Monday, January 01, 2007

WE or ME???

“က်ေနာ္ ေက်ာင္းဆက္မတက္ေတာ့ဘူး …ေက်ာင္းထြက္ခြင့္ေပးပါ”
အေမရိကန္ႏိုင္ငံ ေဆးပညာသင္ တကၠသိုလ္တခုရဲ႕ ပါေမာကၡရံုးခန္းထဲကို ေက်ာင္းသားတေယာက္ ရုတ္တရက္၀င္လာၿပီး ပါေမာကၡႀကီးကို အဲဒီလို ေျပာလိုက္ပါတယ္။
“ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ …ေက်ာင္းၿပီးခါနီးေနမွတပည့္ရယ္ … မင္းလို စာေတာ္တဲ့သူတေယာက္ တို႔ေက်ာင္းမွာ မဆံုးရႈံးေစခ်င္ဘူး .. ငါ့တပည့္ ဘာျပႆနာရွိလဲ၊ ဆရာ့ကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာပါ”
“ဒီလိုပါ ဆရာႀကီး … က်ေနာ္တို႔ တိုင္းျပည္မွာရွိတဲ့ က်ေနာ္တို႔လူမ်ဳိးေတြဟာ သန္မာ ထြားက်ဳိင္းျပီး က်န္းမာေရးနဲ႔ ျပည့္စံုၾကပါတယ္၊ ဒါေပမဲ့ သူတို႔မွာ အသိဥာဏ္ေတာ့မရွိဘူး၊ တကယ္တမ္း သူတို႔လိုအပ္ေနတာ အသိဥာဏ္ပါ၊ က်ေနာ္ဒီမွာ ေဆးပညာသင္ၿပီးေနာက္ … က်ေနာ္တို႔ လူမ်ဳိးေတြကို ေဆးကုသေပးတာထက္ အသိပညာ ျဖန္႔ျဖဴးေပးဖို႔က ပိုၿပီး အေရးတႀကီး လိုအပ္ပါတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္ ဆရာ၀န္မလုပ္ေတာ့ဘူး၊ လူေတြကို အသိပညာေပးဖို႔ က်ေနာ့္တိုင္းျပည္ကို က်ေနာ္ျပန္ရပါမယ္ ဆရာႀကီး”
“ငါ့တပည့္ … စဥ္းစားပါအံုးေလ”
“က်ေနာ္ ဆံုးျဖတ္ၿပီးပါၿပီ”
“ …. …. ….”
***
လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာက ဒီအျဖစ္အပ်က္ေလးဟာ တကယ္ကို ျဖစ္ပြါးခဲ့ပါတယ္။ ေက်ာင္းထြက္သြားတဲ့ ေက်ာင္းသားဟာ တရုတ္လူမ်ဳိး လူရႊန္း ဆိုသူပါ။
သူဟာ အေမရိကန္ႏိုင္ငံမွာ ေဆးပညာသင္ယူေနစဥ္ တေန႔ သူတို႔ သင္ခန္းစာမစခင္ ကမၻာအရပ္ရပ္က သတင္းအတိုအထြာေလးေတြ ျပေနတဲ့အခ်ိန္ ဘာကိုသြားေတြ႕သလဲဆိုေတာ့ တရုတ္ျပည္ၾကီးမွာ သူတို႔ တရုတ္လူမ်ဳိးေတြကို ဂ်ပန္စစ္သားေတြက ခိုင္းေစေနတဲ့ သတင္း အပိုင္းအစေလးကို ရုတ္တရက္ ၾကည့္လိုက္ ရပါတယ္။ သန္မာ ထြားက်ဳိင္းတဲ့ တရုတ္လူမ်ဳိးေတြဟာ ပုေသးေသး ဂ်ပန္ေတြရဲ႕ လက္နက္နဲ႔ ျခိမ္းေျခာက္ ေစခိုင္းျခင္းကို ခံေနရတာ ျမင္လိုက္ရေတာ့ သူ႔စိတ္ထဲ ခံျပင္းျခင္း၊ ရွက္ရြံ႕ျခင္း၊ ၀မ္းနည္းျခင္းေတြ ေရာေထြးၿပီး ထိုင္ရာက ၀ုန္းကနဲ ထထြက္သြားလိုက္တယ္။
သူ႔အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ၀တ္ထားတဲ့ ဂ်ဴတီကုတ္ကို ဆြဲခြၽတ္၊ အခန္းေထာင့္တေနရာကို လႊင့္ပစ္လိုက္ၿပီး ခ်က္ခ်င္းပဲ သူ႔ဆရာ ပါေမာကၡႀကီးရဲ႕ ရံုးခန္းကို ၀င္သြားခဲ့ပါတယ္။
***
ဒီလိုနဲ႔ ေနာက္ဆံုးေတာ့ သူ႔ဆႏၵအတိုင္း ေက်ာင္းထြက္လိုက္ၿပီး တရုတ္ျပည္ကိုျပန္၊ စာေရးဆရာလုပ္ရာက၊ တရုတ္စာေရးဆရာႀကီး လူရႊန္းဆိုၿပီး တခ်ိန္က အင္မတန္ နာမည္ႀကီးခဲ့ပါတယ္။ လူထုဘက္က ရပ္တည္တဲ့ စာေရးဆရာ၊ လူထုကို ကိုယ္စားျပဳတဲ့ စာေရးဆရာ၊ လူထုကို အသိပညာေပးတဲ့ စာေရးဆရာတေယာက္ေပါ့။
***
ဒီအေၾကာင္းေလးကို က်မ ငယ္ငယ္ထဲက အေဖခဏခဏေျပာျပလို႔ အားက်စိတ္နဲ႔ စြဲစြဲျမဲျမဲ မွတ္မိေနခဲ့တယ္။
ဖြံ႕ျဖိဳးဆဲ၊ ဖြံ႕ျဖိဳးစ၊ ဖြံ႕ျဖိဳးရန္တာစူေနတဲ့ တိုင္းျပည္ႏိုင္ငံတခုက လူေတြအတြက္ အသိဥာဏ္ရွိဖို႔ အေရးႀကီးတယ္ ဆိုတာ သိခဲ့ရတဲ့အျပင္ ဒီလို လူေတြကို အသိတရားေပးဖို႔အတြက္ စာေပဟာ အေရးပါတဲ့ က႑တခုလို႔လည္း အသိစိတ္ထဲ အျမဲရွိေနခဲ့တယ္။
က်မ အလြန္ေလးစား အားက်တဲ့ စာေရးဆရာမႀကီး ဂ်ာနယ္ေက်ာ္မမေလးဟာလည္း ေဆးကုသေရးနဲ႔ စာေပေရးသားထုတ္လုပ္ေရး အလုပ္ႏွစ္ခုကို ဒြိဟျဖစ္ခဲ့ဖူးတယ္။ ႏွစ္ခုစလံုးက ေကာင္းတဲ့ အလုပ္၊ မြန္ျမတ္တဲ့ အလုပ္ေတြပါပဲ။ ေသခ်ာစဥ္းစားၾကည့္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ … ဂ်ာနယ္ေက်ာ္မမေလး ကြယ္လြန္သြားတဲ့ ေနာက္ပိုင္း ေဆးမကုသႏိုင္ေတာ့ေပမဲ့ သူ႔စာေတြကေတာ့ ဒီေန႔အထိ ရွင္သန္ေနဆဲ။

