ေလာကအလွအြန္လိုင္းမဂၢဇင္းနဲ႔ (၂၀၀၉ ဒီဇင္ဘာလမွာ) အင္တာဗ်ဴးျဖစ္တုန္းက ေျဖခဲ့တာေလး ျပန္ေတြ႕လို႔ ...
***
***
(Q) ဘယ္အခ်ိန္ကစလို႔ စာေတြေရးျဖစ္ခဲ့တာပါလဲ။
(A) ေရးတာကေတာ့ အလယ္တန္းေက်ာင္းသူ ဘ၀ေလာက္က စၿပီး ေရာက္တတ္ရာရာ ကဗ်ာေလးေတြ စာေလးေတြ ေရးျဖစ္ပါတယ္။ ၁၉၈၈ ေလာက္မွာ မဂၢဇင္းကို စပို႔ျဖစ္တယ္။ ပန္းေ၀သီ မဂၢဇင္းမွာ (ဆရာ) ႏြမ္ဂ်ာသိုင္း အယ္ဒီတာလုပ္ေနတဲ့ အခ်ိန္ ကေလာင္သစ္ေတြကို ဖိတ္ေခၚတဲ့ ပန္းႏုသစ္သီက႑ကို ပို႔လိုက္တာပါ။ ပထမဆံုးပို႔တဲ့ ၀တၳဳေလးက တႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ အၾကာ (၁၉၈၉ ႏို၀င္ဘာလ) မွာ ပံုႏွိပ္ေဖာ္ျပျခင္း ခံခဲ့ရပါတယ္။ ၀တၳဳနာမည္က “စိတ္ေဖာက္ျပန္ျခင္း” … တဲ့။
---
(Q) ျမန္မာစာကုိ ႏွံ႔စပ္တဲ့ လူတေယာက္ဆုိေတာ့ ဘယ္ဘာသာတြဲနဲ႔ ေက်ာင္းမွာ သင္ယူခဲ့တာပါလဲ။
---
(Q) ျမန္မာစာကုိ ႏွံ႔စပ္တဲ့ လူတေယာက္ဆုိေတာ့ ဘယ္ဘာသာတြဲနဲ႔ ေက်ာင္းမွာ သင္ယူခဲ့တာပါလဲ။
(A) ျမန္မာစာကို မႏွံ႔စပ္ေသးပါဘူး။ ၀ါသနာအရ ေလ့လာေနတာပဲ ရွိပါတယ္။ ေက်ာင္းၿပီးခဲ့တာကေတာ့ ႐ူပေဗဒ အဓိကနဲ႔ပါ။
---
(Q) ဟိုအရင္တုန္းက ကဗ်ာဆုိတာ သူ႔မွာနည္းစံနစ္ေလးေတြရိွတယ္။ ကာရန္မိရမယ္၊ ဘာညာေပါ့။ ဒီေန႔ေခတ္မွာေတာ့ ကဗ်ာဆိုတာ လြတ္လပ္သြားတယ္။ ဘယ္လိုမ်ိဳးကုိ ကဗ်ာလို႔ ေခၚပါသလဲ။
---
(Q) ဟိုအရင္တုန္းက ကဗ်ာဆုိတာ သူ႔မွာနည္းစံနစ္ေလးေတြရိွတယ္။ ကာရန္မိရမယ္၊ ဘာညာေပါ့။ ဒီေန႔ေခတ္မွာေတာ့ ကဗ်ာဆိုတာ လြတ္လပ္သြားတယ္။ ဘယ္လိုမ်ိဳးကုိ ကဗ်ာလို႔ ေခၚပါသလဲ။
(A) ေရွးကဗ်ာေတြမွာေတာ့ သူ႔ေရးနည္း ဥပေဒသနဲ႔ သူရွိၾကတယ္။ ရတု၊ ရကန္၊ အဲ၊ အန္၊ လူးတား စသျဖင့္ သူ႔စပ္နည္းနဲ႔သူ ေရးဖြဲ႕ၾကတယ္။ ခုေခတ္မွာေတာ့ အရင္ကလို ဥပေဒသေတြနဲ႔ စည္းကမ္းတင္းက်ပ္တာမ်ဳိး မရွိေတာ့ဘူး။ လြတ္လပ္သြားတယ္ေပါ့။ အဲဒီလို လြတ္လပ္သြားတယ္ဆိုေပမဲ့ ကဗ်ာမွာ ကာရန္မပါရင္ေတာင္ အသံ (နရီ) ေတာ့ ရွိသင့္တယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ အသံမပါရင္ စကားေျပ ျဖစ္သြားမယ္လို႔ ထင္တာပါပဲ။ (က်မအထင္ကို ေျပာတာပါ၊ ျမန္မာမွာေရာ ကမၻာမွာပါ ေခတ္အဆက္ဆက္ ျငင္းေနၾကတဲ့ ေခါင္းစဥ္မို႔ သိပ္ေတာ့ မေျပာရဲဘူး)
.
