ေလာေလာဆယ္ ဖတ္ေနတဲ့ စာအုပ္ေတြထဲက …

က်မခုတေလာ ဘယ္လိုျဖစ္ေနမွန္းမသိပါဘူး။
စာအုပ္ဖတ္လဲ တအုပ္မၿပီးခင္ ေနာက္တအုပ္ ဖတ္ခ်င္ေနတယ္။ ဖတ္လဲ ဖတ္မိတယ္။
အလုပ္ဆိုလဲ ဒီတိုင္းပဲ၊ တခုမျပီးခင္ ေနာက္တခုကို အစပ်ဳိးထားမိျပန္ေရာ။
တျပိဳင္ထဲနဲ႔လဲ အလုပ္ သံုးေလးခု လုပ္ခ်င္လုပ္ေနတာ။
ဥပမာ - ဘေလာ့အတြက္စာေရးရင္း သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ ဂ်ီေတာ့ခ္ ေနစဥ္မွာပဲ သီခ်င္းလဲနားေထာင္ သူမ်ားေရးတဲ့ စာေတြလဲ လိုက္ဖတ္ခ်င္ဖတ္ေနမိတာမ်ဳိးေပါ့။ (အလုပ္ႀကီးအကိုင္ႀကီးေတြ ဆိုပါေတာ့)
ဂနာမၿငိမ္ဘူး ဆိုတဲ့ သေဘာမ်ားလားေတာ့ မသိပါဘူး။ ရာသီဥတုလဲ သိပ္ေတာ့မပူေသးပါဘူး။ ခုမွ ဒီဇင္ဘာ ရွိေသးတာ။
ထားပါေတာ့ က်မရဲ႕ ဂနာမျငိမ္မႈအေၾကာင္းေတြ။
ေျပာခ်င္တာက .. က်မ ေလာေလာဆယ္ ဖတ္ေနတဲ့ စာအုပ္ေတြနဲ႔ပတ္သက္လို႔ပါ။
***
တေန႔ အေဖ့အခန္းမွာ စာအုပ္ေတြေမႊျဖစ္ေတာ့ ဘာသာေရးနဲ႔ဆိုင္တဲ့ စာအုပ္ ၂ အုပ္ ဆြဲလာခဲ့ပါတယ္။
တအုပ္က ဆရာႀကီးေရႊဥေဒါင္းရဲ႕ “ဒိေ႒ဒိ႒မတၱံ လက္ေတြ႕က်င့္စဥ္” စာအုပ္၊ ေနာက္တအုပ္ကေတာ့ သတင္းစာဆရာႀကီး ေၾကးမံုဦးေသာင္းရဲ႕ “လက္ငင္းလက္ေတြ႕ ဗုဒၶ၀ါဒ” စာအုပ္ပါ။
အဲဒီစာအုပ္ေတြကို ဖတ္ဖို႔ယူသြားမယ္ဆိုေတာ့ အေဖက တခု သတိေပးပါတယ္။
‘ဖတ္ေတာ့ဖတ္ပါ … အယူမမွားပါေစနဲ႔ …’ တဲ့။ အေဖဆိုလိုတာကို က်မနားလည္တဲ့အတြက္ အေဖ့ကို ကတိေပးၿပီး စာအုပ္ေတြကို ယူလာခဲ့တယ္။

ဒိေ႒ဒိ႒မတၱံ စာအုပ္က အဖိုး(အေမ့အေဖ) ရဲ႕ စာအုပ္ပါ။ စာအုပ္ရဲ႕ ပထမစာမ်က္ႏွာမွာ အဖိုးက သူ႔နာမည္ လက္မွတ္ထုိးၿပီး ေန႔စြဲတပ္ထားတယ္၊ 11/8/60 တဲ့ ။ လြန္ခဲ့တဲ့ ၄၆ ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္က စာအုပ္ေပါ့။
ဖတ္ၾကည့္ေတာ့ ဟိုဒီ ခုန္ကူးတတ္တဲ့ စိတ္အေၾကာင္း ေရးထားတဲ့ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ ခုလိုေတြ႕ရတယ္။

“စိတ္ကေလး၏ ကူးေက်ာ္ေျပးလႊားပံု အျခင္းအရာမွာ ငယ္စဥ္က ရဘူးသည့္ လကၤာကေလးတပုဒ္ႏွင့္ တူလွသည္။
ဘုရားကြၽန္ေတာ္
ေတာင္ကြၽန္းေပၚက
ဆင္ေတာ္တစီး
အျမီးေငြလိပ္
လိပ္သည့္ သင္ျဖဴး
ျဖဴးသည့္ ေလညင္း
ညင္းသည့္ အမဲ
မဲသည့္ မီးေသြး
ေသြးသည့္ နံ႔သာ
သာသည့္ လမင္း … စသည္ျဖင့္ အေတာမသတ္ႏိုင္ေအာင္ အလိုရွိတိုင္း ဆက္ေပးႏိုင္သည့္ လကၤာတပုဒ္ေပတည္း။ စိတ္သည္လည္း အထက္တြင္ ေဖာ္ျပခဲ့သည့္ ဥပမာကဲ့သို႔ အျခားအေရးႀကီးေသာ အာရံုတခုႏွင့္ မတိုက္မိမခ်င္း ရွည္လ်ားစြာ ကူးေက်ာ္ေျပးလႊားတတ္သည္ကို ေတြ႕ရသည္။”

