နာလန္ထ

ေခြၽးေတြရႊဲနစ္ၿပီး အိပ္ေနရာမွ ႏိုးလာသည္။
မ်က္စိကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္းဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အေမွာင္ထုက မျပယ့္တျပယ္၊ အလင္းေရာင္က မႈန္တိမႈန္၀ါး။ မိုးစက္သံ တေျဖာက္ေျဖာက္က အိပ္ရာထဲမွမထ ခ်င္ေအာင္ ျပန္လည္ ေခ်ာ့သိပ္ေနသလို။ ေခြၽးေတြထြက္ေနတာမို႔ ၿခံဳထားသည့္ ေစာင္ကိုခြါလိုက္ၿပီး ခဏထပ္ေမွးလိုက္ေသးေသာ္လည္း ျပန္အိပ္လို႔မေပ်ာ္ေတာ့။ ၀မ္းထဲမွာက ဟာတာတာ၊ ရင္ထဲမွာ တလွပ္လွပ္ႏွင့္။ အိပ္ေနရာမွ ယိုင္တိ ယိုင္ထိုး ထကာ ဗီ႐ိုပုေလးေပၚက ေရဘူးကို ယူၿပီးေမာ့ခ်လိုက္သည္။ တလွပ္လွပ္ရင္က ခဏတျဖဳတ္ ၿငိမ္သလိုလို ရွိေပမဲ့ ၀မ္းကေတာ့ ဟာေနဆဲ။

ဗိုက္ဆာေနတာပဲ ျဖစ္မယ္ … ။
ညက ေပါင္မုန္႔ေလး ႏွစ္ခ်ပ္သာ စားၿပီး ေဆးေတြ တပံုႀကီးေသာက္ ထားရသည္မို႔ ၀မ္းကဟာေနပံုရသည္။ ေခြၽးေတြလည္း ထြက္ၿပီး အဖ်ားလည္း မရွိေလာက္ေတာ့ ၿပီ။ ေမြးပြလက္ကိုင္ပု၀ါတထည္ျဖင့္ ေခြၽးေတြသုတ္လိုက္ၿပီး အခန္းထဲမွထြက္စဥ္ ၀မ္းဗိုက္ထဲမွာ ဂြီခနဲ တခ်က္ျမည္၏။ ေသခ်ာတယ္ … တခုခုေတာ့ အျမန္စားမွ .. ။

မ်က္ႏွာသစ္ဖို႔ မစဥ္းစားေသးဘဲ ဘာစားရေကာင္းမလဲ အရင္စဥ္းစားမိသည္။ တကယ္ေတာ့ စဥ္းစားစရာပင္မလို၊ ဒီအခ်ိန္မွာ ဘာစားရမလဲ ေရြးခ်ယ္ေနလို႔မရ၊ ရွိတာပဲ စားရမယ္ဆိုတာ ကိုယ္တိုင္ သေဘာေပါက္စြာျဖင့္ ေရခဲေသတၱာဖြင့္လုိက္ ၏။

ပလပ္စတစ္ ဗူးကေလးေတြ အႀကီးအေသး အဆင့္ဆင့္ထပ္လ်က္၊ ပုလင္းေတြ ကလည္း ပံုစံ မ်ဳိးစံု၊ ဗူးေတြ ပုလင္းေတြ စံုစီနဖာက ေရခဲေသတၱာ အျပည့္နီးပါးသာ ရွိေသာ္လည္း စားလို႔ရတာက သိပ္မရွိလွ။ ေထာင့္တေနရာမွာ ကပ္ကပ္သပ္သပ္ ညပ္ေနေသာ ဂြတ္ေမာနင္း ေပါင္မုန္႔တထုပ္ကို ေတြ႕သျဖင့္ ဆြဲထုတ္ယူလိုက္သည္။

ေပါင္မုန္႔စားတာ အေကာင္းဆံုးပဲ … ဟုလည္း စိတ္ထဲေတြးမိ၏။ ဘာနဲ႔စားရပါ့။ ေထာပတ္ဗူးက ခဲေနတုန္း။ သုတ္၍ေကာင္းေလာက္သည့္ အေနအထား ေထာပတ္ ေပ်ာ္ခ်ိန္ကို ေစာင့္ဖို႔အတြက္ ၀မ္းဗိုက္က အေျခအေန မေပးေတာ့။ ဒါနဲ႔ ေပါင္မုန္႔ႏွင့္ တြဲဖက္စားဖို႔ တျခားတခုခု ရွာရျပန္သည္။

