ဆံုးစာမ်က္ႏွာ (ေက်ာဖံုးအတြင္း) က စလွန္ဖတ္တယ္လို႔ ရယ္စရာအျဖစ္ ေျပာေလ့ရွိၾကေပမဲ့ … အဲဒါ တကယ္ပါပဲ။ ထံုးစံလိုျဖစ္ေနေတာ့ တခါတေလမ်ား ႏိုင္ငံတကာက သတင္းစာ ဖတ္ျဖစ္ရင္ေတာင္ ေနာက္ဆံုးစာမ်က္ႏွာက စလွန္ေနမိတတ္တာ။ အက်င့္ဆိုတာက ရုတ္တရက္ ေဖ်ာက္မရဘူးကိုး။

ေနာက္ဆံုးစာမ်က္ႏွာက စလွန္မိေပမဲ့ တခါတေလက် ေခါင္းၾကီးသတင္းေတြမွာ … တခါတေလ ေဆာင္းပါးေတြမွာ စာလံုးမဲႀကီးေတြ ထင္းေနေအာင္ေရး ေကာက္စာ (catch phrase)ေတြ ျပဴးေနေအာင္ ေရးထားလို႔ ဘာမ်ားလဲ ေယာင္ယမ္း ဖတ္ၾကည့္မိပါတယ္။ အဲဒီလို ဖတ္မိျပီးရင္ လူက နင္တင္တင္ ဆို႔တို႔တို႔ ခံစားလိုက္ရသလိုပဲ။ ဘာေျပာလို႔ ေျပာရမွန္းေတာင္ မသိေလာက္ေအာင္ ျဖစ္ရတယ္။ အေရးအသားေကာင္းလြန္း ထိမိလြန္းလို႔ရယ္ပါ။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဟိုတေလာက ေရးခဲ့ဖူးတဲ့ “ဟာသအေတြး ဟာသအျမင္” ပို႔စ္ လိုပဲ အရာရာကို ဟာသအျမင္နဲ႔သာ ျမင္ေတြးၾကည့္ရႈ ခံစားတာ အေကာင္းဆံုးလို႔ ကိုယ့္စိတ္ကို ေျဖရတယ္။ ေျဖေသာ္လည္း မေျပပါဘူး။

ဟိုေန႔က ဖတ္လိုက္ရတဲ့ ေဆာင္းပါးေခါင္းစဥ္က ဘာတဲ့ .. “ရာဇ၀င္ လူဆိုး” ဆိုပဲ။ ဒီေဆာင္းပါးေရးသူက ဟုိတေလာကတုန္းကလည္း စာေရးဆရာဆိုတာ ဘာျဖစ္တတ္တယ္ ညာျဖစ္တတ္တယ္ ဆိုျပီး ေရးေသးတယ္။ သူ႔ကိုယ္သူ စာေရးဆရာတဲ့။ စာေရးဆရာဆိုတာ ဒီလိုမ်ဳိးေတြ ေရးသလား။ က်မျဖင့္ အံ့ၾသလြန္းလို႔ပါ။ ကိုယ့္သိကၡာကိုယ္ မထိမ္းခ်င္ရင္ေတာင္ ကိုယ့္ကေလာင္ရဲ႕ သိကၡာကိုေတာ့ ကိုယ္ထိမ္းသင့္တယ္ ထင္တာပဲ။ ဒါမ်ဳိးကေလာင္ ေခတ္အဆက္ဆက္မွာ ကေလာင္သက္ ရွည္ပါ့မလား … က်မ စဥ္းစားေနမိတယ္။

