Thursday, May 28, 2020

ကံ့ကော်ရွက်လေးတွေ ငယ်ငယ်တုန်းက


Oh lovely tiny leaves!
they are dancing in the breeze.
When I woke up from the dream
I saw red, yellow and green.
I'm thinking whose painting …
The nature is amazing.

28 May 2014



ပုရစ်ဖူးသစ်
နုမျစ်ရွက်ငယ်
ချစ်စဖွယ်
လေဝယ်နွဲ့တိမ်း
က လို့ ယိမ်း။

အိပ်မောကျကာ
အိပ်မက်ရာမှ
နိုးခါစတွင်
မြင်ရခဲ့သည်
ဝါ စိမ်း နီ။

မည်သူဆေးခြယ်
အတွေးနယ်ချဲ့
စဉ်းစားခဲ့သော် ...
သြော် ... သဘာဝ
အံ့ပေစွ။ ... ။
***
Translated by မေဓာဝီ
28 May 2020

2014 က ရေးခဲ့တဲ့ ကိုယ့်ကဗျာကိုယ် ဘာသာပြန်ထားတာပါ။

Read More...

Sunday, November 03, 2019

၅၅ နှစ်ပြည့် မင်္ဂလာ ...

 

တရံရောအခါက
ဘဝသစ်ပင်ရဲ့အထက်
အချစ်သစ်ကိုင်းလေး ပေါ်မှာ
ခိုနားခဲ့ကြတဲ့ ငှက်ကလေး နှစ်ကောင်ရှိသတဲ့။

လေထန် မိုးသည်း မုန်တိုင်းထဲမှာ
အတောင်ချင်းယှက် လက်ချင်းတွဲ
အခက်အခဲ ဟူသမျှ
အတူတကွ ဖြေရှင်းကာ
ကျော်ဖြတ်ခဲ့ကြတဲ့ နှစ်များ
ရှည်လျားတွက်စစ်ကြည့်ရင်
၅၅ နှစ် တိုင်ခဲ့ပြီ ... တဲ့။

ချွေးစက် သွေးစက်
နို့ရည်စက်တွေ အရင်းပြုပြီး
ရင်မှထုဆစ်တဲ့ သားသမီးတွေအတွက်
တသက်တာ ပေးဆပ်ခဲ့ရင်း
တဖြည်းဖြည်း ကြီးပြင်းလာခဲ့တဲ့အခါ ...
... ... ...
... ... ...
... ... ...
ခိုလှုံရာ သစ်ပင်ကြီးလည်း အိုမင်း
နားနေရာ သစ်ကိုင်းကလေးလည်း ယိုယွင်း
ဒါပေမဲ့ ...
သူတို့နှစ်ဦးကတော့
အချင်းချင်း .... ဖေးကူရင်း
အချင်းချင်း ... တွေးပူရင်း
အချင်းချင်း ... ထွေးယူရင်း
မျှော်လင့်ခြင်း မနက်ဖြန်အတွက်
ဆက်လက်ရှင်သန်နေကြသတဲ့။
***
မေဓာဝီ
03 Nov 19
00.03

နိုဝင်ဘာလဟာ ကျမတို့ မိသားစုအတွက် အမှတ်တရတွေ ပြည့်နေတဲ့ လတလပါ။ ၁၉၆၄ ခုနှစ် နိုဝင်ဘာ ၃ ရက်နေ့က အဖေနဲ့ အမေရဲ့ ဘဝအစ ... ။ အခုဆို ၅၅ နှစ် ပြည့်ခဲ့ပါပြီ။ ဒီလိုနေ့မှာ မိဘနှစ်ပါးနဲ့ အတူရှိခွင့်ရတာ အလွန်ကို ဝမ်းသာ ကြည်နူး ပီတိ ဖြစ်ရပါတယ်။ အင်မတန်ကုသိုလ်ထူးတယ်လို့လည်း မှတ်ယူမိ ပါတယ်။ 

ငှက်ကလေးတွေကို ချစ်တဲ့ အမေ့အတွက် ငှက်ကလေး နှစ်ကောင်ပုံ ဆွဲပြီး ကဗျာလေးရေးရင်း မျက်ရည်ကျရ တယ်။ ဆပ်လို့မကုန်တဲ့ ကျေးဇူးတရားတွေ အနှိုင်းမဲ့ မေတ္တာတရားတွေ အတွက် ... ကဗျာတပုဒ် ပန်းချီတချပ်နဲ့ ဘယလုံလောက်ပါ့မလဲ။ မပြန်ခင် ကျန်နေတဲ့ ရက်လေးတွေ ... အတူနေရတဲ့ အခိုက်အတံ့မှာ မိဘနှစ်ပါးကို ဝတ်ကြီးဝတ်ငယ် ပြုစုခြင်းနဲ့ပဲ ...ပေးဆပ်နိုင်တာ ခွင့်လွှတ်ပါတော့။ 

Read More...

