က်မႏွင့္ နားေပါက္ယဥ္ေက်းမႈ

“ေယာက်ာ္းမွာဖိနပ္၊ မိန္းမမွာ နားကပ္” တဲ့ .. ဘယ္သူက စထြင္လိုက္တဲ့ စကားလဲေတာ့မသိဘူး၊ ခုတေလာ စာအုပ္ေတြထဲလဲ ေတြ႔ေတြ႕ေနရ၊ အျပင္မွာလဲ ၾကားၾကားေနရတယ္။
ေယာက်ာ္းေလးေတြမွာ ဖိနပ္က အဓိက ျဖစ္သလို မိန္းမေတြမွာလဲ နားကပ္က အဓိက ဆိုတဲ့ သေဘာလား ေတာ့မသိ၊ အဲဒီစကားၾကားတိုင္း က်မ ကိုယ့္နားရြက္ကိုယ္ ေယာင္ယမ္းၿပီး စမ္းမိပါရဲ႕။
က်မမွာ နားေပါက္မရွိဘူး၊ နားေပါက္မရွိတဲ့အတြက္ နားကပ္လဲ မရွိပါဘူး။
***
က်မ ၈ တန္းႏွစ္မွာ အဖိုးက သူ႔ေျမးေယာက်ာ္းေလးေတြကို ရွင္ျပဳေပးၿပီး ေျမးမိန္းကေလးေတြကို နားသ’မဂၤလာ လုပ္ေပးပါတယ္။ ထိုင္မသိမ္းေတြ စီးပံုေတြနဲ႔ မ်က္ႏွာေခ်ေတြလိမ္းၿပီး ဗီဒီယိုေတြဘာေတြရိုက္နဲ႔ ေတာ္ေတာ္ စိတ္အုိက္ဖို႔ေကာင္းတဲ့ အခမ္းအနားပါ။
ေယာက်ာ္းေလးေတြအားလံုးက ရွင္ျပဳၿပီး ကိုရင္၀တ္ၾကရတယ္၊ က်မတို႔မိန္းကေလးေတြကေတာ့ နားေဖာက္ရမယ္ေပါ့။ က်န္တဲ့ေျမးမိန္းကေလးေတြအားလံုး နားေဖာက္ၾကေပမဲ့ ထံုးစံအတိုင္း က်မက အားလံုးနဲ႔ဆန္႔က်င္ၿပီး မေဖာက္ႏိုင္ဘူးလို႔ ျငင္းဆိုခဲ့တယ္။

ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ အသားအနာခံၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကို တန္ဆာမဆင္ခ်င္လို႔ပါ။ နားကပ္လွလွပန္ရဖို႔အေရး နားရြက္ဖ်ားကို အပ္နဲ႔ထိုးေဖာက္ခံရမယ္ဆိုတာ သဘာ၀မက်ဘူးလို႔ က်မထင္မိတယ္။
ေရႊအပ္နဲ႔ နားေဖာက္တာမို႔ ေဖာက္တဲ့သူေတြအကုန္ ေရႊအပ္တစံုစီရၾကတယ္၊ က်မက လြဲလို႔ေပါ့။ က်မ ေရႊအပ္လဲ မမက္ပါဘူး၊ အသားမနာရင္ျပီးေရာ။ ဒီလိုနဲ႔ ကတ္သီးကတ္သပ္ က်မဟာ နားသမဂၤလာအခမ္းအနားမွာ ငုတ္တုတ္ထိုင္ ဗီဒီယိုရိုက္ခံခဲ့ေပမဲ့ နားေပါက္မေဖာက္ခဲ့ပါဘူး။

က်မဘက္မွာ ရွိတာကေတာ့ အေဖတဦးတည္းပါပဲ။ အေဖက က်မ နားမေဖာက္တာကို အားေပးပါတယ္။
အေဖက က်မကိုေျပာျပတယ္။ သူ ငယ္ငယ္က သူ႔အမႀကီးနဲ႔ ၾကက္ေတာင္ရိုက္ကစားၾကေတာ့ သူ႔အမႀကီးက အလယ္ပိုက္တန္းနားမွာ ၾကက္ေတာင္က်လို႔ ကုန္းေကာက္တာ နားကပ္နဲ႔ ပိုက္နဲ႔ ျငိၿပီး နားရြက္ဖ်ားေလး ျပတ္သြားခဲ့ရဖူးတယ္တဲ့။ အေဖလဲ သူ႔အမႀကီးျဖစ္တာကို ၾကည့္ၿပီး အဲဒီအခ်ိန္ကတည္းက သူ႔မွာ သမီးေမြးရင္ သမီးေတြကို နားမေဖာက္ေပးဘူး လို႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့တယ္ တဲ့။