ဘယ္လိုမ်ဳိးကို ကဗ်ာလို႔ေခၚလဲ ဆိုတာေတာ့ ကဗ်ာဆရာမဟုတ္လို႔ မေျပာတတ္ပါဘူး။ ခုေခတ္ပညာရွင္ေတြ ကဗ်ာကို ဘယ္လိုအဓိပၸါယ္ဖြင့္ၾကသလဲ မသိပါ။ ေရွးပညာရွင္ႀကီးေတြကေတာ့ ကဗ်ာဆိုတာ ပညာရွိတို႔ရဲ႕ ဥစၥာလို႔ ဆိုၾကတယ္။ က်မ္းကုိးၿပီးေျပာရရင္ေတာ့ ကဗ်ာသဂၤဟေမဒနီထဲမွာ ခုလိုေဖာ္ျပထားပါတယ္။
.
“က၀ီဟိဗႏၶိတဗၺႏၲိကဗ်ံ - ပညာရွိတို႔ ဖြဲ႔ဆို သီကံုး အပ္ေသာေၾကာင့္ ကဗ်ာမည္ေၾကာင္း, က၀ီနံ ဣဒႏၲိ ကဗ်ံ - ပညာရွိတို႔သာ ဖြဲ႔ဆိုႏိုင္၍ ပညာရွိတို႔၏ ဥစၥာရတနာ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ကဗ်ာမည္ေၾကာင္းကို က်မ္းအေစာင္ေစာင္တြင္ ပညာရွိ အသီးသီးတို႔ မိန္႔ဆိုေတာ္ မူခဲ့ၾကသည့္အတိုင္း ကဗ်ာတခု ဖြဲ႕လိုေသာသူသည္ ျမန္မာမႈ, သဒၵါနည္း, အလကၤာနည္း, ဆန္းနည္း, ကာရန္ယူနည္း, ကာရန္လႊဲနည္း, ကာရန္ခံနည္း, ကာရန္အုပ္နည္း, အက်ဥ္းကို အက်ယ္ျပဳနည္း, အက်ယ္ကို အက်ဥ္းျပဳနည္း, ခ်ီ-ခ် နည္း, ႀကိယာထားနည္း, ေတာ-ရပ္-ျဖတ္-စပ္နည္း စေသာ အခ်က္အလက္မ်ားႏွင့္ စကားပရိယာယ္ ႂကြယ္၀ရျခင္း, စကားလံုး သိမ္ေမြ႔ရျခင္း, အဓိပၸါယ္ စံုလင္ျပည့္၀ေစျခင္း, ေတာ-ေတာင္-ေရ-ေျမ ဗဟုႆုတ, ေဒသႏၲရ ဗဟုႆုတ, စာေပ ဗဟုႆုတရွိျခင္း စသည္မ်ားကို လိမ္မာ ကၽြမ္းက်င္ၿပီး႐ံုသာမက- မိမိစပ္လိုေသာ ကဗ်ာလကၤာကို အနည္းဆံုး ၂-ပုဒ္ ၃-ပုဒ္ခန္႔ ရရွိထားၿပီးလည္း ျဖစ္ရေပသည္၊ ထို႔ေၾကာင့္ ကဗ်ာဟူသည္ ပညာရွိတို႔၏ ဥစၥာရတနာ ျဖစ္သည္-ဆိုျခင္းမွာ အလြန္ ေလ်ာ္ကန္လွေပသည္။”
.