သူက ရာဇ၀င္လူဆိုး စြပ္စြဲ သတ္မွတ္တဲ့သူကို ေနတာဂ်ီ ဆူဘတ္ခ်န္ဒရာဘို႔စ္ ေဖာင္ေဒးရွင္းကေန ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ အတြက္ ဆုခ်ီးျမွင့္ လိုက္တယ္တဲ့။ အဲဒီသတင္းၾကားေတာ့ ၀မ္းသာလိုက္တာ။ ကိုယ့္တိုင္းျပည္ရဲ႕ လက္ရွိ ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းက ပစ္ပယ္ထားတဲ့ သူတေယာက္ကို ခုလို တျခားႏိုင္ငံေတြက (ကမၻာက) အသိအမွတ္ ျပဳၾကတာဟာ ၀မ္းေျမာက္စရာပါ။ ဂုဏ္ယူစရာပါ။ မုဒိတာပြားစရာပါ။
“သင္၏ ျမြက္ဆုိခ်က္မ်ားသည္ သင္ ရဲရင့္စြာ ကုိယ္စားျပဳေနသည့္ အမွန္တရားကုိ ေဖာ္က်ဴးပါသည္။ ဖိႏွိပ္မႈေႏွာင္ၾကိဳးသည္ သင့္တြင္ ေလာင္ျမိဳက္ေနေသာ မီးလွ်ံအား မဖံုးလႊမ္းႏုိင္ပါ”
ဆိုတဲ့ စာသားကို ဆုခ်ီးျမွင့္လႊာမွာ ေဖာ္ျပထားပါသတဲ့။
ဖတ္ျပီး ေက်နပ္လိုက္တာ … ၊ အမွန္တရားကို ျမြက္ဟတဲ့အတြက္ အမွန္တရားကို ေဖာ္က်ဴးတဲ့အတြက္ ဥာဏ္ႏံု႔နဲသူ လူတစုရဲ႕ တားဆီး ပိတ္ေလွာင္ ၾကဥ္ဖယ္ျခင္းခံေနရေပမဲ့ က်န္တဲ့သူ တကမၻာလံုးကေတာ့ျဖင့္ တေလးတစား အသိအမွတ္ ျပဳၾကတာပါပဲ။

အင္း … ဒီလိုနဲ႔ ပညာေရးသတင္း ဖတ္မိျပန္ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာ ပညာေရးအဆင့္အတန္း ျမင့္မားဖို႔ ဘယ္သို႔ ဘယ္ပံု စီမံ ေဆာင္ရြက္ေနတယ္ေပါ့။ တကယ္ပဲလား ေတာ့မသိပါဘူး၊ သာဓု တၾကိမ္ေလာက္ေတာ့ စိတ္ထဲက က်ိတ္ျပီး ေခၚမိတယ္။ ေနာက္ႏွစ္ၾကိမ္ကို ခဏေလး ေတးထားအံုးမွ။

အဲ …ေျပာလို႔မွ မဆံုးေသး၊ သတင္းတပုဒ္ ထပ္ေတြ႕ျပန္ျပီ။ ဒီမ်က္လံုးကလဲ။
အေမရိကန္စင္တာမွာ သင္တန္းတက္ေနၾကသူ လူငယ္ေတြထဲက တခ်ဳိ႕ကို ေခၚယူစစ္ေဆးတယ္ဆိုပါလား။
အလို … ဒုကၡ … ဒုကၡ။ ဒီလိုသာျဖင့္ လြတ္လပ္စြာ ပညာသင္ၾကားေရးဆိုတာ … ဘယ္လိုပါလိမ့္။ အင္း … ေခၚယူစစ္ေဆးရျခင္းရဲ႕ အေၾကာင္းျပခ်က္ကေတာ့ ရွိလိမ့္မယ္ထင္တာပါပဲ။ အဲဒီလိုပဲ ဘာကိစၥမဆို ၾကံဖန္ အေၾကာင္းျပ ေနၾကမဟုတ္လား။ ဒါလဲ ထားပါေတာ့ … ။

