Friday, March 30, 2007

ဘႀကီးဘေဘ၏ ႏိုင္ငံေရးရာအျဖာျဖာ အပိုင္း (၄)

ဒီတပတ္ အပိုင္း (၄) အတြက္ ဆက္လက္ေဖာ္ျပမယ့္ ေခါင္းစဥ္က “ေတာ္လွန္ေရး နဲ႔ တြန္းလွန္ေရး” ပါ။ ဒီေခါင္းစဥ္ေအာက္က စာအားလံုးကိုေတာ့ မေဖာ္ျပေတာ့ပါဘူး။ က်မႏွစ္သက္ရာေလးေတြ ေရြးထုတ္ ေကာက္ႏုတ္လိုက္ပါတယ္။ အားလံုးလည္း ႏွစ္သက္ၾကလိမ့္မယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။
ထံုးစံအတိုင္း မူရင္း သတ္ပံုအတိုင္းသာ ျပန္ရိုက္ထားပါေၾကာင္း။
***
ေတာ္လွန္ေရးႏွင့္ တြန္းလွန္ေရး

“ေတာ္လွန္ေရး” ဟူေသာ စကားသည္ ကမၻာႏွင့္ အႏွံ႔အျပား ေခတ္စားေနေသာ စကားပင္ျဖစ္သည္။ ေတာ္လွန္သည္ ဆိုသည္မွာ အထက္အမိန္႔ကို ေအာက္က မနာခံျခင္း၊ အုပ္စိုးသူကို အုပ္စိုးျခင္း ခံရသူတို႔က ခုခံျခင္းတို႔ပင္ ျဖစ္ေလသည္။ ေတာ္လွန္သည္ႏွင့္ တျပိဳင္နက္ တြန္းလွန္ရန္ ကိစၥသည္ ထက္ခ်ပ္ပါ၍ လာေပသည္။ ထိေရာက္စြာ တြန္းလွန္ႏိုင္လွ်င္ ေတာ္လွန္ေရးသည္ ေအာင္ျမင္ျခင္းပင္ ျဖစ္သတည္း။

ခ်ဳိ႕ယြင္းခ်က္မ်ား
ေတာ္လွန္ရံုျဖင့္ လြတ္လပ္ေရးကား မရ၊ ထိေရာက္စြာ တြန္းလွန္ေစကာမူ လြတ္လပ္ေရးသည္ မတည္ျမဲေပ၊ မည္သည့္အတြက္ ဤသို႔ျဖစ္ရပါသနည္း၊ အရင္းစစ္လွ်င္ အျမစ္ေျမက ဆိုသည့္အတိုင္း ေတာ္လွန္ရာတြင္ ထိေရာက္စြာ တြန္းလွန္ခဲ့ေသာ္လည္း ရရွိေသာ လြတ္လပ္ေရးကို တည္တံ့ခိုင္ျမဲစြာ လက္၀ယ္ သိမ္းပိုက္မထား ႏိုင္ျခင္းမွာ အျခားေၾကာင့္မဟုတ္၊ ျမန္မာတို႔တြင္ ခ်ဳိ႕တဲ့ေသာ အခ်က္မ်ား ရွိ၍ သာလွ်င္ ျဖစ္ေပမည္။ အဆိုပါ ခ်ဳိ႕ယြင္းခ်က္တို႔ကား မည္သည္တို႔နည္း။

ရိုးရိုးသားသားႏွင့္ လုပ္ၾကပါ
“ျပည္ညွင္းက-မင္းမခံႏိုင္” “သံဃာ့အား-ဘုရား မဆန္ႏိုင္” ဟူေသာ စကားမ်ားသည္ ေသြးထြက္ေအာင္ မွန္ေသာ စကားမ်ားပင္ ျဖစ္သည္။ တိုင္းျပည္က စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို မလို၊ ဘုရင္ခံ၏ အာဏာရွင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို မႏွစ္သက္၊ ၉၁-ဌာန အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ျပန္လည္ အသက္သြင္းသည္ကို မႏွစ္ျမိဳ႕၊ လြတ္လပ္ေရးစစ္ ရမွသာလွ်င္ ေက်နပ္မည္ဟု တကယ္ရိုးရိုးသားသားႏွင့္ ယံုၾကည္ၾကပါလွ်င္ စကၠဴျဖဴ စာတမ္းအရ စီမံဖန္တီးေနေသာ အလုပ္ ဟူသမွ်တြင္ ပါ၀င္ရြက္ေဆာင္ အားေပးကူညီေနျခင္းကို မျပဳသင့္ေပ။ ပါ၀င္ ရြက္ေဆာင္ အားေပးကူညီျခင္းသည္ စကၠဴျဖဴစာတမ္း စီမံကိန္းကို ထေျမာက္ေအာင္ျမင္ရန္ပင္ ျဖစ္ေပသည္။