အဲဒါကိုဖတ္ၿပီး ကဗ်ာေရးဖို႔ လက္တြန္႔ခဲ့ဖူးတယ္။
---
(Q) ေမာ္ဒန္၊ ပို႔စ္ေမာ္ဒန္ ကဗ်ာဆိုတာေတြကိုေရာ ႏွစ္သက္ပါသလား။
.
ဘယ္လိုမ်ဳိးကို ကဗ်ာလို႔ေခၚလဲ ဆိုတာေတာ့ ကဗ်ာဆရာမဟုတ္လို႔ မေျပာတတ္ပါဘူး။ ခုေခတ္ပညာရွင္ေတြ ကဗ်ာကို ဘယ္လိုအဓိပၸါယ္ဖြင့္ၾကသလဲ မသိပါ။ ေရွးပညာရွင္ႀကီးေတြကေတာ့ ကဗ်ာဆိုတာ ပညာရွိတို႔ရဲ႕ ဥစၥာလို႔ ဆိုၾကတယ္။ က်မ္းကုိးၿပီးေျပာရရင္ေတာ့ ကဗ်ာသဂၤဟေမဒနီထဲမွာ ခုလိုေဖာ္ျပထားပါတယ္။
.
“က၀ီဟိဗႏၶိတဗၺႏၲိကဗ်ံ - ပညာရွိတို႔ ဖြဲ႔ဆို သီကံုး အပ္ေသာေၾကာင့္ ကဗ်ာမည္ေၾကာင္း, က၀ီနံ ဣဒႏၲိ ကဗ်ံ - ပညာရွိတို႔သာ ဖြဲ႔ဆိုႏိုင္၍ ပညာရွိတို႔၏ ဥစၥာရတနာ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ကဗ်ာမည္ေၾကာင္းကို က်မ္းအေစာင္ေစာင္တြင္ ပညာရွိ အသီးသီးတို႔ မိန္႔ဆိုေတာ္ မူခဲ့ၾကသည့္အတိုင္း ကဗ်ာတခု ဖြဲ႕လိုေသာသူသည္ ျမန္မာမႈ, သဒၵါနည္း, အလကၤာနည္း, ဆန္းနည္း, ကာရန္ယူနည္း, ကာရန္လႊဲနည္း, ကာရန္ခံနည္း, ကာရန္အုပ္နည္း, အက်ဥ္းကို အက်ယ္ျပဳနည္း, အက်ယ္ကို အက်ဥ္းျပဳနည္း, ခ်ီ-ခ် နည္း, ႀကိယာထားနည္း, ေတာ-ရပ္-ျဖတ္-စပ္နည္း စေသာ အခ်က္အလက္မ်ားႏွင့္ စကားပရိယာယ္ ႂကြယ္၀ရျခင္း, စကားလံုး သိမ္ေမြ႔ရျခင္း, အဓိပၸါယ္ စံုလင္ျပည့္၀ေစျခင္း, ေတာ-ေတာင္-ေရ-ေျမ ဗဟုႆုတ, ေဒသႏၲရ ဗဟုႆုတ, စာေပ ဗဟုႆုတရွိျခင္း စသည္မ်ားကို လိမ္မာ ကၽြမ္းက်င္ၿပီး႐ံုသာမက- မိမိစပ္လိုေသာ ကဗ်ာလကၤာကို အနည္းဆံုး ၂-ပုဒ္ ၃-ပုဒ္ခန္႔ ရရွိထားၿပီးလည္း ျဖစ္ရေပသည္၊ ထို႔ေၾကာင့္ ကဗ်ာဟူသည္ ပညာရွိတို႔၏ ဥစၥာရတနာ ျဖစ္သည္-ဆိုျခင္းမွာ အလြန္ ေလ်ာ္ကန္လွေပသည္။”
.