ေဆးတလံုးဟာ လူတေယာက္အသက္ကိုသာ ကယ္ႏိုင္ေပမဲ့ စာတပုဒ္ဟာ လူေပါင္းမ်ားစြာရဲ႕ ဘ၀ကို ကယ္တင္ႏိုင္ပါတယ္။
ဒါကိုငယ္ငယ္ေလးထဲက စိတ္ထဲစြဲေနတဲ့ က်မဟာ လူေတြကို အသိတရားျဖန္႔ေ၀ေပးႏိုင္တဲ့သူတေယာက္ ျဖစ္ခ်င္ခဲ့ပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ တကယ္တမ္းလက္ေတြ႕မွာေတာ့ …
……………………….
……………………….
……………………….
ခုခ်ိန္ထိ ဘာမွလည္း ျဖစ္မလာေသးပါဘူး။
***
က်မကို “ကိုအျမဲစိမ္းစတိဗ္” က ကြန္မန္႔ထဲမွာ “Why are you there?” ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းထုတ္ေတာ့မွ က်မ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္သံုးသပ္ၾကည့္မိပါတယ္။

က်မ ဘာလို႔ ဒီမွာေနေနတာလဲ။
အခြင့္အေရး တစံုတရာ ရွိေနလို႔လား၊
အမ်ားအတြက္ တစံုတရာ လုပ္ေဆာင္ေပးေနရလို႔လား၊
ဒါမွမဟုတ္ ေရသာခို ေလွၾကံဳလိုက္ရင္း ေရာယိမ္းလိုက္ ဘာသာယိမ္းလိုက္ ဆိုတဲ့ အထဲမွာပါ၀င္ေနသူလား၊
ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေမးခြန္းေတြထုတ္မိတယ္။ ဆက္ၿပီး စဥ္းစားမိတာက ….
တကယ္လို႔ ႏိုင္ငံရပ္ျခား တိုင္းတပါးကို သြားခြင့္ရမယ္ဆိုရင္ေရာ … ဒီတိုင္းျပည္ကို စြန္႔ခြါသြားမွာလား၊
သြားမယ္ဆိုရင္ ဘာအတြက္ သြားမွာလဲ၊
ကိုယ္လြတ္ရုန္းဖို႔လား …
ဒါမွမဟုတ္ …
…. …. ….

သူ႔ရဲ႕ တပ္လွန္႔ ေမးခြန္းတခုေၾကာင့္ အဲဒီလိုေတြ တသီတတန္းႀကီး က်မ စဥ္းစားမိပါတယ္၊
က်မကဲ့သို႔ေသာ …ျမန္မာျပည္မွာ ေနထိုင္ေနသူေတြ … ဘာအတြက္ ေနေနၾကတာလဲ၊
အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္ကိုခြဲခြါၿပီး တိုင္းတပါးေရာက္ေနသူေတြ …
ဘာအတြက္သြားေနၾကတာလဲ၊
မိမိအတြက္လား … အမ်ားအတြက္လား။
***
ေသခ်ာတာတခုကေတာ့ ဂ်ဴတီကုတ္ လႊင့္ပစ္ၿပီး ကေလာင္ကိုင္ခဲ့တဲ့ လူရႊန္းလို စိတ္ဓာတ္မ်ဳိးရွိသူေတြ က်မတို႔ ႏိုင္ငံမွာ အမ်ားႀကီး လိုအပ္ေနပါေသးတယ္။
***
လြန္ခဲ့တဲ့ ၁ ႏွစ္ ၂ ႏွစ္ေလာက္က ၾကည့္ခဲ့ရတဲ့ ‘တခါကဧရာ၀တီညမ်ား’ ဆိုတဲ့ရုပ္ရွင္ဇာတ္ကားထဲက စကားတခ်ဳိ႕ ႏွစ္သက္လြန္းလို႔ ခုထိ မွတ္မိေနပါတယ္။ ဂ်ဴးရဲ႕ စကားဆိုပါေတာ့။
စကားလံုးအတိအက်မဟုတ္ေပမဲ့ ဆိုလိုရင္းမပ်က္ေစရေအာင္ မွတ္မိတဲ့အတိုင္း ျပန္ေရးျပပါမယ္။
“အရင္ေခတ္ကလူေတြဟာ ငါတို႔ တိုင္းျပည္ကို ငါတို႔က ဘာလုပ္ေပးႏိုင္မလဲ ဆိုတဲ့ (we) ဘက္က စဥ္းစားေပးၾကတယ္၊ ခုေခတ္လူေတြကေတာ့ ငါ့ကို တိုင္းျပည္က ဘာလုပ္ေပးႏိုင္မွာလဲ ဆိုတဲ့ (me) ဘက္ကသာ ေတြးေတာ စဥ္းစားၾကေတာ့တယ္”