Tuesday, October 29, 2019

မင်္ဂလာ အရှိဆုံး ...


  ***
မနက်ခင်း
နေမင်းကတောက်ပတယ်။
.
 
သစ်ပင်အထက် ဆင်းတက်ပြေးလွှား
ရှဉ့်ညိုလေးများရယ် ...
​.
 
ရေကန်သာထဲ လူးလာကူးသွား
ဘဲကလေးများရယ် ...
.
 
မြက်ခင်းစိမ်းပေါ် နှစ်ဖော်ယှဉ်လျက်
အစာရှာထွက်တဲ့ ကြိုးကြာငှက် မောင်နှံရယ် ...
.
 
သစ်ကိုင်းကြီးပေါ် အဖော်မပါ
တကောင်သာတည်း ထီးထီးကြီးရပ်
သိန်းငှက်ကြီးရယ် ...
ဘယ်သူတွေ ဘယ်လောက်ပဲ လှပပါစေ ...
ဘယ်အရာတွေ ဘယ်လောက်ပဲ သာယာပါစေ ...
.
 
 အမေ့ရဲ့ ပြုံးနေတဲ့ နှုတ်ခမ်း
အဖေ့ရဲ့ သွက်နေတဲ့ ခြေလှမ်းတွေက
အားလုံးထက် သာ
မင်္ဂလာအရှိဆုံး ဖြစ်တယ်။
***

 မေဓာဝီ
29 Oct 19
11.02

Read More...

Saturday, October 26, 2019

လိပ်ပြာ

 
ပန်းပွင့်အထက်
ဆင်းသက်မနား
ခြေသွားလမ်းမှာ
နေရာမှား၍ နားခဲ့သည်။
***
မေဓာဝီ
၂၆ အောက်တိုဘာ ၂၀၁၉
၁၁း၁၈

Read More...

Thursday, October 24, 2019

နံနက်ခင်း၏ မနှင်းဆီ


 ***
နှင်းဆမ်းသည့်ပန်း
လန်းသည့် တပွင့်
ဝင့်သည့် တဖူး
ခူးမဆွတ်သာ ...
ဝါသော နှင်းဆီ
ကြည်သော နှလုံး
ပြုံးသော နှုတ်ခမ်း
နမ်းခွင့် တရှိုက်
လှိုက်၍ရင်ခုန်
ကြုံခဲ့သည်။
***
မေဓာဝီ
24.10.19
10.35

Read More...

Monday, October 21, 2019

နံနက်ခင်းကို ဆောင်ကြဉ်းခွင့်ပြုပါ


 ***
ဒီနံနက်ခင်းမှာ သတင်းကောင်းတခုနဲ့
နိုးထလာခဲ့တယ်။
မနက်စာပြင် ဆွမ်းတော်တင်ချိန်မှာ
အဖေက စာဖတ် - အမေက ဘုရားရှိခိုး
အဆိုးတွေ ဖယ်ခွာစေကြောင်း
ဆုတွေတောင်းကောင်း တောင်းလိမ့်မယ်။
စားသောက်ပြီး လမ်းလျှောက်ထွက်
မြက်ခင်းစိမ်း နဲ့ ရေကန်ပြာ
ဘဲလေးတွေနဲ့ ကြိုးကြာ
သာယာတဲ့ ရှုခင်း
လမ်းးလျှောက်ရင်း ငေးမော ...
ကျောခိုင်းရမှာ နှမြောနေမိသေး။
နံနက်ခင်း နေမင်းက မပူပြင်း
နံနက်ခင်း လေညင်းတဝ ရှူသွင်း
ငြိမ်းချမ်းခြင်း တခဏ
ကိုယ့်ဒေသဆီ ထုပ်ပိုးသယ်ယူလို့မရတဲ့
သဘာဝရဲ့ လက်ဆောင်များ
စံစားရင်း ... ခံစားရင်း
နံနက်ခင်းကို ဆောင်ကြဉ်းသွားချင်တယ် ... ။
***
မေဓာဝီ
21.10.19
09.48

Read More...