အဲဒါကိုဖတ္ၿပီး ကဗ်ာေရးဖို႔ လက္တြန္႔ခဲ့ဖူးတယ္။
---
(Q) ေမာ္ဒန္၊ ပို႔စ္ေမာ္ဒန္ ကဗ်ာဆိုတာေတြကိုေရာ ႏွစ္သက္ပါသလား။
(A) ဘယ္လိုကဗ်ာအမ်ဳိးအစားမဆို ခံစားလို႔ရရင္ ႏွစ္သက္တာခ်ည္းပါပဲ။ နားမလည္ရင္ေတာ့ ခံစားလို႔မရဘူး … မႀကိဳက္ဖူး ဆိုပါေတာ့။
---
(Q) စာေရးဆရာဆိုတာ ကုိယ္ေရးတဲ့စာကုိ တာ၀န္ယူရတယ္ဆုိတာ… အဲဒီ သေဘာထားအျမင္ေလးကို ရွင္းျပပါလား။
---
(Q) စာေရးဆရာဆိုတာ ကုိယ္ေရးတဲ့စာကုိ တာ၀န္ယူရတယ္ဆုိတာ… အဲဒီ သေဘာထားအျမင္ေလးကို ရွင္းျပပါလား။
(A) စာေရးဆရာမွ မဟုတ္ပါဘူး။ စာေရးသူတိုင္းဟာ မိမိေရးတဲ့စာအေပၚမွာ တာ၀န္ရွိတယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ စာတပုဒ္ေရးၿပီး .ကိုယ့္နာမည္တပ္လိုက္တာနဲ႔ ဒီစာနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ေကာင္းက်ဳိးဆိုးက်ဳိးေတြဟာ ကိုယ့္အေပၚမွာ မူတည္သြားပါၿပီ။ ဒီစာရဲ႕ အက်ဳိးဆက္ဟာ ကိုယ့္အေပၚမွာ တာ၀န္ရွိသြားပါၿပီ။
.
စာေရးဆရာမ ဂ်ဴးကေတာ့ ခုလိုေရးဖူးတယ္။
“စာေရးသူတိုင္းသည္ ကိုယ့္သမိုင္းကို ကိုယ္တိုင္ေရးေနသူမ်ား ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ တာဝန္အလြန္ႀကီးပါသည္။ ထိုတာဝန္ကို ကၽြန္မတို႔သည္ ဂုဏ္သိကၡာျဖင့္ရင္းရမည္။
ထိုဂုဏ္သိကၡာကိုလည္းကၽြန္မတို႔ဖတ္ေသာ စာအုပ္မ်ားက ေပးအပ္ပါလိမ့္မည္။” တဲ့။
---
(Q) စာေရးသူ၊ စာဖတ္သူ ဆိုတဲ့ သေဘာထား အျမင္ေလးကေရာ။
.
စာေရးဆရာမ ဂ်ဴးကေတာ့ ခုလိုေရးဖူးတယ္။
“စာေရးသူတိုင္းသည္ ကိုယ့္သမိုင္းကို ကိုယ္တိုင္ေရးေနသူမ်ား ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ တာဝန္အလြန္ႀကီးပါသည္။ ထိုတာဝန္ကို ကၽြန္မတို႔သည္ ဂုဏ္သိကၡာျဖင့္ရင္းရမည္။
ထိုဂုဏ္သိကၡာကိုလည္းကၽြန္မတို႔ဖတ္ေသာ စာအုပ္မ်ားက ေပးအပ္ပါလိမ့္မည္။” တဲ့။
---
(Q) စာေရးသူ၊ စာဖတ္သူ ဆိုတဲ့ သေဘာထား အျမင္ေလးကေရာ။
(A) စာေရးသူေတြဟာ စာဖတ္သူဘ၀က စခဲ့တာပါပဲ။ စာဖတ္သက္ ရင့္လာတာနဲ႔အမွ် ကိုယ္ဖတ္ခဲ့တဲ့ စာေတြကို အားက်ၿပီး စာေရးခ်င္စိတ္ ျဖစ္လာတယ္။ ကိုယ့္အေတြ႔အၾကံဳ ကိုယ့္အေတြးအေခၚေတြကို ျပန္လည္ မွ်ေ၀ခ်င္လာတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ စာဖတ္သူကေန စာေရးသူ ျဖစ္လာတယ္။ စာေရးသူျဖစ္လာေတာ့လည္း ေရးခ်ည္းေနလို႔ မရပါဘူး။ ဖတ္လည္း ဖတ္ေနရဦးမွာပါပဲ။
.
