လြတ္လပ္ျခင္းမွ ... လြတ္ေျမာက္ျခင္းသို႔ ...

(၁) စိတ္ကူး

ေကာင္းကင္ယံထက္
ပ်ံသန္းေနတဲ့ ငွက္ငယ္ကို
လြတ္လပ္တယ္ ဆိုမလား … ။

ေရျပင္တလႊား
ကူးခတ္ေပ်ာ္ပါး ေရႊငါးေတြ
လြတ္လပ္ေနတာလား … ။ 

လမ္းေပၚမွာေလွ်ာက္ေျပး

ကေလးေလးေတြဘ၀
လြတ္လပ္ေနၾကသလား … ။ 

*** 

(၂) လက္ေတြ႕

 မာယာကို မျမင္
အစာကို မင္ေတာ့
မုဆိုးရဲ႕ ေက်ာ့ကြင္း
သက္ဆင္းမိျပန္ခဲ့
အိုဘယ့္ ငွက္သူငယ္ … ။

မွန္အိမ္ကို တန္ဆာဆင္
ပင္လယ္ျပင္ပမာထင္လ်က္
ကူးခတ္ရင္း ေပ်ာ္ပါး
ေကၽြးသမွ်စား ထားသလိုေန
အခ်ိန္တန္ေတာ့ ေသခဲ့
အိုဘယ့္ ေရႊငါးငယ္ …. ။

အေျပးမတတ္လို႔ ထမင္းငတ္တဲ့အခါ

မတ္တပ္ရပ္ကာ လမ္းမွာငို႐ိႈက္
အေမက မ႐ိုက္ေပမဲ့
ေလာကရဲ႕ ႐ိုက္တဲ့ဒဏ္
ႀကံ့ႀကံ့ခံႏိုင္ပါ့မလား …
အို … ကေလးမ်ားရယ္ … ။
 ***

(၃) အေတြး

လြတ္လပ္ျခင္း အစစ္
ဘယ္လိုမွ ျဖစ္မွာလဲ???

လြတ္လပ္သူ ဆိုသည္မ်ား
ဘယ္သူေတြမ်ားလဲ???

လြတ္လပ္သည့္အေရး …
ဘယ္သူက ေပးမွာလဲ???

ရွာေဖြရင္း ေပ်ာက္ဆံုး
ဘ၀နိဂံုးခ်ဳပ္လုခ်ိန္ထိ
လြတ္လပ္သည့္အရသာ
“ငါ” ကိုယ္တိုင္ မသိခဲ့ …
ဒီလိုနဲ႔ … ... ... ... ...

***

(၄) အျမင္ 

လြတ္လပ္ျခင္းရဲ႕ ေနာက္ကြယ္
အႏၲရာယ္ေတြျမင္ခဲ့။

လြတ္လပ္မႈ အတုအေယာင္
ဟန္ေဆာင္မႈေတြ ေတြ႕ခဲ့။

လြတ္လပ္ပါလ်က္နဲ႔
လက္လြတ္ေနခဲ့ရ
အျပစ္မဲ့ ဘ၀မ်ား
ျမင္ပါမ်ားတဲ့အခါ
လြတ္လပ္ျခင္းကို မရွာလိုေတာ့ … ။

***

(၅) ေတာင္းဆု 

မေရရာတဲ့ ေလဟာနယ္ထဲ
ပ်ံသန္းဆဲ အေတာင္က်ဳိး
ငွက္မ်ဳိးလည္း မျဖစ္လို။

၀ဲၾသဃ ဂယက္ထဲမွာ
လူးလာကူးခတ္ ႐ုန္းထြက္မရ
ငါးဘ၀ မေရာက္လို။

ေလာကဓံေၾကာင့္
ေလာက-ဒဏ္ ခံစား
လူသားလည္း မျဖစ္လို။

အို … ရွင္ေတာ္ဗုဒၶ
သံသရာ ၀ဋ္ဒုကၡမွ
လြတ္ေျမာက္ပါေစေၾကာင္း
ဆုမြန္ေတာင္းလ်က္
ေကာင္းသည့္အလုပ္
ဟုတ္သည့္အၾကံ
မွန္သည့္တရား
သစၥာေလးပါးကုိ
နားလည္ေအာင္ ႀကိဳးကုတ္
အားထုတ္ႏိုင္ရပါေစသား
ရွင္ေတာ္ ျမတ္ဘုရား … ။ … ။

 ***

ေမဓာ၀ီ

၄၊ ဇန္န၀ါရီ၊ ၂၀၀၉
၂၂း၁၀ နာရီ

(လြန္ခဲ့တဲ့ ၂ ႏွစ္ လြတ္လပ္ေရးေန႔က ေရးျဖစ္ခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေလးပါ၊ တေနရာမွာ တင္ခဲ့ဖူးေပမဲ့ ဘေလာ့မွာ မတင္ရေသးလို႔ ျပန္တင္လိုက္ပါတယ္။ ဖတ္ဖူးသူမ်ားအတြက္ အေဟာင္း ... မဖတ္ရေသးသူမ်ားအတြက္ေတာ့ အသစ္ေပါ့။)

ကိုနတ္ၳိရဲ႕ ပါဠိ ဘာသာျပန္