ပလတ္စတစ္ဗူးကေလးထဲမွာ မေန႔ညက က်န္တဲ့ ၀က္သားျပားေၾကာ္ကေလးေတြ။ အိုေက… ဒါနဲ႔စားမယ္ … ။ သို႔ေသာ္လည္း ခ်က္ခ်င္းစားလို႔မရ။ ၀က္သားျပားေတြ က ေရခဲေသတၱာထဲထည့္ထားတာမို႔ ေအးၿပီး ခဲေနသည္။ ေပါင္မုန္႔ကလည္း ခပ္ေအးေအးဆိုေတာ့ ဒီတိုင္းစားလို႔မျဖစ္ေသး။ ေႏႊးရေပဦးမည္။

၀က္သားဗူးကို မိုက္ခ႐ုိေ၀့ဖ္ထဲထည့္ၿပီး ေႏႊးေနစဥ္မွာ ေရခဲေသတၱာထဲ ထပ္ရွာ ၾကည့္ေနမိသည္။
စေတာ္ဘယ္ရီယို ပုလင္းေတြ႕ၿပီ။
ဒါေပမဲ့ … မႀကိဳက္။
ေနာက္ … Mayonnaise ပုလင္း။
အင္း .. ဒါဆို မဆိုးဘူး ႀကိဳက္တယ္။
ေနာက္တပုလင္း … Mustard …
ဒါလဲ လိုလိုမယ္ ထုတ္ထားဦးမွ။
ေရခဲေသတၱာ တံခါးဘက္မွာ ေရညွိ (Nori) ထုတ္ကေလးေတြ ၃ ထုပ္က်န္ေသး တာပဲ။ ေရညွိ - ေပါင္မုန္႔ - Mayonnaise - Mustard အဲဒီလို တြဲဘက္ၿပီး တခါမွ မစားဖူးေပမဲ့ ဒီအခ်ိန္မွာေတာ့ စားသင့္ မစားသင့္၊ ရန္ဘက္ မိတ္ဘက္စသျဖင့္ ေရြးမေနခ်င္ေတာ့။ စားေကာင္းတာမွန္သမွ် စားမယ္ဟုသာ ဆံုးျဖတ္ထားတာ ေၾကာင့္ အလြန္ႀကိဳက္သည့္ ေရညွိတထုပ္လည္း ထုတ္လိုက္သည္။ ၀မ္းထဲမွာက တက်ဳတ္က်ဳတ္ ျမည္လွၿပီ။

၀က္သားေႏႊးေနစဥ္မွာ ေပါင္မုန္႔ကို Mayonnaise ႏွင့္ Mustard သုတ္လိမ္းၿပီး ေရညွိတခ်ပ္ကပ္ကာ အရင္စားလိုက္ေတာ့မွ ၀မ္းမီး အေတာ္အသင့္ ၿငိမ္းသြား၏။ တင္ခနဲျမည္ကာ ၀က္သားေႏႊးၿပီးေၾကာင္း မီးဖိုက အခ်က္ေပးသျဖင့္ ဗူးအျမန္ဖြင့္၊ အသားျပားေလးေတြကို ေနာက္ထပ္ ေပါင္မုန္႔တခ်ပ္ေပၚတင္၊ ၿပီးသည့္အခ်ိန္မွာ ေျမပဲႏွင့္ ပဲပုတ္ကို မညက္တညက္ေထာင္းကာ င႐ုတ္သီးႏွင့္ ေရာေၾကာ္ၿပီး ထည့္ထားေသာ ပုလင္းေလး ထပ္ေတြ႕လို႔ အဲဒါေလးပါ ၀က္သားေပၚ နည္းနည္းျဖဴး လိုက္သည္။ အစပ္ကေလးပါေတာ့ အအီေျပတာေပါ့။

ဒီလိုႏွင့္ … အသားအပါအ၀င္ အဆာပလာအစံု ေလွ်ာက္ညွပ္ထားေသာ ေပါင္မုန္႔ကို ညက က်န္သည့္ မပူေတာ့ေသာ ေရေႏြးၾကမ္းျဖင့္ က်ိတ္မွိတ္ျမိဳခ်လိုက္ ေသာအခါမွ ေလာင္ျမိဳက္ေနသည့္ နာလန္ထ ၀မ္းဗိုက္ဟာျခင္းသည္လည္း ခ်ဳပ္ၿငိမ္းျခင္းသို႔ ေရာက္ရေလေတာ့၏။
***
ေမဓာ၀ီ
၂၃၊ ဇူလိုင္၊ ၂၀၀၇
ေန႔ ၁၁ နာရီ ၄၅ မိနစ္

(က်မ ေနေကာင္းသြားပါၿပီရွင္။ အခု နာလန္ထ အစားေသာင္းက်န္းေနပါတယ္။ ေမးျမန္း ဆုေတာင္းေပးသူ အားလံုးကို ေက်းဇူး အထူးတင္ေၾကာင္းပါ …)