စာေရးသူ စာဖတ္သူနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဘေလာ့မွာ စာတပုဒ္ ေရးခဲ့ဖူးပါတယ္။
အတိုခ်ဳပ္ ေျပာရရင္ေတာ့ စာေရးသူတေယာက္ ေရးလိုက္တဲ့ စာတပုဒ္ကို စာဖတ္သူေတြက ႐ႈေထာင့္အသီးသီးကေန ခံစားခြင့္ ရွိတယ္။ ျဖန္႔ထြက္ေတြးခြင့္ရွိတယ္ ဆိုတာပါ။ ဒီလိုေတြးေတာ ခံစားလိုက္တဲ့အခါမွာ ကိုယ္ေပးခ်င္တဲ့ မက္ေဆ့ခ်္နဲ႔ လြဲသြားတတ္တာမ်ဳိး (အဆိုးဘက္ တိမ္းသြားတာမ်ဳိး) ျဖစ္တတ္တာမို႔ စာေရးသူေတြက အင္မတန္ သတိထားရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔လည္း စာေရးသူေတြက ကိုယ္ေရးတဲ့စာအေပၚမွာ တာ၀န္ရွိတယ္လို႔ ဆိုခဲ့တာပါ။
---
(Q) ေရးတဲ့အခါမွာ စာဖတ္သူကို တစ္ခုခု ေပးလိုက္မယ္လို႔ ရည္ရြယ္ေရးတာလား ဘယ္လို မု(ဒ္)မ်ိဳး နဲ႔ေရးပါသလဲ။
.
(A) တခုခုေပးမယ္ဆိုတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္လို႔ေျပာရင္ ဆရာႀကီးလုပ္တယ္ ထင္ၾကဦးမယ္။ ဆရာလုပ္လိုတဲ့ စိတ္နဲ႔ ေရးတာ မဟုတ္ေပမဲ့ တကယ္တမ္း စာဖတ္သူေတြ တခုခုရေစခ်င္ပါတယ္။ ဥပမာ - ဘာသာေရးနဲ႔ ပတ္သက္တာမ်ဳိး ေရးရင္ ဘာသာေရး အသိေလးေတြ ရေစခ်င္တာမ်ဳိး၊ ရသစာေပ ေရးရင္ကေတာ့ … (ဦး) သုေမာင္ေျပာတဲ့ ကြမ္းစကားလိုေပါ့။ အရည္မရ အဖတ္မရေပမဲ့ ရသတမ်ဳိးမ်ဳိး စာဖတ္သူမွာ ခံစားက်န္ရစ္တယ္ဆိုရင္ ကိုယ္ေရးရက်ဳိးနပ္တာပါပဲ။
---
(Q) အလုပ္တစ္ခု လုပ္တယ္ဆိုရင္ အေကာင္းအဆိုး ဒြန္တြဲေနတတ္ပါတယ္။ ရသစာေပေတြ ေရးတဲ့အခါ ျမန္မာစာနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ေဆာင္းပါးေလးေတြ ေရးတဲ့အခါမွာ အေကာင္းလုိ႔ ယူဆရေပမယ့္ အဆိုးအေနနဲ႔ ႀကဳံေတြ႔ရတာေလးေတြ ရိွပါသလား။ အင္တာနက္မွာ စာေရးတဲ့အခါမွာ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္စရာ ရွိပါသလား။
.