က်မတို႔ေရာ … ဘယ္ဘက္က စဥ္းစားၾကပါသလဲ။
ဘယ္ဘက္က စဥ္းစားၾကမွာလဲ …။
WE လား??? ME လား???
***
(ဒီစာကို ေရးျဖစ္ေအာင္ ဖန္တီးေပးေသာ ကိုအျမဲစိမ္းစတိဗ္ အား ေက်းဇူးတင္ရွိပါေၾကာင္း။)

ေမတၱာျဖင့္

ေမဓာ၀ီ
29.12.06
11:07pm

(ဒီစာကို ၂၉ ရက္ညကတည္းက ေရးၿပီးေပမဲ့ အင္တာနက္ ကြန္နက္ရွင္မရလို႔ ဒီေန႔မွ တင္လုိက္ရပါတယ္။)

အမွားျပင္ဆင္ခ်က္။ ။ လူရႊန္းအေၾကာင္းေရးတဲ့ေနရာမွာ လူရႊန္း ေဆးပညာသင္ခဲ့တာ အေမရိကန္တကၠသိုလ္လို႔ က်မ အမွတ္မွားခဲ့မိပါတယ္။ အမွန္တကယ္က ဂ်ပန္တကၠသိုလ္ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို “ကိုPrince” က အေထာက္အထားခိုင္လံုစြာေျပာျပခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဂ်ပန္တကၠသိုလ္လို႔ ျပန္ျပင္ဖတ္ေပးၾကပါ။
အမွန္ျပင္ေပးခဲ့ေသာ ‘ကိုPrince’ အား အထူးေက်းဇူးတင္ပါတယ္ရွင္။

19 comments:

Anonymous said...

“Why are you there?” we? or me?
to be honest ....

US.....(for me,my family and my next generation....)

sisain said...

သိပ္ေကာင္းတဲ့ပို႔စ္ေလးပါ မေမ-ေရ က်ေနာ္တို႔အားလံုး ေသေသခ်ာခ်ာစဥ္းစားရမယ့္ အခ်က္ကေလးတစ္ခ်က္လို႔လည္း လက္ခံမိတယ္ဗ်ာ။
WE လား ME လားလို႔ ကိုယ့္ဖာသာ အၿမဲတမ္းေမးေနသင့္ပါတယ္။

Anonymous said...

Your problem.
YOur problem.

Thanks Ma May.That's nice.

Anonymous said...

"ask not what your country can do for you - ask what you can do for your country."
From Inaugural Address by John F. Kennedy - January 20th 1961.
ကေနဒီေျပာသြားတယ့္မိန့္ခြန္းေလးပါ အဲ့ကေနမ်ား ခံစားခိကါ်တၤကူးစက္ပ်ံႏွ့ေနသလိုပဲဗ်ာ မေမရယ္

Anonymous said...

၀မ္းနဲဖို့ေကာင္းတာက အဲ့လိုေျပာမယ့္လူေတြ က်ြန္ေတာ္တို့ဆီမွာ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ေနတာပဲေနာ္မေမရယ္ေက်းဇူးပဲ မေမေရ အဲ့ပို့စ္ေလးအတြက္

Anonymous said...

"ask not what your country can do for you - ask what you can do for your country."
From Inaugural Address by John F. Kennedy - January 20th 1961.


ko kyaw win pointed out that words in The wave.

Anonymous said...

နုိင္ငံျခားေရာက္ေနတဲ႔ဥူေတြက ေတာ႔ဟားၾကလိမ္႔မယ္..
ေလာေလာဆယ္သူတုိ႔အတြက္အေရးၾကီးတာက အေနေခ်ာင္ေရး..အဲေလ. သူတုိ႔မိသားစု အဆင္ေျပေရး..

ၾကည္႔ပါေတာ႔လား...ပီအာ ဆုိျပီး ၾကြားရတာအေမာ...

၁၀ ပါစင္းအခြန္ေပးရတာကုိ အျပစ္တင္ျပီး...ပါ႔စပုိ႔ ဆရင္ဒါလုပ္ဖုိ႔ သံရံုးကုိ ေခါင္းေမာ႔ရင္ေကာ႔ျပီး လာတဲ႔သူေတါ
ဒီပုိ႔စ္ကုိ ဖတ္မိရင္ ေျပာၾကပါလိမ္႔ဦးမယ္..

အူမ ေတာင္႔မ သီလေစာင္႔နုိင္မယ္ ဆုိျပီး.


အခုဆုိ စလံုး ျဖစ္သြားျပီ ဆုိျပီး ဂုဏ္ယူလုိက္ေနၾကေသး..

သြားမေျပာပါနဲ႔ဗ်ာ....

သူတုိ႔အတြက္ ျဖစ္နုိင္ရင္ ေရၾကည္ရာမ်က္နုရာ ဆုိတဲ႔စကားကုိ ကာဗာယူျပီး......ေမြးရပ္ေျမ ကုိ အျပစ္ေတြေျပာျပီး...နုိင္ငံျခားသားျဖစ္ဖုိ႔ တန္းစီေစာင္႔ေနၾကေလရဲ႔..

