Saturday, October 07, 2006

story (once upon a time ...)


နားလည္ရခက္ေသာ .. သူ

သူဟာ .. .. ..
တခါတေလ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးစကားေတြနဲ႔ စ’တတ္ ေနာက္တတ္တယ္။
တခါတေလ အမိန္႔ဆန္ဆန္စကားေတြနဲ႔ အထိနာေအာင္ ေျပာတတ္တယ္။
တခါတေလေတာ့လဲ .. အၾကင္နာစကားေတြနဲ႔ ႏွစ္သိမ့္ေပးတတ္ပါေသးတယ္။
တခါတေလ ဇြတ္တရြတ္အႏိုင္ယူတတ္ျပီး တခါတခါ .. ေပ်ာ့ေျပာင္းစြာ အေလွ်ာ့ေပးျပန္တယ္။
တခါတေလ .. သနားဖို႔ေကာင္းတဲ့သူတေယာက္ျဖစ္ေနျပန္ျပီး .. တခါတေလေတာ့ အျမင္ကတ္စရာ အရမ္းေကာင္းေနျပန္တယ္။
တခါတေလ သူတပါးကို သိပ္နားလည္ေလ့ရွိျပီး .. တခါတေလမွာေတာ့ .. နားလည္မႈမရွိတဲ့ လူတေယာက္။
သူ႔ကို .. ကိုယ္ကေတာ့ နားမလည္ႏိုင္ပါဘူး။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေတာင္ ကိုယ္နားမလည္တာမို႔ သူတပါးကို နားလည္ဖို႔ဆိုတာ မလြယ္တဲ့ကိစၥပါ .. ။
မလြယ္တဲ့သူေတြၾကားမွာ သူဟာ နားလည္ရအခက္ဆံုး လူတေယာက္ပါပဲ။
***
ၾကားခံလူတေယာက္ေၾကာင့္ သူနဲ႔ကိုယ္ ခင္မင္ရင္းႏွီးခဲ့ရတယ္။ သူနဲ႔ ခင္ျပီးေနာက္ပိုင္း သူ႔ရဲ႕ မဆံုးႏိုင္ေသာ ေမးခြန္းေတြကို တခါတခါ ညစ္ညဴးစြာ .. တခါတခါ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ .. ေျဖခဲ့ရတယ္။
အလြမ္းဆိုတာ ဘာလဲ .. ။ လူ႔ဘ၀ကို ဘယ္လိုအဓိပၸါယ္ဖြင့္သလဲ .. ။ ဘ၀ကို ဘယ္လိုခ်ဥ္းကပ္သလဲ .. တို႔။ ကိုယ့္ရဲ႕ အေျဖတိုင္းကို သူ .. သေဘာတက် လက္ခံခဲ့တယ္။
သူကေတာ့ .. ခုလိုေတြေျပာခဲ့ဖူးတယ္။
ခံစားမႈမရွိရင္ လူ႔ဘ၀က အထီးက်န္သြားမယ္ .. တဲ့ .. ။
(ကိုယ့္မွာ ခံစားမႈရွိေပမဲ့ အထီးက်န္ေနပါတယ္။)
ေအာင္ျမင္တုိးတက္ဖို႔အတြက္ .. အခ်စ္ေတြ အလြမ္းေတြက အကူအညီမေပးႏိုင္ဘူး .. အတားအဆီးေတာင္ ျဖစ္ေစႏိုင္ သတဲ့ .. ။
(ဒါေၾကာင့္လဲ ကိုယ္ မေအာင္ျမင္တာထင္ပါရဲ႕)
စိတ္ကူးယဥ္တာေတြ ..ေတြေ၀တာေတြ .. က်ေနာ္မလုပ္ဖူး .. တဲ့ ။
