Wednesday, January 23, 2013

ေၾကကြဲ ေက်ာက္ပ်ဥ္


သနပ္ခါးတံုးနဲ႔ ေက်ာက္ပ်ဥ္

ဘိလပ္ကေန ျမန္မာျပည္ကို ျပန္ေရာက္ေတာ့ … က်မအတြက္ အေက်နပ္ဆံုး တခုက ေက်ာက္ပ်ဥ္ေပၚမွာ သနပ္ခါးတံုးေလးတင္၊ တဂ်စ္ဂ်စ္နဲ႔ အားရပါးရ ေသြးၿပီး သနပ္ခါးလိမ္းရျခင္းပါပဲ။ ဟုတ္တယ္ … ဘိလပ္မွာ ေနခဲ့တဲ့ ၄ ႏွစ္ေက်ာ္ ကာလတေလွ်ာက္ သနပ္ခါးလိမ္းခဲ့ရတဲ့ ရက္ဆိုတာ လက္ခ်ဳိးေရတြက္လို႔ ရပါတယ္။ ဘိလပ္ကို သြားဖို႔ျပင္ေတာ့ သနပ္ခါးသိပ္ႀကိဳက္တဲ့ က်မက ရယ္ဒီမိတ္ သနပ္ခါးအႏွစ္ေတြ အခဲေတြလဲ မလိမ္းတတ္လို႔ သနပ္ခါးတံုးနဲ႔ ေက်ာက္ပ်ဥ္ကို အေလးခံၿပီး သယ္သြားခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ေအးစက္တဲ့ ရာသီနဲ႔ က်မႏွစ္သက္တဲ့ သနပ္ခါးဟာ ဘယ္လိုမွ အဆင္မေျပေလေတာ့ ခ်စ္လ်က္နဲ႔ ခြဲခြါေနရသလို သနပ္ခါးကို လိမ္းခ်င္ပါလ်က္ အလိမ္းခက္ခဲ့ရတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ပဲ … ပါသြားတဲ့ သနပ္ခါးတုံးေလး အေပြးမကုန္ခင္ ကိုယ့္ျပည္ကိုယ့္ရြာကို ျပန္ေရာက္ခဲ့ရတယ္ ဆုိပါေတာ့ … ။

စိမ္းလဲ့တင္က သနပ္ခါးတံုးနဲ႔ ေက်ာက္ပ်ဥ္ေတြ

အိမ္မွာ အေမ မရွိေတာ့ အေမလိမ္းခဲ့တဲ့ သနပ္ခါးေက်ာက္ပ်ဥ္နဲ႔ သနပ္ခါးတံုးေတြကို အမႀကီးက ဂ်ပ္ပံုးေတြထဲ ထည့္ၿပီး သိမ္းထားတယ္။ သူကလဲ သနပ္ခါး မလိမ္းဘူးကိုး။ ဒါေၾကာင့္ ေရာက္ေရာက္ခ်င္းေန႔က ႀကီးေတာ္ႀကီး အိမ္မွာပဲ သနပ္ခါးသြားလိမ္းခဲ့ရတယ္။ ေနာက္ရက္မွာေတာ့ အေမ့ ေက်ာက္ပ်ဥ္နဲ႔ သနပ္ခါးတံုးကို က်မအတြက္ ထုတ္ေပးထားပါတယ္။ ေက်ာက္ပ်ဥ္နဲ႔ သနပ္ခါးတံုးရွိျပန္ေတာ့ ေသြးရမယ့္ေနရာက အဆင္မေျပျပန္ဘူး … ။
***
မွန္တင္ခုံနဲ႔ ေက်ာက္ပ်ဥ္

