က်မ သိေသာ ကိုယ္က်င့္တရား

ဆရာမ မေမၿငိမ္းအပါအ၀င္ ဘေလာ့ဂါတခ်ဳိ႕က ကိုယ္က်င့္တရားအေၾကာင္း ေရးၾကေတာ့ က်မလည္း ကိုယ္က်င့္တရားနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေရးခ်င္လာတယ္။ က်မသိသေလာက္ က်မေလ့လာမိသေလာက္ က်မ႐ႈေထာင့္နဲ႔ က်မ ေရးမွာပါပဲ။ ဘယ္သူ႔မွလည္း ပုတ္ခတ္ေစာ္ကားၿပီး ေရးမွာမဟုတ္ပါဘူး။ ဘာေၾကာင့္ဆိုေတာ့ ကိုယ့္ရဲ႕ ကိုယ္က်င့္တရား ေကာင္းမေကာင္းဆိုတာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္သာ အသိဆံုး ျဖစ္သလို ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ ေကာင္းဖို႔က ပိုလို႔အေရးႀကီးတယ္လို႔ က်မအေနနဲ႔ ယူဆလို႔ပါပဲ။ ဘယ္သူေကာင္းေကာင္း မေကာင္းေကာင္း လူတိုင္းလူတိုင္း တေယာက္ခ်င္းစီဟာ ကိုယ့္ရဲ႕ ကိုယ္က်င့္တရားကို ေကာင္းမြန္ေအာင္ ေစာင့္ထိန္း သြားရင္ ေအးခ်မ္းပါတယ္။ ဟိုလူ မေကာင္းရေကာင္းလား။ ဒီလူ ဆိုးရ ေကာင္းလား ဆိုၿပီး တျခားလူေတြကို လိုက္ၾကည့္မေနဘဲ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္သာ ေကာင္းမြန္ေအာင္ က်င့္ႀကံႏိုင္ရင္ျဖင့္ ေလာကႀကီး ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာမယ္လို႔ ထင္တာပါပဲ။

မေရးခင္ တခု ၀န္ခံရမွာကေတာ့ က်မကိုယ္တိုင္သည္လည္း အခု က်မေရးမယ့္ စာထဲကလို ကိုယ္က်င့္တရားကို ျပည့္စံုစြာေကာင္းမြန္ေအာင္ ေစာင့္ထိန္းႏိုင္သူ တေယာက္ မဟုတ္ခဲ့/မဟုတ္ေသးပါဘူး။ ျပည့္စံုစြာ ေကာင္းမြန္ေအာင္ ေစာင့္ထိန္း ႏိုင္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနသူ တေယာက္မွ်သာ ျဖစ္ပါတယ္။ အရင္ကပို႔စ္ေတြမွာလည္း က်မ ေရးခဲ့ဖူးပါတယ္။ က်မဟာ သိသာသိၿပီး မက်င့္ႏိုင္ေသးသူ အႏၶပုထုဇဥ္ တေယာက္သာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ က်မက ဘယ္သူ ေကာင္းတာ ဆိုးတာ အက်င့္ပ်က္တာေတြကို လက္ညွဳိးထိုး ေျပာျပေနမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ တကယ္တမ္း ကိုယ္က်င့္တရား ေကာင္းမြန္တယ္ဆိုတာ ဘာလဲ၊ ကိုယ္က်င့္တရား ေစာင့္ထိန္း တယ္ဆိုတာ ဘာကိုဆိုလိုတာလဲ။ အဲဒါကိုသာ အေလးထား ၿပီး ေရးသားသြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ က်မအခု ေရးမယ့္စာကို ဗုဒၶဘာသာ တခုတည္းရဲ႕ ႐ႈေထာင့္က မဟုတ္ဘဲ မည္သည့္ဘာသာ၀င္မဆို ဖတ္႐ႈ ေလ့လာ ဆင္ျခင္ သံုးသပ္ၿပီး ႐ႈေထာင့္ အသီးသီးက ေ၀ဖန္ ေဆြးေႏြး ႏိုင္ပါတယ္ရွင္။
***
ကိုယ္က်င့္တရား

