ေမာင္ေလး ...

***
ျပီးခ့ဲတ့ဲ ေမ ၁၂ ရက္ေန႔က ကြ်န္မေမာင္ေလးရဲ႕ ေမြးေန႔ပါ။ သူက ကြ်န္မေအာက္ ၆ ႏွစ္ငယ္ျပီး ေမာင္ႏွမ ေလးေယာက္ထဲမွာ အငယ္ဆံုး တစ္ဦးတည္းေသာ သားေယာက်္ားေလး ... ။ မိန္းကေလး သံုးေယာက္ေမြးျပီးမွ ရတ့ဲ သားကေလးမို႔ မိဘေတြက သိပ္ခ်စ္ သိပ္အလိုုလိုက္သလို အစ္မ သံုးေယာက္ကလည္း သူ႔ကို လိုေလေသးမရွိ အကုန္ လိုက္လုပ္ေပးၾကတယ္။
.
ကြ်န္မနဲ႔ အသက္ ၆ ႏွစ္ကြာေပမ့ဲ အထက္ေအာက္ဆိုေတာ့ ငယ္ငယ္က သိပ္တည့္လွတယ္ေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ သူက ေယာက်္ားေလး ပီပီ အစအေနာက္ သန္တယ္။ အစ္မေတြကို အျမဲ လိုက္စ ေနတာပဲ။ အခံရဆံုးကေတာ့ ကြ်န္မေပါ့။ ကြ်န္မ ဒိုင္ယာရီစာအုပ္ထဲ ေပါက္ကရေတြ လာေရးတတ္သလို ကြ်န္မ အျမတ္တႏိုး သိမ္းထားတ့ဲ ပစၥည္းေလးေတြကိုလည္း ဖြက္တတ္ေသးတယ္။ ကြ်န္မစိတ္တိုေတာ့ သူက တဟားဟားနဲ႔။
.

အေဖ၊ အေမ၊ ေမာင္ေလးနဲ႔ သူ႔ ခ်စ္ဇနီးေလး

ငယ္ငယ္ကတည္းက သူက ဉာဏ္ေကာင္းတယ္။ စစ္တုရင္ ဝါသနာပါတ့ဲ အေဖက သားသမီး ေလးေယာက္လံုးကို စစ္တုရင္သင္ေပးခ့ဲတာ သူတေယာက္ပဲ ထူးထူးခြ်န္ခြ်န္နဲ႔ ၿပိဳင္ပြဲမွာ ဆုေတြ ဘာေတြရၿပီး ခုထိလည္း စစ္တုရင္ကို ခံုခံုမင္မင္ ကစားေနတုန္း။ ကြ်န္မတို႔က ဦးေႏွာက္စားလို႔ မကစားျဖစ္ဘူး။
.

chess board ပံု ေမြးေန႔ ကိတ္

သူက ကၽြန္မတို႔လိုပဲ စာဖတ္တာ ဝါသနာပါတယ္။ ငယ္ငယ္တုန္းက ကာတြန္း၊ ေနာက္ေတာ့ ကၽြန္မတို႔ အခ်စ္ဝတၳဳေတြနဲ႔ ရင္ခုန္ေနခ်ိန္မွာ သူက သိုင္းဝတၳဳ အတြဲေပါင္းမ်ားစြာကို ေခြေခါက္ၿပီး ဖတ္ေနတတ္ၿပီ။ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးနဲ႔ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနတတ္တ့ဲ သူက မင္းလူရဲ႕ ငွက္ကေလး ဝတၳဳ ဖတ္ၿပီး မ်က္ရည္က်တာကုိ ကၽြန္မ မွတ္မိပါေသးတယ္။ အဲဒီတုန္းက သူ ေျခာက္တန္းေလာက္ပဲ ရွိေသးတယ္ ထင္တယ္။
.