ငယ္ငယ္တုန္းက သံုးခဲ့တဲ့ အေမ့မွန္တင္ခံုႀကီးက ႀကီးေတာ့ သနပ္ခါး ေက်ာက္ပ်ဥ္ ႏွစ္ခ်ပ္ သံုးခ်ပ္ေလာက္ ယွဥ္ၿပီး တင္ထားႏိုင္ပါတယ္။ မွန္တင္ခံုႀကီးေပၚမွာ မ်က္ႏွာလိမ္းတဲ့ ေက်ာက္ပ်ဥ္တခ်ပ္၊ ေျခေထာက္ေတြ လက္ေတြ လိမ္းဖို႔ ေက်ာက္ပ်ဥ္တခ်ပ္နဲ႔ နလင္ေက်ာ္တို႔ မန္က်ည္းေခါက္တို႔လို ေဆးေတြေသြးဖို႔ ေက်ာက္ပ်ဥ္ ခပ္ေသးေသးတခ်ပ္ တင္ထားေလ့ရွိပါတယ္။ မွန္တင္ခံုေရွ႕က ထိုင္တဲ့ ကုလားထိုင္ေလးကလဲ ကူရွင္ဆိုဖာေလးနဲ႔ မို႔ သက္သက္သာသာ ထိုင္ၿပီး သနပ္ခါးေသြး သနပ္ခါး လိမ္း႐ံုပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ငယ္ကတည္းက သနပ္ခါးေသြးရင္ ၾကမ္းေပၚခ်ၿပီး သနပ္ခါးေသြးတဲ့ အက်င့္ သိပ္မရွိခဲ့ဘူး။

ခုေတာ့ ေဟာင္းႏြမ္းလာတဲ့ အေမ့မွန္တင္ခံုႀကီးလည္း မသံုးျဖစ္ေတာ့ဘဲ စတိုခန္းထဲမွာ ေရာက္ေနၿပီး အမႀကီးရဲ႕ မွန္တင္ခံုတခုက အခန္းထဲမွာ ေနရာယူထားပါတယ္။ အမႀကီးမွန္တင္ခံုက ေခတ္မီေပမယ့္ ေက်ာက္ပ်ဥ္တင္ၿပီး သနပ္ခါးေသြးလို႔ မဆန္႔ပါဘူး။ အေမ့မွန္တင္ခံုေလာက္လဲ မေတာင့္တင္းဘူး။ ဒီေတာ့ က်မက ေရခ်ဳိးအၿပီး သနပ္ခါးလိမ္းမယ္ဆိုရင္ အေမ့ေက်ာက္ပ်ဥ္ႀကီးကို ေရခ်ဳိးခန္းထဲ မ-သြားၿပီး bath tab ေရွ႕က အုတ္ေဘာင္ေလးေပၚ တင္ၿပီး ေသြးပါတယ္။ ေက်ာက္ပ်ဥ္ႀကီးက ႀကီးၿပီး အုတ္ေဘာင္ေလးက ေသးေတာ့ သနပ္ခါးေသြးရင္ ဟိုဘက္ေစာင္းလိုက္ ဒီဘက္ေစာင္းလိုက္နဲ႔ သိပ္ေတာ့ အဆင္မေျပလွဘူး။ ဒါေပမဲ့ ၾကမ္းေပၚထိုင္ၿပီး သနပ္ခါးမေသြးခ်င္တဲ့က်မ ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် ေက်ာက္ပ်ဥ္ႀကီးကို မ- အုတ္ေဘာင္ေပၚတင္ၿပီး မတ္တပ္ရပ္ပဲ သနပ္ခါး ေသြးလိမ္းေနျဖစ္ခဲ့တယ္။
***
ေက်ာက္ပ်ဥ္ ေနရာမရ …

ဒီလိုနဲ႔ … တေန႔ေတာ့ ေရခ်ဳိးခန္း နံရံေတြ ေဆးသုတ္မယ့္ရက္ကို ေရာက္လာပါတယ္။ နံရံေတြ ေဆးသုတ္မယ္ဆိုေတာ့ က်မ သနပ္ခါးတင္ေသြးတဲ့ အုတ္ေဘာင္ေလးလဲ ပါတာေပါ့။ က်မကလဲ အုတ္ေဘာင္ေလးေပၚ ေက်ာက္ပ်ဥ္တင္ၿပီး သနပ္ခါးေသြးၿပီးရင္ ေက်ာက္ပ်ဥ္ကို ျပန္မဖယ္ျဖစ္ဘဲ အုတ္ေဘာင္ေလးရဲ႕ နံရံမွာ မွီေထာင္ထားတတ္တယ္။ ေရခ်ဳိးခန္း ေဆးမယ္ ေက်ာမယ္ဆိုရင္ ျပန္ထုတ္လိုက္ က်မက ျပန္တင္လိုက္နဲ႔ သံသရာ လည္ေနတာေပါ့။ အဲဒီေန႔က ေဆးသုတ္ထားေတာ့ ေက်ာက္ပ်ဥ္ကို အုတ္ေဘာင္ေပၚ တင္လို႔ မရေတာ့ဘူး။ ဒါနဲ႔ပဲ တရက္ ႏွစ္ရက္ေလာက္ ေက်ာက္ပ်ဥ္ႀကီး ၾကမ္းေပၚခ်လို႔ သနပ္ခါးေသြးလိမ္းခဲ့ရတယ္။ ေနာက္ရက္ေတြမွာ ေဆးလဲ ေျခာက္သြားေလာက္ၿပီဆိုၿပီး ခါတိုင္းလိုပဲ အုတ္ေဘာင္ေပၚ တင္ေသြးေတာ့ ဖိအား ပြတ္အားေၾကာင့္ မေျခာက္တေျခာက္ ေဆးေတြက ကြာခ်င္ခ်င္ ျဖစ္လာတယ္။ အဲဒါကို ေတြ႔တဲ့ အမႀကီးက က်မကို ေျပာမေနဘဲ ေက်ာက္ပ်ဥ္ႀကီးကို ေရႊ႕မိန္႔ေပးလိုက္တယ္။