(ကိုယ္ကေတာ့ စိတ္ကူးလဲ သိပ္ယဥ္တတ္သလို ေတြလဲ ေတြေ၀တတ္တဲ့သူတေယာက္ပါ။)
ေလာကႀကီးဟာ ေျပာင္းလဲမႈေတြနဲ႔ တည္ေဆာက္ထားတာ .. တဲ့။
(အဲဒါကိုေတာ့ ကုိယ္လက္ခံပါရဲ႕ .. သူဟာ အခ်ိန္တိုေလးအတြင္းမွာ လံုး၀ေျပာင္းလဲသြားတယ္ေလ။)
***
စိတ္ညစ္တဲ့အခါတိုင္း ျပႆနာတခုခုနဲ႔ရင္ဆိုင္ရတုိင္း သူ႔ကိုေျပာျပျဖစ္တယ္ .. ။
ဘာမဟုတ္တဲ့ကိစၥေလးေတြနဲ႔ စိတ္ညစ္တတ္တဲ့ ကိုယ့္ကို သူက ေဖ်ာင္းဖ် ေျဖရွင္းေပးတတ္လို႔ .. သူ႔ကိုအျမဲတိုင္တည္ေျပာျပျဖစ္တာပါ။ ဒါေပမဲ့ သူဟာ ကိုယ့္ကို အျမဲအေကာင္းေျပာတတ္သူလဲ မဟုတ္ပါဘူး။ တခါတေလ သူေျပာတာေတြကို လက္မခံႏိုင္လို႔ စိတ္တိုခဲ့ရတာ ခဏခဏ။ ဒါေပမဲ့လည္း ေနာက္တခါျဖစ္လည္း အမွတ္မရွိ သူ႔ပဲေျပာျပျဖစ္တာပါပဲ။
‘ေမက တခါတခါ သိပ္ေလးနက္လြန္းတယ္ .. တခါတခါ သိပ္ေပ့ါပ်က္လြန္းတယ္ .. အစြန္းမေရာက္နဲ႔ မဇၥ်ိမပဋိပဒါပဲေကာင္းတယ္ေလ’ လို႔ သူက အျပစ္တင္သံတ၀က္နဲ႔ ေျပာခဲ့ဖူးတယ္။
ကိုယ္ကလဲ ကိုယ္ပါပဲ။ စိတ္ညစ္တဲ့အေၾကာင္းေတြ သူ႔ကိုေျပာျပမယ္ဆိုျပီး ခ်ိန္းထားတဲ့တည ကိုယ္တို႔ေက်ာင္းရဲ႕ staff party မွာ ေကာ့ေတးလ္ေတြကို အမူးေသာက္ခဲ့တယ္။
သူနဲ႔ စကားေျပာရင္း မူးေနတာသိသြားေတာ့ ကိုယ့္ကို စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ျဖစ္သြားျပီး လက္ေတြ႕နဲ႔ ကင္းကြာတယ္လို႔ ကိုယ့္ကို အျပစ္တင္ခဲ့တယ္။ ကမၻာေလာကကို အက်ဳိးမျပဳတဲ့အရာမွန္သမွ် က်ေနာ္ မစဥ္းစားဘူးတဲ့ ေျပာခဲ့ေသးတယ္ေလ။
သူနဲ႔ခ်ိန္းထားျပီး မူးမိတာကို စိတ္မဆိုးနဲ႔ ေတာင္းပန္တယ္ဆိုေတာ့လဲ .. ဘာလို႔ေတာင္းပန္တာလဲ .. တဲ့ .. က်ေနာ္စိတ္ဆိုးလဲ ေမက ဂရုစိုက္စရာလား .. လို႔ေျပာတယ္.. ။ စိတ္မဆိုးဘူးလို႔ ေျပာေပမဲ့ .. သူကိုယ့္ကို မေက်နပ္ဖူးဆိုတာ ခံစားသိေနခဲ့တယ္ေလ။
***
သူ႔ႏႈတ္ဖ်ားမွာ ျပင္းထန္တဲ့ စကားလံုးေတြရွိေပမဲ့ .. သူ႔ရင္ထဲမွာေတာ့ ႏူးညံ့တဲ့ ကဗ်ာေတြရွိေနပါေသးတယ္။
အေၾကာင္းတခုေၾကာင့္ ကိုယ္ငိုေနတဲ့တေန႔မွာ ..