(A) အေကာင္းေရးေပမဲ့ အဆုုိးနဲ႔ ၾကံဳရတာမ်ဳိးေတြ ရွိပါတယ္။ ကိုယ္ကလဲ အေရးမတတ္တာ ပါမွာေပါ့ေလ။ ၾကာေတာ့လဲ ေမ့ေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာက္ ျဖစ္သြားတာပါပဲ။ စိတ္အေႏွာက္အယွက္ ျဖစ္စရာေတြလည္း တခါတေလ ၾကံဳရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ စာေရးတာ ၀ါသနာပါေနေတာ့ ဘယ္လိုပဲ ၾကံဳၾကံဳ ေရးေနမိဦးမွာပါပဲ။
---
(Q) ခုေလာေလာဆယ္ ဘာေတြ လုပ္ေနပါသလဲ။
.
စာေရးသူ စာဖတ္သူနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဘေလာ့မွာ စာတပုဒ္ ေရးခဲ့ဖူးပါတယ္။
အတိုခ်ဳပ္ ေျပာရရင္ေတာ့ စာေရးသူတေယာက္ ေရးလိုက္တဲ့ စာတပုဒ္ကို စာဖတ္သူေတြက ႐ႈေထာင့္အသီးသီးကေန ခံစားခြင့္ ရွိတယ္။ ျဖန္႔ထြက္ေတြးခြင့္ရွိတယ္ ဆိုတာပါ။ ဒီလိုေတြးေတာ ခံစားလိုက္တဲ့အခါမွာ ကိုယ္ေပးခ်င္တဲ့ မက္ေဆ့ခ်္နဲ႔ လြဲသြားတတ္တာမ်ဳိး (အဆိုးဘက္ တိမ္းသြားတာမ်ဳိး) ျဖစ္တတ္တာမို႔ စာေရးသူေတြက အင္မတန္ သတိထားရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔လည္း စာေရးသူေတြက ကိုယ္ေရးတဲ့စာအေပၚမွာ တာ၀န္ရွိတယ္လို႔ ဆိုခဲ့တာပါ။
---
(Q) ေရးတဲ့အခါမွာ စာဖတ္သူကို တစ္ခုခု ေပးလိုက္မယ္လို႔ ရည္ရြယ္ေရးတာလား ဘယ္လို မု(ဒ္)မ်ိဳး နဲ႔ေရးပါသလဲ။
.
(A) တခုခုေပးမယ္ဆိုတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္လို႔ေျပာရင္ ဆရာႀကီးလုပ္တယ္ ထင္ၾကဦးမယ္။ ဆရာလုပ္လိုတဲ့ စိတ္နဲ႔ ေရးတာ မဟုတ္ေပမဲ့ တကယ္တမ္း စာဖတ္သူေတြ တခုခုရေစခ်င္ပါတယ္။ ဥပမာ - ဘာသာေရးနဲ႔ ပတ္သက္တာမ်ဳိး ေရးရင္ ဘာသာေရး အသိေလးေတြ ရေစခ်င္တာမ်ဳိး၊ ရသစာေပ ေရးရင္ကေတာ့ … (ဦး) သုေမာင္ေျပာတဲ့ ကြမ္းစကားလိုေပါ့။ အရည္မရ အဖတ္မရေပမဲ့ ရသတမ်ဳိးမ်ဳိး စာဖတ္သူမွာ ခံစားက်န္ရစ္တယ္ဆိုရင္ ကိုယ္ေရးရက်ဳိးနပ္တာပါပဲ။
---
(Q) အလုပ္တစ္ခု လုပ္တယ္ဆိုရင္ အေကာင္းအဆိုး ဒြန္တြဲေနတတ္ပါတယ္။ ရသစာေပေတြ ေရးတဲ့အခါ ျမန္မာစာနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ေဆာင္းပါးေလးေတြ ေရးတဲ့အခါမွာ အေကာင္းလုိ႔ ယူဆရေပမယ့္ အဆိုးအေနနဲ႔ ႀကဳံေတြ႔ရတာေလးေတြ ရိွပါသလား။ အင္တာနက္မွာ စာေရးတဲ့အခါမွာ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္စရာ ရွိပါသလား။
.