ေမာင္ေလးနဲ႔ သူ၏ မိတ္ေဆြမ်ား

နည္းနည္းအရြယ္ေရာက္လာေတာ့ ကၽြန္မတို႔ British Council စာၾကည့္တိုက္ကေန စာအုပ္ေလးေတြ ငွားဖတ္ခ်ိန္ သူက သိုင္းဝတၳဳေတာထဲက မထြက္ေသးဘူး။ ေနာက္ပိုင္း ကၽြန္မတို႔ စာၾကည့္တိုက္ မသြားႏိုင္ေတာ့ခ်ိန္ သူက အဂၤလိပ္ဝတၳဳေတြ ဖတ္ေနပါၿပီ။ ကၽြန္မတို႔ စာဖတ္ႏႈန္း ေလ်ာ့က်သြားခ်ိန္ထိ သူက ဖတ္ေနတုန္းပဲ။
.
သူငယ္တန္းကေန ဆယ္တန္းထိ ေက်ာင္းစာေမးပြဲေတြကို ေမာင္ေလးဟာ ေအးေအးေဆးေဆး ေက်ာ္ျဖတ္ခ့ဲတယ္။ ဆယ္တန္းေျဖၿပီး ေက်ာင္းပိတ္ခ်ိန္မွာ ေကအမ္ဒီမွာ ကြန္ပ်ဴတာတက္၊ အလုပ္သင္ ဆရာ ျပန္လုပ္တယ္။ စာေမးပြဲ ေအာင္စာရင္းထြက္ေတာ့ ဘူမိေဗဒ ဘာသာတြဲ အမွတ္မီေပမဲ့ ႐ူပေဗဒပဲ ယူၿပီး ကြန္ပ်ဴတာတကၠသိုလ္မွာ ဖြင့္တဲ့ NCC ဝင္ခြင့္ ေျဖၿပီး ဝင္ခြင့္ေအာင္လို႔ NCC ကို ေစ်းသက္သာစြာ တက္ခြင့္ရခ့ဲတယ္။

.

ေမာင္ေလးနဲ႔ ကၽြန္မ ေမၿမိဳ႕ေရတံခြန္မွာ

သူက ကြ်န္မရဲ႕ တဦးတည္းေသာ ကြန္ပ်ဴတာ ဆရာပါပဲ။ သူ ေက်ာင္းအတြက္ ပေရာဂ်က္ေတြလုပ္ဖို႔ ကြန္ပ်ဴတာတလံုး ငွားျပီး သံုးရေတာ့ သူေက်ာင္းသြားခ်ိန္မွာ အားေနတ့ဲ ကြ်န္မကို typing က စျပီးသင္ေပးတယ္။ ၿပီးေတာ့ MS Word စသျဖင့္ေပါ့။ သူ ကြန္ပ်ဴတာ သင္တန္းေက်ာင္းေလး ျပန္ဖြင့္ေတာ့ ကြ်န္မက သူ႕ရဲ႕လက္ေထာက္လုပ္ရင္း သူ႕လက္ခ်ာေတြ လိုက္နားေထာင္ရတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ေနာက္ပိုင္း သူမရွိတ့ဲအခါ သူေရးခ့ဲတ့ဲ စာအုပ္ေတြနဲ႔ ကြန္ပ်ဴတာ သင္တန္းေတြကို ကြ်န္မ ဆက္လက္ဦးေဆာင္ သင္ေပးႏိုင္ခ့ဲတယ္။
.
ေမာင္ေလးဟာ သူ႔လမ္းေၾကာင္းကို သူ ေအးေဆးစြာ ေလွ်ာက္လွမ္း သြားႏိုင္ခ့ဲတယ္။ အလုပ္လုပ္ရင္း TOEFL ေျဖ ေက်ာင္းေလွ်ာက္ ဗီဇာဝင္ အေမရိက တကၠသိုလ္မွာ ေက်ာင္းတက္ စသျဖင့္ အဆင့္ဆင့္ ေက်ာ္ျဖတ္သန္းရင္း ေက်ာင္းျပီး အလုပ္ရ အိမ္ေထာင္က်တဲ့အထိ ဆိုပါေတာ့။ စိတ္ေကာင္းရွိတ့ဲ ေမာင္ေလးဟာ အိမ္ေထာင္က်ေတာ့လည္း စိတ္တူကိုယ္တူ ျမန္မာ မိန္းကေလးနဲ႔ အေၾကာင္းပါခ့ဲတယ္။
.