Friday, July 19, 2019

အမေ ... သို့ ...

အမေ ... သို့ ... 


 လက်ဆယ်ဖြာမိုး
ဦးနှိမ်ချိုး၍
ရှိခိုးနေသော
အမေအို ... ။
.
ဖခင်ကိုယ်စား
တိုင်းပြည်အားကို
ညည်းတွားခြင်းကင်း
ထမ်းဆောင်ခြင်းဖြင့်
လက်ကမ်းဆင့်သည့် အမေအို။
.
အမေ့ရင်ထဲ
သောကဖွဲမီး
ဖိစီးတောက်လောင် နေမည်လော။
.
မငြိမ်းချမ်းသေး
တိုင်းပြည်ရေးတွက်
ရတက်မအေး နေသလော။
.
တိုင်းပြည့်ကြမ္မာ
ကိုယ့်ကြမ္မာဟု
ခံကာ ခါးစီး
အားမာန်ကြီးသည့်
တိုင်းပြည့်အမေ
တွေ့မြင်လေတိုင်း
ကြမ္မာရိုင်းကို
အတိုင်းမသိ မုန်းမိသည်။
***

 မေဓာဝီ
19.07.19
11.12

Read More...

Monday, May 27, 2019

အိပ်ပျော်နေတဲ့ ကြောင်ကလေး



အိပ်ပျော်နေတဲ့ ကြောင်ကလေး
***
ကြောင်ကလေးက အိပ်ချင်ပြီ၊
ဂျီကျလို့ အော်မြည်။
မီ မီ မီ ဒီလာခဲ့၊
စာဖတ်လှည့်ပါကွယ့်။
စာဖတ်ပျင်းတယ် အိပ်တော့မယ်၊
မတားနဲ့တော့ကွယ်။
စာအုပ်တွေ ပုံကာပေး
ကြောင်လေးအိပ်လို့ကွေး။
***
မေဓာဝီ
27.05.19
21.51

Read More...

Thursday, September 27, 2018

Happy Birthday Google!


***
သူနဲ႔ ေမးလ္​​ေတြ talk​ေတြ သံုးခဲ့ရလို႔
ကမၻာႀကီးက က်ဥ္​းသြား ...
သူနဲ႔ ရွာရ​ေဖြရ ​ဖတ္​႐ႈ ​ေလ့လာခဲ့ရလို႔
အျမင္​​ေတြ က်ယ္​လာ ...
***

အီး​ေမးလ္​စစ္​ဖို႔ browser ထဲဝင္​​ေတာ့ Google ရဲ႕ လိုဂို​ေလးက ​ေျပာင္​း​ေနတယ္​။ ဘာမ်ားလဲလို႔ ၾကည္​့လိုက္​​ေတာ့ Google ရဲ႕ ၂၀ နွစ္​ျပည္​့ ​ေမြး​ေန႔တဲ့။
Happy birthday ပါ ဂူဂဲ​လ္​​ေရ ...
***