ေရႊ႕လိုက္တာကလဲ လြယ္လြယ္ကူကူပါပဲ၊ ေရခ်ဳိးခန္းအထြက္က အ၀တ္ေလွ်ာ္စက္ေပၚ … တဲ့။ ေၾသာ္ … ခဏတျဖဳတ္တင္တာ တင္ေပါ့ ဆိုၿပီး က်မလဲ ဘယ္ေနရာ ထားရမွန္း မသိတဲ့ ေက်ာက္ပ်ဥ္ႀကီးကို ဒီတိုင္းပဲ ၾကည့္ေနလိုက္တာပဲ။ ေနာက္ေတာ့ အိမ္က ကေလးမေလးက အ၀တ္ေလွ်ာ္စက္ လွည့္ပါေလေရာ … ။ က်မကေတာ့ အဲဒါေတြ မသိပါဘူး၊ ေအာက္ထပ္မွာ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့အခ်ိန္ တစံုတခု ျပဳတ္က် အက္ကြဲသံႀကီး ၾကားလိုက္ရလို႔ ဘာျဖစ္တာပါလိမ့္ ေတြးေနမိတာ။ အလုပ္ၿပီးမွ အိမ္ေပၚထပ္ တက္ၾကည့္မလုိ႔ … ။
***
ေၾကကြဲ ေက်ာက္ပ်ဥ္

မၾကာပါဘူး၊ အမႀကီးက အင္တာကြန္းကေန လွမ္းေျပာတယ္၊
“နင့္ေက်ာက္ပ်ဥ္ႀကီး က်ကြဲသြားၿပီ …” တဲ့။
“ဟင္ …”
က်မရဲ႕ အာေမဋိတ္ … ဟင္ တလံုးပဲ … ထြက္ႏိုင္ေတာ့တယ္။
ျဖစ္ၿပီးမွေတာ့ ဘာမွမတတ္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး … ။ အ၀တ္ေလွ်ာ္စက္ရဲ႕ တုန္ခါအားကို ေက်ာက္ပ်ဥ္ႀကီးက မခံႏိုင္တဲ့အတြက္ ျပဳတ္က်ၿပီး အစိတ္စိတ္ အမႊာမႊာ ကြဲေၾကသြားခဲ့တယ္ … ။

ကြဲေၾကသြားေသာ ေၾကကြဲေက်ာက္ပ်ဥ္
အလုပ္ၿပီးလို႔ အိမ္ေပၚထပ္ တက္လာေတာ့ အမႈိက္ပံုးထဲမွာ က်မရဲ႕ ေက်ာက္ပ်ဥ္အပိုင္းအစေတြကို ေတြ႔ရတာနဲ႔ ျပန္ထုတ္ၿပီး ရသေလာက္ေလး ဆက္ၾကည့္မိေသးတယ္။ ဘယ္ရေတာ့မွာလဲ … ။ ေက်ာက္သားနဲ႔ ျပဳလုပ္ထားၿပီး ကိုယ္က ခိုင္မာတယ္လို႔ ထင္ခဲ့တဲ့ အရာေတြေတာင္ အဆင္မသင့္တဲ့အခါ ကြဲေၾက ပ်က္စီးတတ္ပါလားလို႔ ေက်ာက္ပ်ဥ္အကြဲေလးေတြကို ၾကည့္ၿပီး က်မ ေၾကကြဲေနမိတယ္။ အဲဒီညေနခင္း ပုဂံက ျပန္လာတဲ့ က်မအမလတ္က က်မမွာလိုက္လို႔ ဆိုၿပီး သနပ္ခါးတံုးေတြ အမ်ားႀကီး ၀ယ္လာခဲ့သတဲ့ … ။ သနပ္ခါးတံုး အထုတ္ႀကီးပိုက္ရင္း ကြဲသြားတဲ့ ေက်ာက္ပ်ဥ္ႀကီးကို က်မ လြမ္းေနမိတယ္။ အေမ့ ေက်ာက္ပ်ဥ္မဟုတ္လား … ။
***
ေက်ာက္ပ်ဥ္ အသစ္

