“ပါပသမႎ ရမတိ မေနာ”စိတ္တို႔သည္ မေကာင္းမႈ၌ ေမြ႔ေလ်ာ္တတ္သည္ … တဲ့။
က်မရဲ႕ စိတ္ဟာလည္း ထိုနည္းတူစြာပါပဲ … မေကာင္းမႈမွာ ပိုၿပီး ေမြ႔ေလ်ာ္ခ်င္တယ္ … ေမြ႔ေလ်ာ္ခဲ့တယ္ … ေမြ႔ေလ်ာ္ဖို႔ ပိုၿပီး အားသန္ခဲ့ပါတယ္။ တားျမစ္ထားရင္ ပိုၿပီးလုပ္ခ်င္တယ္၊ မေကာင္းမွန္းသိတဲ့ လမ္းကိုမွ ေရြးၿပီးေလွ်ာက္ခ်င္တယ္၊ မွားမွန္းသိသိနဲ႔ မထူးဇာတ္ခင္းၿပီး ဆက္ဆက္မွားခ်င္တဲ့ စိတ္မိုက္ စိတ္ဆိုး စိတ္႐ုိင္းေတြနဲ႔ ျပည့္လို႔ေပါ့။
ေရွးကုသိုလ္ေလး နည္းနည္းေကာင္းခဲ့မိလို႔ ေကာင္းတဲ့ မိဘႏွစ္ပါးထံမွာ ကံေကာင္းေထာက္မစြာ လူလာျဖစ္ခဲ့ရတဲ့ က်မဟာ ငယ္စဥ္ကတည္းက မိဘဘိုးဘြားေတြရဲ႕ သြန္သင္ေပးမႈေၾကာင့္ ဘာသာေရးအသိ အနည္းငယ္ ရွိခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ကိုယ္ျပဳခဲ့တဲ့ အမွားေတြကို မွားမွန္းသိခဲ့တယ္။ အမွားေတြနဲ႔ အထပ္ထပ္ စြန္းထင္းေနတဲ့ က်မရဲ႕စိတ္ကို ရံဖန္ရံခါ ကုသိုလ္ ေကာင္းမႈေလးေတြ ျပဳေပးရင္း တတ္ႏိုင္သေလာက္ ေဆးေၾကာခဲ့မိပါတယ္။ ဒီလိုျပဳျခင္းက အမွားေတြ အျပစ္ေတြ လံုး၀ေပ်ာက္သြားမွာ မဟုတ္မွန္း သိေပမဲ့ … အနည္းငယ္ သက္သာလို သက္သာျငား ကုစားၾကည့္မိတဲ့ သေဘာပါပဲ။
တခ်ဳိ႕က က်မကိုေျပာၾကတယ္။
“ေရးတဲ့စာနဲ႔ လုပ္ေနတာေတြက တျခားစီ …” တဲ့ …
“ကိုယ္ကလဲ မေကာင္းဘဲနဲ႔ ဘာသာေရးေတြေရးေနတာ မရွက္ဘူးလား” … တဲ့ …
က်မ မရွက္ပါဘူး။ ဘာသာေရးနဲ႔ ဆိုင္တာေတြ ေရးတယ္ဆိုတာကလည္း ေကာင္းမႈျပဳျခင္း တမ်ဳိးပါပဲ။ ေကာင္းတာကို လုပ္ရတဲ့အတြက္ က်မ မရွက္သလို ေနာင္တလည္း မရပါဘူး။ မေကာင္းမႈေတြျပဳမိတဲ့ သူတေယာက္၊ အမွားေတြျပဳေနတဲ့ သူတေယာက္ဟာ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ လံုး၀မျပဳရ ေတာ့ဘူးလား … ေကာင္းတဲ့ အလုပ္ဟာ သူနဲ႔ လံုး၀မဆိုင္ေတာ့ဘူးလား … ။
ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် သူတပါးအသက္ေတြ သတ္ေနတဲ့ မုဆိုးတေယာက္ဟာ တလ တႀကိမ္ေလာက္ ဥပုသ္ေစာင့္တာဟာ ရွက္စရာ မေကာင္းပါဘူး။ မေကာင္းတာ လုပ္တဲ့အတြက္ မေကာင္းက်ဳိးကို ခံစားရမွာ ျဖစ္သလို ေကာင္းတာလုပ္တဲ့အတြက္ ေကာင္းတဲ့အက်ဳိးကို စံစားရမွာပါပဲ လို႔ … က်မကေတာ့ မွတ္ယူထားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း အမွားေတြနဲ႔ ျပည့္ေနတဲ့ က်မဟာ တတ္ႏိုင္သေလာက္ ကိုယ့္အမွားေတြကို ေလ်ာ့ပါးေအာင္ ျပဳတဲ့အေနနဲ႔ ေကာင္းမႈ ကုသိုလ္ေလးေတြ လုပ္ပါရေစ …။ က်မျပဳတဲ့ ကုသိုလ္ေတြကို မကဲ့ရဲ႕ မ႐ႈံ႕ခ်ၾကဘဲ မုဒိတာထားၿပီး သာဓုေခၚေပးၾကေစခ်င္ပါတယ္။
ဒီကေန႔ဟာ … က်မတို႔ ဗုဒၶဘာသာေတြအတြက္ ေန႔ထူးေန႔ျမတ္ ျဖစ္တဲ့ ၀ါဆိုလျပည့္ ဓမၼစၾကာေန႔ပါ။ သစၥာတရားကို သိျမင္လို႔ ဘုရားအျဖစ္ကို ေရာက္ရွိခဲ့တဲ့ က်မတို႔ရဲ႕ ဗုဒၶ ရွင္ေတာ္ေဂါတမဟာ သစၥာေလးပါး တရားေတာ္ကို ဒီကေန႔မွာ ေဟာၾကားခဲ့တယ္ဆိုတာ အားလံုးသိၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။
ဒုကၡ သမုဒယေတြနဲ႔ ေထြးလံုးရစ္ပတ္ေနၿပီး … “သစၥာ” ဆိုတဲ့ အမွန္တရား ကိုလည္း ေသခ်ာ ဂဃနဏ မသိနားမလည္ေသးဘဲ ကိေလသာ အေမွာင္ထုထဲမွာ က်င္လည္ရင္း အမွန္တရားကို ဆင္ကန္းေတာတိုး ရွာေနမိတဲ့ က်မဟာ ဒီကေန႔တရက္ န၀ဂၤသီလေစာင့္ထိန္းၿပီး သစၥာျပဳ ဆုေတာင္းခ်င္ပါတယ္။
က်မ ျပဳမိတဲ့ အမွားေတြ …
က်မ က်ဴးလြန္ခဲ့တဲ့ အျပစ္ေတြ …
ေလ်ာ့ပါး သက္သာ ေပ်ာက္ပါေစျခင္း အက်ဳိးငွာ …
ယေန႔ယခု ၀ါဆိုလျပည့္ ေန႔တြင္ …
သံုးေလာက ထြတ္ထား သဗၺညဳျမတ္စြာဘုရားအား
သစ္သီး၊ ေရခ်မ္း ဆြမ္း ဆက္ကပ္လွဴဒါန္းျခင္း … ဒါန
န၀ဂၤဥေပါသထကို ေစာင့္ထိန္းျခင္း … သီလ
သတၱ၀ါတို႔ အေပၚ ေမတၱာပြါးမ်ားျခင္း … ဘာ၀နာ
စေသာ ေကာင္းမႈအစုစုတို႔ကို ျပဳလုပ္ခဲ့ပါသည္။
ဤေကာင္းမႈအစုစုတို႔ေၾကာင့္ မွန္ကန္ေသာ သစၥာတရားကို သိျမင္ၿပီး သံသရာ၀ဋ္ဆင္းရဲမွ အျမန္ဆံုး လြတ္ေျမာက္ရပါလို၏ ….. ။
***
ေမဓာ၀ီ
၆၊ ဇူလိုင္၊ ၂၀၀၉
၉ နာရီ ၅၉ မိနစ္
