ျမစ္ကမ္းနံေဘးက ျမက္ခင္းေလး ...

အိမ္နဲ႔ မနီးမေဝးမွာ Kallang river လို႔ေခၚတ့ဲ ျမစ္ကေလး တစင္းရွိတယ္။ စကၤာပူမွာ အရွည္ဆံုးျမစ္ဆိုတ့ဲ ဒီျမစ္က ၁၀ ကီလိုမီတာ ရွည္သတဲ့ ... ။ မိုင္ေပါင္း ၁၃၀၀ ေက်ာ္ (ကီလိုမီတာ အားျဖင့္ ၂၀၀၀ေက်ာ္) ရွည္လ်ားတ့့ဲ ကိုယ့္ႏိုင္ငံက ဧရာဝတီျမစ္ႀကီးနဲ႔ ႏိႈိင္းယွဥ္လိုက္ရင္ ဒီျမစ္ကေလးက ေခ်ာင္းသာသာ။

 

ခင္ပြန္းသည္ အလုပ္အားတ့ဲ ညေနခင္းေတြဆို အဲဒီျမစ္ကမ္းနံေဘးမွာ ႏွစ္ေယာက္အတူ လမ္းေလွ်ာက္ေလ့ရွိၾကတယ္။ ျမစ္ျပင္ကိုျဖတ္ တိုက္ခတ္လာတဲ့ေလကို တဝႀကီး႐ွဴ႐ိႈက္ျပီး ကမ္းေျခက ျမက္ခင္းေလးေပၚမွာ ပါလာတဲ့ မုန္႔ေတြထိုင္စားရင္း ႏွစ္ေယာက္သား စာအေၾကာင္း ေပအေၾကာင္း ေရာက္တတ္ရာရာေတြ ေျပာဆိုေဆြးေႏြးၾကတ့ဲ ညေနခင္းေလးေတြဟာ တကယ္ကို သာယာလွပါတယ္။

 ျမစ္ကမ္းေျခမွာ ျမက္ခင္းစိမ္းစိမ္းေလးနဲ႔၊ စီတန္းေနတဲ့ အုန္းပင္တန္းေလးနဲ႔၊ အပမ္းေျဖနားေနဖို႔ ခံုတန္းေလးေတြနဲ႔ ... စသျဖင့္ ရွ္ိၾကသလို သန္႔ရွင္းသပ္ရပ္တဲ့ သန္႔စင္ခန္းေလးေတြနဲ႔ အခ်ဳိရည္ဝယ္လို႔ရတ့ဲ vending machine တို႔လည္း ရွိပါတယ္။ အားကစား ေလ့က်င့္သူေတြ၊ ေလညင္းခံ လမ္းေလွ်ာက္သူေတြ၊ အပမ္းေျဖ လာေရာက္သူေတြနဲ႔ ျမစ္ကမ္းေျခရဲ႕ ညေနခင္းေလးက စည္စည္ကားကားေပါ့။ ျမစ္ထဲမွာေတာ့ ဒိုက္ အမႈိက္ ရွင္းတဲ့ စက္ေလွငယ္ေလးေတြ၊ ၿပိဳင္ပြဲအတြက္  ေလ့က်င့္ေနတဲ့ ေလွေလွာ္အဖဲြ႕ေတြနဲ႔ ျမစ္ငယ္ကေလးက သက္ဝင္လႈပ္ရွားလို႔။