ကိုယ္က်င့္တရားဆိုတဲ့ စကားလံုးကို ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာလိုက္ေတာ့ …
ကိုယ္ + က်င့္ + တရား
ကိုယ္ = မိမိ
က်င့္ = က်င့္သံုးရမည့္/ က်င့္ၾကံရမည့္ / ေလ့က်င့္ရမည့္ (သို႔) က်င့္၀တ္
တရား = အခ်င္းအရာမ်ား … ျဖစ္ပါတယ္။
ဘာေတြကို က်င့္သံုးရမလဲ။ ေလ့က်င့္ရမလဲ … ဆိုရင္ … ။
မိမိတို႔ရဲ႕ ကိုယ္၊ ႏႈတ္၊ စိတ္တို႔မွာ မေကာင္းမႈေတြ မျဖစ္ေအာင္ ေရွာင္ၾကဥ္၊ ေစာင့္ထိန္း၊ ေလ့က်င့္ရပါမယ္။

ဒါဆိုရင္ မေကာင္းမႈဆိုတာ ဘာကိုေခၚပါသလဲ … ။
(၁) သူတပါးအသက္ကို ညွင္းဆဲ သတ္ျဖတ္ျခင္း၊
(၂) သူတပါးဥစၥာကို ခိုးယူျခင္း၊
(၃) သူတပါး သားမယားကို ေစာ္ကားက်ဴးလြန္ျခင္း၊
ဒီ ၃-ခ်က္ဟာ ကိုယ္ကာယနဲ႔ ျပဳလုပ္တဲ့ မေကာင္းမႈေတြျဖစ္ပါတယ္။
(၄) လိမ္ညာေျပာျခင္း၊ လိမ္ညာေျပာျခင္းျဖင့္ သူတပါး အက်ဳိးစီးပြား ထိခိုက္ ပ်က္ျပားေစျခင္း၊ ဒါကေတာ့ ႏႈတ္ျဖင့္ ျပဳလုပ္တဲ့ မေကာင္းမႈျဖစ္ပါတယ္။
(၅) အထက္ပါ ၄-ခ်က္ကို လုပ္ရဲ ကိုင္ရဲ ေျပာဆိုရဲေစတဲ့ အရက္ ဘိန္း စတဲ့ မူးယစ္ေဆး၀ါးသံုးစြဲျခင္း။
ဒီအခ်က္ ၅-ခ်က္ဟာ မေကာင္းမႈေတြပါပဲ။ ဒီမေကာင္းမႈ ငါးခုကို ေရွာင္ၾကဥ္ ရမယ္၊ မျပဳလုပ္မိေအာင္ ေစာင့္ထိန္းရမယ္၊ တကယ္လက္ေတြ႕ က်င့္သံုးရပါမယ္။ ဒါမွ သိကၡာရွိသူ အက်င့္ေကာင္းသူလို႔ ဆိုႏိုင္မွာပါ။ (သိကၡာ = အက်င့္)

ရဟန္းမွာ ရဟန္းက်င့္၀တ္ (၀ိနည္း)၊ ရွင္သာမေဏမွာ ရွင္က်င့္၀တ္၊ လူမွာ လူ႔က်င့္၀တ္ လူ႔စည္းကမ္းရယ္လို႔ ရွိပါတယ္။
သူတပါးအသက္ကို မသတ္ဘဲ ေရွာင္ၾကဥ္ ေစာင့္ထိန္းျခင္းဟာ “က်န္းမာေရးနဲ႔ အသက္ရွည္ေရး” စည္းကမ္းကို လိုက္နာရာေရာက္ပါတယ္။
သူတပါးဥစၥာမခိုးဘဲ ေစာင့္ထိန္းတာဟာလည္း “စီးပြားေရး” စည္းကမ္းကို လိုက္နာ သလိုပါပဲ။ ထိုနည္းတူ …
သူတပါးအိမ္ရာ မက်ဴးလြန္ဘဲ ေစာင့္ထိန္းျခင္းဟာ “အိမ္ေထာင္ေရး” စည္းကမ္း၊
လိမ္ညာေျပာဆိုျခင္းမျပဳဘဲ ေစာင့္ထိန္းျခင္းဟာ “ဆက္ဆံေရး၊ သစၥာစကား ထြန္းကားေရး” စည္းကမ္း၊
မူးယစ္ေစတတ္တဲ့ အရက္ေသစာ ေသာက္စားျခင္းမျပဳဘဲ ေစာင့္ထိန္းျခင္းဟာ “ယဥ္ေက်းမႈ” စည္းကမ္း အသီးသီးျဖစ္ပါတယ္။ ဒီစည္းကမ္း ၅-ခ်က္ဟာ လူသား တိုင္း ေစာင့္ထိန္း လိုက္နာ က်င့္ၾကံသင့္တဲ့/ က်င့္ၾကံရမယ့္ အနိမ့္ဆံုး စည္းကမ္း ေတြပါပဲ။