ေမာင္ေလးနဲ႔ ကၽြန္မ ေမၿမိဳ႕က အဘိုးအဘြားေတြရဲ႕ ေငြစႏၵာ ျခံမွာ

အေမနဲ႔ အေဖကို သူတို႔အိမ္မွာ ေခၚထားျပီး လိုေလေသးမရွိ ျဖည့္စြမ္းေပးေနတာကို ကြ်န္မတို႔အားလံုး ေက်းဇူးတင္ ေနၾကရတာေပါ့။ ကြ်န္မမွာ ညီမအငယ္ မရွိတာေၾကာင့္ ေမာင္ေလး အမ်ဳိးသမီးေလးကို ညီမအရင္း တေယာက္လို ခ်စ္ရတယ္။ ။ ကြ်န္မ အိမ္ေထာင္ျပဳခ်ိန္မွာ လိုအပ္တ့ဲ ေငြသားလက္ဖြဲ႕ေပးသူဟာ တဦးတည္းေသာ ကြ်န္မေမာင္ေလးပါပဲ။ ကြ်န္မ အေမရိက သြားတုန္း အူအတက္ေပါက္လို႔ ေဆးရံုတက္ရျပီး ေဆးရံုက ေဘလ္ေတြလာေတာ့ ကြ်န္မ လန္႔ျဖန္႔သြားခ်ိန္မွာလည္း အားမငယ္ဖို႔ သူတို႔က အားေပးၾကတယ္။
.
သူက ကြ်န္မေအာက္ အငယ္ေပမ့ဲ ကြ်န္မထက္ စီနီယာ က်တာေတြ အမ်ားႀကီး။
အေဖနဲ႔ အေမကို သူေခၚသလို ပါပါး မာမား လိုက္ေခၚၾကရတယ္။ (ဘယ္သူမွ မသင္ဘဲ စကားတတ္စမွာ အဲဒီလို ေခၚခ့ဲတာတ့ဲ)
ကြန္ပ်ဴတာ ကြ်န္မထက္ အရင္ သင္ခြင့္ရခ့ဲတယ္။ (ကြ်နိမက သူ႔တပည့္ ျဖစ္ခ့ဲရတာ)
ဘေလာ့ကို ကြ်န္မထက္အရင္ သူက စေရးခ့ဲတယ္။ (သူက အဂၤလိပ္လို ေရးခ့ဲတာ။)
သူငယ္ခ်င္းေတြစုျပီး ကဗ်ာစာအုပ္ေလး ထုတ္ခ့ဲဖူးတယ္။ (အာစီတူးမွာ သူတက္ေနခ်ိန္ကတည္းက)
ႏိုင္ငံျခား ပညာသင္ သူကအရင္ သြားခ့ဲတယ္။ (ကြ်န္မက သူ႔ေနာက္ ၇ ႏွစ္ ေနာက္က် ျပီးမွ ေရာက္ခ့ဲတာ။)
အိမ္ေထာင္က်ေတာ့လည္း ကြ်န္မထက္ ေစာျပန္တယ္။ (ဆယ္ႏွစ္မက ေစာခ့ဲတာ ထင္တယ္။)
.
သူက အငယ္ေပမဲ့ အႀကီးလိုပါပဲ။ ကြ်န္မ စိတ္ညစ္ရင္ သူ႕ဆီလွမ္းဖုန္းဆက္ ေျပာတိုင္း ေျဖသိမ့္ ႏွစ္သိမ့္ အၾကံဉာဏ္ေပးေလ့ရွိတယ္။ သမီးသံုးေယာက္ ေမြးျပီးမွ ေယာက်္ားေလး ေမြးလာေတာ့ ျပည့္စံု သြားျပီဆိုျပီး အေမတို႔က သူ႔နာမည္ကို ျပည့္စံုလို႔ ေပးခ့ဲတယ္။ နာမည္ ပေဟဠိဖြက္ရင္ သူက မလွ်ံမေရာ့ တျပဴး လို႔ ဖြက္ေသးတာ။ လွ်ံလည္းမလွ်ံ ေရာ့လည္းမေရာ့ေတာ့ ျပည့္ တာေပါ့။ တျပဴးက စံု ဆိုေတာ့ ျပည့္စံု ျဖစ္ေရာေလ။ :) အဂၤလိပ္လိုက်ေတာ့ perfect တ့ဲ။ ကိုရင္ဝတ္တ့ဲ နာမည္က ပ႑ိတ။ ကဗ်ာေရးတ့ဲ နာမည္က်ေတာ့ ပဏ္ဍိ တ့ဲ။ အဲဒီလို ငါးမည္ရတ့ဲ ကြ်န္မေမာင္ေလး …

သူ႔ေမြးေန႔မွာ ဘာလက္ေဆာင္မွ မေပးႏိုင္ ေမြးေန႔ဆုေတာင္းေတာင္ သီးသီးသန္႔သန္႔ ဆုမေတာင္းေပးေပမ့ဲ ေမာင္ႏွမခ်င္း နားလည္ထားၾကျပီးသားပါ။ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနျပီး သူတပါးကို ကူညီတတ္ စိတ္ထားေကာင္းတ့ဲ ေမာင္ေလး ဘာဆုမွမေတာင္းေသာ္လည္း ေကာင္းက်ဳိး လိုအင္ဆႏၵေတြ နာမည္နဲ႔ လိုက္ေအာင္ မေတာင္းဘဲ ျပည့္စံုေနမွာမို႔ ဒီပိုစ့္ေလးသာ အမွတ္တရ ေရးလိုက္ရပါတယ္။
***
ေမဓာဝီ
17.05.17
21.26