‘အဲဒီေလာက္ေတာင္စိတ္ေပ်ာ့ရသလား ..’
‘ေပ်ာ့တယ္’
‘ကဗ်ာဆရာေတြဟာ ေလာကမွာ အၾကံ့ခိုင္ဆံုး သူရဲေကာင္းေတြေလ’
‘အႏူးညံ့ဆံုး ႏွလံုးသားပိုင္ရွင္ေတြပါ ..’
‘ကိုယ့္စိတ္ကိုယ္ျပင္လိုက္ပါ .. မျပင္လိုက္ဘူးဆိုရင္ .. ေအာင္ျမင္မွာမဟုတ္ဘူး .. က်ဆံုးလိမ့္မယ္ .. စိတ္သည္ အခရာေလ’
‘ … … …’
‘မနက္ဖန္ကို ပံုမွန္ျပန္ျဖစ္ေအာင္လုပ္ .. ဒီတညခြင့္ျပဳမယ္ .. ေနာက္ထပ္ဘာမွ မၾကားခ်င္ဘူး .. ဟုတ္ျပီလား’
‘ဟုတ္’
‘အားလံုးဟာ ေသးေသးေလးေတြပါကြာ .. ဘာလို႔ၾကီးေအာင္လုပ္ၾကမွာလဲ .. လူေတြရဲ႕ စိတ္က မတူၾကဘူး .. အဲဒါကို သိရင္ ရျပီ ..ေမျဖစ္တဲ့ ကိစၥက ေသးေသးေလးပါ’
ကိုယ့္ကို အျပစ္တင္ဆူပူျပီးတဲ့ေနာက္ .. သူက ကဗ်ာတပုဒ္ လက္တန္းစပ္ဆိုျပီး ကိုယ့္ကို ေျဖသိမ့္ေပးခဲ့တယ္။
ဘ၀က ပစ္ခ်ခံရတာလား ျဖစ္သမွ်ခံရတာလား .. ..
ကႏၱာရမဆန္ပါဘူး ငါ ဒဏ္ရာရခဲ့တာပါ ..
ညီမေလးေရ ..
ဒီေႏြဦးဟာ မင္းခူးယူဖို႔ပါ .. ။
အျပင္းထန္ဆံုးစကားလံုးေတြကို ျပန္ျမိဳခ်လိုက္မိတဲ့ ငါ ..
အလြမ္းေတြဟာ ေမွ်ာ္ေတာ္ေယာင္မိုးဦးကို ငံ့လင့္ရင္း
ခ်စ္သူ႔အျပံဳးဟာ က်က္သေရမဂၤလာအရွိဆံုး ပန္းတပြင့္ ..
ခ်စ္သူမ်က္ရည္တစက္ေၾကာင့္ ငါ့ရင္မွာ မုန္တိုင္းထန္ခဲ့ျပီ ..
မိုးဦးေရ .. မင္းလာရင္လဲ လာေတာ့ကြာ ..
ငိုေနတဲ့ခ်စ္သူ .. ကိုယ္ဘယ္လိုေခ်ာ့ရမလဲ .. ။
.. .. .. .. .. ..
.. .. .. .. .. ..
.. .. .. .. .. ..

