Monday, March 28, 2016

... ေႏြလယ္မိုး ...




ေႏြလယ္ မိုး
***
ညာသံေပးလာ မိုးေဒဝါလည္း 
ခ်ဳန္းကာအံု႔ဆိုင္း မႈိင္းေလၿပီ။

ခရမ္းျပာသန္း ပ်ဥ္းမပန္းလည္း
ေႏြလယ္မိုးဆမ္း လန္းေတာ့သည္။ 

ျပတင္းမွာေငး ႏွမေလးလည္း
အေဝးဆီမွန္း လြမ္းရၿပီ။

ဒီမိုးႏွင့္ေႏြ ရာသီေထြ၍
စိတ္ေတြ ေလလြင့္ေနေတာ့သည္။
***
ေမဓာဝီ
၂၈၊ ၀၃၊ ၂၀၁၅
၁၅း၄၁ နာရီ

(မႏွစ္က ေဖ့စ္ဘြတ္မွာ တင္ခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေလးပါ)

Read More...

Tuesday, March 22, 2016

ဘဝ



ဘဝ
***
ေကာင္းကင္ယံထက္ ရပ္မၾကည့္အား
ကံ့ေကာ္ရြက္ေတြ မေရတြက္အား
ရြက္ပုန္းပန္းပြင့္ ဝင့္မၾကည့္အား။

ပင္ေျခ ေျမထက္ 
ေၾကြရြက္ ေျခာက္ႏြမ္း
တံျမက္ရမ္းလွဲ
စုသိမ္းဆည္းကာ
ဘဝထဲမွာ က်င္လည္ေန။
***

ေမဓာဝီ
၁၉ မတ္ ၂၀၁၆

Read More...

Sunday, March 20, 2016

ဘိုးေတာ္ဘုရားရဲ႕ ျခေသၤ့ႀကီးမ်ားနဲ႔ ဦးေပၚဦး

 
မင္းကြန္းက ပုထိုးေတာ္ႀကီးဘုရားကို ေရာက္ခ်ိန္မွာ ေနအေတာ္ျမင့္ေနျပီ။ အညာေႏြရဲ႕ မြန္းတည့္လု ေနပူဒဏ္ကို မခံႏိုင္တာေၾကာင့္ ပုထိုးေတာ္ႀကီး အေပၚကို မတက္ျဖစ္ခဲ့ဘူး။ ပုထိုးေတာ္ႀကီးဘုရားကေန အေရွ႕ဘက္ကို ေမွ်ာ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဧရာဝတီျမစ္ႀကီး … ျပီးေတာ့ ျခေသၤ့လို႔ေတာင္ မပီျပင္ေတာ့တ့ဲ ျခေသၤ့ႀကီးႏွစ္ေကာင္ရဲ႕ ၾကြင္းက်န္ရစ္ေသာ အပိုင္းအစေတြ။ သမိုင္းထဲက ျခေသၤ့ႀကီးေတြရဲ႕ ႐ုပ္ၾကြင္းေတြ ... ဆိုပါေတာ့ ... ။ ပုထိုးေတာ္ႀကီးနဲ႔ ျခေသၤ့ႀကီးရဲ႕ ႐ုပ္ႀကြင္းေတြကို ၾကည့္ၿပီး ဘိုးေတာ္ဘုရားနဲ႔ ဦးေပၚဦးကို သတိတရ ျဖစ္မိသြားတယ္။