ေနာက္တေန႔ မနက္ က်မသနပ္ခါးလိမ္းဖို႔ ေက်ာက္ပ်ဥ္ မရွိေတာ့ဘူး။ အမႀကီးက ေက်ာက္ပ်ဥ္အသစ္ေတြ ရွိပါေသးတယ္လို႔ ေျပာေပမယ့္ ဘယ္ေနရာ ထားမွန္းမသိေတာ့ လတ္တေလာ ျပႆနာကို ေျဖရွင္းဖို႔ ႀကီးေတာ္ႀကီးအိမ္ သြားၿပီး သနပ္ခါး လိမ္းခဲ့ရတယ္။ မလိမ္းရ မေနႏိုင္လို႔ပါ။ က်မက မနက္ေစာေစာ ၆ နာရီခြဲေလာက္ ေရခ်ဳိးတာမို႔ ေစာေစာစီးစီး ႀကီးေတာ္ႀကီးကို အားနာတာနဲ႔ ေနာက္ရက္မွာ သြားမလိမ္းေတာ့ဘူး။ အိမ္မွာပဲ ေက်ာက္ပ်ဥ္ ရွာပံုေတာ္ ဖြင့္ရပါေတာ့တယ္။ အဲဒီတေန႔လံုး ခရင္မ္ ေလးပဲ မ်က္ႏွာကို ပြတ္ၿပီး ေနရလို႔ မ်က္ႏွာက ေနမထိ ထိုင္မသာနဲ႔။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ကြဲသြားတဲ့ ေက်ာက္ပ်ဥ္ေလာက္ မႀကီးတဲ့ ေက်ာက္ပ်ဥ္ ေနာက္တခ်ပ္ကို ဗီ႐ိုနဲ႔ နံရံၾကားမွာ ပိုးခ်ည္မွ်င္ေတြ အလိမ္းလိမ္းနဲ႔ ေတြ႔ရပါတယ္။ အဲဒါလဲ အေမစစ္ကိုင္းက ၀ယ္လာတဲ့ ေက်ာက္ပ်ဥ္ေလးပါဘဲ။

ေက်ာက္ပ်ဥ္ အသစ္ကေလး
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ က်မ ေက်ာက္ပ်ဥ္သစ္ တခ်ပ္ ထပ္ရပါၿပီ။ ေက်ာက္ပ်ဥ္ အသစ္ကေလးကို ဖုန္ခါ ေဆးေၾကာၿပီးတဲ့ေနာက္ လိမ္းဖို႔ အဆင္သင့္ ျဖစ္သြားပါၿပီ။ ေက်ာက္ပ်ဥ္ေလးက သိပ္မႀကီးလြန္းတာမို႔ သိပ္လဲ မေလးဘူး၊ ပါးပါးလ်ားလ်ားရွိၿပီး က်မ တင္ေသြးေနက် အုတ္ေဘာင္ေလးနဲ႔ အေနေတာ္ေလာက္ပါပဲ။ ေနာက္တေန႔ မနက္ခင္း ေရခ်ဳိးၿပီးခ်ိန္မွာ ေက်ာက္ပ်ဥ္အသစ္ကေလးနဲ႔ သနပ္ခါးလိမ္းရေတာ့မွာမို႔ က်မ စိတ္ေတြလႈပ္ရွားေနခဲ့တယ္။ ေက်ာက္ပ်ဥ္ေလးက ေကာင္းမွ ေကာင္းပါ့မလား … ။ ေက်ာက္ပ်ဥ္ေကာင္း တခ်ပ္ ျဖစ္ဖို႔ကလဲ ေက်ာက္သားလည္း ညက္မွ၊ မ်က္ႏွာျပင္လဲ မေမာက္လံုး မခြက္လြန္း အေနေတာ္ေလး ျဖစ္မွ၊ သနပ္ခါးအထြက္လဲ မွန္မွ … မဟုတ္လား။ ဒါေပမဲ့ က်မ ေၾကး(ဂ်ီး) မမ်ားပါဘူး၊ ဒီေက်ာက္ပ်ဥ္သစ္ကေလးက က်မအတြက္ လိုအပ္ခ်က္ေလးေတြ ျဖည့္ဆည္း ေပးလိမ့္မယ္လို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္။