တတိယ နုိင္ငံသြားရဖုိ႔အေရး ဆုိျပီး...နယ္စပ္ မွာ ဒုက္ခ သည္လက္မွာ ရဖုိ႔ တန္းစီေနတဲ႔သူေတြ

တစ္ခ်ိဳ႔ဆုိ ဒုက္ခသည္ျဖစ္ခ်င္လြန္းလုိ႔ သံရံုးေရွ႔ဆန္ဒ ျပလုိျပ. မယံုမရွိနဲ႔ေနာ္

ဆန္ဒျပလုိ႔ ပုလိပ္ ဖမ္းျပီဆုိ ပြေပါက္ပဲ..အဲဒါ..ေခၚရာလုိက္သြား..အခ်ဳပ္ထဲမွာခဏေနလုိက္.
ယူအင္ဒုက္ခသည္ရံုးက လာထုတ္လိမ္႔မယ္..
လက္မွတ္ရျပီးျပီဆုိရင္..အေနွးနွင္႔အျမန္ပဲ...ယူရုိ.အေမရိကား..သြားဖို႔ အိမ္မက္က အေကာင္အထည္ေပၚလာျပီေလ။

တေလာက မေလးမွာ ဒီလုိ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ဆန္ဒျပၾကျပန္တယ္။

ကုိေရႊျမန္မာေတြခမွ်ာ..မေလးရဲဖမ္းနုိးဖမ္းနုိးနဲ႔ ေအာ္ေနရရွာတာ.
ဒီတခါေတာ႔ မေလးရဲက နပ္သြားျပီ။
ဒီတစ္ခါေတာ႔ မွန္းခ်က္နဲ႔ နွမ္းထြက္မကုိက္ျဖစ္သြားတာ....သနားပါတယ္ဗ်ာ...
ဖမ္းလိုက္ရင္ေတာ႔ အေမွဳပတ္ေတာ႔မယ္ဆုိျပီး..ရဲက မဖမ္းပဲ ဒီအတုိင္းလႊတ္ထားေပးလုိက္တာ..
ေနာက္တစ္ခါ ဆန္ဒျပဖုိ႔ ေတာင္ အားမရွိေတာ႔ဘူး..
ရဲကမဖမ္းေတာ႔လုိ႔..........

ဟား..ဟား..ဟား...ဟား..

Anonymous said...

=Please try to get PR first..
later say it again..

Anonymous said...

hello anonymous
B cool.
1> changing citizenship is a big issue.
2> 10% income is an another issue.
3> Being a PR is not a big issue.(everybody is getting it)
4> Working oversea is a big big big issue.
5> third nation (?)
6> everyone has their own choice.
7> one who can live inside one's own motherland is a god-give-prize.
8> trying to get asylum in the 1st world is also another issue.
9> please do not mix up everything.
10> Ko anonymous has a choice, please make one blog and elaborate the facts which one does not accept and feel unhappy.
11. everyone is dying.

regards
i do not have my own blog.
forgive me ma may dar we.

Anonymous said...

ပီအာ ပါပဲ...ေနခ်င္ရင္ တစ္သက္လံုးေနလုိ႔ရပါတယ္..
ဒါေပမဲ႔
တတ္သည္႔ပညာ ကုိ ျမန္မာျပည္ျပန္သံုးဖုိ႔ ဆံုးျဖတ္ထားျပီးျပီ။
တုိ႔နုိင္ငံ ဗီယက္နမ္လုိ ေထာင္တက္လာေနျပီ ဆုိမွ ၾကည္႔ရအံုးမယ္...စီတဇင္ ကုိစြန္႔ထားသူမ်ား...
ဘယ္လုိစကားေျပာမလဲလုိ႔..
(မွတ္ခ်က္..ဘီဘီစီက ေဟာထားတာက သံုးနွစ္မွ ၅ နွစ္ တဲ႔ )
ေသရင္ ေျမတစ္ကြက္စာ မ၀ယ္နုိင္တဲ႔သူေတြ အဲဒီအခါက် မွ ေစာင္႔ၾကည္႔ရတာေပါ႔ဗွာ..



ဟား..ဟား..ဟား..

Anonymous said...

တဟားဟားနဲ႔ ရီေနသူမ်ား ႏိုင္ငံခ်စ္ေၾကာင္း အလုပ္နဲ႔သက္ေသျပပါ။

ဒီမွာ.. ျမန္မာျပည္မျပန္ခ်င္တဲ့လူေတြမွာဘာအျပစ္မွမရွိဘူး။ ကိုယ္က်ေတာ့ပီအာကုိင္ၿပီး သူမ်ားေတြႏုိင္ငံသားစြန္႔လိုက္တာကို ပ်က္ရယ္ျပဳေနတာမရွက္ဘူးလား။
က်ဳပ္လည္းျမန္မာႏိုင္ငံသားပဲ(ဘာပီအာမွမရွိဘူး)၊ ဘယ္သူ႔လက္ေအာက္မွာပဲလုပ္ရလုပ္ရ၊ ႏိုင္ငံအတြက္လုပ္ရရင္ၿပီးေရာဆိုရင္ အျမန္သြားလုပ္ပါ။
(ျမန္မာေတြဆႏၵျပတာကိုရီေနတာ၊ စီတဇင္ ကုိစြန္႔ထားသူမ်ား...ဘယ္လုိစကားေျပာမလဲ စဥ္းစားၿပီးရီေနတာ) ဒီလိုကေလးဆန္တဲ့အေတြးေတြရွိေနသ၍ခင္မ်ားရဲ့
ႏိုင္ငံခ်စ္စိတ္ကိုက်ဳပ္အထင္ေသးတယ္။ သူတို႔ေတြျမန္မာျပည္မျပန္ခ်င္ရတဲ့အေၾကာင္းရင္းကိုအားလံုးသိတယ္၊ ခင္မ်ားဘီဘီစီနားေထာင္ရင္ပိုၿပီးသိသင့္တယ္။

Anonymous said...

အဟဲ..

ခင္ဗ်ား ေတြ႔ခ်င္ရင္ ခ်ိန္ဂီကေတြ႔မလား..
ရန္ကုန္ေလဆိပ္အေပါက္၀ ကေန ေတြ႔မလား...

ဒီလထဲမွာ ျပန္မွာ..

ကဲ..ဘယ္လုိလဲ.

Anonymous said...

အျပစ္ဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ..

အဆင္ေျပတဲ႔ေနရာ ေနၾကတာပါ..