ဒါေပမဲ့ … အဲဒီ နားသ’မဂၤလာဟာ အဖိုး (အေဖ့ေယာကၡမ) ရဲ႕ အမိန္႔ဆိုေတာ့လဲ အေဖက ဘယ္လြန္ဆန္ရဲမလဲ၊ သမီးေတြကို နားမေဖာက္နဲ႔လို႔ အေဖ မတားခဲ့ပါဘူး။ က်မကသာ ကလန္ကဆန္လုပ္ၿပီး မေဖာက္ခဲ့လို႔ အေဖ့ စိတ္ၾကိဳက္ျဖစ္ခဲ့ရတာ။ က်မ နားမေဖာက္ဘူးဆိုေတာ့မွ ဒီအေၾကာင္းကို အေဖက ေျပာျပခဲ့တာပါ။
‘ဒါမွ အေဖ့သမီး’ လို႔လဲ အေဖက ေျပာပါေသးတယ္။

ဒီလိုနဲ႔ အမေတြ ဆယ္တန္းေအာင္တဲ့အခါ အဖိုးက ဆုခ်တဲ့အေနနဲ႔ စိန္နားကပ္ေတြ ဆင္ေပးပါတယ္။ က်မကေတာ့ ဘာနားကပ္မွလဲ မလိုခ်င္၊ အဲဒါႀကီးကို မက္ေမာစရာလို႔ကို မထင္ခဲ့မိပါဘူး။
နားကပ္ပန္သူ အခ်င္းခ်င္းကေတာ့ … ဟိုတေယာက္ရဲ႕ စိန္နားကပ္က ဘယ္လို၊ သူ႔စိန္ႀကီးက လက္လိုက္တာ မ်က္လံုးေတာင္က်ိန္းတယ္၊ ဟိုအေဒၚႀကီးစိန္နားကပ္က ဖက္ထုတ္စိန္ႀကီး စသျဖင့္ ၾကည့္ၾက ေ၀ဖန္ၾကေပမဲ့ က်မကေတာ့ ဖက္ထုတ္ဆုိ မုန္႔ဖက္ထုတ္ေလာက္သာ သိတဲ့အတြက္ အဲဒီနားကပ္ေတြလဲ အေရးလုပ္ၿပီး ၾကည့္မေနမိပါဘူး။

က်မဘြဲ႕ယူေတာ့ သူမ်ားတကာေတြ စိန္နားကပ္ ဘာနားကပ္ေတြနဲ႔ ဖိတ္ဖိတ္လက္ေနမွာ … နင္က နားရြက္ငုတ္တုတ္ႀကီးဆို မေကာင္းဘူးဆိုၿပီး နားကပ္ပန္ခိုင္းပါတယ္။ က်မက နားေပါက္မရွိတဲ့အတြက္ ကပ္ နားကပ္ေပါ့။ အဖိုးတန္မဟုတ္ပါဘူး။ ဖန္စီကပ္နားကပ္ လွလွေလးေတြပါ။ က်မလဲ ဒီတခါေတာ့ မျငင္းမိေတာ့ဘဲ ကပ္နားကပ္ေလး နားမွာအညွပ္ခံၿပီး ဘြဲ႕ႏွင္းသဘင္အခမ္းအနားတက္ခဲ့ရတယ္။
အဲ ..ေတာ္ေတာ္ဆိုးတဲ့ ကပ္နားကပ္ပဲ၊ က်မနားကို ပူထူေနေအာင္ကို ညွပ္ပါတယ္။ အခမ္းအနားအၿပီး အိမ္မေရာက္ခင္ ကားေပၚမွာတင္ ဒီနားကပ္ဆြဲျဖဳတ္ခဲ့ရတယ္။ နာလြန္းလို႔။
နားကပ္ဆို ဘာနားကပ္မွ မေကာင္းပါလားလို႔ က်မ ေတာ္ေတာ္ ေနာင္တရသြားပါတယ္။
***
ေရွးေခတ္က ျမန္မာမိန္းကေလးေရာ ေယာက္်ားေလးေတြပါ နားေတာင္းတို႔ နားကပ္တို႔ကို ပန္ဆင္ၾကေပမဲ့ အလယ္ေခတ္ေလာက္မွာေတာ့ ေယာက်ာ္းေလးေတြ နားကပ္ မပန္ၾကေတာ့ဘူး။ အခုေခတ္မွာေတာ့ ေယာက်ာ္းေလးေတြ နားကပ္ေတြ နားကြင္းေတြ ဆင္ျမန္းတာ ျပန္ၿပီးေတြ႕ေနရျပန္ပါၿပီ။ ေဒးဗစ္ဘက္ခမ္းလဲ စိန္နားကပ္နဲ႔ စိုင္းစိုင္းခမ္းလႈိင္လဲ စိန္နားကပ္နဲ႔ ျဖစ္ေနျပီမဟုတ္လား။
ခုေခတ္ရဲ႕ ထူးျခားခ်က္ကေတာ့ နားေပါက္ကို တေပါက္မက ေဖာက္ၾကတာပါပဲ။ နားရြက္ရဲ႕ လြတ္သမွ် ေနရာ ေတြမွာ စီတန္းၿပီး သံုး ေလးေပါက္ ေဖာက္ထားတာမ်ား သူတို႔မို႔ အသားမနာတယ္ … လို႔ က်မျဖင့္ အံ့ၾသမိပါရဲ႕။