က်မ ယံုၾကည္ထားသလိုပါပဲ … ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ ေက်ာက္ပ်ဥ္ေလးက က်မအတြက္ သင့္ေတာ္လွပါတယ္။ ေက်ာက္ပ်ဥ္ေလးထက္မွာ ေရနည္းနည္းဆြတ္၊ သနပ္ခါးတံုးေလး တင္ေသြးၿပီး ထြက္လာတဲ့ သနပ္ခါးႏွစ္ ၀ါညက္ညက္ေလးေတြကို ပါးေပၚတင္ ပြတ္လိမ္းရင္း ေအးျမ ေမႊးပ်ံ႕တဲ့ အရသာကို ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ခံစားေနခ်ိန္မွာေတာ့ ကြဲေၾကသြားတဲ့ ေက်ာက္ပ်ဥ္ေဟာင္းႀကီးကို ေမ့ေလ်ာ့ေနမိပါေတာ့တယ္ … ။
***
ေမဓာ၀ီ
၂၃၊ ၀၁၊ ၁၃
၂၃း၂၆ နာရီ (ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္)

18 comments:

Anonymous said...

အမိေျမက လြမ္းစရာေတြထဲမွာ သနပ္ခါးနဲ႔ ေက်ာက္ပ်ဥ္လဲ ပါတယ္။ တကယ့္ကို လြမ္းတာ... :(

ညီလင္းသစ္ said...

သက္တမ္းရင့္ ေက်ာက္ပ်ဥ္ႀကီး ကြဲသြားတာ ႏွေျမာစရာ မေမရယ္...၊ အေမသိရင္ ဘာေျပာမလဲ မသိဘူးေနာ္..၊ း)

က်ေနာ္တို႔ ငယ္ငယ္ကေတာ့ မံု႐ြာထြက္ ေက်ာက္ပ်ဥ္ေတြအေၾကာင္း ကဗ်ာေလး ႐ြတ္ခဲ့ရဖူးတယ္၊ ဘာပဲေျပာေျပာ အခု ေက်ာက္ပ်ဥ္ အသစ္ေလးက စစ္ကိုင္းသားပီပီ က်စ္လစ္ေအးျမျခင္းေတြ ယူေဆာင္လာေပးလို႔ ေတာ္ေသးတာေပါ့...၊ း)

တစ္ခုပဲ... သနပ္ခါးလူးထားတဲ့ ေက်ာက္ပ်ဥ္ပိုင္႐ွင္ကို မေတြ႔ရလို႔ သနပ္ခါးအထြက္ တကယ္ညက္ရဲ႕လား ဆိုတာေတာ့ ေစာေၾကာခ်င္စရာ ...။ း))

သစ္နက္ဆူး said...

ညီမေမ...........
ကိုယ့္စိတ္ၾကိဳက္ ပိုင္ရွင္ေရြးခ်ယ္ခြင့္ မရွိတဲ့...
ေက်ာက္ပ်ဥ္ေလးက သခင္မအလွအတြက္ သူနိုင္သေလာက္ ျဖည့္ဆည္းေပးမယ္လို ့....
က်ေနာ္ ယံုၾကည္ပါတယ္....ညီမေမ..
မေၾကကြဲခင္ မပ်က္စီးခင္အထိေပါ့....
အမ်ားၾကီးထဲကမွ ေရြးယူ၀ယ္ယူ သံုးစြဲခံခဲ့ရတဲ့
ေက်ာက္ပ်ဥ္ေလးက သခင္ေရြးခြင့္မရွိေပမယ့္...
သံုးေနတဲ့ သခင္မလွဘို ့အတြက္ သစၥာရွိစြာ ကူညီပါလိမ့္မယ္ ...ညီမေမ၊။

pandora said...

