ေရေျမြတေကာင္၏ အေမသို႔တမ္းခ်င္း …

မေန႔ညက …
အေမ့ဆီကဖုန္းလာတယ္။
အေမနဲ႔ စကားေျပာရတယ္။
အေမသြားကတည္းက အေမ့အသံကို ခုမွ ပထမဆံုးအႀကိမ္အျဖစ္ ၾကားရတာ။
ခါတိုင္း အေမဖုန္းဆက္ရင္ မေျပာခဲ့ရဘူးေလ။
ဖုန္းထဲမွာ … အေမ့အသံက ေပ်ာ္ရႊင္တက္ၾကြ လန္းဆန္းေနတာပဲ။
အေမ …ေနေကာင္းလား … ဆိုေတာ့ …ေကာင္းတယ္ .. တဲ့။
အရမ္းေအးေနတာ တခုပဲ .. တဲ့။
ဘာမွာမလဲ … ဘာလိုခ်င္လဲ … တဲ့ …
ဘာမွ မမွာဘူးလို႔ပဲ ပါးစပ္က ေျပာျဖစ္သြားတယ္ …
စိတ္ထဲကေတာ့ အေမ အျမန္ျပန္လာတာပဲ လိုခ်င္တယ္ … အေမ အျမန္ျပန္လာပါ လို႔ေျပာေနမိတယ္။
အဆင္ေျပတယ္မႈတ္လား … လို႔ေမးေတာ့ …
ဟုတ္ကဲ့ .. လို႔ပဲ ေျဖလိုက္မိပါတယ္။
အေ၀းကေန .. အေမ စိတ္တထင့္ထင့္ျဖစ္မေနေစခ်င္ဘူး …. ။
တကယ္ေတာ့ အေမရယ္ ….
အေမ့ကို ေျပာစရာေတြက ရင္ထဲမွာအျပည့္ပါပဲ ….
ေျပာလိုက္ရင္ အေမ့အေပ်ာ္ေတြ ေပ်ာက္ကုန္မွာစိုးတယ္ ….
သည္းခံ ဆိုတဲ့ အေမနဲ႔ အေဖရဲ႕ စကားေၾကာင့္ ေျပာခ်င္တာေတြ မေျပာဘဲ .. ကိုယ့္လွ်ာကိုယ္ ကိုက္ထားရလြန္းလုိ႔ လွ်ာလဲ ျပတ္လုျပီ အေမ … ။
ဘယ္ခ်ိန္ထိမ်ား ေရေျမြတေကာင္လို ေနေနရဦးမွာလဲ ….
တခါတေလေတာ့လဲ နဂါးမွန္းသိေအာင္ အေမာက္ေထာင္ျပခ်င္တယ္ …
အေမ့လိုလဲ အားလံုးနဲ႔လိုက္ေလ်ာညီေတြ မဆက္ဆံတတ္ဘူး .. ။
အေဖ့လိုလဲ အရာရာကို သည္းမခံတတ္ဘူး ..။
ေဒါသေတြ မာနေတြဟာ ပူေလာင္လြန္းလို႔ …
ေမတၱာထားႏိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားျပီး ေမတၱာပြါးၾကည့္ေပမဲ့ … အခ်ည္းႏွီးပါပဲ … ။
ပါရမီမရင့္သန္ေသးတဲ့ သူတေယာက္ရဲ႕ ေမတၱာဟာ … အစြမ္းမရွိဘူး ထင္ပါရဲ႕။
ေမတၱာ ျခံဳလို႔လဲ မလံုဘူး …
ေမတၱာ ေဆာင္လို႔လဲ မေအာင္ဘူး …
ဘာေတြမ်ားမွားယြင္းေနလို႔ပါလိမ့္ …။
***
ဖုန္းမခ်ခင္ အေမက ‘မၾကာမီ .. လာမည္ ..ေမွ်ာ္ …’ လို႔ ေနာက္လိုက္ေသးတယ္။
အေမ မသြားခင္ကတည္းက ၾကိဳလြမ္းေနျပီး ..
အေမ့ကို ေလယာဥ္ကြင္းလိုက္ပို႔ကတည္းက .. အေမ ျပန္အလာကို ေမွ်ာ္ေနတာပါ … အေမ … ။
***