ခုတေလာ ၾကက္သားေစ်းေတြလည္း ထိုးက်ေနသတဲ့။ အရင္က ၾကက္သားကို အနားမကပ္ႏိုင္တဲ့ သူေတြအတြက္ ၀မ္းသာစရာေပါ့။ အဲ …. ၀မ္းမသာနဲ႔အံုး … ဘာလို႔က်တာတုန္း … အေၾကာင္းမဲ့မွ မဟုတ္ဘဲနဲ႔။ ရန္ကုန္တိုင္းက ၾကက္ျခံေတြမွာ ၾကက္ငွက္တုပ္ေကြး ေရာဂါျဖစ္တဲ့ H5N1 ဗိုင္းရပ္စ္ပိုး ေတြ႔လို႔ေပပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ၾကက္သားေစ်းေတြ ထိုးက်ျပီး ငါးနဲ႔ တျခားအသားေတြ ေစ်းတက္တာ။ က်မတို႔ကေတာ့ ဟိုအရင္ႏွစ္ ဒီေရာဂါေတြ စျဖစ္ကတည္းက ၾကက္သားကို ေ၀ရာမဏိထားတာ ဆိုေတာ့ ထူးၿပီး ေရွာင္စရာ မလိုေပါင္။

ဘယ္လိုပဲ ဗိုင္းရပ္စ္ပိုး ေတြ႕တယ္ ဆိုျပီး ေျပာေျပာ၊ ၾကက္ေတြငွက္ေတြ ေသေၾကတယ္ေျပာေျပာ သူ႔ဟာသူ အပူရွပ္လို႔ ေသတာ၊ အစားမဆင္ျခင္လို႔ေသတာပါ၊ တုပ္ေကြးေရာဂါ နဲ႔ ေသတာ တေကာင္မွ မပါဘူးဆိုပဲ။ ေျပာသာေျပာတယ္ … က်မတို႔အိမ္နား ညည ေလာ္စပီကာၾကီးနဲ႔ လိုက္ေအာ္ ေနတာကေတာ့ …. မီးသတိေပး ႏႈိးေဆာ္ခ်က္ျပီးရင္ ၾကက္ငွက္တုပ္ေကြး သတိေပးေၾကညာခ်က္ေပါ့။ ခိုစာ မေကြၽးဖို႔ ဆိုတာေတာင္ ပါလိုက္ေသးတယ္။ အိမ္နားက လမ္းကေလးထဲမွာ ခိုစာေရာင္းတဲ့ အဖြားၾကီးေတာ့ ဒုကၡပါပဲ၊ သူ႔နားမွာလည္း ခိုေတြက တ၀ဲ၀ဲ … ။ မင္းသိခၤလိုပဲ သေဗၺသတၱာ ကမၼႆကာ လို႔ သေဘာထားလိုက္တာပဲ ေအးပါတယ္။

လွ်ပ္စစ္မီး … အင္း .. အဲဒါနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ မေရးခ်င္ေတာ့ပါဘူး။ ေရးလဲ ထူးမွာမွမဟုတ္ဘဲ။ ေႏြရာသီမွာ မီးပ်က္မယ္၊ မီးေလာင္မယ္ … ေႏြနဲ႔မီး - မီးနဲ႔ေႏြ .. ခြဲျခားလို႔မွ မရတာ။ ေနာက္ ၃-၄ ႏွစ္ၾကာရင္ေတာ့ ထူးျခားမယ္ တဲ့ …ေစာင့္ၾကည့္ရေသးတာပ။ ေစာေစာက စာေရးဆရာ အမည္ခံ ေဆာင္းပါးရွင္ၾကီးက ဥာဏ္အေျမာ္အျမင္ ႀကီးစြာ ေရးခဲ့ပါေသးတယ္။ ကုန္ေစ်းႏႈန္းက်ခ်င္သလား လွ်ပ္စစ္မီးမွန္ခ်င္သလား ဆိုတဲ့ ေဆာင္းပါးထဲမွာေပါ့။ ေလေအးစက္ဖြင့္သူေတြကို ဒဏ္တပ္ရမယ္ဆိုလားပဲ … ။