ဟိုး အရင္​က MPT mail, Bagan mail အျပင္​ Yahoo တို႔ MSN တို႔ Postman တို႔ တျခား free mail ရွိသမွ် အကုန္​လိုလို သံုးဖူး​ေပမဲ့ Google ​ရဲ႕ Gmail ေလာက္​ ဘယ္​ဟာမွအဆင္​မ​ေျပဘူး။ Gmail ဟာ နာမည္​ႀကီးသြားပံုမ်ား Email လိပ္​စာ​ေမးရင္​ အီး​ေမးလ္​မရွိဘူး၊ ဂ်ီ​ေမးလ္​ပဲ သံုးတယ္​လို႔ ​ေျပာၾကတဲ့အထိ။ :)
.
Google ကို စတင္​တည္​​ေထာင္​သူ​က​ေတာ့ အဲဒီတုန္​းက (1997/98) အ​ေမရိကန္​နိုင္​ငံ ကယ္​လီဖိုးနီးယား ျပည္​နယ္​က Stanford တကၠသိုလ္​မွာ PhD တက္​​ေနၾကတဲ့ Larry Page နဲ႔ Sergey Brin ဆိုတဲ့ ​ေက်ာင္​းသား နွစ္​​ေယာက္ပါ တဲ့။ သူတို႔ရဲ႕ research project အတြက္​ လုပ္​ထားတဲ့ search engine ​ေလးကို စစခ်င္​း BackRub လို႔ nick name ​ေပးထား​ေသးတယ္​။ ​ေနာက္​မွ Google ျဖစ္သြားတာတဲ့။ Google ျဖစ္​​သြားပံုကလည္​း ၿပံဳးခ်င္​စရာ။ Googol ကို စာလံုး​ေပါင္​းမွား​ေရးမိတာ ဆိုပဲ​ေလ။ Googol ဆိုတာက 10 ပါဝါ 100တဲ့။ 1 ​ေနာက္​မွာ သုည အလံုးတရာ ရွိတာ​ေပါ့။
.
အဲဒီနာမည္​ကို ​ေ႐ြးတာက​ေတာ့ ဒီ search engine ​ေလးဟာ အခ်က္​အလက္​​ေပါင္​း မ်ားစြာကို ​ေထာက္​ပံ့​ေပးနိုင္​တယ္​ ဆိုတဲ့ ရည္​႐ြယ္​ခ်က္​နဲ႔တဲ့။ မ​ေမွ်ာ္​လင္​့ဘဲ စာလံုး​ေပါင္​း မွားသြား​ေတာ့လည္​း အမွား​ေကာင္​း​ေလး ျဖစ္​သြားတာပါပဲ။ အခုခ်ိန္​မွာ Google ကို အားလံုးသိ​ေနၾကၿပီး Googol ကို​ေတာ့ အားလံုး သိခ်င္​မွ သိၾကပါလိမ္​့မယ္​။ 

ဒါ့အျပင္​ စာလံုး​ေပါင္​းအမွား​ေလး Google ဟာ ခုဆို အဘိဓာန္​​ေတြထဲ ႀကိယာ (verb) တခုအ​ေနနဲ႔ ခပ္​တည္​တည္​ ​ေနရာယူနိုင္​​ေနပါၿပီ။ Google က​ေန ရွာရင္​ေဖြရင္​ googling လုပ္​တယ္​ ဆိုၿပီးလည္​း အမ်ားသံုးစြဲ​ေနၾကၿပီ။
.
အခုခ်ိန္​မွာ အသက္​၄၄ နွစ္​ရွိၿပီျဖစ္​တဲ့ Page နဲ႔ Brin တို႔ဟာ ကမ႓ာ့အခ်မ္​းသာဆံုး စာရင္​း အမွတ္​စဥ္​ ၁၂ နဲ႔ ၁၃ ​ေနရာမွာ ရွိသတဲ့။ ​အသက္​ ၃၃ နွစ္​ အ႐ြယ္​ ​ေဖ့စ္​ဘြတ္​တည္​​ေထာင္​သူ ဇကၠာဘတ္​က နံပါတ္​ ၅ ဆိုလို႔ ကြၽန္​မက သိပ္​မ​ေက်နပ္​ခ်င္​ဘူး။ ​ေဖ့စ္​ဘြတ္​ထက္​ ဂူဂဲလ္​ကို ပိုနွစ္​သက္​မိလို႔ပါ။ ဒါ​ေပမဲ့ ဂူဂဲလ္​ကို ႀကိဳက္​တယ္​ဆိုတာ ​ေဖ့စ္​ဘြတ္​ထဲ ​ေရး​ေနရ​ေတာ့လည္​း ခက္​သားလား။ :)
.
Google ဟာ ဒီက​ေန႔မွာ search engine န႔ဲ ​ေမးလ္​ ဆိုတာထက္​ အမ်ားႀကီး လုပ္​​ေဆာင္​​ေပး​ေနၿပီမို႔ ​ေန႔စဥ္​ဘဝအတြက္​ မရွိမျဖစ္​​ ျဖစ္​လာခဲ့ပါတယ္​။ ကြၽန္​မ တ​ေနရာရာ ​သြားရင္​ သြား​ေနက်​ ေနရာ​ေတာင္​ google map က​ေန traffic ၾကည္​့ၿပီး သြား​ေလ့ရွိပါတယ္​။ မ​ေရာက္​ဖူးတ့​ဲ ေနရာဆို ပိုဆိုး​ေသးတာ​ေပါ့၊ သူ႔ပဲ အားကိုး​ေနရတာပါ။ ​ေနာက္​ၿပီး ပံု​ေတြသိမ္​းရင္​လည္​း google photo မွာ။ Google ျပကၡဒိန္​၊ Google reminder, blog လုပ္​တာက အစ Google နဲ႔ သံုးခဲ့ရတယ္​။ အခုဆို Google play store, Google translator စသျဖင္​့ ​သုံး​ေနရၿပီ။ Google drive ​ေလးကို ဖိုင္​​ေတြ share လုပ္​ၿပီး သံုးတတ္​သြားတာ မ​ေန႔တ​ေန႔ကမွ၊ အလုပ္​လုပ္​ရတာ ​ေတာ္​​ေတာ္​​ေလး ဟန္​က်လို႔ Google ကို ​ေက်းဇူး​ေတြ တင္​​ေနရတယ္​။
.
တရက္​တရက္​ web browser ဖြင္​့လိုက္​ရင္​ အမွတ္​တရ အထိမ္​းအမွတ္​ ​ေန႔​ေလး​ေတြအတြက္​ ​ေပၚလာတဲ့ ပုံ​ေလး ​ေတြက​ေန ဗဟုသုတ​ေလး​ေတြ ရသလို ​ေမ့​ေနတာ​ေလး​ေတြလည္​း သတိရ​ေစတယ္​။
ခ်စ္​တယ္​ google ... 

