ေရခ်ဳိးခန္းအေတြး

ညက ကြန္ပ်ဴတာေရွ႕မွာ ထိုင္တာမ်ားသြားလို႔လားမသိ၊ လူတကိုယ္လံုး ပူရွိန္းရွိန္းျဖစ္ေနပါတယ္။ တကယ္တမ္း အခန္းထဲမွာက ေလေအးစက္ အရွိန္နဲ႔ ေအးေနျပီး ေခြၽးေတာင္မထြက္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ က်မ မ်က္လံုးေတြလည္းပူ .. မ်က္ႏွာေတြလည္းပူ … ေခါင္းေတြလည္းပူ … ရင္ေတြပါ ပူ … လို႔။ ဒါနဲ႔ပဲ ကြန္ပ်ဴတာေရွ႕က ခြါျပီး လမ္းေလွ်ာက္ဖို႔ ျခံထဲဆင္းခဲ့တယ္။

မွန္တံခါးကို ဖြင့္လိုက္တာနဲ႔ အျပင္ေလက ေအးကနဲ တိုက္လိုက္လို႔ ရုတ္တရက္ လန္းဆန္းလို႔ သြားတယ္။ ဒီေနာက္မွာေတာ့ ေညာင္းျပီး ေခြၽးစို႔လာတဲ့ထိ ေခါက္တုံ႔ေခါက္ျပန္ လမ္းေလွ်ာက္လိုက္ပါတယ္။
လျပည့္ညမို႔ ညက လေရာင္နဲ႔လင္း လို႔ …၊ ကံ့ေကာ္ပင္ေအာက္မို႔ ကံ့ေကာ္ရနံ႔ကလည္း သင္းလို႔ …။ တခ်က္ တခ်က္ တိုက္ခတ္လာတဲ့ ေလေအးေလး ကလည္း ညင္သာ ျဖည္းညင္းလို႔ …။
လမ္းေလွ်ာက္ရင္း လျပည့္ညရဲ႕ ရသကို အားရေအာင္ ခံစားျပီး အိမ္ေပၚျပန္တက္ခဲ့တယ္။ ည ၁၁ နာရီ ထိုးေနပါျပီ။ မအိပ္ခင္ ေရခ်ဳိးအံုးမွ …။
***
ေရခ်ဳိးဖို႔ ေရခ်ဳိးခန္း၀င္ေတာ့ အိမ္သားေတြေတာင္ အိပ္ေနၾကပါၿပီ။
အရင္ကဆို ေရခ်ုဳိးတဲ့အခါ မ်ားေသာအားျဖင့္ေတာ့ စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ သီခ်င္းေအာ္ဆိုျဖစ္တယ္။ ေရခ်ဳိးခန္းဆိုတာ လံုေနေတာ့ ကိုယ့္အသံကလည္း ဟိန္းေနျပီး အသံ သိပ္မေကာင္းရင္ေတာင္ ေတာ္ေတာ္ေလး ေကာင္းေနသလိုလို စိတ္ထဲ ထင္မိပါရဲ႕။ သီခ်င္းမဆိုျဖစ္တဲ့ အခါမ်ဳိးမွာေတာ့ စာေရးဖို႔ ကဗ်ာေရးဖို႔ အေတြးေတြ ေရာက္တတ္ရာရာ ေလွ်ာက္ေတြးမိတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ေရခ်ဳိးခန္းထဲမွာ သေႏၶတည္ခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေတြ စာေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ရွိခဲ့ပါတယ္။ အလကားေန အလကားေတာင္ ဟိုေတြးဒီေတြး ေတြးတတ္တဲ့က်မဟာ ေရခ်ဳိးရင္းလည္း အဲဒီလိုေတြ ေလွ်ာက္ေတြးေနမိ တတ္တယ္။ တခါတေလ ေရဘယ္လို ခ်ဳိးျပီးသြားမွန္း မသိေလာက္ေအာင္ အေတြးေတြေနာက္ ေမ်ာပါသြားမိ တတ္ေသးတယ္။