***
သူနဲ႔စကားမ်ားတဲ့တေန႔ကို မွတ္မိပါေသးတယ္။ ဧျပီလ ၁၂ ရက္ညေပါ့။ ေနာက္ေန႔ဆို သၾကၤန္အၾကိဳေန႔ ေရာက္ျပီေလ .. သၾကၤန္တတြင္းလံုး ဥပုသ္ေစာင့္မွာမို႔ ၁၂ ရက္ညမွာ သူ႔ကိုေရေလာင္းေတာ့ သူက .. ခႏိုးခနဲ႔စကားေတြနဲ႔ ကိုယ့္ကို ရိပါတယ္။ မခံခ်င္လို႔ျပန္ေျပာရင္း ကိုယ္သူ႔ကိုေတာ္ေတာ္စိတ္ပ်က္သြားမိတယ္။
၁၂ ရက္ေန႔ညမွာ သူနဲ႔စကားမ်ားခဲ့ေပမဲ့ .. ၁၃ ရက္ေန႔က်ေတာ့ သူပဲ လာျပီးစ ေခၚပါတယ္။ အျမင္ကတ္ကတ္နဲ႔ မေခၚဘူးေနမလို႔ဘဲ .. ဒါေပမဲ့ .. ျပန္ေခၚလိုက္မိပါတယ္။ ကိုယ္တို႔ေတြက ကေလးေတြမွ မဟုတ္ၾကဘဲေလ။
သူ႔ကို ေၾကာက္တယ္ .. လို႔ ေျပာမိေတာ့ ..
က်ေနာ္ တုတ္ကိုင္မထားပါဘူး .. မေၾကာက္ပါနဲ႔ .. တဲ့။ တုတ္ထက္ ပိုျပီးျပင္းထန္တဲ့ စကားလံုးေတြရွိတယ္ေလ .. အဲဒါကိုေၾကာက္တာ .. လို႔ ကိုယ္ကျပန္ေျပာေတာ့ ..
‘က်ေနာ့္ ႏွလံုးသားကျဖဴျဖဴေလးပါ .. စကားလံုးေတြက ျပင္းထန္ခ်င္ျပင္းထန္မယ္ .. လုပ္ရပ္အားလံုးက ေစတနာ ရာႏႈန္းျပည့္ ပါပါတယ္၊ ေဖာေဖာဖိန္႔ဖိန္႔ နဲ႔ နား၀င္ခ်ဳိေအာင္ ေျပာတတ္တဲ့သူထဲမွာ က်ေနာ္မပါဘူး ေနာ္ ..
က်ေနာ္က ေမ့ကို အသန္႔ရွင္းဆံုး ျဖစ္ေစခ်င္တယ္ ..’ တဲ့။
***
ဒီ့ေနာက္ေတာ့ ကိုယ္ေရးတဲ့အက္ေဆးတပုဒ္ သူ႔ကိုေပးဖတ္ျပီး ေ၀ဖန္ခိုင္းပါတယ္။
ကိုယ့္အက္ေဆးဖတ္ျပီးေတာ့ သူက ..
‘ခင္ဗ်ားနဲ႔ က်ေနာ္ ပို နီးစပ္သြားတယ္’
‘ဘာလို႔’
‘ခင္ဗ်ားေရးတဲ့ အက္ေဆးကို က်ေနာ္သေဘာက်တယ္ .. က်ေနာ္လဲ အဲဒီစတိုင္အတိုင္းေရးရတာ သေဘာက်တယ္’
‘အင္း’
‘က်ေနာ္ သေဘာက်တာ ေန၀င္းျမင့္နဲ႔ ေမာင္သာခ်ဳိတို႔ အက္ေဆးေတြကိုေလ’