ဒါေပါ့ ..ျဖစ္သင့္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ တခုေတာ့ရွိတယ္။ ေရွ႕ေဆာင္ႏြားလား ေျဖာင့္ေျဖာင့္သြားက ေနာက္ႏြားတသိုက္ ေျဖာင့္ေျဖာင့္လိုက္၏ ဆိုတဲ့ စကားလို …ေရွ႕က ဦးစီး ဦးေဆာင္ျပဳတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ၾကီးေတြ အရင္လုပ္ျပရင္ က်မတို႔လို ျပည္သူလူထုကလည္း လုပ္ရေပမေပါ့။ ေခါင္းေဆာင္ၾကီးေတြ စံျမန္းတဲ့ ေဂဟာက ေလေအးစက္ေတြ အကုန္ျဖဳတ္၊ ဘုရင္ေခတ္ကလို ယပ္ေတာ္သြင္း တေယာက္ ခန္႔ထားျပီး မ်က္ႏွာၾကက္မွာ အ၀တ္နဲ႔လုပ္တဲ့ ၾကိဳးဆြဲယပ္တခုထားျပီး ယပ္ေတာ္သြင္းေစ လို႔ လုပ္မယ္ဆိုလည္း ရတာပဲ မဟုတ္လား။ ဘုရင္ေခတ္ကို ျပန္အသက္သြင္းခ်င္တယ္ ဆိုရင္ျဖင့္ ဒါမ်ဳိးလည္း လုပ္သင့္လုပ္ရမွာပဲေပါ့ေနာ္။ က်မတို႔လို ျပည္သူလူထု ဆင္းရဲသားတစုကေတာ့ ယပ္ေတာ္သြင္း မခန္႔ထားႏိုင္တဲ့အတြက္ ႏွီးယပ္ေတာင္ေလး ကိုယ့္လက္နဲ႔ကိုယ္သာ တဖ်ပ္ဖ်ပ္ ခပ္ရမွာပ။ ယပ္ေတာင္လုပ္ေရာင္းတဲ့ သူေတြအတြက္ေတာ့ ၀မ္းေျမာက္စရာပဲေပါ့။

ေနာက္သတင္းတပုဒ္ကေတာ့ ေခါင္းေဆာင္တဦး ေနထိုင္မေကာင္းလို႔ တိုင္းတပါးမွာ ေဆးကုသမႈ ခံယူေနတယ္ဆိုတဲ့ သတင္းပါ။ ဒါလဲ မုဒိတာ ပြားစရာေပပဲ … အဲ .. အဲ …ေနထိုင္မေကာင္းတာကို ၀မ္းေျမာက္တာေတာ့ မဟုတ္ရေပါင္ရွင္။ ေနမေကာင္းတာကို ေငြေၾကးအကုန္အက်ခံျပီး ေဆးကုသ ႏိုင္တဲ့အတြက္ ၀မ္းေျမာက္ရေၾကာင္းပါ။ ဘာေၾကာင့္ဆိုေတာ့ က်မတို႔တိုင္းျပည္မယ္ ေနထိုင္မေကာင္းတာကို ေဆးမကုသႏိုင္လို႔ ဆံုးရႈံးရတဲ့ အသက္ေပါင္းမ်ားစြာ ရွိေပတယ္ မဟုတ္လား။ ခုလို ေခတ္မီ ေဆး၀ါးေတြနဲ႔ ကုသႏိုင္ျခင္းဟာလည္း မုဒိတာ ပြားစရာေပပဲ။ ေနေကာင္းပါေစ … က်န္းမာပါေစ … သက္ဇို၀္း ရွည္ပါေစ လို႔ ဆုေတာင္းလိုက္ပါရဲ႕ ... ။