တခါေတာ့ ဒီဇင္ဘာလရဲ႕ ခရစ္စမတ္ညတညမွာ က်မနဲ႔ ခင္မင္ရင္းႏွီးေနတဲ့ ေကာင္ေလးတေယာက္က သူတို႔ရဲ႕ ခရစ္စမတ္ ပါတီကို လာဖို႔ဖိတ္ပါတယ္၊ က်မက အသက္အရြယ္စံု အလႊာစံုက လူေတြနဲ႔ အကြၽမ္းတ၀င္ရွိပါတယ္၊ ဒီေကာင္ေလးကေတာ့ ေခတ္ဆန္ဆန္ လူငယ္အသိုင္းအ၀ိုင္းထဲက ေကာင္ေလးတေယာက္ပါ။ က်မလဲ ပ်င္းပ်င္းရွိတာနဲ႔ သူလာေခၚေတာ့ လိုက္သြားမိတယ္။ အဲဒီခရစ္စမတ္ပါတီက ျခံက်ယ္ႀကီးတျခံထဲမွာလုပ္တာပါ။
သူတို႔အသိုင္းအ၀ိုင္းက ေကာင္ေလးေတြ ေကာင္မေလးေတြ တပံုတပင္ႀကီးလာၾကပါတယ္။ မခ်မ္းေပမဲ့ မီးပံုၾကီးတပံုလဲ ဖိုထားၿပီး ၀ိုင္းထိုင္ၾက စားၾကေသာက္ၾက သီခ်င္းဆိုၾကနဲ႔ေပါ့။

က်မကေတာ့ က်ီးၾကည့္ ေၾကာင္ၾကည့္နဲ႔ လာတဲ့သူေတြကိုသာ လိုက္ၿပီးၾကည့္ေနမိတယ္။
လာတဲ့သူေတြရဲ႕ အ၀တ္အစား အျပင္အဆင္ေတြကိုၾကည့္ျပီး က်မေရာက္ေနတာ ျမန္မာျပည္မွ ဟုတ္ရဲ႕လားလို႔ ထင္မိပါရဲ႕။ ေယာက်ာ္းေလးေတြက လံုလံုျခံဳျခံဳ၀တ္သေလာက္ မိန္းကေလးေတြက ဆန္႔က်င္ဘက္ျဖစ္ေနပါတယ္။ တိုႏိုင္သေလာက္တို၊ ဟိုက္ႏိုင္ သေလာက္ဟိုက္၊ ေဖာ္ႏိုင္သေလာက္ ေဖာ္ ဆိုတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ႀကီးေတြနဲ႔မ်ား လုပ္လာၾကသလားပဲရယ္။
ၿပီးေတာ့ နားေပါက္ေတြကလဲ နားတဖက္တခ်က္ကို သံုးေလးေပါက္တန္းစီေဖာက္ထားတဲ့အျပင္ မ်က္ခြံေတြမွာေရာ ႏႈတ္ခမ္းေတြမွာေရာ အေပါက္ေတြေဖာက္ၿပီး ကြင္းေတြတပ္ထားတယ္၊ ပိုဆိုးတာက ခ်က္ကိုေပၚေအာင္ေဖာ္ထားၿပီး ေပၚေနတဲ့ ခ်က္နားမွာပါ အေပၚေဖာက္ထားတာပါပဲ။

က်မျဖင့္ ၾကည့္ရတာနဲ႔တင္ အသဲယားလွပါၿပီ။ သူတို႔နားေပါက္ေတြကြင္းေတြကိုၾကည့္ၿပီး ဘာမွမရွိတဲ့ က်မ နားရြက္ကိုသာ မသိမသာ ျပန္စမ္းမိရင္း ဒါဟာ ယဥ္ေက်းမႈတခုလား က်မ စဥ္းစားေနမိတယ္။
သူတို႔ရဲ႕ နားေပါက္ယဥ္ေက်းမႈထဲမွာ က်မကေတာ့ျဖင့္ ၀င္ဆန္႔သူတေယာက္မျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။
သူတို႔ကိုၾကည့္ၿပီး က်မမ်က္စိထဲမွာေတာ့ အကၤ် ီမပါ အေပၚပိုင္း ဗလာက်င္းၿပီး ေအာက္ပိုင္းကို အရွက္လံုရံုဖံုးလႊမ္းကာ နားရြက္မွာ အရိုးေတြထိုး၊ ဆံပင္နီ ရႈပ္ေထြးေထြးနဲ႔ ဗံုေတြတီးလို႔ ကခုန္ေနတဲ့ အာဖရိက ဇူးလူးေတြကိုသာ ျမင္ေယာင္ေနမိပါေတာ့တယ္။
***