‘အင္း’
‘ေမာင္သာခ်ုဳိက ေခတ္ကို သေရာ္တာမ်ားတယ္၊ ေန၀င္းျမင့္က သဘာ၀တရားကို အလြမ္းေတြနဲ႔ ပံုေဖာ္တယ္’
‘က်မ စာကို ေ၀ဖန္ပါဦး’
‘အဲဒီလမ္းကေလးကို က်ေနာ္လဲ လြမ္းမိပါတယ္၊ ျမင္ခြင့္မရခဲ့ေပမဲ့ ျမင္ခဲ့ရသလို ဆရာမက ဆြဲေခၚသြားႏိုင္ပါတယ္’
‘အဲဒီလမ္းကေလးက တကယ္ရွိခဲ့တာေလ’
‘တခုထဲကိုပဲ ေပးထားတယ္ေနာ္ .. အဲဒီတခုက တဘ၀အတြက္ အဓိပၸါယ္ေတြနဲ႔ ျပည့္ေနပါတယ္ .. ကြန္ဂရက္က်ဴေလးရွင္း’
သူကသေဘာက်တယ္လို႔ေျပာတာကို ကိုယ့္မွာ ဆုလာဘ္ တပါးလိုပါပဲ။ ဘာမ်ား ေျပာထည့္လိုက္မလဲ လို႔ ခပ္လန္႔လန္႔ေလ။
‘က်ေနာ္ေရးခဲ့တဲ့ ကဗ်ာတပုဒ္ စိတ္ထဲ ေပၚလာလို႔ နားေထာင္မလားဟင္’ ဆိုျပီး
သူ႕ကဗ်ာတပုဒ္ ရြတ္ျပတယ္။ အစိမ္းေရာင္ျငိမ္းခ်မ္းေရး .. တဲ့။
အစိမ္းေရာင္ေတြေၾကြေနတာပါ
ၾကည့္စမ္း .. တစစီ .. တစစီ ..
ေသခ်ာပါတယ္ ..
အရူးအမူးကိုခ်စ္ခဲ့တာပါ .. ။
သူမ ..
ည ..
လေရာင္ ..
ရင္ခုန္ေနတဲ့ ခ်ဳိးတေကာင္ ..
လက္နက္ခ်သြားတဲ့ ျမိဳ႕ျပကေတာ့
အိပ္ခ်င္သိုးသိုးနဲ႔ ..
ျငိမ္းခ်မ္းေရးသီခ်င္းကို ဆိုေနျပန္ေရာ .. ။

***
ကိုယ့္အေၾကာင္းေတြ အားလံုးသိေနေလေတာ့ .. တေန႔မွာ ကိုယ္နဲ႔စကားေျပာရင္း
‘ေမ .. စိတ္ေလေနတယ္’ လို႔ သူ စြပ္စြဲခဲ့ျပန္ပါတယ္။
‘တကယ္ေတာ့ ေမရယ္ .. လူ႔ဘ၀ဆိုတာ တခ်ဳိ႕ကိစၥေတြကိုသာ ဖန္တီးယူလို႔ရတာပါေလ .. ဖန္တီးယူလို႔မရတာေတြက အမ်ားသားေလ .. ဘယ္လိုပဲျဖစ္ပါေစ .. က်ရာဘ၀မွာ စိတ္ေက်နပ္ဖို႔က အဓိက ပဲေလ .. မေက်နပ္ရင္ ေက်နပ္ေအာင္ ကိုယ့္ဖာသာဖန္တီးယူမွရမွာ ..’