သစၥာအနက္ (၁၆) ခ်က္
က်မရဲ႕ စိတ္ဟာလည္း ထိုနည္းတူစြာပါပဲ … မေကာင္းမႈမွာ ပိုၿပီး ေမြ႔ေလ်ာ္ခ်င္တယ္ … ေမြ႔ေလ်ာ္ခဲ့တယ္ … ေမြ႔ေလ်ာ္ဖို႔ ပိုၿပီး အားသန္ခဲ့ပါတယ္။ တားျမစ္ထားရင္ ပိုၿပီးလုပ္ခ်င္တယ္၊ မေကာင္းမွန္းသိတဲ့ လမ္းကိုမွ ေရြးၿပီးေလွ်ာက္ခ်င္တယ္၊ မွားမွန္းသိသိနဲ႔ မထူးဇာတ္ခင္းၿပီး ဆက္ဆက္မွားခ်င္တဲ့ စိတ္မိုက္ စိတ္ဆိုး စိတ္႐ုိင္းေတြနဲ႔ ျပည့္လို႔ေပါ့။
ေရွးကုသိုလ္ေလး နည္းနည္းေကာင္းခဲ့မိလို႔ ေကာင္းတဲ့ မိဘႏွစ္ပါးထံမွာ ကံေကာင္းေထာက္မစြာ လူလာျဖစ္ခဲ့ရတဲ့ က်မဟာ ငယ္စဥ္ကတည္းက မိဘဘိုးဘြားေတြရဲ႕ သြန္သင္ေပးမႈေၾကာင့္ ဘာသာေရးအသိ အနည္းငယ္ ရွိခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ကိုယ္ျပဳခဲ့တဲ့ အမွားေတြကို မွားမွန္းသိခဲ့တယ္။ အမွားေတြနဲ႔ အထပ္ထပ္ စြန္းထင္းေနတဲ့ က်မရဲ႕စိတ္ကို ရံဖန္ရံခါ ကုသိုလ္ ေကာင္းမႈေလးေတြ ျပဳေပးရင္း တတ္ႏိုင္သေလာက္ ေဆးေၾကာခဲ့မိပါတယ္။ ဒီလိုျပဳျခင္းက အမွားေတြ အျပစ္ေတြ လံုး၀ေပ်ာက္သြားမွာ မဟုတ္မွန္း သိေပမဲ့ … အနည္းငယ္ သက္သာလို သက္သာျငား ကုစားၾကည့္မိတဲ့ သေဘာပါပဲ။
တခ်ဳိ႕က က်မကိုေျပာၾကတယ္။
“ေရးတဲ့စာနဲ႔ လုပ္ေနတာေတြက တျခားစီ …” တဲ့ …
“ကိုယ္ကလဲ မေကာင္းဘဲနဲ႔ ဘာသာေရးေတြေရးေနတာ မရွက္ဘူးလား” … တဲ့ …
က်မ မရွက္ပါဘူး။ ဘာသာေရးနဲ႔ ဆိုင္တာေတြ ေရးတယ္ဆိုတာကလည္း ေကာင္းမႈျပဳျခင္း တမ်ဳိးပါပဲ။ ေကာင္းတာကို လုပ္ရတဲ့အတြက္ က်မ မရွက္သလို ေနာင္တလည္း မရပါဘူး။ မေကာင္းမႈေတြျပဳမိတဲ့ သူတေယာက္၊ အမွားေတြျပဳေနတဲ့ သူတေယာက္ဟာ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ လံုး၀မျပဳရ ေတာ့ဘူးလား … ေကာင္းတဲ့ အလုပ္ဟာ သူနဲ႔ လံုး၀မဆိုင္ေတာ့ဘူးလား … ။
ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် သူတပါးအသက္ေတြ သတ္ေနတဲ့ မုဆိုးတေယာက္ဟာ တလ တႀကိမ္ေလာက္ ဥပုသ္ေစာင့္တာဟာ ရွက္စရာ မေကာင္းပါဘူး။ မေကာင္းတာ လုပ္တဲ့အတြက္ မေကာင္းက်ဳိးကို ခံစားရမွာ ျဖစ္သလို ေကာင္းတာလုပ္တဲ့အတြက္ ေကာင္းတဲ့အက်ဳိးကို စံစားရမွာပါပဲ လို႔ … က်မကေတာ့ မွတ္ယူထားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း အမွားေတြနဲ႔ ျပည့္ေနတဲ့ က်မဟာ တတ္ႏိုင္သေလာက္ ကိုယ့္အမွားေတြကို ေလ်ာ့ပါးေအာင္ ျပဳတဲ့အေနနဲ႔ ေကာင္းမႈ ကုသိုလ္ေလးေတြ လုပ္ပါရေစ …။ က်မျပဳတဲ့ ကုသိုလ္ေတြကို မကဲ့ရဲ႕ မ႐ႈံ႕ခ်ၾကဘဲ မုဒိတာထားၿပီး သာဓုေခၚေပးၾကေစခ်င္ပါတယ္။
ဒီကေန႔ဟာ … က်မတို႔ ဗုဒၶဘာသာေတြအတြက္ ေန႔ထူးေန႔ျမတ္ ျဖစ္တဲ့ ၀ါဆိုလျပည့္ ဓမၼစၾကာေန႔ပါ။ သစၥာတရားကို သိျမင္လို႔ ဘုရားအျဖစ္ကို ေရာက္ရွိခဲ့တဲ့ က်မတို႔ရဲ႕ ဗုဒၶ ရွင္ေတာ္ေဂါတမဟာ သစၥာေလးပါး တရားေတာ္ကို ဒီကေန႔မွာ ေဟာၾကားခဲ့တယ္ဆိုတာ အားလံုးသိၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။
ဒုကၡ သမုဒယေတြနဲ႔ ေထြးလံုးရစ္ပတ္ေနၿပီး … “သစၥာ” ဆိုတဲ့ အမွန္တရား ကိုလည္း ေသခ်ာ ဂဃနဏ မသိနားမလည္ေသးဘဲ ကိေလသာ အေမွာင္ထုထဲမွာ က်င္လည္ရင္း အမွန္တရားကို ဆင္ကန္းေတာတိုး ရွာေနမိတဲ့ က်မဟာ ဒီကေန႔တရက္ န၀ဂၤသီလေစာင့္ထိန္းၿပီး သစၥာျပဳ ဆုေတာင္းခ်င္ပါတယ္။
က်မ ျပဳမိတဲ့ အမွားေတြ …
က်မ က်ဴးလြန္ခဲ့တဲ့ အျပစ္ေတြ …
ေလ်ာ့ပါး သက္သာ ေပ်ာက္ပါေစျခင္း အက်ဳိးငွာ …
ယေန႔ယခု ၀ါဆိုလျပည့္ ေန႔တြင္ …
သံုးေလာက ထြတ္ထား သဗၺညဳျမတ္စြာဘုရားအား
သစ္သီး၊ ေရခ်မ္း ဆြမ္း ဆက္ကပ္လွဴဒါန္းျခင္း … ဒါန
န၀ဂၤဥေပါသထကို ေစာင့္ထိန္းျခင္း … သီလ
သတၱ၀ါတို႔ အေပၚ ေမတၱာပြါးမ်ားျခင္း … ဘာ၀နာ
စေသာ ေကာင္းမႈအစုစုတို႔ကို ျပဳလုပ္ခဲ့ပါသည္။
ဤေကာင္းမႈအစုစုတို႔ေၾကာင့္ မွန္ကန္ေသာ သစၥာတရားကို သိျမင္ၿပီး သံသရာ၀ဋ္ဆင္းရဲမွ အျမန္ဆံုး လြတ္ေျမာက္ရပါလို၏ ….. ။
***
ေမဓာ၀ီ
၆၊ ဇူလိုင္၊ ၂၀၀၉
၉ နာရီ ၅၉ မိနစ္
သစၥာအနက္ (၁၆) ခ်က္
No comments:
Post a Comment