စိတ္ဆိုတာ ဒီလိုပါပဲ.. ဟိုေရာက္ ဒီေရာက္ ေဖာက္ျပန္ေနတာ ဆိုေတာ့ .. က်မစိတ္ေတြ ခုလို ေတာင္ေရာက္ ေျမာက္ေရာက္ ျဖစ္ေနတာ အျပစ္မဆိုသာပါဘူးေလ… လို႔ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ဆင္ေျခေပးမိေတာ့တာေပါ့။
ဒါေပမဲ့ “ပစၥဳပၸန္တည့္တည့္” ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္ ေအာက္မွာ အဖုိးက သူ႔ရဲ႕မွတ္ခ်က္ကေလးတခုကို လက္ေရးခပ္ေသာ့ေသာ့နဲ႔ ေရးထားတာေလး ဖတ္လိုက္ရတယ္။
“Don’t think of Future; Don’t think of Past; Live in the Present.” တဲ့။
အဖိုးက စာဖတ္ရင္ under lineေတြ တားလိုတား၊ စတားေတြျပလိုျပ၊ စာအုပ္ရဲ႕ လြတ္ေနတဲ့ေနရာေလးေတြမွာ သူ႔မွတ္ခ်က္ေလးေတြ ေတးမွတ္လို ေတးမွတ္ … လုပ္ေလ့ရွိပါတယ္။ (ေနာက္မွ အဖိုးအေၾကာင္း သတ္သတ္ေရးပါအံုးမယ္)

ဒီစာသားေလးကို ဖတ္လိုက္ရေတာ့ ….
အတိတ္ကို ျပန္ၾကည့္ၿပီး လြမ္းေမာလိုက္ … မလာေသးတဲ့ အနာဂတ္ကိုေမွ်ာ္ၾကည့္ၿပီး အားငယ္လိုက္နဲ႔ ေတာင္စဥ္ေရမရ ျဖစ္ေနၿပီး ပစၥဳပၸန္မွာ ဘာမွ ေရေရရာရာ မလုပ္တဲ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အားမလို အားမရ ျဖစ္မိသလိုလို … ။
***
ဒီလိုနဲ႔ … ဒိေ႒ဒိ႒မတၱံ ဖတ္ေနရင္းက ခဏခ်ၿပီး ေၾကးမံုဦးေသာင္း ရဲ႕ စာအုပ္ကို ကိုင္မိျပန္ေရာ။
အဲဒီ စာအုပ္ရဲ႕ ေနာက္ေက်ာဖံုးမွာ ေရးထားတဲ့ စာသားေလးေတြ ေဖာ္ျပပါရေစ။
ဤစာအုပ္ကို -
- အင္းစိန္ေထာင္ႀကီးထဲ၌ ၂ ႏွစ္ခြဲ အခ်ိန္ယူ၍ ေရးခဲ့သည္။
- စာအုပ္စာတမ္းေပါင္း ၈၀၀ ခန္႔ကို မွီျငမ္းျပဳ၍ ေရးခဲ့သည္။
- ငရဲမပါ၊ နတ္ျပည္မပါ၊ လက္ေတြ႕ဘ၀ကိုသာ ေရးခဲ့သည္။
- ပါဠိမပါ၊ သတင္းစာသံုးျမန္မာစာႏွင့္ ေရးခဲ့သည္။

အဲဒီစာသားေတြေၾကာင့္ စိတ္၀င္စားမိတာနဲ႔ စာအုပ္ကို ခဏေကာက္ျမည္းမိပါတယ္။
ဘုရားျဖစ္စဥ္ေတြ ဘုရားရဲ႕ တရားေတာ္ေတြကို တတ္ႏိုင္သမွ် ျမန္မာလို ရွင္းရွင္းလင္းလင္းေရးထားတာ ေတြ႕ရတယ္။
တေနရာမွာေတာ့ ျမတ္စြာဘုရား သာသနာျပဳပံုကို ခုလိုေဖာ္ျပထားပါတယ္။

“သို႔ သာသနာျပဳရာ၌ ရံဖန္ရံခါ အတိုက္အခံျပဳမႈမ်ားကို ေတြ႕ရေလ့ရွိသည္။ သို႔ေသာ္ မွန္ကန္ျခင္း သစၥာတရားကို လက္ကိုင္ထားေသာ ဗုဒၶသည္သာ အႏိုင္ရသည္၊ သူ၏ ေအာင္ႏိုင္ျခင္းမွာ အတိုက္အခံျပဳသူကို ရႈံးနိမ့္ေစေသာ ေအာင္ႏိုင္ျခင္းမဟုတ္။ အတိုက္အခံျပဳသူကို အမွန္ျပကာ သိမ္းသြင္းျခင္းျဖင့္ အက်ဳိးတရားကို ရရွိေစေသာ ေအာင္ႏိုင္ျခင္း ျဖစ္သည္။”
***
ဘာရယ္ မဟုတ္ပါဘူး။
ဖတ္မိတဲ့ စာအုပ္ ၂ အုပ္ထဲက ႏွစ္သက္မိတာေလးေတြ ေကာက္ႏုတ္ေဖာ္ျပျခင္းမွ်သာပါ။
***
8.12.06
11:11 pm