ကုိယ္႔အတြက္ အဆင္ေျပဖုိ႔က ပထမ ။ နုိင္ငံခ်စ္စိတ္ တုိင္းျည္ခ်စ္စိတ္. လူမ်ိဳးခ်စ္စိတ္ ဆုိတာ အလကား။

ကဘာမီးေလာင္ သားေကာင္ခ်နင္း ဆုိသလုိေပါ႔။

ဒါေတာ႔ ကုိယ္႔အတြက္ အဆင္ေျပေရးသည္ ပထမ.
ကုယ္႔ ေကာင္းစားေရးသည္ ဒုတိယ.
ကုိယ္ အေနေခ်ာင္ေရးသည္ တတိယ.

ဘယ္မွာပဲ ေနေနပါ။

ဟုတ္ဘူးလား..

Anonymous said...

ေမာင္အဟဲ
မရွင္းလို႔..ဘာအတြက္ေတြ႔ရမွာလဲ..??
အလုပ္သာေကာင္းေကာင္းလုပ္ပါ၊ေနာက္ဆံတင္းမေနနဲ႔။
သူတပါးကိုႏွိမ့္ခ်ခ်င္လို႔ကိုယ့္ကုိကိုယ္ျမွင့္တင္ေနတာမ်ဳိးမျဖစ္ရင္ၿပီးေရာ။
အဟဲ.. ဟား ဟား ဟား.. အဟဲ (လိုက္ရယ္ၾကည့္တာ၊စပ္ျဖဲျဖဲအရသာသိခ်င္လို႔)

မေမဓာဝီကိုအားနာတယ္၊ဒီေလာက္နဲ႔ပဲရပ္လိုက္ေတာ့မယ္။

Anonymous said...

Anonymous said...

အျပစ္ဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ..

အဆင္ေျပတဲ႔ေနရာ ေနၾကတာပါ..

ကုိယ္႔အတြက္ အဆင္ေျပဖုိ႔က ပထမ ။ နုိင္ငံခ်စ္စိတ္ တုိင္းျည္ခ်စ္စိတ္. လူမ်ိဳးခ်စ္စိတ္ ဆုိတာ အလကား။

ကဘာမီးေလာင္ သားေကာင္ခ်နင္း ဆုိသလုိေပါ႔။ ... xxx xxx xxx
--------------
အေပၚဆံုးႏွစ္ေၾကာင္းမွန္ပါတယ္၊ေအာက္ပိုင္းဆက္ေရးတာေတြကကိုယ့္ခံယူခ်က္ကိုေရးထားတာလား၊သိပ္မရွင္းဘူး။
ျမန္မာႏိုင္ငံကိုအေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးေၾကာင့္စြန္႔ခြာခဲ့တဲ့လူေတြဆီကအျပစ္လိုက္ရွာေနတာဘာအတြက္လဲ၊ဘာအေျဖရလာမလဲ၊စဥ္းစားပါ။

လူသားတိုင္းကိုယ့္အတြက္၊ကိုယ့္မိသားစုအတြက္အရင္ဆံုးစဥ္းစားတတ္ၾကတယ္၊ဒါကိုျပည္သူေတြမသိမွာစိုးလို႔အုပ္ခ်ဳပ္မင္းလုပ္တဲ့သူေတြကဦးေဆာင္ဦးရြက္ျပဳၿပီးသူတို႔မိသားစုေတြ၊ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္းေတြကိုခ်စ္ျပေနတယ္၊ဘယ္သူေတြေကာင္းစားေနလဲမ်က္စိရွိရင္ျမင္ႏိုင္တယ္။
လက္မခံႏိုင္တဲ့ျပည္သူေတြေတာ္လွန္ၾကတယ္၊ေထာင္က်တယ္၊ေသၾကတယ္။ေရြးစရာလမ္းမရွိေတာ့ေခါင္းေဆာင္ေတြအတိုင္းလိုက္ေလွ်ာက္ၾကတယ္၊လတ္တေလာႏိုင္ငံ့အေရးေဘးခ်ိတ္၊ကိုယ့္မိသားစုဝမ္းေရးအတြက္တကိုယ္ေကာင္းဆန္ၾကရတယ္။
ကိုယ္အက်င္လည္ဆံုးေနရာေလးကိုစြန္႔ၿပီးသူမ်ားႏိုင္ငံမွာေအာက္ႀကိဳ့ခံၾကရတယ္၊ကိုယ္အကြ်မ္းက်င္ဆံုးျမန္မာစကားကိုေမ့ထားၿပီးသူမ်ားဘာသာစကားမနည္းလိုက္ေျပာရတယ္။ဒါေတြကိုသူတို႔အသည္းထဲအူထဲကေနဂုဏ္ယူၿပီးလုပ္ေနၾကတယ္လို႔ထင္သလား၊အေပၚယံမၾကည့္နဲ႔၊အဲဒါဝမ္းေရးထက္ဘာမွမပိုဘူး။

တိုင္းျပည္ကကိုယ့္အတြက္ဘာလုပ္ေပးႏိုင္တာထက္ကိုယ္ကတိုင္းျပည္အတြက္ဘာလုပ္ေပးႏိုင္သလဲ၊ဒီစကားနဲ႔ကိုင္ေပါက္တာအရသာေတြ႔ေနၾကတယ္။
ဒီစကားေနရာတိုင္းမွန္သလား၊ဒီစကားေျပာခဲ့တဲ့သမၼတသာေရွ့ကေနစံျပမလုပ္ႏိုင္ရင္သူ႔ေနာက္လိုက္လုပ္မယ့္ျပည္သူရွိမလား၊ေခါင္းသံုးပါ။
ဒါျပည္သူေတြအျပစ္ပါလို႔ေျပာတဲ့သူဟာအဲဒီညံ့ဖ်င္းတဲ့ေခါင္းေဆာင္နဲ႔႐ူးသြတ္ေနတဲ့ေနာက္လိုက္ပဲျဖစ္လိမ့္မယ္။

