Wednesday, September 28, 2016

တေရးႏိုး ... ဖိုးလမင္းနဲ႔ ကိုပြ

ညက ... မအိပ္ခင္ ေကာ္ဖီနဲ႔ ေရေႏြးၾကမ္း ေသာက္တာ မ်ားသြားၿပီး ၂ ခ်က္ခြဲေလာက္မွာ ဆီးသြားခ်င္လို႔ ႏိုးလာတယ္။ ...အိမ္သာသြားဖို႔ မီးဖိုခန္းထဲ ဝင္ေတာ့ ျပတင္းေပါက္က အလင္းေရာင္ေၾကာင့္ မီးဖိုးခန္းထဲမွာ လင္းေနတာပဲ။ ဒါနဲ႔ အိမ္သာမဝင္ခင္ ျပတင္းေပါက္နား အရင္သြားၿပီး ေကာင္းကင္ကို ေမာ့ၾကည့္ေတာ့ လမင္းႀကီးသာေနလိုက္တာ ေကာင္းကင္တခြင္လံုး လင္းထိန္လို႔။ ဖုန္းကလဲ အိပ္ရာထဲမွာ က်န္ခဲေတာ့ ဓာတ္ပံု ႐ိုက္ခ်င္ေပမဲ့ မ႐ိုက္လိုက္ရဘူး။ ကိစၥဝိစၥၿပီးလို႔ အိပ္ရာထဲ ျပန္ေရာက္ေတာ့ မ်က္လံုးက က်ယ္ျပီး မအိပ္ခ်င္ေသးတာနဲ႔ ေခါင္းအံုးေဘးက ဖုန္းကေလးယူ ေဖ့စ္ဘြတ္ထဲ ဟိုၾကည့္ ဒီၾကည့္ လုပ္ေနမိတယ္။ 
.
ထိန္ထိန္သာေနတဲ့ လမင္းႀကီးပံုေတြ ႐ိုက္ၿပီး တင္ထားၾကတဲ့ မိတ္ေဆြတခ်ဳိ႕ရဲ႕ ပို႔စ္ေတြလည္း ျမင္ေတာ့ ဓာတ္ပံုမ႐ိုက္ခဲ့မိေလျခင္းလို႔ စိတ္ထဲေတြးရင္း ဟိုဟိုဒီဒီဖတ္ေနတုန္း ကိုပြရဲ႕ ပို႔စ္အသစ္ကို ေတြ႕လိုက္ေတာ့ ဝမ္းသာအားရ ဖတ္ျဖစ္သြားတယ္။ အမ်ားသိၾကတဲ့အတိုင္း ကိုပြရဲ႕ ပို႔စ္က ဟာသေတြခ်ည္းမို႔ ဖတ္ရင္း ျပံဳးစိျပံဳးစိ အသံမထြက္ဘဲ ရယ္ေနမိတယ္။
 .
ကိုပြအေမ့ေျခရာယူေနတုန္း ဆန္ခံလာတဲ့ သီလရွင္ ေရာက္လာတဲ့ အခန္းဖတ္ေနတဲ့အခ်ိန္ ေဘးနားမွာ အိပ္ေမာက်ေနတဲ့ အကိုက ဟိုဘက္ဒီဘက္ လွည့္ရင္း ႏိုးလာတာမို႔ ဖုန္းကို အသာပိတ္ၿပီး သူ႔ဘက္ လွည့္လိုက္တယ္။ သူက ကိုယ့္ကိုၾကည့္ၿပီး ...

" ေမ ... ဘာျဖစ္လို႔လဲ" လို႔ ေမးေတာ့

"ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူး ... ဟိဟိ"

ကိုယ္ကလည္း ရယ္ခ်င္စိတ္က မေဖ်ာက္ႏိုင္ေသးေတာ့ ဘာမွမျဖစ္ဘူးသာ ေျပာရတာ မ်က္ႏွာက ျပံဳးစိစိ ပါးစပ္ကလည္း ဟီဟိ လို႔ ထြက္သြားေတာ့ ... သူက ထပ္ေမးျပန္တယ္။

"ဘာေတြ သေဘာက်ေနတာလဲ ေမ"

ဒီအခ်ိန္ႀကီး ေဖ့စ္ဘြတ္ထဲက ကိုပြစာကို ဖတ္ၿပီး ရယ္ေနတာ မေျပာခ်င္လို႔ ခုလို ေျပာလိုက္တယ္။

"ခုနကေလ ... ေမ ႐ွဴ႐ွဴးသြားေပါက္ေတာ့ ျပတင္းေပါက္ကေန လမင္းႀကီးသာေနတာ ျမင္လို႔"