အသက္​ ၂၀ရွိၿပီျဖစ္​တဲ့ Google ​​ေလး နွစ္​​ေပါင္​းမ်ားစြာ သက္​တမ္​းရွည္​ၾကာပါ​ေစ။
***
​ေမဓာဝီ
၂၇ စက္​တင္​ဘာ ၂၀၁၈
၁၅း၅၅ နာရီ

Read More...

Friday, August 31, 2018

ေတြးမိ​ေတြးရာ ပံုပမာ


***
ဟိုး​ေရွး​ေရွးတုန္​းက​ အင္​တာနက္​ ကမ႓ာႀကီးထဲက ဘ​ေလာ့႐ြာ​ေလး တစ္​႐ြာမွာ ​"ေတြးမိ​ေတြးရာ ​ေရးမိ​ေရးရာ" ဆိုတဲ့ ဘ​ေလာ့အိမ္​က​ေလး တစ္​အိမ္​ ရွိသတဲ့။ အဲဒီတုန္​းက ဘ​ေလာ့႐ြာ တည္​ခါစ ဆို​ေတာ့ ႐ြာထဲမွာ အိမ္​က​ေလး​ေတြ နည္​းနည္​းပဲ ရွိ​ေသးတာ​ေပါ့။ ​ေတြးမိ​ေတြးရာ ဘ​ေလာ့အိမ္​​ေလးက​ေတာ့ ​အနက္​​ေရာင္​ ​ေရန​ံေခ်းသုတ္​ထားတဲ့ ျမန္​မာဆန္​ဆန္​ အိမ္​က​ေလးပါပဲ။
.
​ေတြးမိ​ေတြးရာ ဘ​ေလာ့​ေလးဟာ တ​ေန႔တ​ေန႔ ဘ​ေလာ့ အိမ္​နီးနားခ်င္​း​ေတြဆီ သြားလည္​လိုက္​ ကိုယ္​့ဆီလာလည္​တဲ့ သူ​ေတြကို ဧည္​့ခံလိုက္​နဲ႔ မအားရပါဘူး။ ကိုယ္​့ဆီ လာတဲ့သူ​ေတြ ပ်င္​းမွာစိုးလို႔ ​ေတြးမိတာ​ေလး​ေတြ တတ္​သ​ေလာက္​ မွတ္​သ​ေလာက္​ ခ်​ေရးၿပီး ဧည္​့ဝတ္​ျပဳရသတဲ့။ ဝတၳဳ၊ ကဗ်ာ၊ ​ေဆာင္​းပါး၊ ဟို​ေရာက္​ ဒီ​ေရာက္​ အ​ေတြးမ်ား ... စသျဖင္​့​ေပါ့။
.
အဲဒီလိုဧည္​့ခံရင္​း တခါတ​ေလ သူမ်ား မႀကိဳက္​တာ​ေတြနဲ႔ ဧည္​့ခံမိတဲ့အခါ လူတကာ ၿငိဳျငင္​တာ​ေတြလည္​း တခါတ​ေလ ခံရတယ္​။ ခပ္​​ေပ​ေပ ညစ္​တစ္​တစ္​ သူက​ေတာ့ အဲဒါ​ေတြကို ဂ႐ုမစိုက္​ပါဘူး​၊ ဧည္​့သည္​ ႀကိဳက္​ႀကိဳက္​ မႀကိဳက္​ႀကိဳက္​ သူ​လုပ္​ခ်င္​တာ​ေတြသာ ​ေလွ်ာက္​​လုပ္​ေန​ေတာ့ တာပဲတဲ့။ ဒီ့ထက္​ဆိုးတာက​ေတာ့ သူမ်ားအိမ္​သြားလည္​ရင္​လည္​း အၿငိမ္​မ​ေနဘဲ ဒီအိမ္​ ဆိုင္​းဘုတ္​က​ေတာ့ စာလံုး​ေပါင္​း မွား​ေနတယ္​ ... ဟိုအိမ္​မွာ ကပ္​ထားတဲ့ စာက​ေတာ့ျဖင္​့ ဘယ္​လိုလြဲ​ေနတယ္​ ... စသျဖင္​့လည္​း ​အလိုက္​မသိ ေဝဖန္​တတ္​​ေသးသတဲ့။