ျပည္သူျပည္သားတို႔ တာ၀န္
အထက္ပါ စဥ္းစားခ်က္မ်ားကို ေသခ်ာစြာ ေ၀ဘန္ပါမူ ျမန္မာျပည္၏ လံုး၀လြတ္လပ္ေရးသည္ ျမန္မာျပည္သားမ်ား လက္တြင္ပင္ ရွိေနေသးေၾကာင္း ထင္ရွား၏။ ျမန္မာျပည္သားတို႔၏ လြတ္လပ္ေရးကို ဖ်က္ဆီးေသာ အခ်က္မ်ား၊ မတည္တံ့ရန္ ဖန္တီးေသာ အခ်က္မ်ားကို တြန္းလွန္ ခ်ဳိးဖ်က္ရန္မွာ ျမန္မာျပည္သား တို႔၏ တာ၀န္၊ ျမန္မာျပည္သားမ်ား လက္ငင္း အေရးတႀကီး ရြက္ေဆာင္ရန္ လုပ္ငန္းႀကီးပင္ ျဖစ္ေပသည္။ အဆိုပါ လုပ္ငန္းကား မည္သည္တို႔ ျဖစ္သနည္း။

လက္ငင္းျပႆနာ
လြတ္လပ္ေရးရရန္ ေတာ္လွန္ေရးကား ယခုအခါ မလိုျဖစ္သည္။ တြန္းလွန္ေရးမ်ားကို ထိေရာက္စြာ ရြက္ေဆာင္ပါလွ်င္ ေတာ္လွန္ေရးမပါဘဲ လြတ္လပ္ေရးရႏိုင္၏။ ႏိုင္ငံေရးဘက္တြင္၎၊ စီးပြါးေရး ႀကီးပြါးေရး ဘက္တြင္၎၊ တြန္းလွန္ရန္အခ်က္မ်ား ရွိရာ ယေန႔အဘို႔တြင္ ႏိုင္ငံေရးဘက္မွ ယခုလက္ငင္း အေရးတႀကီး တြန္းလွန္ရန္ အခ်က္စုကိုသာ စဥ္းစားရန္ျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံေရးဘက္တြင္ ေအာက္ပါ အခ်က္တို႔ကို ပေပ်ာက္ေအာင္ တြန္းလွန္ျဖိဳဖ်က္ရေပလိ့မ္မည္။

မလိုအပ္သည့္အခ်က္မ်ား
(က) ပါတီစြဲ ပါတီက်ဳိးသန္ျခင္း။
(ခ) ပုဂၢိဳလ္စြဲ ပုဂၢိဳလ္က်ဳိး လိုလားျခင္း။
(ဂ) ၀ါဒစြဲ ၀ါဒျပန္႔ပြါးမႈ ေရွ႕ရႈျခင္း။
(ဃ) ရာထူးစြဲ ရာထူးရမႈ လံုးပန္းျခင္း။
(င) အတၱဟိတစြဲ၍ ပရိဟိတကို ပယ္ျခင္း။
(စ) ဗိုလ္လုေရး ေခါင္းေဆာင္လုပ္ခ်င္ေရး မႊန္ေနျခင္း။
(ဆ) စည္းမေစာင့္ သစၥာမရွိ မရိုးသားမႈ မ်ားျခင္း။
(ဇ) အခ်င္းခ်င္း မယံုၾကည္ စိတ္မခ်ျခင္း။
(စ်) အခ်င္းခ်င္း မနာလို ၀န္တို အက်ဳိးမဲ့ျပဳျခင္း။
(ည) ကိုယ့္အမ်ဳိး ကိုယ့္အခ်င္းခ်င္း အထင္အျမင္ ေသးတတ္ျခင္း။
(ဋ) လူတကိုယ္ ထင္တလံုးႏွင့္အညီ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အထင္ၾကီး ေသြးၾကီးေနျခင္း။
(ဌ) အခ်င္းခ်င္း အေပးအယူ သေဘာမထား အနစ္နာမခံ အသာယူလိုတတ္ျခင္း။
(ဍ) အခ်င္းခ်င္း ႏိုင္ခ်င္မႈ ဂုဏ္ျပိဳင္မႈ တို႔မီး ရႈိ႔မီးလုပ္မႈ အဆင္းတြန္းမႈ ေျခထိုးမႈ မီးစာတဘက္ ေရမႈတ္တဘက္ လုပ္မႈတို႔တြင္ လိုက္စားၾကျခင္း။