ဘာျဖစ္လို႔ ေစာင့္ထိန္းသင့္တာလဲ … ။
သက္ရွိသတၱ၀ါတဦးမွာ အသက္ဟာ တန္ဖိုးအရွိဆံုး အျမတ္ႏိုးဆံုး ပစၥည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အသက္ကို မဖ်က္ဆီးဖို႔ ပထမဆံုး စည္းကမ္းနဲ႔ သတ္မွတ္ ရျခင္းပါ။
ဒုတိယ … ပစၥည္းဥစၥာဟာ အသက္ရွည္ရာ အနာမဲ့ေၾကာင္းအတြက္ အေရးႀကီးတဲ့ အေထာက္အပံ့ ပစၥည္းမို႔ စီးပြားကို မဖ်က္ဆီးဖို႔ ဒုတိယ စည္းကမ္းခ်က္နဲ႔ သတ္မွတ္ပါတယ္။
အိမ္ေထာင္ဟာ စီးတဲ့ေရ ဆည္တဲ့ကန္သင္း ျဖစ္တာေၾကာင့္ စီးပြားထိန္းသိမ္း ေရးအတြက္ အေရးႀကီးပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ တတိယစည္းကမ္း သတ္မွတ္တယ္။
အသက္၊ စီးပြား၊ အိမ္ေထာင္ ၿပီးရင္ ဆက္ဆံေရးက အေရးႀကီးပါတယ္။ ဆက္ဆံ ေရးမွာ သစၥာစကားဟာ အေကာင္းဆံုးမို႔ စတုတၳစည္းကမ္းကို သတ္မွတ္ပါတယ္။
က်န္းမာေရးနဲ႔ အသက္ရွည္ေရး၊ စီးပြားေရး၊ အိမ္ေထာင္ေရးနဲ႔ ဆက္ဆံေရးၿပီးရင္ ယဥ္ေက်းမွႈ က အေရးႀကီးပါတယ္။ ကိုယ္အမူအရာ ႏႈတ္အမူအရာ ယဥ္ေက်း ေအာင္/ မရိုင္းစိုင္းေအာင္ ပဥၥမစည္းကမ္းကို သတ္မွတ္ပါတယ္။

ဒီ ၅-ခ်က္ေသာ လူ႔က်င့္၀တ္ကို ေစာင့္ထိန္းရင္ လူသားေလာကနဲ႔ သက္ရွိေလာက ကို အကူအညီ အေစာင့္အေရွာက္ေပးရာ ေရာက္ပါတယ္။
ပထမအခ်က္ကို ေစာင့္ထိန္းျခင္းျဖင့္ - သူတပါးရဲ႕ က်န္းမာေရးနဲ႔ အသက္ရွည္ေရး ကို ကူညီရာေရာက္ပါတယ္။ ထိုနည္းတူ ….
ဒုတိယအခ်က္ - သူတပါး စီးပြားေရး
တတိယအခ်က္ - သူတပါး အိမ္ေထာင္ေရး
စတုတၳအခ်က္ - သူတပါးကို သစၥာစကားျဖင့္
ပဥၥမအခ်က္ - သူတပါးကို ကိုယ္ႏႈတ္ယဥ္ေက်းစြာျဖင့္ … ကူညီရာ အသီးသီး ေရာက္ပါတယ္။