.
ဒါ​ေပမဲ့ အဲဒီတုန္​းက စိတ္​တူ ကိုယ္​တူ ဝါသနာတူ​ေတြ စု​ေဝး​ေနတဲ့ ႐ြာမို႔ အမ်ားက စည္​းလံုး ညီၫြတ္​ၾကတယ္​။ တစ္​အိမ္​နဲ႔ တစ္​အိမ္​ လည္​လိုက္​ၾက၊ tag game ​ေတြ ကစားလိုက္​ၾက၊ တခုခု ျဖစ္​ရင္​ ​ေဖးမလိုက္​ ​ေန​ေနၾကတဲ့ ဘ​ေလာ့႐ြာ​ေလးဟာ အၿမဲ​ေတာ့ မသာယာ ခဲ့ပါဘူး။ တခါတ​ေလ ႐ြာကို သူပုန္​ဝင္​တဲ့ အခါမ်ဳိးဆိုရင္​ အားလံုး ဝိုင္​းၿပီး ​ေဆာ္​ၾက​ရေသးတာ​ေပါ့​။
.
တ​ေန႔မွာေတာ့ ဘ​ေလာ့႐ြာထဲက ေတြးမိ​ေတြးရာ အိမ္​အနက္​က​ေလး ​ေသာ့ခတ္ၿပီး ​ေဆးအျဖဴသုတ္လိုက္​ရတယ္​။ သူ႔အိမ္​ကုိ ဘယ္​သူမွ လာလည္​လို႔ မရ​ေတာ့သလို သူကိုယ္​တိုင္​လည္​း ​ေနထိုင္​ခြင္​့ မရွိ​ေတာ့ဘူးတဲ့။ အဲဒီအခ်ိန္​ဟာ ႐ြာထဲကို သူပုန္​​ေတြ ဝင္​တဲ့ အခ်ိန္​လို႔ ​ေျပာရမလားပဲ။ ႐ြာကို တိုက္​ခိုက္​ခံရတယ္​၊ ႐ြာက အိမ္​တခ်ဳိ႕ ပ်က္​စီးသလို အိမ္​​အသစ္​ေတြလည္​း ပိုၿပီး တိုးပြားလာၾကတယ္​။
.
႐ြာငယ္​က​ေလးက​ေန တျဖည္​းျဖည္​း ႐ြာႀကီးျဖစ္​လာ​ၿပီး သတိထား ​ေစာင္​့ၾကည္​့ျခင္​း ခံလာရတဲ့အထိ ျဖစ္​လာခဲ့တယ္​။ ႐ြာသူ႐ြာသား​ေတြရဲ႕ စည္​းလံုးတဲ့ မ်ဳိးခ်စ္​စိတ္​က​ေတာ့ ခိုင္​ၿမဲ​ေနဆဲပါပဲ။ ဒါ​ေပမဲ့ ဘယ္​​ေနရာမဆို စုန္​းျပဴး ရွိတဲ့အတိုင္​း တခ်ဳိ႕တ​ေလ စုန္​းျပဴးအိမ္​​ေတြလည္​း ရွိတာ​ေပါ့။ ဘယ္​လိုပဲျဖစ္​ျဖစ္​ ႐ြာက​ေလးဟာ စည္​ကား​ေနဆဲ။
.
