အို ... မိခင္

မေန႔ကပဲ … စာေမးပြဲၿပီးသြားပါၿပီ။

ၾကားရတဲ့ သတင္းေတြနဲ႔ အျဖစ္အပ်က္ေတြရဲ႕ ေစ့ေဆာ္ေပးမႈေၾကာင့္ မအားလပ္တဲ့ ၾကားမွာပဲ ဒီကဗ်ာေလး တပုဒ္ ေရးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
***
အို … မိခင္ရင္မွေမြးဖြား ခ်စ္သည့္သားႏွင့္
တိုင္းသားျပည္သူ ယွဥ္လာမူကား
အမ်ားအေရး ဦးစားေပးကာ
သားေျမးမငဲ့ စြန္႔၀ံ့ခဲ့သည္
ပါရမီရွင္ … အို … မိခင္။

အိမ္တြင္ပိတ္ေလွာင္ ေထာင္တြင္ထည့္ထား
ႏွစ္ရက္မ်ားစြာ ရွည္ၾကာပါလည္း
မေလွ်ာ့ဇြဲျဖင့္ ရဲမာန္၀င့္တင္း
စိတ္ဓာတ္ျပင္းသည္
အလင္းသခင္ … အို … မိခင္။

လိမ္ဆင္ဉာဏ္မ်ား လွည့္စားတတ္သူ
ထိုလူတစု ႏွိပ္စက္မႈေအာက္
ဖန္ဖန္ေရာက္လည္း
ေၾကာက္သည္ မေျပာ
ေမာသည္ မဆို
ငိုသည္ မရွိ
သတၱိျပည့္သည္
တိုင္းျပည္အရွင္ … အို … မိခင္။

အို … မိခင္ …
အမိ* ေကာင္းမႈ
ျပဳသည့္ ပါရမီ
တည္သည့္ စိတ္ဓာတ္
ျမတ္သည့္ဆႏၵ
အ၀၀ေၾကာင့္
က်မည့္ ေဘးရန္
အႏၲရာယ္ခပ္သိမ္း
ဖယ္ခြါတိမ္း၍
ၿငိမ္းခ်မ္းပါလို
ေတာင္းဆု ဆိုသည္ …
အလိုဆႏၵ ျပည့္ေစေသာ၀္ … ။
***
ဆုေတာင္းတယ္ဆိုတာ ရည္မွန္းခ်က္ထားတာပါ။ သစၥာျပဳတယ္ဆိုတာကေတာ့ ကိုယ့္ရည္မွန္းခ်က္ ေအာင္ျမင္ေရးအတြက္ အေထာက္အကူ ျဖစ္ေစဖို႔ မွန္ကန္ေသာ စကားကို ေျပာဆို တိုင္တည္တာပါ။ တျခား ထိထိေရာက္ေရာက္ ဘာမွ မလုပ္ႏိုင္ေသးတဲ့ က်မအတြက္ေတာ့ အေ၀းတေနရာကေနၿပီး ရည္မွန္းခ်က္ တခုေရာက္ေစဖို႔ တိုင္တည္ ေနမိပါေတာ့တယ္။
***
ေမဓာ၀ီ
၁၇၊ ၅၊ ၂၀၀၉
၁၇း၀၅ နာရီ

မဇၥ်ိမ

မွတ္ခ်က္။ ။ စာပိုဒ္ေရ ၄-တြင္ "သင္၏ေကာင္းမႈ" ဟုေရးဖြဲ႔ထားသည္ကို "အမိေကာင္းမႈ"ဟု ျပန္လည္ ျပင္ဆင္ထားပါသည္။ အသံုးအႏႈန္းမွားယြင္းမႈကို ေထာက္ျပ ျပင္ဆင္ေပးေသာ ဘာမင္ဂန္ဆရာေတာ္ ဦးဥတၱရဉာဏကို ေက်းဇူးတင္ပါေၾကာင္း။