ျမန္မာတေယာက္တျခားႏိုင္ငံသားခံယူလိုက္တဲ့အတြက္သူ႔မွာျမန္မာႏိုင္ငံေရးေလာကထဲဝင္ဖို႔လမ္းပိတ္သြားၿပီ၊ဒါဟာအႀကီးမားဆံုးေပးဆပ္ရျခင္းပဲ။ဒါေပမယ့္သူဟာျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္တျခားအက်ဳိးရွိတဲ့အရာအမ်ားႀကီးလုပ္လို႔ရတယ္၊အစိုးရသာလုပ္ခ်င္ေအာင္စြဲေဆာင္ႏိုင္ရင္ေပါ႔။
စစ္အာဏာရွင္စက္ကြင္းထဲကလြတ္သြားတဲ့အတြက္လြတ္လပ္မွဳေတြ၊လူ႔အခြင့္အေရးေတြရသြားလိမ့္မယ္(ပိုၿပီးဖိႏွိပ္ခံရတဲ့ႏိုင္ငံေတြကိုေရာက္သြားတဲ့ျမန္မာ(လုပ္သား)ေတြကိုမဆိုလိုဘူး)၊ဒီလိုလူသားတေယာက္ရွိသင့္တဲ့အခြင့္အေရးရွိမွသူဟာသန္႔ရွင္းတဲ့ေလကိုရွဴသြင္းလို႔ရမယ္၊
လူတေယာက္ဟာယံုၾကည္ခ်က္အျပည့္အဝရွိေနမွလုပ္ခ်င္တာကိုတစိုက္မတ္မတ္လုပ္ႏိုင္မယ္၊ကိုယ့္ထင္ျမင္ခ်က္ကိုလိပ္ျပာမလံုပဲတဟားဟားရီသံနဲ႔ဖုန္းဖိေနစရာမလိုေတာ့ဘူး။

အဖိႏိွပ္ခံ(ေနၾကတဲ့၊ေနခဲ့ၾကတဲ့၊ေနအုန္းမယ့္)ျပည္သူအခ်င္းခ်င္းစိတ္ဝမ္းကြဲေစမယ့္စကားမ်ဳိးလူေရွ့သူေရွ့မွာဘယ္ေတာ့မွမေျပာၾကပါနဲ႔၊
လူတိုင္းမွာအင္အားကိုယ္စီရွိၾကတယ္၊ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းတေယာက္ျဖစ္ခ်င္ရင္အင္အားေတြကိုစုစည္းႏိုင္ေအာင္ႀကံဆပါ၊မခြဲပါနဲ႔။

ဒီလုိစာမ်ဳိးေရးရတာက်ဳပ္အင္မတန္ဝမ္းနည္းမိတယ္။

Anonymous said...

ေနမင္း.

ဘာဘဲေျပာေျပာ နုိင္ငံျခားသားျဖစ္သြားရတာဟာေပးဆပ္ျခင္းလုိ႔ ျမင္တာကအရမ္းထူးဆန္းေနတယ္။ အဲဒီလုိမ်ိဳးေပးဆပ္ခ်င္လြန္းလုိံတန္းစီေနၾကတယ္ေလဗ်ာ

နုိင္ငံျခားသားျဖစ္သြားတာဟာ နုိင္ငံေတာ္ကုိသစ္စာေဖါက္တာပဲလုိ႔ျမင္တယ္။

ဒီေနရာမွာ ရွိေသးတယ္။ ကုိယ္မူရင္းစီတီဇင္ ကုိ မစြန္႔တာ နဲ႔ စြန္႔တာပဲ။

ကုိယ္႔စီတင္ဇင္ကုိ စြန္႔ျပီးမွျနုိင္ငံျခားျခားျဖစ္ရတာကုိ မက္ေမာေနၾကတာဟာ...တုိင္းျပည္အက်ိဳးကုိ တဖက္တလမ္းမွထမ္းေဆာင္ခ်င္လုိ႔ပါ.ဆုိတဲ႔စကားက

မရယ္ရ တဲ႔ဟာသ တစ္ပုဒ္ပါပဲ။

ကေလးေတာင္ေတါးတတ္ပါတယ္ဗ်ာ.......

Anonymous said...

တစံုတခုရယူလိုက္တဲ့အတြက္တျခားရွိေနတဲ့အရာတခုဆံုး႐ွဳံးသြားျခင္းကိုဆိုလိုပါတယ္၊ေပးဆပ္ျခင္းဆိုတဲ့စကားလံုးထက္ဆံုး႐ွဳံးျခင္းဆိုပိုေကာင္းလိမ့္မယ္။ဒီစကားလံုးအဓိကမက်ပါဘူး။
ႏိုင္ငံျခားသားျဖစ္ဖို႔မက္ေမာတာနဲ႔တိုင္းျပည္အက်ဳိးထမ္းတာနဲ႔ဘာမွမဆိုင္ဘူး၊အဲဒီလိုဆင္ေျခေပးတဲ့လူမ်ဳိးကို႐ွံဳ့ခ်တာမွန္တယ္။သို႔ေသာ္ႏိုင္ငံျခားသားျဖစ္ဖို႔အတြက္တြန္းပို႔ေနတဲ့အေၾကာင္းကဘာလဲ။
ပါးစပ္ေပါက္ကထြက္လာတဲ့စကားေတြအေရးႀကီးသလား၊တကယ္ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့အေၾကာင္းအရာေတြအေရးႀကီးသလား။ရွင္းရွင္းေလးပါ။

(၁)
ျမန္မာႏိုင္ငံသားကိုမစြန္႔ခ်င္ရင္တႏွစ္ကိုအခြန္ဘယ္ေလာက္ေဆာင္ရသလဲအားလံုးအသိပဲ၊ဒီလိုဥပေဒဟာႏိုင္ငံတိုင္းမွာရွိတယ္၊အဆိုးမဆိုသာဘူး။
ႏိုင္ငံကိုခ်စ္ရင္အခြန္ေဆာင္သင့္တယ္၊ႏိုင္ငံသားေကာင္းမွန္ရင္တိုင္းျပည္အခြန္ကိုထမ္းသင့္တ္္ယ္ဆိုတာလည္းအားလံုးအသိပဲ၊ဒါဟာလူတိုင္းရွိသင့္တဲ့အေျခခံအသိစိတ္ပဲ။
ဒါေပမယ့္ဒီလူေတြဘာလို႔မေဆာင္ခ်င္တာလဲစဥ္းစားမိလား။