‘အင္း’
‘အေရးႀကီးတာက တန္ဖိုးရွိတဲ့လူအျဖစ္ ရွင္သန္ဖို႔ပဲ .. ဟုတ္? … အမ်ားအက်ဳိး လူ႔ေလာကအက်ဳိးကို ေဆာင္ရြက္သူ ျဖစ္ဖို႔ပဲ လိုပါတယ္’
‘ကိုယ္က ခံစားခ်က္ကို သိပ္ဦးစားေပးမိတယ္’
‘အင္း .. ၾကိဳးစားေလွ်ာ့ေပါ့ .. ခံစားခ်က္ကို ဦးစားေပးရင္ အမွားမ်ားႏိုင္တယ္ .. ဟုတ္’
‘ေက်းဇူး ..ေနာ္’
‘ေမ စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ အားေပးတာေလ ..ေနာက္မွ ေမ့မသြားနဲ႔ေနာ္ .. ’
‘ေမ့ပါဘူး .. ကို---- ကေရာ ..ေမ့မွာလား’
‘က်ေနာ္ကေတာ့ ေမ့ပါဘူး .. က်ေနာ့္ဘ၀က ဒီလိုပဲေလ .. အေျပာင္းအလဲ မရွိပါဘူး’
‘အင္း .. ကိုယ္ကလဲ ေမ့ပါဘူး .. လြယ္လြယ္နဲ႔လဲ မေမ့တတ္ဘူး .. ခက္ခက္နဲ႔လဲ မေမ့တတ္ဘူး’
‘ေမ့သင့္တဲ့ ကိစၥကိုေတာ့ လြယ္လြယ္နဲ႔ေမ့သင့္တာေပါ့’
‘ေမ့သင့္ မေမ့သင့္ ဘယ္လိုခြဲျခားရပါ့’
‘အဲဒါေတာ့ သိဘူး .. ကိုယ္ညံ့ ကိုယ္ခံပဲေလ .. စိတ္နဲ႔ ခံစားၾကည့္ေပါ့’
အဲဒီကတည္းက ကိုယ္သိခဲ့ဖို႔ေကာင္းတာေလ .. ။ ကိုယ္ဟာ သူ႔အတြက္ လြယ္လြယ္နဲ႔ေမ့သင့္တဲ့ သူတေယာက္ေပပဲ။
***
သူ႔ကိုယ္သူေတာ့ ႏွလံုးသားကခပ္ယိုင္ယိုင္တဲ့ .. မလြမ္းခ်င္ဘူးတဲ့ .. မခ်စ္ခ်င္ဘူးတဲ့ .. ခ်စ္ျပီးရင္ လြမ္းရမွာေၾကာက္သတဲ့ေလ။ တရက္ေတာ့ သူကစကားအဆက္အစပ္မရွိ ေျပာလာတယ္ ..
‘ေမ နဲ႔တူတူေနခ်င္တယ္ကြာ’ ..
‘ဘယ္လိုေနမွာလဲဟင္’
‘အိမ္လွလွေလးတလံုးထဲမွာ တူတူစကားေျပာခ်င္တယ္ .. ေတာင္ကုန္းေလးနားမွာ .. စမ္းေခ်ာင္းေလးက အနားမွာစီးေနတယ္ .. အဲသေလာက္ဆို ေက်နပ္တယ္’
‘အင္း ..’
‘ေမနဲ႔ ေတြ႕ရတာ .. ၀တၳဳတပုဒ္ကိုဖတ္ေနရသလိုပဲ’
‘… … …’
‘ရည္းစားတေယာက္ အျမန္ဆံုးထားမွ ျဖစ္မယ္’
‘ဘာလို႔လဲဟင္’
‘ေမ့ကို ခ်စ္မိသြားမွာစိုးလို႔ပဲ .. အပြင့္လင္းဆံုးေျပာရရင္ေတာ့ေလ .. သိျပီလား’
‘ခ်စ္မိသြားရင္ .. ဘာျဖစ္လို႔လဲ’
‘အသြားအျပန္ရွိမွ ဘယ္အရာမဆို ေကာင္းတာေပါ့ .. ေသခ်ာေနတဲ့ပြဲကို အရႈံးခံျပီး မကန္ပါဘူး၊ အဲဒါမ်ဳိး ဘယ္တုန္းကမွ မလုပ္တတ္ပါ ..ေသခ်ာမွ လုပ္ပါသည္’ တဲ့
ၾကည့္ပါဦး .. ဘယ္ေလာက္ အျမင္ကတ္စရာေကာင္းတဲ့ လူလဲလို႔။
ဒါေပမဲ့လည္း သနားစရာေကာင္းတဲ့အခါ ေကာင္းျပန္တယ္ေလ။ သူလုပ္ေနတဲ့အလုပ္ေတြ .. သူယူထားရတဲ့ တာ၀န္ႀကီးႀကီးေတြ .. သူရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ ဘ၀ၾကမ္းၾကမ္းေတြ .. အားလံုးကို ကိုယ္နားလည္ေပးႏိုင္ခဲ့တယ္ .. အဲဒီအခ်ိန္ကေပါ့။
‘ေနေရာင္ေအာက္က ဘ၀ပါ ..ေမရယ္’ .. လို႔ သူက ေျပာေတာ့
‘ေနေရာင္ျခည္သည္ ေရာဂါပိုးကို ေသေစ၏’ လို႔ ကိုယ္ျပန္ေျပာခဲ့မိတယ္။
‘ပူလြန္းရင္ အေရျပားေတြ ေနေလာင္ကုန္လိမ့္မယ’္
‘နဂိုထဲက ခပ္မြဲမြဲ အေရျပားေတြပါ ..ေနေလာင္လို႔လဲ ထူးျခားမသြားပါဘူး ..’