ဘာမွေတာ့ မဆိုင္ဘူး၊ ပါးစပ္ထဲေတြ႕ရာ ေလွ်ာက္ေျပာလိုက္တာ။

"ဟင္ ... ဘယ္လို"

"ဖိုးလမင္းႀကီးေလ ... သာေနလိုက္တာ လင္းထိန္ေနတာပဲ ကိုရဲ႕ အာ့ေၾကာင့္"

"အမယ္ ... ေလွ်ာက္ေျပာေနတယ္ ... အဲဒါ ... ကို အိပ္ရင္း ေဖာင္ျပင္ေနတာ ျမင္လို႔ ေျပာတာ မဟုတ္လား"

သူေျပာမွ ကိုယ္က ပိုရယ္ခ်င္သြားေရာ ...

"ဟီးဟီး .... အင္း အင္း ... ဟုတ္တယ္"
ၿပီးၿပီးေရာ အင္း ... လိုက္ေတာ့ ထပ္ေမးေသးတယ္။

"အဲဒီေတာ့ ေမက ဘာလုပ္လိုက္လဲ"

"ေမကလား ... ဓာတ္ပံု႐ိုက္လိုက္တယ္"

သူ႔ကို စ-ခ်င္တာနဲ႔ အဲလို ေျပာၿပီး တခြိခြိရယ္မိေတာ့ သူက "ၾကည့္စမ္း ေတာ္ေတာ္ဆိုးတဲ့ ေမ" လို႔ ေျပာၿပီး
"ဘယ္ႏွနာရီ ရွိၿပီလဲ ... ေမ" တဲ့ ေမးတယ္။

"၃ နာရီထိုးၿပီ"

"ဒါဆို ျပန္အိပ္လိုက္အံုးမယ္။ ၅ နာရီ ႏႈိးေနာ္"

ေျပာၿပီး တေခါေခါ ျပန္အိပ္ေပ်ာ္သြားပါေရာ။ ရယ္ခ်င္လြန္းလို႔ မအိပ္ႏိုင္တဲ့ ကိုယ့္မွာေတာ့ ကိုပြကို ျပန္ဖြင့္ ဆံုးေအာင္ဖတ္၊ အသံမထြက္ေအာင္ ရယ္၊ သူေျပာတာေတြကို ျပန္စဥ္းစားၿပီရယ္ ... မနက္က်မွ ဒါကို ပို႔စ္တင္ရမယ္လို႔ ေတြး .... ရယ္ရင္း ေတြးရင္း ၅ နာရီ ထိုးခါနီးမွ ေမွးခနဲ ျပန္အိပ္ေပ်ာ္သြားပါေတာ့တယ္။
***
ေမဓာဝီ
၂၈၊ ၀၉၊ ၁၅

(မႏွစ္က ေဖ့စ္ဘြတ္မွာ ေရးခဲ့တာေလးပါ။)

Read More...

Sunday, September 11, 2016

ပီတိ


ပီတိ
***
ေျမးႏွင့္ အဘြား 
သားႏွင့္ အမိ
ဆံုေတြ႕သည့္ခိုက္
သည္းလႈိက္ပီတိ
ရင္ဝယ္ၿငိသည္
အမိ ဝမ္းေျမာက္ပါေစေသာဝ္။ 
***
ေမဓာဝီ
၁၁ စက္တင္ဘာ၊ ၂၀၁၆
၂၃း၀၄ နာရီ

Read More...