သနပ္ခါးကလည္း ကိုယ့္ေျမကိုယ့္ရြာက ရာသီဥတုနဲ႔မွ ကိုက္ညီတာ
ေက်ာက္ပ်ဥ္အသစ္ကေလးနဲ႕ ေမႊးပ်ံ႕ပါေစ

ေဒၚစိုး said...

အခုေခတ္ေက်ာက္ျပင္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကအင္ဂေတနဲ႔ေလာင္းထားတဲ့ေက်ာက္က်ဥ္ေတြမ်ားၿပီး ေသြးလိုက္ ရင္အဖတ္ေတြနဲ႔သနပ္ခါးေတြထြက္လာတာ
လိမ္းတာနဲ႔သနပ္ခါးဘဲက်ားအလိုလိုျဖစ္သြားတယ္။
ေက်ာက္သားေကာင္းမွ ေသြးရတာလြယ္ၿပီး ထြက္လာတဲ့သနပ္ခါးကလည္းညက္ေနပါတယ္။ အဲ့ဒီလိုေက်ာက္ျပင္မ်ိဳးရဖို႔ခက္ပါတယ္။ ေက်ာက္သားေခ်ာလြန္းၿပီး တစ္မ်က္နွာစာရဖို႔လက္ေညာင္းေအာင္ေသြးရတဲ့ေက်ာက္ပ်ဥ္ေတြက် ေတာ့လည္းေျခဆံုးေခါင္းဆံုးလိမ္ခ်င္ရင္ အႏွိပ္သည္အရင္ေခၚထားရမယ္ (အခုေခတ္အႏွိပ္သည္ေကာင္းကလည္းရွားမွရွား)။

Anonymous said...

ဘိလပ္ကပဲျပဳတ္ပိုေကာင္းတယ္ေရးတုန္းကေတာ႔ ဘေရာင္ခ်ိန္းသြားျပီထင္တာ။ ဒီတစ္ခါေက်ာက္ျပင္မွာေတာ႔ စစ္ကုိင္းေက်ာက္ျပင္နဲ႕အဆင္ေျပတာသိရလို႕ဝမ္းသာပါတယ္။ က်ဳပ္တုိ႕ ျမန္မာျပည္သားေတြက ဘဝင္ျမင္႔သလိုလို ရူးေတာေတာ ေပါခ်ာခ်ာျမင္ရရင္ သိပ္စိတ္မသက္မသာျဖစ္ရတာကလား။ (Muzit)

Anonymous said...

who is Muzit?
you are the owner of http://www.z-thegardener.com?

I don't care whatever and wherever you comment, but your fake ID irritate me. Don't show the ladies your hidden fist while covering yourself with 'hta mee'. be a man, guy. LOL

ညိမ္းႏိုင္ said...

ေၾကကြဲေက်ာက္ပ်ဥ္ချမာ ေၾကကြဲစရာပါလား အစ္မေမရာ၊
အစ္မပို႕စ္ေလးဖတ္ရတာ အေမ့ကိုေတာင္ေျပးသတိရမိ၊
သူတို႕ေတြက သူတို႕ေက်ာက္ပ်ဥ္ေတြကို သိပ္တြယ္တာ
တာရယ္....၊ခုလည္း အစ္မအေမသာ ရွိရင္ေတာ့ ဘာ
ေျပာမလဲမသိ.....၊သူ႕ေက်ာက္ပ်ဥ္ႀကီး ကြဲသြားလို႕ေလ....။

Cameron said...

မေမပို႔စ္ေလးကိုဖတ္ျပီး သနပ္ခါးနံ႔သင္းသင္းေလးနဲ႔ ပါးျပင္ေပၚေအးခနဲအရသာမ်ိဳးကိုရလိုက္တယ္...။

Anonymous said...

ေက်ာက္ပ်ဥ္ေခ်ာေနလို႔ သနပ္ခါးေကာင္းေကာင္းမထြက္ရင္ ေက်ာက္ပ်ဥ္ေပၚသဲနဲနဲတင္ၿပီး အေပြးမရွိတဲ့သနပ္ခါးတံုးနဲ႔ေသြးရင္ေကာင္းသြားေကာ။
ေမေမလုပ္တာေတြ႕ဖူးလို႔။

ေခ်ာ(အစိမ္းေရာင္လြင္ျပင္) said...