ဒီလိုနဲ႔ က်မစိတ္ေတြ ပူေလာင္ရႈပ္ေထြးေနတဲ့ ေန႔တေန႔မွာေတာ့ ေရခ်ဳိးဖို႔ ေရခ်ုဳိးခန္းထဲ ေရာက္ေနေပမဲ့ သီခ်င္းလည္း မဆိုခ်င္ဘူး။ ဟိုဟိုဒီဒီ စာေတြ ကဗ်ာေတြလည္း မေတြးခ်င္ဘူး။ ေအးေအးျမျမ တဖြားဖြားက်ေနတဲ့ ေရေတြေအာက္မွာ ရပ္ေနရေပမဲ့ … က်မ စိတ္ေတြပူေလာင္ေနတယ္။ က်မရဲ႕ ရုပ္ခႏၶာကိုယ္ကေတာ့ ေအးေကာင္း ေအးေနေပမေပါ့။ စိတ္ေတြကေတာ့ မေအးခ်မ္းႏိုင္ပါဘူး။ ဘယ္လိုလုပ္ရပါ့ … ။

မ်က္စိေတြကိုမွိတ္ျပီး စၾက၀ဠာၾကီးကို အေတြးထဲကေန ျမင္ေယာင္ ၾကည့္လိုက္မိတယ္။
ေမွာင္မဲ ေနသလိုပဲ … ဒါေပမဲ့ အလင္းေျပာက္ကေလးေတြ ရွိေနတယ္။ အနႏၱစၾက၀ဠာက သတၱ၀ါေတြကို စျပီး ေမတၱာပို႔ၾကည့္ လိုက္တယ္။ ျပီးေတာ့ တျဖည္းျဖည္း ျခံဳ႕ျခံဳ႕လာလိုက္တာ … ဒီကမၻာ၊ အာရွတိုက္၊ ျမန္မာျပည္၊ ရန္ကုန္ျမိဳ႕၊ ေနာက္ဆံုး ကိုယ့္၀င္းျခံထဲ …။ အဲဒီလို အႏုလံု ပဋိလံု ေမတၱာပို႔ေနလိုက္တယ္။ ျပီးေတာ့ အရပ္ ဆယ္မ်က္ႏွာ ေမတၱာပြားနည္း … က်မစိတ္ထဲ မွတ္မိသမွ် ေမတၱာပြားနည္းေတြနဲ႔ ေမတၱာေတြ ပြားေနရင္း တျဖည္းျဖည္း စိတ္က ေအးခ်မ္းလာတယ္။ ခုနက ပူေလာင္ရႈပ္ေထြးမႈေတြ ခဏ ေ၀းသြားသလိုပဲ၊ တဒဂၤေတာ့ စိတ္ခ်မ္းသာမႈရခဲ့ျပီေပါ့။

အဲဒီေန႔ကစလို႔ … က်မ ေရခ်ဳိးတိုင္း ေျခေထာက္ကို ေရစဖ်န္းတာနဲ႔ အရပ္ဆယ္မ်က္ႏွာ ေမတၱာပြားျဖစ္တယ္။
မ်က္ႏွာသစ္တဲ့အခါမွာလည္း ဒီလိုပါပဲ …။
ေရမခ်ဳိးခင္ မ်က္ႏွာသစ္သစ္၊ မနက္အိပ္ရာႏိုးႏိုးခ်င္း ပဲ သစ္သစ္ .. မ်က္ႏွာသစ္ျပီဆိုတာနဲ႔ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ကို က်မ စိတ္ထဲကေန ရြတ္ပါတယ္။ အခ်ိန္ရလို႔ မ်က္ႏွာၾကာၾကာ သစ္ျဖစ္ရင္ အေခါက္ေရမ်ားမ်ား ပိုရြတ္ပြားမိျပီး ကမန္းကတန္း သစ္ရတဲ့ေန႔မ်ဳိးဆိုရင္ေတာ့ ေခါက္ေရ ခပ္နည္းနည္းေပါ့။ အနည္းဆံုးေတာ့ တေခါက္ ရြတ္ျဖစ္ေအာင္ ရြတ္ပါတယ္။