စကားမစပ္ … က်မေရးတာ ေသခ်ာလည္း ဖတ္ၾကပါေနာ္ .. ။ တခ်ဳိ႕ ျမန္မာဘေလာ့ဂါေတြထဲ စာဖတ္ရွန္းသူေတြ ပါလို႔ သတိေပးရတာပါ၊ က်မစာေတြဖတ္သာ ဖတ္တာ က်မကို အထီးမွန္း အမမွန္း မသိဘူးလို႔ ေျပာတာ ၾကံဳဖူးလို႔ပါ။ အံ့ အံ့ပါရဲ႕။ ဟိုးအစထဲက ဓာတ္ပံုေတြ ဘာေတြတင္ျပီး က်မက်မ နဲ႔သံုးႏႈံးလာခဲ့တာ ။ ေမဓာ၀ီကို အထီးမွတ္လို႔ ဆိုေတာ့ ဘာေျပာရမွန္းေတာင္ မသိဘူး။ ထားပါေတာ့ … အခု ေသခ်ာဖတ္ပါဆိုတာက … က်မ ေရးတဲ့ အသံုးအႏႈံးနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ပါ။ က်မက သက္ဇို၀္း လို႔ ေရးထားတာေနာ္၊ သက္ဆိုး မဟုတ္ပါဘူး။ လူၾကီးကို ဒီလို ေျပာပါ့မလား။ ရိုေသ ထိုက္သူ ကို က်မက ရိုေသပါတယ္ ေနာ္။ ေတာ္ၾကာ က်မ အသံုးမွားတယ္ထင္ျပီး ေမဓာ၀ီကို ဖမ္းပါလားလို႔ အမနာပ ေျပာၾကရင္ ဒုကၡ။ က်မက ေၾကာက္တတ္တယ္ရွင့္။

တကယ္ေတာ့ “သက္ဆုိးရွည္တယ္” ဆိုတဲ့ ေ၀ါဟာရ စကားက အမွားၾကာလို႔ မွန္သေယာင္ေယာင္ ျဖစ္သြားတာ။ အမွန္မယ္ “သက္ဇို၀္း” ျဖစ္ပါသတဲ့။ အသက္ဇီ၀ ကို ဆိုလိုျခင္းပါ။ အရပ္ထဲ လမ္းထဲက ဆိုးသြမ္းတဲ့သူ တေယာက္ေယာက္ ေနမေကာင္း ထိုင္မသာျဖစ္ ေရာဂါေ၀ဒနာ ခံစား၊ ေသေတာ့မလားရယ္လို႔ ထင္ေနၾကေပမဲ့ ေသလည္း မေသႏိုင္ ျပန္ေကာင္းသြားျပန္တဲ့အခါ ဒီလူ႔ႏွယ္ သက္ဆိုးရွည္လိုက္တာ လို႔ သံုးႏႈံးၾကတယ္ မဟုတ္လား။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ .. ဒါသည္လဲ အမွားၾကာလို႔ အမွန္ျဖစ္ရာက တိုးသြားတဲ့ ေ၀ါဟာရ အသစ္တခုေပပဲေပါ့။ အခု က်မသံုးတာကေတာ့ သက္ဆိုး မဟုတ္ဘူးေနာ္။