ဒီ ၅-ခ်က္ေသာ ေစာင့္ထိန္းမႈကို ဗုဒၶဘာသာမွာေတာ့ ငါးပါးသီလ လို႔ေခၚပါတယ္။ သီလရွိသူဟာ ကိုယ္က်င့္တရားေကာင္းသူ လို႔ သတ္မွတ္ထားၾကတယ္။ သီလမွာ ၀ါရိတၱသီလနဲ႔ စာရိတၱသီလဆိုၿပီး ႏွစ္မ်ဳိးရွိပါေသးတယ္။ သတ္ျခင္း၊ ခိုးျခင္း အစရွိတဲ့ ေရွာင္သင့္ေရွာင္ထိုက္တဲ့ စည္းကမ္းေတြကို ေရွာင္ၾကဥ္ျခင္းဟာ “၀ါရိတၱ သီလ” လို႔ေခၚပါတယ္။ မိဘ၀တၱရား၊ သားသမီး၀တၱရားစတဲ့ လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္တဲ့ စည္းကမ္းေတြကို ျပဳလုပ္ ေဆာင္ရြက္ လိုက္နာ က်င့္သံုးျခင္းဟာ “စာရိတၱသီလ” ျဖစ္ပါသတဲ့။

ဒီ ၅-ခ်က္ကိုမွ နည္းနည္းထပ္ အက်ယ္ခ်ဲ႕လိုက္ေတာ့ မေကာင္းက်င့္ (၁၀) ခ်က္ ကို ထပ္ၿပီး ေတြ႕ရပါတယ္။
၁) သူ႔အသက္ကို ညွဥ္းဆဲ၊ သတ္ျဖတ္ျခင္း။
၂) သူ႔ဥစၥာကို မတရား ခိုးယူျခင္း။
၃) သူ႔အိမ္ယာကို ပစ္မွားက်ဴးလြန္ျခင္း။
၄) မဟုတ္မမွန္ လိမ္ညာေျပာဆိုျခင္း။
၅) ကုန္းတိုက္စကား၊ ေသြးခြဲစကားေျပာဆိုျခင္း။
၆) ၾကမ္းတမ္းစကား၊ ညစ္ညမ္းဆဲေရးစကား ေျပာဆိုျခင္း။
၇) အဓိပၸါယ္မရွိေသာစကား၊ အႏွစ္မရွိေသာစကား ေျပာဆိုျခင္း။
၈) သူတပါးပစၥည္းကို မတရားၾကံစည္ျခင္း။
၉) သူတပါးကို ေသေၾကပ်က္စီးေအာင္ ၾကံစည္ျခင္း။
၁၀) အယူအဆမွားယြင္းျခင္း။
ဒီ (၁၀) ခ်က္ဟာ မေကာင္းမႈ ဒုစ႐ိုက္ ၁၀-ခ်က္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီ ၁၀-ခ်က္ကို ျပဳလုပ္သူဟာ ကိုယ္က်င့္တရားေကာင္းမြန္ပါသလား။ စဥ္းစားၾကည့္ဖို႔ပါ။

မေကာင္းမႈ ၁၀-ခ်က္ရွိသလို ေကာင္းမႈ ၁၀-ခ်က္လည္းပဲ ရွိပါေသးတယ္။
၁) စြန္႔ၾကဲေပးကမ္း လွဴဒါန္းျခင္း။
၂) ကိုယ္ႏႈတ္ တို႔ကို ေစာင့္ထိန္းျခင္း။
၃) စိတ္ကို စင္ၾကယ္ေအာင္ ေစာင့္ထိန္းေလ့က်င့္ပြားမ်ားျခင္း။
၄) မိမိထက္ “အသက္ႀကီးသူ၊ ၀ါႀကီးသူ၊ ဂုဏ္ေက်းဇူးႀကီးသူ” စတဲ့ “႐ုိေသ ေလးစားထိုက္သူ” တို႔နဲ႔ ဆက္ဆံတဲ့အခါမွာ မာနမႀကီးဘဲ ဘ၀င္မျမင့္ဘဲ မိမိကိုယ္ကို ႏွိမ့္ခ်ၿပီး ႐ိုေသေလးစားစြာ ဆက္ဆံျခင္း။
၅) သူတပါးရဲ႕ ကိစၥႀကီးငယ္တို႔ကို ေစတနာသန္႔သန္႔ျဖင့္ ကူညီေဆာင္ရြက္ လုပ္ကို္င္ေပးျခင္း။
၆) မိမိျပဳခဲ့တဲ့ ေကာင္းမႈတို႔ကို သူတပါးတို႔အား မွ်ေ၀ေပးျခင္း။ (အမွ်ေပးေ၀ျခင္း)
၇) သူတပါးက ကုသိုလ္အမွ်ေပးျခင္းကို ၀မ္းေျမာက္ျခင္း။ (သာဓုေခၚျခင္း)
၈) အသိစင္ၾကယ္ေအာင္၊ အျမင္စင္ၾကယ္ေအာင္၊ အယူအဆ စင္ၾကယ္ေအာင္ သူေတာ္ေကာင္းတရား နာၾကားျခင္း။
၉) လာဘ္လာဘကို မငဲ့ဘဲ၊ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားမႈကို မေမွ်ာ္ကိုးဘဲ စိတ္ ေစတနာ သန္႔သန္႔နဲ႔ မိမိသိရွိထားၿပီးေသာ သူေတာ္ေကာင္းတရားတို႔ကို တဆင့္ျပန္လည္ ေျပာျပျခင္း။
၁၀) အယူအဆ ေျဖာင့္မတ္မွန္ကန္ျခင္း၊ အသိဉာဏ္ စင္ၾကယ္ျခင္း။
စတဲ့ ၁၀-ခ်က္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအခ်က္ ၁၀-ခ်က္ကိုေရာ လိုက္နာေဆာင္ရြက္ က်င့္ၾကံႏိုင္ပါသလား။