တကယ့္လြတ္လပ္ေရးသို႔
အထက္ပါ အခ်က္စုတို႔ကို ပေပ်ာက္ေအာင္ တြန္းလွန္ျဖဳိဖ်က္ပါလွ်င္ တျပည္လံုး တစည္းတရံုး တညီတညြတ္ထည္း ျဖစ္၍ အျပင္က ေရပက္၍ မ၀င္ျဖစ္ၿပီးလွ်င္ လြတ္လပ္ေရးကို ေတာင္းေနရန္ မဟုတ္ “တို႔ လြတ္လပ္ၿပီ” ဟု ဆိုရံုျဖင့္ပင္ လက္တြင္းသို႔ ေရာက္ႏိုင္ေပသတည္း။
***
ဒီစာဟာ လြတ္လပ္ေရးမရခင္က ေရးခဲ့တာျဖစ္ေပမဲ့ ေသခ်ာ ဖတ္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ခုခ်ိန္မွာလည္း တိုက္ဆိုင္စြာ မွန္ကန္ေနပါတယ္။ က်မတို႔ တိုင္းျပည္ဟာ တိုင္းတပါးအုပ္ခ်ဳပ္မႈေအာက္က လြတ္လပ္ခဲ့ျပီ ျဖစ္ေပမဲ့ တကယ္ လြတ္လပ္မႈ ရွိျပီလား … ။ ဘာျဖစ္လို႔ ခုလိုျဖစ္ေနတာလဲ။ ဘၾကီးေျပာခဲ့တဲ့ ခ်ဳိ႕ယြင္းခ်က္ေတြ … မလိုလားအပ္တဲ့ အခ်က္ေတြေၾကာင့္လား … ။ က်မ စဥ္းစားေနမိပါတယ္။
***
ေမဓာ၀ီ
30.3.07
10:50 am

4 comments:

Anonymous said...

Hot tel ma may, chun pyaw ya yin, sate dhat a that tan ma kya lo, a yar yar, auk tan kya nay kya chin pyit tel lo, kya naw myin mi par dal...

Anonymous said...

လြတ္လပ္ေရးကို ေတာင္းေနရန္ မဟုတ္ “တို႔ လြတ္လပ္ၿပီ” ဟု ဆိုရံုျဖင့္ပင္ လက္တြင္းသို႔ ေရာက္ႏိုင္ေပသတည္း။

အေပၚက စာသားေလးကို ၾကိဳက္တယ္ဗ်ာ။

ကလိုေစးထူး said...

ဟုိးတုန္းကေတာ့ သူ႔ကၽြန္ဘ၀ဆိုေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ မေမြးမီေပါ့.။ က်ေနာ္တုိ႔ အဘိုးေတြ ေရးခဲ့တာေတြရယ္လုိ႔ ခံစားလုိ႔ရတယ္၊ အခုက်ေတာ့လည္း… အင္း.. အဘိုးတို႔ ေရးခဲ့တာ မွန္ေနဆဲပါပဲလား။ ဒါေပမယ့္ အခုကေတာ့ သူ႔ကၽြန္မဟုတ္ေတာ့ဘူး..။ :(

Anonymous said...

အခုသူ႔ကၽြန္မဟုတ္ေပမယ့္ စစ္ကၽြန္ျပန္ျဖစ္သြားရတာ ဘာေၾကာင့္လဲ။