တခ်ိန္က ျဗိတိသွ်ကိုလိုနီေခတ္ မတိုင္ခင္ကဆို ဒီျမစ္ကေလးကို အမွီျပဳေနထိုင္သူေတြ အမ်ားသားလို႔ သိရတယ္။ ျမစ္ကမ္းနံေဘးမွာ တဲကေလးေတြနဲ႔ ေနထိုင္ၾကသူေတြေရာ ေလွေတြကို အိမ္လုပ္ျပီး တံငါအလုပ္နဲ႔ အသက္ေမြးသူေတြေရာေပါ့။ ဒီေနရာတဝိုက္ကလဲ ရႊံ႕ႏြံေတာႀကီးဆိုပဲ။  ေနာက္ပိုင္း ျဗိတိသွ်ေတြ ဒီကၽြန္းကေလးကို ေရာက္လာေတာ့ ကၽြန္းအုပ္ခ်ဳပ္သူက သူတို႔ကို တျခားကို ေရႊ႕လိုက္တယ္။ ဒီ့ေနာက္မွာေတာ့ ကုန္သြယ္မႈအတြက္ ဒီျမစ္ကေလးကို အသံုးခ်လာၾကျပန္ပါတယ္။

အခုေတာ့ ... ေကြ႕ေကာက္စြာ စီးဆင္းေနတဲ့ ဒီျမစ္ငယ္ကေလး နံေဘးမွာ စက္႐ံုအလုပ္႐ံု မရွိသေလာက္ပါပဲတဲ့။ ဒီျမစ္ကေလးအနီးတဝိုက္ စိမ္းစိုသာယာဖို႔ ပေရာဂ်က္ေတြခ်ၿပီး လုပ္ၾကတယ္၊ ျမစ္ေရအနက္ကိုလည္း တသမတ္တည္း ရွိေနဖို႔ ထိမ္းသိမ္းထားၾကၿပီး ျမစ္ထဲမွာ ေလွၿပိဳင္ပြဲေတြလည္း က်င္းပေလ့ရွိၾကတယ္လို႔ သိရပါတယ္။

ပင္လယ္ ျမစ္ေခ်ာင္း အင္းအိုင္ေတြကို ႏွစ္သက္သူပီပီ ဒီျမစ္ကေလးရဲ႕ ဆင့္ကဲ ေျပာင္းလဲမႈ ျဖစ္စဥ္ေလးကို ျပန္ေတြးရင္း ကိုယ့္ႏိုင္ငံက ျမစ္ျပင္က်ယ္ႀကီးေတြရဲ႕ ပံုရိပ္ဟာ စိတ္ထဲ အစီအရီ ေပၚလာေတာ့တယ္။ အရွိန္ျပင္းစြာစီးဆင္းေနတဲ့ ညစ္ေထးေထး ျမစ္ေရေတြ ... ဒီျမစ္ေရကိုပဲ ခ်ဳိးၾက ေသာက္ၾက ေလွ်ာ္ဖြပ္ၾကတဲ့ ျမစ္ကမ္းနံေဘးမွာ ေနထိုင္သူေတြ ... ျမစ္ေရတိုက္စားလို႔ ၿပိဳက်ခဲ့ရတဲ့ ကမ္းပါးေတြ ... ျမစ္ေရတိုးလို႔ နစ္ျမဳပ္ခဲ့ရတဲ့ အိမ္ကေလးေတြ ... ျမစ္ေရစီးေၾကာင္းထဲက ဘဝေတြ ဘဝေတြ ... ။ ဒါေတြကို  ျမင္ေယာင္ရင္း ကိုယ့္ႏိုင္ငံက ျမစ္ႀကီးေတြရဲ႕ ကမ္းေျခေတြမွာ စိမ္းစိုတဲ့ ျမက္ခင္းကေလးေတြ ဘယ္ေတာ့မ်ားမွ လက္ေတြ႕ ျမင္ရပါ့မလဲလို႔ ... လို႔ ေဝေဝဝါးဝါး စဥ္းစားေနမိပါရဲ႕ ... ။

***
ေမဓာဝီ
၁၄၊ ေမ၊ ၂၀၁၅
၁၈း၀၃ နာရီ (စကၤာပူ စံေတာ္ခ်ိန္)

(ေဖ့စ္ဘုတ္မွာ တင္ထားတာေလး ေပ်ာက္သြားမွာစိုးလို႔ ဒီမွာလဲ ျပန္တင္လိုက္ပါတယ္)