‘ေျပာခ်င္ရာေျပာပါ .. စိတ္ခ်မ္းသာရင္ ျပီးတာပဲ ..’
***
‘ေမ့ကို အားမရဘူး ..’ တဲ့
‘ျမင့္ျမတ္တဲ့ ..ေလးနက္တဲ့ .. ကိုယ္က်င့္သိကၡာၾကီးမားတဲ့ အမ်ဳိးသမီးတေယာက္အျဖစ္ျမင္ခ်င္တယ္ ..’ တဲ့
‘ေမ့ကို နားအလည္ဆံုးျဖစ္ႏိုင္ဖို႔ .. ၾကိဳးစားခဲ့တယ္ .. ၾကိဳးစားေနတယ္ ..’ တဲ့
‘တကယ္ေတာ့ ကိုယ္ၾကိဳက္ရာလုပ္ခြင့္ လူတုိင္းမွာရွိပါတယ္ .. ပိတ္ပင္လို႔မရသလို ပိတ္ပင္လို႔လဲ မသင့္ပါဘူး။
က်ေနာ္နဲ႔ ေမနဲ႔ ဘာမွမဆိုင္ဘဲနဲ႔ က်ေနာ္ေျပာတာကို ဂရုစိုက္ေနရင္ ေမပဲ စိတ္ညစ္ရမွာေပါ့ ..’ တဲ့
‘ေမ့ကို အျမင္လဲကတ္တယ္ .. ခ်စ္လဲခ်စ္တယ္ .. သနားလဲ သနားတယ္ .. ေရာေထြးေနတယ္ကြာ ..’ တဲ့
‘ေမ့ကို ဘာလုပ္ေပးရမလဲ .. ဘာျဖစ္ခ်င္လဲ .. ဟင္ ..’ တဲ့ ..။
အဲဒီအေျပာေတြေၾကာင့္ ကိုယ့္ကို ဂရုစိုက္တယ္လို႔ထင္ခဲ့မိတယ္။
တခါတခါေတာ့လဲ သူၾကည့္ေနတဲ့ ေဘာလံုးပြဲေလာက္ေတာင္ ဂရုစိုက္မေပးႏိုင္ခဲ့ျပန္ဘူး။
သူေဘာလံုးပြဲၾကည့္ေနခ်ိန္မွာ သြားေႏွာက္ယွက္သလိုလုပ္မိလို႔ ..
‘ေမ .. ကိုယ္ အလကားထုိင္ေနတာမဟုတ္ဖူး .. ေဘာလံုးပြဲၾကည့္ေနတာ’ ဆိုျပီး ေျပာတာခံရေသးတယ္။
တခါတခါ သူေျပာတဲ့စကားေတြကို .. နားေထာင္ျပီး .. သူ႔ကို ဘယ္လို နားလည္ရမွန္း မသိေလာက္ေအာင္ပဲ။
‘ေမ့ကိုအားနာလို႔သာ ကိုယ့္အခ်ိန္ေတြထဲက ဖဲ့ျပီးေပးတာ ..’