ျပည္သူေတြ႐ုန္းကန္စုေဆာင္းထားတဲ့ေခြ်းနဲစာထဲကေနအခြန္ထမ္းေနပါတယ္၊ေဘာက္ခ်ာေတြကိန္းဂဏန္းေတြအတိအက်ရွိတယ္၊တခုေမးပါရေစ၊ေခါင္းေဆာင္မ်ားအခြန္ေဆာင္ၾကပါသလား။
သူတို႔ဝင္ေငြဘယ္ေလာက္လဲ၊ဝင္ေငြခြန္ဘယ္ေလာက္ေဆာင္သင့္သလဲ၊ေဆာင္ေနၾကသလား။ဘာမွမေျပာနဲ႔၊ဟိုမဂၤလာပြဲမွာရတဲ့လက္ဖြဲ႔ေတြအတြက္ေဆာင္သင့္တဲ့အခြန္ပဲတြက္ၾကည့္၊
ေဆာင္ေနသလား၊ဘယ္မလဲကိန္းဂဏန္း။ဒီလုိအေျခအေနမ်ဳိးမွာႏိုင္ငံသားေတြအခြန္မေဆာင္ခ်င္လို႔ႏိုင္ငံသားစြန္႔တာကိုသစၥာေဖာက္တယ္ဆိုခဲ့ရင္ေခါင္းေဆာင္ေတြကသစၥာရွိေနၾကတာလား။
ျပသနာအရင္းအျမစ္ကိုစဥ္းစားပါ၊အဲဒီအရင္းအျမစ္ကိုမေျဖရွင္းႏိုင္သ၍ဘာလုပ္ပိုင္ခြင့္မွမယ္မယ္ရရမရွိတဲ့ႏိုင္ငံသားေတြမွာအလားတူျပသနာေတြရွိေနဦးမွာပဲ၊ျပည္သူ႔အျပစ္လို႔ဆိုဦးမလား။
ႏိုင္ငံ့ေခါင္းေဆာင္ေတြကိုဂ႐ုမစိုက္နဲ႔၊ကို္ယ့္တာဝန္ကိုယ္ေက်ေအာင္လုပ္လုိ႔ေျပာစရာရွိတယ္၊ဒါဆိုက်ဳပ္တို႔ဘာအတြက္႐ုန္းေနတာလဲလို႔ျပန္ေမးပါရေစ၊ေခါင္းေဆာင္နဲ႔မတူတဲ့ေခါင္းေဆာင္ေတြ
သက္ဆိုးရွည္ေနဖို႔ကလြဲလို႔ဘာမ်ားအႏွစ္သာရရွိေသးလဲ၊ႏိုင္ငံ႔အတြက္???ေနာက္ေနတာလား???

(၂)
တျခားႏိုင္ငံေလးေတြမွာလည္းအလားတူအျဖစ္အပ်က္ေတြရွိတယ္၊သို႔ေသာ္သူတို႔ႏိုင္ငံသားကိုလြယ္လြယ္နဲ႔မစြန္႔ၾကဘူး၊ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တုိင္းအခ်ိန္မွန္ကိုယ့္ႏိုင္ငံျပန္ၿပီးအခြန္ေဆာင္ၾကတယ္၊အခြန္ေဆာင္ရမယ့္
ရာသီေရာက္ရင္ကမၻာအႏွံ႔ကျပန္လာေဆာင္ၾကတာႏိုင္ငံခ်စ္စိတ္ကိုျပသေနျခင္းတမ်ဳိးပဲ။ဘာျဖစ္လို႔ျမန္မာေတြဒီလိုမျဖစ္ႏိုင္သလဲ၊သိပ္လြယ္တဲ့ေမးခြန္းပါ၊ေခါင္းေဆာင္ေတြေခါင္းေဆာင္ၿပီးလုပ္မေနလို႔ေပါ႔။
ဘယ္မလဲကိန္းဂဏန္း၊ျပည္သူေတြထမ္းေနတဲ့အခြန္၊ဘယ္ေတြေရာက္ၿပီး၊ဘယ္လိုသံုးေနသလဲ၊ဘယ္မလဲကိန္းဂဏန္း၊ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာတဲ့အထိဘာမွျဖစ္ေျမာက္ေအာင္မလုပ္ႏိုင္တဲ့လူတစုကိုကိုယ့္
အိတ္ထဲကပိုက္ဆံေတြထုတ္ေပးဖို႔သင့္မသင့္ဆိုတာပံုမွန္လူတေယာက္အေနနဲ႔ေခါင္းမသံုးပဲဆံုးျဖတ္လို႔ရတယ္၊ဘယ္လိုနည္းနဲ႔အခြန္ကင္းလြတ္ႏိုင္သလဲ၊ႏိုင္ငံသားစြန္႔လႊတ္တာကနည္းလမ္းတခုေပါ႔၊စြန္႔ၾကေပါ႔။