(A) အေကာင္းေရးေပမဲ့ အဆုုိးနဲ႔ ၾကံဳရတာမ်ဳိးေတြ ရွိပါတယ္။ ကိုယ္ကလဲ အေရးမတတ္တာ ပါမွာေပါ့ေလ။ ၾကာေတာ့လဲ ေမ့ေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာက္ ျဖစ္သြားတာပါပဲ။ စိတ္အေႏွာက္အယွက္ ျဖစ္စရာေတြလည္း တခါတေလ ၾကံဳရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ စာေရးတာ ၀ါသနာပါေနေတာ့ ဘယ္လိုပဲ ၾကံဳၾကံဳ ေရးေနမိဦးမွာပါပဲ။
---
(Q) ခုေလာေလာဆယ္ ဘာေတြ လုပ္ေနပါသလဲ။
(A) ေက်ာင္းသားျပန္လုပ္ေနပါတယ္။
---
(Q) စိတ္ဖိစီးမႈေတြကို ဘယ္လိုေျပေပ်ာက္ေအာင္ လုပ္ပါသလဲ။
---
(Q) စိတ္ဖိစီးမႈေတြကို ဘယ္လိုေျပေပ်ာက္ေအာင္ လုပ္ပါသလဲ။
(A) တခါတေလ သီခ်င္းနားေထာင္တယ္၊ ဆိုတယ္။
ဒါနဲ႔မွ မေပ်ာက္ရင္ တရားနာတယ္။ ေမတၱာပို႔တယ္။
ဒါနဲ႔မွ မရရင္ေတာ့ တရားထိုင္ပါတယ္။
---
(Q) အားလပ္ခ်ိန္မွာ ဘာေတြ လုပ္ပါသလဲ။
ဒါနဲ႔မွ မေပ်ာက္ရင္ တရားနာတယ္။ ေမတၱာပို႔တယ္။
ဒါနဲ႔မွ မရရင္ေတာ့ တရားထိုင္ပါတယ္။
---
(Q) အားလပ္ခ်ိန္မွာ ဘာေတြ လုပ္ပါသလဲ။
(A) မ်ားေသာအားျဖင့္ အင္တာနက္မွာ အခ်ိန္ကုန္တာ မ်ားတယ္။ စာေတြလိုက္ဖတ္တာေပါ့။ ဒီထက္ အခ်ိန္ပိုရရင္ စာေရးတယ္။ တခါတေလေတာ့ စာလဲ မဖတ္၊ စာလဲမေရးဘဲ စိတ္အေျပာင္းအလဲ ျဖစ္ေအာင္ ႐ုပ္ရွင္ၾကည့္ပါတယ္။
---
(Q) ယေန႔ေခတ္လူငယ္ေတြကို ဘယ္လိုျမင္မိပါသလဲ။
---
(Q) ယေန႔ေခတ္လူငယ္ေတြကို ဘယ္လိုျမင္မိပါသလဲ။
(A) ကိုယ့္ထက္ပိုေတာ္ၾကပါတယ္။
---
(Q) စာဖတ္သူမ်ားကို ဘာမ်ားေျပာခ်င္တာ ရိွပါသလဲ။
---
(Q) စာဖတ္သူမ်ားကို ဘာမ်ားေျပာခ်င္တာ ရိွပါသလဲ။
(A) စာဖတ္သူေတြ စာဆက္ဖတ္ၾကပါလို႔ …
စာမဖတ္သူေတြကိုလည္း စာဖတ္ဖုိ႔ အားေပးတိုက္တြန္းၾကပါလို႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္။
.
ခုလို တကူးတက အင္တာဗ်ဴးတဲ့ ေလာကအလွကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
***
(ေမးသူ - ဟနစံ။ ေျဖဆိုသူ - ေမဓာဝီ)
စာမဖတ္သူေတြကိုလည္း စာဖတ္ဖုိ႔ အားေပးတိုက္တြန္းၾကပါလို႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္။
.
ခုလို တကူးတက အင္တာဗ်ဴးတဲ့ ေလာကအလွကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
***
(ေမးသူ - ဟနစံ။ ေျဖဆိုသူ - ေမဓာဝီ)
No comments:
Post a Comment