အဲ …ေနာက္ဆံုးသတင္းကေတာ့ ဖတ္ရတာမဟုတ္ဘူး။ ၾကားရတဲ့ သတင္းတခုပါ။
အေဖ့ရဲ႕ အလုပ္သမားတေယာက္ေပါ့။ လြန္ခဲ့တဲ့ ေလးငါးရက္ကပဲ သူ႔ကို လုပ္ခရွင္းေပးလိုက္ေတာ့ အိမ္ျပန္သြားပါသတဲ့။ အိမ္မေရာက္ခင္မွာ အရက္ဆိုင္၀င္ျပီး တခြက္ တဖလား ၀င္ေမာ့တယ္၊ ျပီးေတာ့ အိမ္အတြက္ ဟင္းစား၀ယ္ခ်င္တာနဲ႔ ညေစ်းကေလးကို ၀င္ျပီး ငါး၀ယ္ပါတယ္။ ငါး၀ယ္ျပီးျပန္ထြက္လာေတာ့ ရဲက “ေဟ့ေကာင္ လာအံုး … မင္းလက္ထဲက ဘာတုန္း ျပစမ္း”
“ငါး .. ပါ”
“ေပးစမ္း”
ဆိုျပီး ငါးထုတ္ကို ဆြဲယူသြားတယ္။ ျပီးေတာ့
“မင္း အရက္ေသာက္ထားတယ္ မဟုတ္လား” လို႔ ဆက္ေမးတယ္။ ဒီရဲက လူလည္ပဲ၊ အရက္နံ႔ရမွေတာ့ အရက္ေသာက္ထားလို႔ေပါ့။
“ဟုတ္ကဲ့”
“ေအး … စခန္းကိုလိုက္ခဲ့”
ဒီလိုနဲ႔ အဲဒီအလုပ္သမားခမ်ာ အူေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႔ ရဲစခန္း ေရာက္သြားပါေရာလား။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ၀ယ္ထားတဲ့ ငါးလည္းသိမ္း၊ ပါတဲ့ ပိုက္ဆံလည္းယူ၊ လူလည္း ဖမ္းခံလိုက္ရပါသတဲ့။ လုပ္အားေတာင္ ေပးခဲ့ရေသးတယ္ဆိုလား။ ၄ ရက္တိတိ အခ်ဳပ္ထဲမွာ ေနခဲ့ရတယ္ လို႔ ဆိုပါတယ္။

ဒီလူၾကီး အလုပ္ကို မလာေတာ့ အေဖကလည္း သူ႔ေစာင့္ေနရင္ အလုပ္ေႏွာင့္ေႏွးမွာမို႔ ေနာက္တေယာက္ အျမန္ရွာျပီး အစားထိုးလိုက္ရတာေပါ့။ ဒီေတာ့ သူ႔မယ္ .. လုပ္အားခလဲ ဆံုး၊ အခ်ဳပ္လဲခံရ၊ အလုပ္လဲျပဳတ္ တဲ့ ဘ၀ေရာက္ေတာ့တာပါပဲ။ အင္းေလ … သူကလည္း သူပဲ … အရက္ေသာက္ထားတာကိုး … ရဲက မ်က္စိေနာက္လို႔ လားမွ မသိတာ လို႔ ၾကံဖန္ ေတြးၾကည့္မိတယ္။ တေယာက္ကေတာ့ ေျပာတယ္ … ဒါက အရက္နဲ႔ မဆိုင္ပါဘူး၊ ပါစင္နယ္လတီနဲ႔လည္း ဆိုင္တယ္ တဲ့။ ဟုတ္ခ်င္လည္း ဟုတ္မွာပ။ စုတ္တီးစုတ္ျပတ္ ၀တ္စားဆင္ယင္ျပီး ရုပ္ရည္ မတင့္တယ္သူတေယာက္ အရက္ေသာက္မယ္ဆို သတိသာထားလို႔ လက္တို႔လိုက္ၾကပါအံုး။ မဟုတ္ရင္ ေနရင္း ထိုင္ရင္း အခ်ဳပ္ခန္းထဲ ေရာက္ေနမွျဖင့္ … ။

အင္း …. က်မလည္း တေန႔တေန႔ ဘာေတြ နားေထာင္မိ ဖတ္မိေနလဲ မသိပါဘူး။
လူက ရယ္ရမလို ငိုရမလို …
မုဒိတာပြားရမလိုလို ကရုဏာထားရမလိုလို …
အို …ျဗဟၼစိုရ္တရားဆိုတာ ကိုယ္နဲ႔ လားလားမွ မထိုက္တန္တာ။
ေတာ္ျပီ … မ်က္စိမွိတ္ နားပိတ္ျပီး အိပ္ေနေတာ့တာပဲ ေကာင္းေလမလား။
***
ေမဓာ၀ီ
22.3.07
10:50 am