ဇူလိုင္ အသစ္

ညက ညဥ့္နက္မွ အိပ္ေပ်ာ္ခဲ့ေပမဲ့ မနက္က်ေတာ့ အေစာၾကီး ႏိုးေနတယ္။ အိပ္ေရးမ၀လို႔ ေခါင္းေတြက အံုတံုတံုနဲ႔။ ျပတင္းေပါက္ကို ဖြင့္လိုက္ေတာ့ ေလေျပေအးေအး အခန္းထဲတိုး၀င္လာလို႔ လန္းဆန္းသြားတယ္။ အိပ္ရာကႏိုးခါစ ငွက္ကေလးေတြလည္း သစ္ပင္ေပၚမွာ က်ီက်ီက်ာက်ာ ေအာ္ျမည္လို႔။ ပ်ံသြားလိုက္ … ျပန္နားလိုက္ … ။

စိမ္းစိုေနတဲ့ သစ္ရြက္ေတြလည္း ေလေျပေၾကာင့္ တသိမ့္သိမ့္ လႈပ္ရွားေနၾက ေလရဲ႕။ ကားလမ္းမေပၚမွာ ပံုမွန္အတိုင္းပဲ ကားေတြ ဥဒဟို သြားေနၾကတယ္။ ပလက္ေဖာင္းေပၚမွာ လူေတြလည္း ပံုမွန္အတိုင္းပဲ သြားလာလႈပ္ရွားလို႔။ လမ္းတဘက္ ေဆး႐ံု၀င္းထဲက ျမက္ခင္းေလးလည္း စိုေျပလန္းဆန္းလို႔။ ၀န္းက်င္ တခုလံုး သာသာယာယာနဲ႔။
ဒီလိုနဲ႔ ဇူလိုင္ ၁-ရက္ ေန႔သစ္ကို လွလွပပ ဖြင့္လွစ္လိုက္ၿပီေကာ။
***
ငယ္စဥ္ထဲက ဒီငွက္ကေလးေတြ … ဒီေလေျပညင္း … ဒီသစ္ရြက္ေတြ … ဒီကားေတြ … ဒီလူေတြ … ဒီျမင္ကြင္းကေလး အျမဲျမင္ေနက်။ အေဆာက္အဦး အသစ္ေတြနဲ႔ လမ္းအက်ယ္အ၀န္းသာ အနည္းငယ္ ေျပာင္းလဲသြားတယ္၊ အရာအားလံုးဟာ အရင္အတိုင္းပါပဲလို႔ ထင္ခဲ့မိတယ္။
ဒါေပမဲ့ … အခုျမင္ေနတဲ့ ငွက္ကေလးေတြဟာ… အရင္က ငွက္ကေလးေတြလား။
အခု လာေရာက္ေတြ႕ထိ ႐ွဴ႐ိႈက္ရတဲ့ ေလေျပညင္းဟာ အရင္က ေလေျပ ေလညင္းလား။
အခု ျမင္ေနရတဲ့ သစ္ရြက္ကေလးေတြဟာ အရင္က သစ္ရြက္ေတြပဲလား … ။
အခု ျမင္ေနရတဲ့ ကားေတြ … လူေတြကေရာ … ။

အားလံုးဟာ အသစ္အသစ္ေတြခ်ည္းပဲ မဟုတ္လား။
အရင္က ငွက္ကေလးေတြရဲ႕ ေနရာမွာ အခုငွက္ကေလးေတြ အသစ္ ေရာက္လာ တယ္။ အခုငွက္ကေလးေတြေနရာမွာလည္း ေနာက္ထပ္ ငွက္ကေလးေတြ ေရာက္ လာလိမ့္ဦးမယ္။ ဒါဟာ သဘာ၀နိယာမပါပဲ။ အေဟာင္းေတြ ခ်ဳပ္တဲ့အခါ အသစ္ ဆိုတာ ေပၚေပါက္လာရစျမဲေလ။ ဒါေၾကာင့္ က်န္ခဲ့တဲ့ အေဟာင္းေတြကို တမ္းတ ေနမယ့္အစား လာမယ့္အသစ္အသစ္ေတြကိုသာ လက္ကမ္းႀကိဳဆိုရင္း ေန႔သစ္ ေတြမွာ အဓိပၸါယ္ရွိစြာ ရွင္သန္ခြင့္ရခ်င္ပါဘိလို႔ ေတြးေနမိတယ္။