Friday, September 09, 2016

ရထားသံလမ္းေပၚက ကဗ်ာႏွစ္ပုဒ္

မႏွစ္က ေဖ့စ္ဘြတ္မွာ တင္ခဲ့တဲ့ ကဗ်ာနဲ႔ ဒီႏွစ္တင္ျဖစ္တဲ့ ကဗ်ာ ... တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ဓာတ္ပံုေလးေတြက ရထားသံလမ္းေလးေတြခ်ည္း ျဖစ္ေနတယ္။ မႏွစ္က ကဗ်ာရဲ႕ ဓာတ္ပံုက အဂၤလန္ႏိုင္ငံ South Stafford-shire နယ္က Bilbrook ဆိုတဲ့ ရြာငယ္ကေလးရဲ႕ဘူတာ႐ံု ရထားသံလမ္းပါ။ အဂၤလန္မွာေနတုန္းက အလုပ္သြား ေက်ာင္းသြားရင္ အိမ္နဲ႔ မနီးမေဝးက အဲဒီဘူတာေလးကေန တခါတေလ ရထားစီးျဖစ္တယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ကေတာ့ ဘတ္စ္နဲ႔သြားတာပါပဲ။ ရထားစီးျဖစ္တဲ့အခါ ဘူတာ႐ံုေလးမွာ ေစာင့္ေနရင္း ဘုရားစာရြတ္တဲ့အခါရြတ္၊ ဟိုေငး ဒီေငး ဟိုေတြးဒီေတြး ေတြးတဲ့အခါ ေငးလို႔ ေတြးလို႔ေပါ့။ မႏွစ္က ဒီဓာတ္ပံုေလးကို အယ္လ္ဘမ္ထဲ ျပန္ေတြ႔ၿပီး ကဗ်ာေလး ေရးျဖစ္သြားခဲ့ပါတယ္။ 
.
ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရတဲ့ခဏ
ဘဝဆိုတာက တိုတိုေလး ... 
.
ခြန္းဆက္ဖို႔ျပင္ေနဆဲ 
ႏႈတ္ဆက္လို႔ ခြဲခဲ့ရတဲ့အခါ
ကံၾကမၼာကိုသာ ယိုးမယ္ဖြဲ႕မိတယ္။ 
***
၁ဝ၊ ၉၊ ၂၀၁၄ 
***
ေနာက္တပံုကေတာ့ ၾသဂုတ္လထဲမွာ ေက်ာင္းက ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔ တိုက္ႀကီးၿမိဳ႕နယ္ကို ေရေဘးကယ္ဆယ္ေရး ပစၥည္းေတြ သြားလွဴေတာ့ ကယ္ဆယ္ေရးစခန္း လုပ္ထားတဲ့ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းနားမွာ ေတြ႔ရတဲ့ ရထားသံလမ္းေလးကို သေဘာက်လို႔ ႐ိုက္ထားခဲ့လိုက္တယ္။ မိုးရာသီမို႔ ပတ္ဝန္းက်င္မွာ စိမ္းစိုေနတာပဲ။ အစိမ္းေရာင္ေတြ ၾကားမွာ လဲေလ်ာင္းေနတဲ့ သံလမ္းေလးရဲ႕ ေဘးတဘက္တခ်က္မွာ ကၽြန္းပင္တန္းနဲ႔ ... ။ ဒီသံလမ္းေလးေတြကို ၾကည့္ျပီး ကဗ်ာတပုဒ္ ေရးျဖစ္ခဲ့တယ္။ 
.

သံလမ္းမ်ား
***
ဘယ္မွာ ဆံုမလဲ
ဘယ္မွာ ဆံုးမလဲ
... ... ... ... ... 
... ... ... ... ...
... ... ... ... ...
ဘဝရထားႀကီးကို ေက်ာမွာပိုးရင္း  
မညည္းမညဴ ခရီးအတူ သြားခဲ့တယ္။
***
ေမဓာဝီ
၉၊ ၀၉၊ ၂၀၁၆

Read More...

Monday, September 05, 2016

အေပါင္း အႏုတ္ ႏွင့္ ညီမွ်ျခင္း ( + - = )

.
(၁) အေပါင္း
+ + + +
အမွတ္တရ ရက္ေလးေတြ တရက္တိုးတိုင္း ... ...
... ... ...
သံေယာဇဥ္ေတြ တိုးပြါး
ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြ တိုးပြါး
နားလည္မႈေတြ တိုးပြါး ...
... ... ...
(၂) အႏုတ္
- - - -
သံသယေတြ ေလ်ာ့ပါး
ပဋိပကၡေတြ ေလ်ာ့ပါး
မာန္မာနေတြ ေလ်ာ့ပါး ...
... ... ...
(၃) ညီမွ်ျခင္း
= = = =
ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြ တူညီ
ရည္မွန္းခ်က္ေတြ တူညီ
ရပ္တည္ခ်က္ေတြ တူညီ
... ... ...
ေရွ႕ဆက္ရမယ့္ ပန္းတိုင္ဆီ ...
မွီတြယ္ရာ ပခံုး
ႏူးညံ့တဲ့ ႏွလံုးသား
အင္အားရွိတဲ့ လက္မ်ားနဲ႔
ဆက္သြားၾကမယ္ အတူတူ ... ... ။
***
 
ေမဓာဝီ
၅၊ ၀၉၊ ၂၀၁၆
၁၆း၀၀ နာရီ
(တႏွစ္နဲ႔ ၆ လျပည့္ ... အမွတ္တရ)

Read More...