သနပ္ခါးေလးေတြနဲ႕ ခ်စ္စရာေကာင္းေနမဲ႕ မေမကို ျမင္ေယာင္ၾကည္႕လိုက္တယ္
ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းနဲ႕ လွေနမွာဘဲ
အဲ ေမႊးလဲ ေမႊးေနမွာေနာ္. ပိုစ္႕ေလးက တကယ္ကို ခ်စ္စရာေလး

ko said...

က်ေနာ္နိုင္ငံၿခားမွာေက်ာင္းသြားတက္တုန္းကလည္း ဝက္ၿခံေပ်ာက္ခ်င္လို႕ ေက်ာက္ပ်ဥ္ေသးေသးေလးနဲ႕ သနပ္ခါးတံုးေလးကို မရမက သယ္သြားခဲ႕ဖူးတယ္..အမွတ္ရသြားလို႕ပါ

SHWE ZIN U said...

သနပ္ခါးေလး လွေအာင္လိမ္းေနာ္

Anonymous said...

ွသနပ္ခါး
ဆို - black hole
present from me :)

San San Htun said...

မေမပို ့စ္ကို ဖတ္ၿပီး သနပ္ခါးေသြးလိမ္းခ်င္စိတ္ ေပါက္တယ္..

ဟန္ၾကည္ said...

အညာသားဆိုေတာ့ ဦးဟန္ၾကည္လည္း သနပ္ခါး ႀကဳိက္သပ...တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားဘ၀အထိ ေက်ာင္းသြားရင္ သနပ္ခါးေလးေတာ့ လူးသြားလိုက္ခ်င္ေသးတာ...သို႔ေပမင့္ ေက်ာက္ျပင္ကြဲတာေတာ့ တစ္ခါမွကို မႀကံဳဖူးတာရယ္...မႏၲေလးမွာေတာ့ မံုရြာနယ္ကလာတဲ့ ေက်ာက္ျပင္ေတြကို အသံုးမ်ားတယ္လို႔ ထင္တာပါပဲ...သူရို႕ေက်ာက္ျပင္က ေက်ာက္သားက်စ္က်စ္လစ္လစ္နဲ႔မို႔ သနပ္ခါး အသားလည္းညက္သလို အၾကမ္းလည္း ခံသဗ်ား...

သည္ဘက္နယ္ေရာက္ေတာ့ သနပ္ခါးကလည္းရွား...သည္ၾကားထဲမွာ အတုကလည္းမ်ားေနေတာ့ သနပ္ခါး ျပတ္ကေရာ...ကိုယ့္ဆီမွာဆိုရင္ သနပ္ခါးကို အေပၚက အေပြးပဲလိမ္းၿပီး အသားကို လႊင့္ပစ္လိုက္ေပမယ့္ သည္ဘက္ေရာက္မွ တစ္တံုးလံုးကုန္ေအာင္ ေသြးလိမ္းၾကတာ ထူးေထြတည့္အံ့ရာေသာ ျဖစ္ေရာ...

ပိုၿပီး ထူးဆန္းတာက အထက္တန္းေက်ာင္းက ေက်ာင္းအုပ္ဆရာမက ေက်ာင္းသူေလးေတြကို သနပ္ခါး မလိမ္းခိုင္းဘူးဗ်ား...သနပ္ခါးလိမ္းလာရင္ ပါးပိတ္ရိုက္မယ္လို႔ခ်ည္း ႀကိမ္းေနေတာ့ မခက္လား...

ေနွာင္းအတိတ္ဂႏၱ၀င္ said...

ေမဓါ၀ီ ရဲ ့ ေတြးမိေတြးရာ ---ေရးမိေရးရာဘေလာက္ကေတာ့ က်ြန္ေတာ္အျမဲ မွီျငမ္းကိုးကားေနရတဲ့ဘေလာက္တစ္ခုပါဘဲ ေတာ့ကုိခ်ီးက်ဴး ဂုဏ္ယူမိတဲ့ဘေလာက္တစ္ခု မို႔ ေက်းဇူးတင္ေႀကာင္းမွတ္တမ္း တင္ပါတယ္

ေမာင္သုည ( အေဟာင္းဆို္င္ )
http://kandawyakethar.blogspot.com/search/label/%E1%80%B1%E1%80%86%E1%80%AC%E1%80%84%E1%80%B9%E1%80%B8%E1%80%95%E1%80%AB%E1%80%B8%E1%80%A1%E1%80%B1%E1%80%91%E1%80%BC%E1%80%B1%E1%80%91%E1%80%BC

Unknown said...

ေကာင္းတယ္