အသက္ကို ၀ေအာင္ တအားရွဴ႐ိႈက္လိုက္တယ္။
ညခင္းက စိတ္ပင္ပန္းခဲ့တာေတြ … အဆင္မေျပခဲ့တာေတြ … ႏြမ္းနယ္ခဲ့တာေတြ အားလံုးေလ်ာက် ေျပေပ်ာက္သြားသလိုပဲ။ စိတ္ကူးယဥ္ကမၻာထဲက ႐ုန္းထြက္ဖို႔ အခ်ိန္တန္ျပီလို႔လည္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို သိလိုက္တယ္။ ဘာကိုလုပ္ရမယ္ ဆံုးျဖတ္ ရမယ္ဆိုတာလည္း ေခါင္းထဲမွာ ရွင္းလင္းျပတ္သားေနၿပီမို႔ စိတ္ထဲမွာ ၾကည္လင္ ေပါ့ပါးလို႔ေပါ့။

ထံုးစံအတိုင္း ေနထြက္ရာဘက္ မ်က္ႏွာမူၿပီး ဥေဒတယံဂါထာကို ရြတ္လိုက္တယ္။

“ကမၻာသူ ကမၻာသားတို႔အား ေပးအပ္ေသာ မ်က္စိရွိ၍ အေရာင္မ်ားတြင္ တဦးတည္းေသာ ဘုရင္ျဖစ္ေသာ ေရႊအဆင္းရွိလ်က္ ေျမျပင္ႏွံ႔ေအာင္ ထြန္းလင္း တတ္ေသာ ဤေနမင္းသည္ ထြက္ေပၚလာ၏၊ ထို႔ေၾကာင့္ ေရႊအဆင္းရွိကာ ကမၻာေျမအႏွံ႔ ျပန္႔ေအာင္ ထြန္းလင္းတတ္ေသာ အရွင္ေနမင္းကို အကြၽႏ္ုပ္ရွိခိုး ပါ၏။ ယေန႔ အရွင္ေနမင္း၏ အေစာင့္အေရွာက္ခံယူရ၍ ကြၽႏ္ုပ္တို႔ တေန႔တာ ပတ္လံုး ခ်မ္းသာစြာ ေနၾကရပါကုန္အံ့”

“၀ိသုဒၶိျဗဟၼဏ ဗုဒၶရွင္ေတာ္ျမတ္တို႔သည္ အလံုးစံုေသာ တရားတို႔ကို သိျမင္ေတာ္ မူၾကကုန္၏။ ထိုဗုဒၶရွင္ေတာ္ျမတ္တို႔သည္ အကြၽႏ္ုပ္၏ ရွိခိုးျခင္းကို ခံယူေတာ္ မူၾက ကုန္၊ ထိုရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရားတို႔သည္ အကြၽႏ္ုပ္ကိုလည္း ေစာင့္ေရွာက္ေတာ္မူၾက ပါကုန္၊ ဘုရားရွင္တို႔အား ရွိခိုးပါ၏၊ ဘုရားရွင္တို႔၏ မဂ္ဉာဏ္ ဖိုလ္ဉာဏ္အား ရွိခိုး ပါ၏၊ ကိေလသာတို႔မွ လြတ္ေျမာက္ေတာ္မူၾကေသာ ဘုရားရွင္တို႔အား ရွိခိုး ပါ၏။ ထို ဘုရားရွင္တို႔၏ ၀ိမုတၱိငါးပါး အား ရွိခိုးပါ၏ …”

စိတ္ထဲ ၾကည္ႏူးစြာနဲ႔ တေခါက္ၿပီး တေခါက္ ရြတ္ေနမိတယ္။ သံေယာဇဥ္ဆိုတဲ့ အေႏွာင္အဖြဲ႕ ေက်ာ့ကြင္းေတြက လြတ္ေျမာက္ပါေစ … လို႔ ဆုေတာင္းရင္းနဲ႔ … ။
***
ေမဓာ၀ီ
1st July, 2007
10:00 am

ဓာတ္ပံုယူေသာေနရာ