ဒါဟာ အေျခခံက်တဲ့ အခ်က္ကေလးေတြမွ်သာပါ။ ဒါေတြကိုေတာင္မွ မေရွာင္ႏိုင္ မေဆာင္ႏိုင္တဲ့အတြက္ က်မက ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အႏၶပုထုဇဥ္လို႔ မရွက္တမ္း ေျပာရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေတြအျပင္ လူ႔က်င့္၀တ္ဆိုၿပီး ဆရာေတာ္ေတြ ဆရာသမားေတြ ေရးခဲ့တဲ့ ေဆာင္ပုဒ္ လကၤာေတြရွိပါေသးတယ္။ အားလံုးလည္း သိၾကမွာပါ။

* တေယာက္စကား၊ တေယာက္နားမွာ၊ မခါးရေအာင္၊ သတိေဆာင္၍၊ ေမာင္တို႔ ဆိုေလ၊ ပ်ားသကာသို႔၊ ခ်ဳိလွေစ။
* မေတြ႕ခိုက္ရန္၊ မက်ဴးလြန္ႏွင့္၊ မ်က္မာန္ေဒါသ၊ မထြက္ၾကႏွင့္၊ မာန္မာနကို၊ ထိန္းၾကေလ။ …
စသည္ စသည္ လူ႔ေဘာင္ေလာကမွာ ေနထိုင္သူေတြအဖို႔ ေစာင့္ထိန္းရမယ့္ လူ႔က်င့္၀တ္ လူ႔စည္းကမ္းေတြ တပံုတပင္ႀကီး ရွိပါေသးတယ္။

ဒါေၾကာင့္ လူ႔က်င့္၀တ္ဆိုတာ တခုထဲ မဟုတ္ပါဘူး။ ကိုယ္က်င့္တရားဆိုတာ လည္း တခ်က္ေကာင္း ႏွစ္ခ်က္ေကာင္းထဲ မဟုတ္ပါဘူး။ အထက္ပါဆိုခဲ့ၿပီးတဲ့ အခ်က္ေတြထဲက တခ်က္တေလ က်ဴးလြန္မိသူတိုင္း ကိုယ္က်င့္တရား ေဖာက္ျပန္ သူေတြခ်ည္းပါပဲ။