ေန႔စဥ္ က်မတို႔ မ်က္ႏွာေပၚ ခႏၶာကိုယ္ေပၚ ျပင္ပက ေခ်းေညွာ္ေတြ လာကပ္ပါတယ္။ ကိုယ္တြင္းက ေခြၽးေတြ အဆီေတြ ထြက္ပါတယ္။ ဒါေတြကို က်မတို႔က ေန႔တိုင္း ေဆးေၾကာ သန္႔ရွင္းေပးၾကပါတယ္။ ဒီလိုပါပဲ … က်မတို႔ စိတ္မွာလည္း ျပင္ပက ၀င္လာတဲ့ မေကာင္းမႈအာရံုေတြကို ကိုယ္က ခံယူခ်က္ေကာင္းေကာင္း မထားႏိုင္တဲ့အခါမွာ အညစ္အေၾကးေတြ ျဖစ္သလို အကုသိုလ္ေတြ အထပ္ထပ္ ကပ္ျငိလာတတ္ပါတယ္။ ဒါကို က်မတို႔ ေန႔စဥ္ ေဆးေၾကာမိပါသလား … ။ သတိေရာထားမိၾကပါသလား … ။ စိတ္မွာ ကပ္တြယ္တဲ့ အညစ္အေၾကးေတြကို ဘယ္လိုမ်ား သန္႔စင္ေပးၾကမလဲ … ။

ပုတီးစိပ္ ေမတၱာပို႔ တရားထိုင္ စတာေတြဟာ စိတ္ကို သန္႔စင္ေအာင္ ျပဳျခင္းေတြပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ က်မတို႔ အခ်ိန္ေပးၿပီး လုပ္မွရပါတယ္။ က်မဆို တခါတေလ ပုတီးစိပ္ရင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားတတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အခ်ိန္ကုန္လည္း သက္သာတဲ့အျပင္ ရုပ္ကို သန္႔စင္ရင္း စိတ္ကိုပါ တပါတည္း သန္႔စင္ျပီးသား ျဖစ္သြားေအာင္ ေရခ်ဳိးတဲ့အခ်ိန္မွာ အဲဒီလို လုပ္တဲ့ အက်င့္ေလး ျပဳခဲ့မိတာပါပဲ။

အက်င့္ျဖစ္လာတဲ့အခါမွာ မ်က္ႏွာကို ေရနဲ႔ထိလိုက္မိတာနဲ႔ အရဟံ၊ သမၼာသမၺဳေဒၶါ .. လို႔ ရြတ္မိလာပါတယ္။
ေရခ်ဳိးဖို႔ ေျခေထာက္ကို ေရနဲ႔ထိလိုက္တာနဲ႔ .. အေရွ႕အရပ္၌ ရွိေသာ .. အားလံုးေသာ သတၱ၀ါေတြလို႔ စိတ္ညြတ္ ရြတ္ဆို မိလာပါတယ္။ ဒီလိုလုပ္ျခင္းျဖင့္လည္း စိတ္ထဲမွာ လတ္တေလာ ျငိမ္းေအးမႈ ခံစားရတယ္။ ဒါေလာက္ေလး လုပ္လိုက္ရံုနဲ႔ေတာ့ ကိုယ့္စိတ္ထဲက အညစ္အေၾကးအားလံုး သန္႔စင္ သြားမယ္လို႔ က်မ မဆို၀ံ့ပါဘူး။ ထုနဲ႔ ထည္နဲ႔ ရွိေနတဲ့ ကိုယ့္သႏၱာန္ထဲက အညစ္အေၾကး ထုၾကီးကို နည္းနည္းခ်င္း ခြါခ်ေနတဲ့ သေဘာပါ။ အညစ္အေၾကးေတြ ျပန္တက္လာလိုက္ ျပန္ခြါခ်လိုက္နဲ႔ ဒီလိုပဲ လုပ္ေနရဦးမွာပါပဲ။
***
ညက ေရခ်ဳိးခန္းထဲမွာ ေရခ်ဳိးရင္း ေမတၱာပို႔အျပီး ဒီစာကိုေရးဖို႔ စိတ္ကူးေပၚလာမိပါတယ္။ ေရခ်ဳိးခန္းထဲေတြးမိလို႔ ေရခ်ဳိးခန္းအေတြးလို႔ ေခါင္းစဥ္တပ္လိုက္မိပါရဲ႕။ ေရခ်ဳိးခန္းအေတြးဆိုေတာ့လည္း ခပ္ေအးေအးေပါ့။
***
စိတ္အညစ္အေၾကးမ်ား သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္ရပါလို၏ … ။

ေမတၱာျဖင့္
ေမဓာ၀ီ
3.3.07
1:45 pm