အိမ္ေရွ႕ကေဆးရံုမွာ ...

က်မတို႔ အိမ္ေရွ႔မွာရွိတဲ့ တခ်ိန္ကသခၤ် ိဳင္းကုန္းတျဖစ္လဲ ေဆးရံုမွာ ခုရက္ပိုင္း နည္းနည္းထူးျခားမႈေလးေတြရွိလို႔ သတိထားၾကည့္မိတယ္။
အရင္က တခါမွ မရွိဖူးတဲ့ လမ္းျပပုလိပ္ ၂ေယာက္ေလာက္နဲ႔ တျခား အေစာင့္အၾကပ္တခ်ဳိ႔ပါ ေဆးရံုေရွ႕နဲ႔ ေဆးရံုထဲမွာ ေစာင့္ေနတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။
ပတ္သက္ရာ ပတ္သက္ေၾကာင္း တေယာက္ေယာက္ေတာ့ ေဆးရံုတက္ေနျပီလို႔ ထင္လိုက္သား။
ေမးျမန္းစံုစမ္းၾကည့္ေတာ့ ထင္တဲ့အတိုင္းပါပဲ .. ေလတပ္ကဗိုလ္ခ်ဳပ္တေယာက္ရဲ႕ မေဟသီတပါး ေဆးရံုတက္ျပီး ကုသမႈခံယူေနလို႔ပါတဲ့။
တခုေတာ့ ေကာင္းပါရဲ႕ .. ။ သူေဆးရံုတက္ေနတဲ့အတြက္ ဒီရက္ပိုင္း မီးမွန္ေနတယ္ေလ။
အရင္က မီးပ်က္ျပီဆိုရင္ အဲဒီေဆးရံုလဲ ေမွာင္နဲ႔မဲမဲပါ။ မနီးမေ၀းက ပုဂၢလိက ေဆးရံုကေတာ့ မီးစက္ၾကီးႏႈိးျပီး မီးေတြ ထိန္ထိန္လင္းေနေပမဲ့ .. အိမ္ေရွ႕က ေဆးရံုကေတာ့ ဖေယာင္းတိုင္မီးကေလး မွိတ္တုတ္မွိတ္တုတ္နဲ႔။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္မေဟသီ စံျမန္းေနတဲ့ ကာလအေတာအတြင္းမွာေတာ့ ေဆးရံုလဲ လူလူသူသူ ျဖစ္လို႔ေပါ့။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္မေဟသီေဆးရံုမွာရွိေနစဥ္ သူ႔လက္ေအာက္က ဗိုလ္မွဴးကေတာ္ေတြက ညဘက္မွာ အလွည့္က်အခစား၀င္ရပါတယ္။ အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ မခစားႏိုင္တဲ့ ကေတာ္ ဆိုရင္ေတာ့ လာေရာက္ ခစားသူေတြစားေသာက္ဖို႔ စားေကာင္းေသာက္ဖြယ္ေတြ လာပို႔ရပါသတဲ့။
ေၾသာ္ ..ျဖစ္ရေလ .. လို႔ စိတ္ထဲ ညည္းတြားမိပါတယ္။
ဒီအသိုင္းအ၀ိုင္းကေတာ့ ဒီလိုပဲဆိုတာ နဂိုထဲက သိေနျပီးသားျဖစ္ေပမဲ့ .. .. .. ထံုးစံအတိုင္း အေတြးေတြ တသီၾကီး က်မေခါင္းထဲေရာက္လာပါေတာ့တယ္။
ဘယ္သူသည္ ဘယ္သူ႔အတြက္ပါလိမ့္ ..
ျပည္သူ႕အတြက္ တပ္မေတာ္လား .. တပ္မေတာ္အတြက္ ျပည္သူလား .. ။
ျပည္သူကိုကာကြယ္ရမဲ့ တပ္မေတာ္လား .. တပ္မေတာ္ကိုအလုပ္အေကြၽးျပဳရမယ့္ ျပည္သူလား .. ။
ေျပာေတာ့ျဖင့္ မိုးလားကဲလား ဘာညာသာရကာ ေလွ်ာက္ေအာ္ေနျပီး ျပည္သူျပည္သားနဲ႔မွ တသားထဲက်ေအာင္ မေနတဲ့ ဒီလိုလူတန္းစားတရပ္ကို ျပည္သူေတြက ယံုၾကည္မႈရွိပါ့မလား…ၾကည္ညိဳမႈေရာ ရွိပါ့မလား…ေလးစားမႈေရာ ရွိပါ့မလား… က်မ စဥ္းစားေနမိပါတယ္။
က်မတို႔လူမ်ဳိးေတြဟာ ခႏၱီပါရမီ သိပ္ျပည့္၀ေနၾကတယ္လို႔ေတာ့ မထင္ပါဘူး။ မႏိုင္လို႔သည္းခံေနၾကရတာပါ။ အလွည့္က်ရင္ .. အခြင့္အေရးရရင္ .. ျငိမ္ေနၾကပါ့မလား … ။
ေငြေၾကး ဂုဏ္သိမ္ ရာထူး အာဏာ ဆိုတာ ထာ၀ရ တည္ျမဲတာမဟုတ္ပါဘူး။
ေရွ႕မွာလဲ သာဓကေတြ အမ်ားၾကီးရွိခဲ့ပါတယ္။
ဒါေတြကို ေနာက္လူေတြက သင္ခန္းစာယူၾကမယ္ စိတ္မကူးဘူး၊
ခံရကာမွ ခံရေရာ .. ကိုယ့္လုပ္ပိုင္ခြင့္ရွိတုန္းေလးေတာ့ အပီအျပင္ႏွံလိုက္မဟဲ့ဆိုျပီး လုပ္ေနၾကတဲ့ သူေတြခ်ည္းပါပဲ။
ရွက္စရာလဲေကာင္း စိတ္ပ်က္ဖို႔လဲ ေကာင္းပါတယ္။
***
၀တၳဳတပုဒ္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ရုပ္ရွင္တကားပဲျဖစ္ျဖစ္ အစရွိရင္ အဆံုးဆိုတာ ရွိစျမဲပါ။
ဇာတ္လမ္းရဲ႕ အထြတ္အထိပ္ climax မွာ ဘယ္ေတာ့မွ ရပ္မေနပါဘူး။
အလြန္ရွည္လ်ားပါတယ္ဆိုတဲ့ တရုတ္သိုင္းကားေတြေတာင္ တခ်ိန္မွာေတာ့ ျပီးဆံုးသြားၾကတာပါပဲ။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဇာတ္သိမ္းေတာ့ ေကာင္းေစခ်င္ပါတယ္။
***
(မေန႔ကေတာ့ အႏွီေလဒီႀကီး ေဆးရံုက ဆင္းသြားျပီထင္ပါရဲ႕၊ ညေနဘက္ မီးျပန္ပ်က္ပါေရာလား။)