‘ကိုယ္အလုပ္မအားဘူးေနာ္ ..ေခ်ာ့ဖို႔အခ်ိန္မရွိဘူး .. ခဏေလာက္ ျငိမ္ျငိမ္ေလးထိုင္ေနပါလားဟင္ ..’
‘ကိုယ္အလုပ္မ်ားေနတာ သိတယ္ဟုတ္၊ တျခားလူနဲ႔ဆို စကားေတာင္မေျပာဘူး ေမ့ကို အားနာလို႔ေျပာေနတာ ..’ တဲ့
‘ကိုယ္က အခ်ိန္ကို တန္ဖိုးရွိရွိပဲ အသံုးခ်ခ်င္တာေလ .. အခ်ိန္ဇယားအတိုင္း အခ်ိန္ေတြကုိ ကုန္ဆံုးေစတာ ..’
‘တကယ္က ေမရယ္ .. ကိုယ္နဲ႔ မလြယ္ပါဘူးကြာ .. ၾကာရင္ ေမစိတ္ညစ္ရလိမ့္မယ္ .. ကိုယ္က ကိုးလိုးကန္႔လန္႔’
‘က်ေနာ္တို႔ စဥ္းစားတာခ်င္းမတူဘူး ..ေရရွည္မွာ ျပႆနာရွိမယ္ထင္တယ္’
***
ဒီလိုနဲ႔ ..
ကိုယ့္ကို နားလည္တယ္လို႔ ထင္ခဲ့တဲ့သူဟာလည္း ေနာက္ဆံုးေတာ့ ကိုယ့္ကို ရုတ္တရက္ခြဲခြါသြားခဲ့ျပန္ပါတယ္။
‘ေမ .. ဘာမွ ပူပင္ေသာကေရာက္စရာကိစၥေတြ မစဥ္းစားနဲ႔ေနာ္ .. ေမ့ကို ပစ္မသြားပါဘူး .. ယံုေနာ္ ..’
ဆိုတဲ့ စာေလးကို ေနာက္ဆံုးေရးခဲ့ျပီး သူဟာ ကိုယ့္ဘ၀ထဲက တိတ္တိတ္ေလး ထြက္သြားျပန္တယ္ ..။
ကိုယ္မေခၚဘဲ ကိုယ့္ဘ၀ထဲကို၀င္လာျပီး ကိုယ္မႏွင္ဘဲ ျပန္ထြက္သြားတဲ့သူ႔ကို .. ကိုယ္က ဘယ္လိုမ်ားနားလည္ရမွာလဲ။
***
ေနာက္ဆံုးေတာ့ ..
နားမလည္ႏိုင္တဲ့ သူ႔ကို နားလည္ဖို႔လဲ မၾကိဳးစားေတာ့ပါဘူး။ ဘာေၾကာင့္ ကိုယ့္အနားက ထြက္သြားတယ္ဆိုတာလဲ ကိုယ္ မသိခ်င္ေတာ့ပါဘူး။
အခ်ိန္ေတြၾကာလာတာနဲ႔အမွ် ေမ့ေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာက္ျဖစ္သြားခဲ့ပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ ..
တခါတေလ တိုက္ဆိုင္မႈေလးေတြနဲ႔ ၾကံဳတဲ့အခါ ..
ခုလို မွတ္မွတ္ရရ သတိရေနမိျပန္ေရာ ..။
***
(အေ၀းတေနရာမွ .... သို႔)

4 comments:

NLS said...

ဖတ္ရတာ ေကာင္းပါ႔အမ။

NLS said...

ဒါေပမယ္႔ ခံစားရတဲ႔ သူေတြ အဖို႔ေတာ႔ မေကာင္းဘူး :(

ေမဓာ၀ီ said...

lynn seck..
thank you for your commnet.

Mhu Darye said...

ဒီပုိစ္ေလးလည္း ဖတ္ျဖစ္ျပန္ၿပီ။