သံုးမကုန္တဲ့ေငြေတြရွိတယ္၊တႏွစ္တာေဆာင္ရမယ့္အခြန္ဟာတညစာဟိုတယ္မွာသြားျဖဳန္းတာေလာက္ပဲရွိတဲ့သူေတြဆိုရင္သိပ္ေဆာင္တာေပါ႔၊ပမာအားျဖင့္အစိုးရနဲ႔ပိုင္လို႔ေငြေသာက္ေသာက္လဲဝင္ေနသူ
ူတေယာက္ႏိုင္ငံျခားမွာအခြန္ပံုမွန္ေဆာင္ေနတယ္၊ႏိုင္ငံသားအတင္းစြန္႔ခိုင္းလည္းမစြန္႔ဘူး၊ဒါဟာႏိုင္ငံခ်စ္လို႔လား။ပြဲစားကိုအေၾကြးေတြတပံုတေခါင္းတင္ၿပီးႏိုင္ငံျခားမွာေကာ္လာျပာေအာက္ေျခလုပ္သား
လုပ္ရင္းအေၾကြးဆပ္ေနတဲ့ျမန္မာႏိုင္ငံသားတေယာက္အခြန္မေဆာင္ႏိုင္လို႔တျခားႏိုင္ငံသားခံယူလိုက္တယ္၊ဒါဟာသစၥာေဖာက္လား။ႏိုင္ငံျခားမွာ႐ုန္းေနၾကတဲ့ျမန္မာတိုင္းလွ်ံေနၾကသလား၊မိသားစုတိုင္း
ဟိုဖိုး၊ဒီဖိုးေတြပိၿပီးစုမိဖို႔မေျပာနဲ႔၊တလလုပ္စာကိုေလာက္ငွေအာင္သံုးႏိုင္ရင္ပဲကံေကာင္း၊ဒီလိုတိုင္းတပါးမွာေအာက္ႀကိဳ့ခံၿပီးေနၾကရတဲ့(အေပၚမွာဆိုခဲ့သလိုရဲဖမ္းတာကိုေတာင္ေတာင့္တေနရတဲ့)အေျခအေန
ေရာက္ေအာင္ေက်းဇူးႀကီးလွစြာေသာေခါင္းေဆာင္ေတြကဖန္တီးေပးခဲ့တာလို႔ဆိုရင္လြန္ရာမက်ဘူး၊ႏိုင္ငံ့သစၥာေဖာက္ဆိုတဲ့နာမည္ဆိုးမလိုခ်င္လို႔အသံုးမက်တဲ့လူေတြကိုအလုပ္အေကြ်းျပဳမယ္ဆိုတဲ့ျမန္မာ
လူမ်ဳိးကမၻာေပၚမွာဘယ္ႏွေယာက္မ်ားရွိမလဲ၊စာရင္းေကာက္ၿပီးျပတိုက္ထဲထည့္ထားသင့္တယ္။

တတ္ႏိုင္ရင္ဘယ္သူကကိုယ္ႀကီးျပင္းခဲ့တဲ့ေနရာ၊ကိုယ့္ေဆြေတြမ်ဳိးေတြရွိတဲ့ေနရာကိုစြန္႔ခ်င္မလဲ၊ဒီေလာက္သာယာလွပၿပီး၊သဘာဝေဘးကပ္ေတြအရမ္းနည္းတဲ့ေနရာကိုဘယ္ႏိုင္ငံသားကစြန္႔ခြာခ်င္ပါ႔မလဲ၊
သို႔ေသာ္လက္ရွိအျဖစ္အပ်က္ကဒီေလာက္ရွင္းေနတဲ့ကိစၥတခုကိုေျပာင္းျပန္လွန္ပစ္လိုက္တယ္၊ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္းအေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးေၾကာင့္အဲဒီတခါကအေရွ့ေတာင္အာရွမွာထိပ္ဆံုးကေျပးေနတဲ့ႏိုင္ငံႀကီးကို
ေက်ာခိုင္းၿပီးထြက္လာတဲ့လူေတြအပံုႀကီး(ကိန္းဂဏန္းအတိအက်သိရင္ေဖာ္ျပေပးပါ)။ဘယ္သူေတြျမန္မာႏိုင္ငံကိုေျပာင္းျပန္လွန္ပစ္သလဲ၊ဘယ္သူေတြကသစၥာေဖာက္လဲ၊ေခါင္းသံုးပါ။

Anonymous said...

ဒါနဲ႔..

ႏိုင္ငံရပ္ျခားမွာအလုပ္လုပ္ေနၾကတဲ့တ႐ုတ္နဲ႔အိႏၵိယႏွစ္ႏိုင္ငံစလံုးကလူေတြႏိုင္ငံသားမစြန္႔လည္းပဲကိုယ့္ႏိုင္ငံကိုအခြန္ေပးေဆာင္စရာမလိုဘူး။

အေပၚမွာေရးခဲ့တဲ့(ဒီလိုဥပေဒဟာႏိုင္ငံတိုင္းမွာရွိတယ္)ဆိုတာကိုျပန္႐ုပ္သိမ္းပါတယ္၊ေရးခ်င္ေဇာနဲ႔အေလာတႀကီးေရးလိုက္မိတယ္။

ျမန္မာႏိုင္ငံလည္းသူတို႔လမ္းစဥ္က်င့္သံုးႏိုင္မယ္ဆိုရင္ႏိုင္ငံသားစြန္႔တဲ့လူဦးေရက်ဆင္းသြားမယ္လို႔ယံုၾကည္ပါတယ္။

Anonymous said...

မွန္ပါ တယ္..

ဒီြ၀ယ္ စီတီဇင္ ကုိ ေတာ႔ေထာက္ခံပါတယ္။ အဲဓီလုိ ဆုိရင္ ေတာ႔ မဆုိးပါဘူး။ တုိင္းျပည္ အေျခအေနေကာင္းခ်ိန္မွာ ကိုယ္႔နုိင္ငံသားေတြ ျပန္လာနုိင္ဖုိ႔ရ်ိပါတယ္။


ဒါေပမဲ႔ ျပႆနာက စကၤာပူပါ။

ဆရင္ဒါမလုပ္ရင္ စီတီဇင္ မရဘူးမဟုတ္လား......

စီတီးလုိက္ဖ္မွာ ဘယ္ေလာက္ ေပ်ာ္နုိင္ၾကမလဲ....ပုိက္ဆံ ရွာ ေကာင္းတဲ႔အခ်ိန္ ဆုိ မဆုိးဘူး။ အုိလာရင္ ဒုက္ချဖစ္ေရာ..

အေျပာင္းအလဲ ဆုိတာ ရွိလာမွာပါ...ေနာက္ ၁၀ စုနွစ္တစ္ခု ေတာင္ မေစာင္႔ရေလာက္ဘူးထင္ပါတယ္။

အတက္ရွိရင္ အက် ဆုိတာ ရွိစျမဲပါ