ဒါဆို လူတိုင္း ကိုယ္က်င့္တရား ေဖာက္ျပန္ေနၾကတာခ်ည္းပဲလား … ဆိုလာရင္ ေတာ့ ….
ေဖာက္ျပန္မႈ အနည္းနဲ႔ အမ်ားေတာ့ရွိပါေသးတယ္လို႔ က်မက ဆင္ေျခတက္ခ်င္ တာပါပဲ။ ဥပမာ - ျခင္သတ္တာနဲ႔ လူသတ္တာနဲ႔ ကြာသလိုေပါ့။ သူတပါး အသက္ ကို သတ္ျဖတ္တာျခင္းအတူတူ မသတ္ခင္က ၾကိဳတင္ၾကံစည္မယ္၊ ေသေစဖို႔ ခြန္အား အားစိုက္ ထုတ္ရမယ္၊ ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာနဲ႔ သတ္မယ္၊ ဒီလို သတ္ျခင္းဟာ အျပစ္မရွိဘူးလို႔ ထင္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ သူ႔မေကာင္းမႈကံ အက်ဳိးေပး မယ္ဆိုရင္ အဆိုးဆံုးကို ေပးမွာပါပဲ။
ကိုယ္က်ဴးလြန္မိတဲ့ မေကာင္းမႈကို မေကာင္းမႈမွန္းသိရင္၊ ေနာင္တရၿပီး ထပ္မံ မက်ဴးလြန္ဘဲ ျပန္လည္ ျပင္ဆင္ရင္ … ဒီအျပစ္ေတြကို ေဆးေၾကာတဲ့အေနနဲ႔ ေကာင္းမႈေတြ ထပ္ခါ ထပ္ခါလုပ္ေနမယ္ဆိုရင္ … ကိုယ္က်ဴးလြန္ခဲ့တဲ့ မေကာင္းမႈ ဟာ တျဖည္းျဖည္း ကင္းစင္ပေပ်ာက္သြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေရမ်ား ေရႏိုင္၊ မီးမ်ား မီးႏိုင္ ဆိုသလိုေပါ့။

ဒီေတာ့ နိဂံုးခ်ဳပ္ရမယ္ဆိုရင္ ကိုယ္က်င့္တရား ေကာင္းဖို႔ မေကာင္းဖို႔ဆိုတာ ကိုယ္ ကိုယ္တိုင္နဲ႔သာ ဆိုင္ပါတယ္။ ကိုယ္မေကာင္းရင္ မေကာင္းက်ဳိးကို ခံစားရမယ္။ ကိုယ္ေကာင္းရင္ ေကာင္းက်ဳိးကို စံစားရမွာပါပဲ။ သူတပါးမေကာင္းတာကို ကိုယ္က အျပစ္ေပးေနလို႔လည္း မရပါဘူး။ သူ႔အျပစ္ သူသာလွ်င္ ခံရမွာပါ။ ကိုယ္က ဒီလို မေကာင္းသူနဲ႔ ၾကံဳရ ဆံုရတယ္ဆိုပါေတာ့ … ။ ဒီလိုၾကံဳလာဆံုလာ ခဲ့ရင္ မေကာင္းသူကို အျပစ္မတင္ဘဲ ကိုယ္မေကာင္းခဲ့လို႔ မေကာင္းသူနဲ႔ေတြ႕ရ ၾကံဳရဆံုရတယ္ဆိုတာကို ေသေသခ်ာခ်ာ သေဘာေပါက္ နားလည္ဖို႔ လိုပါတယ္။ ကိုယ္က ဒီဘ၀မွာ ေျခာက္ပစ္ကင္း သဲလဲစင္ေနေပမယ့္ ကိုယ္မသိတဲ့ သံသရာဆို တာ အရွည္ႀကီးပါ။ အရင္ဘ၀ေတြမွာ ကိုယ္မွားခဲ့လို႔ ကိုယ္က်ဴးလြန္ေဖာက္ျပားခဲ့မိ လို႔ ဒီဘ၀မွာ မေကာင္းက်ဳိးေတြ ရရွိတာပဲ မဟုတ္လား။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ က်င့္ၾကံအားထုတ္ ေဆာင္ရြက္ရမယ့္ တရားေတြကို ကိုယ္ကလြဲၿပီး ဘယ္သူမွ လာက်င့္ေပးလို႔ မရပါ။ သူမ်ားကိုလည္း (တိုက္တြန္း႐ံုကလြဲလို႔) ကိုယ္စား သြားၿပီး က်င့္ေပးလို႔မရတဲ့အတြက္ လူတိုင္းလူတိုင္း ကိုယ္တိုင္ေကာင္းဖို႔ကေလးသာ အဓိက လိုအပ္တယ္ လို႔ က်မကေတာ့ ထင္ျမင္ ယူဆပါတယ္။
***
ေမတၱာျဖင့္ …

ေမဓာ၀ီ
၃၁၊ ဇူလိုင္၊ ၂၀၀၇
ည ၇ နာရီ

ကိုးကား ။
သာကီႏြယ္၏ ျပ႒ာန္းက်မ္းစာသင္ၾကားနည္း