ဒီလိုနဲ႔ အခ်ိန္​အ​ေတာ္​ၾကာ ​ေသာ့ခတ္​ခံထားရတဲ့ ​ေတြးမိ​ေတြးရာ အိမ္​က​ေလးဟာ တ​ေန႔မွာ​ေတာ့ တံခါး​ေလး ျပန္​ပြင္​့လာပါ​ေတာ့တယ္​။ အဲဒီ​ေနာက္​မွာ​ေတာ့ ​ေရနံ​ေခ်းသုတ္​ အနက္​ေရာင္​ အိမ္​က​ေလးက​ေန အျပာ​ေရာင္​ အိမ္​က​ေလးအျဖစ္​ ​ေျပာင္​းလဲသြားတယ္​။ အိမ္​က​ေလး အ​ေရာင္​​ေျပာင္​းသြား​ေပမဲ့ ခံယူခ်က္​နဲ႔ စိတ္​ဓာတ္​က​ေတာ့ သူ႔အိမ္​ဆိုင္​းဘုတ္​မွာ ​ေရးထားတဲ့ "အမွန္​တရားဆီ ရဲရဲခ်ီ" ဆိုတဲ့အတိုင္​း မ​ေျပာင္​းလဲခဲ့ပါဘူး။
.
အိမ္​က​ေလး ျပန္​ပြင္​့လာ​ေတာ့ ႐ြာသူ႐ြာသား​ေတြက ​ေႏြး​ေထြးစြာ ႀကိဳဆိုၾကပါတယ္​။ အဲဒီ​ေနာက္​ အိမ္​​ေလးကို ျပင္​ဆင္​မြမ္​းမံ အလွဆင္​ၿပီး ​ေတြးမိတိုင္​း ​ေရး​ေန​ေတာ့တာပဲ။ ဒါ​ေပမဲ့ အိမ္​သစ္​​ေတြ မ်ားလာ​ေတာ့ အရင္​လို အိမ္​​ေပါက္​​ေစ့ ​ေလွ်ာက္​မလည္​နိုင္​၊ ​ေရးခ်င္​တိုင္​းလည္​း မ​ေရးႏုိင္​​ေတ့ာဘူး။
.
တျဖည္​းျဖည္​း နွစ္​​ေတြၾကာလာ​ေတာ့ တခ်ဳိ႕အိမ္​​ေတြဟာ ႐ြာက​ေလးကို စြန္​႔ခြာသြားၾကတယ္​။ ​ေသာ့ခတ္​ထားတဲ့ အိမ္​၊ ၿဖိဳဖ်က္​လိုက္​တဲ့ အိမ္​၊ တံခါးဖြင္​့ထား​ေပမဲ့ လူမရွိ​ေတာ့တဲ့အိမ္​ ... အဲဒီလို အိမ္​​ေတြ မ်ားလာတဲ့အခါ ႐ြာက​ေလးဟာ တစတစ ​ေျခာက္​ကပ္​ လာပါ​ေတာ့တယ္​။ က်န္​ခဲ့တဲ့ အိမ္​ တခုတ​ေလကလည္​း မွန္​မွန္​ ​ေဆးမသုတ္​ မျပဳျပင္​ဆို​ေတာ့ လာလည္​မယ္​့သူ​ေတာင္​ မရွိသ​ေလာက္​ ျဖစ္​ရတယ္​။
.
ဒီလိုနဲ႔ပဲ ဘ​ေလာ့႐ြာ​ေလးဟာ ပ်က္​စီးသြားရ​ေတာ့မွာလား။ ​ေျခာက္​ကပ္​ ​ေအးစက္​စြာ တစျပင္​လို ၿငိမ္​သက္​​ေနရ​ေတာ့မွာလား။ ​ေတြးမိ​ေတြးရာ အိမ္​က​ေလးက​ေတာ့ ဧည္​့လာလာ မလာလာ သူ႔အိမ္​က​ေလးကို အသက္​သြင္​းရင္​း ႐ြာက​ေလး ျပန္​စည္​ကားမယ္​့အခ်ိန္​ကို တိတ္​တိတ္​က​ေလး ​ေမွ်ာ္​လင္​့​ေနပါ​ေတာ့သတဲ့။
***
ပံုျပင္​​ေလးက​ေတာ့ ဒါပါပဲ
​ေမဓာဝီ
310818
22.30
Blogday နဲ႔ ​ေမဓာဝီ ဘ​ေလာ့ ၁၂ နွစ္​ျပည္​့ အမွတ္​တရ

Read More...