ဘိုးေတာ္ဘုရားရဲ႕ အမိန္႔ေတာ္အရ ပုထိုးေတာ္ႀကီး အနီးမွာ တည္ေဆာက္ထားတဲ့ ျခေသၤ့ႀကီးေတြ ၿပီးခါစမွာ ဦးေပၚဦးက လာၾကည့္ၿပီး
"ျခေသၤ့ႀကီး ျခေသၤ့ႀကီးေတြနဲ႔ နာမည္ႀကီးေနလိုက္တာ ခု ... ၾကည့္ေတာ့လဲ ..."
လို႔ ေဝဖန္ဖို႔ စကားအစ ... ျခေသၤ့ႀကီးေတြေနာက္မွာ ပုန္းေနတဲ့ ဘိုးေတာ္ဘုရားက ႐ုတ္တရက္ ထြက္လာၿပီး ...
"ဟဲ့ ေပၚဦး ဆက္ေျပာေလ ခု ၾကည့္ေတာ့ ဘာျဖစ္သလဲ ... "
လည္း ဆိုေရာ ... ဦးေပၚဦးက
"ၾကည့္ေတာ့လဲ အသက္ဝင္လိုက္တာ ဧရာဝတီျမစ္ တဖက္ကမ္းကို ခုန္ကူးေတာ့မယ့္ အလားပါပဲ ဘုရား" ...
လို႔ တမုဟုတ္ခ်င္း အေလွ်ာက္ေကာင္းလို႔ အေထာင္းသက္သာခဲ့ရတယ္။
.
ဘိုးေတာ္ဘုရားဟာ ပုထိုးေတာ္ႀကီးကို ျမန္မာ သကၠရာဇ္ ၁၁၅၂ ခုႏွစ္မွာ စတင္ပႏၷက္ခ်ျပီး ကမၻာေပၚမွာ အႀကီးက်ယ္ဆံုး အခမ္းနားဆံုး ျဖစ္ေအာင္ အျမင့္ ေပ ၅၀၀ ထိ ေဆာက္လုပ္မယ္လို႔ရည္ရြယ္ခ့ဲပါသတဲ့။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီအခ်ိန္မွာ "ဘုရားလည္းျပီး၊ ျပည္ႀကီးလည္း ပ်က္၊ မင္းကြန္းဘုရားႀကီး အျပီးသတ္၊ မုဆိုးသုညကပ္" ဆိုတဲ့ တေဘာင္ ေပၚလာေတာ့ အယူေတာ္မဂၤလာ ဦးႏိုးက ... "ဘုရားႀကီး ျပီးရင္ တိုင္းျပည္ပ်က္မယ္၊ မုဆိုးဘိုဆက္လို႔ ေခၚတ့ဲ ကုန္းေဘာင္မင္းဆက္လည္း ပ်က္မယ္" လို႔ နိမိတ္ ေကာက္ခဲ့တယ္။ ဒါနဲ႔ပဲ ဘိုးေတာ္ဘုရားဟာ ပုထိုးေတာ္ႀကီးကို အျပီး မသတ္ေစဘဲ အျမင့္ ၁၆၂ ေပမွာ ရပ္ခ့ဲတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
.
ဒါ့အျပင္ ဘိုးေတာ္ဘုရားဟာ ဉာဏ္ေတာ္ျမင့္မားတဲ့ ပုထိုးေတာ္ႀကီးနဲ႔ လိုက္ဖက္ညီေအာင္ ပုထိုးေတာ္ႀကီး အေရွ႕ဘက္ ဧရာဝတီျမစ္ကမ္း နဖူးမွာ အျမင့္ေပ ၉၅ ေပရွိတဲ့ ျခေသၤ့ႀကီး ႏွစ္ေကာင္ကို ေဆာက္လုပ္ တည္ထား ေစခ့ဲတယ္။ ျခေသၤ့ႀကီးေတြဟာ အင္မတန္ႀကီးမားၿပီး ေျခသည္း လက္သည္းရဲ႕ အလ်ားက ၅ ေပခြဲ၊ လံုးပတ္က ၄ ေပ ခြဲ ရွိပါသတဲ့။ ျခေသၤ့ႀကီးရဲ႕ မ်က္လံုးမွာ တပ္ဆင္တဲ့ ေက်ာက္မ်က္လံုးႀကီးရဲ႕ လံုးပတ္အဝန္းဟာ မတပ္ဆင္ခင္ တိုင္းတာခ်က္အရ ၁၃ ေပရွိတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ နည္းနည္းေနာေနာ ႀကီးမားတဲ့ ျခေသၤ့ႀကီးေတြ မဟုတ္ပါဘူး။
.
ဘယ္ေလာက္ပဲ ႀကီးမားခန္႔ညားစြာ တည္ေဆာက္ခဲ့ပဲေပမယ့္ တခ်ိန္မွာေတာ့ ပ်က္စီးရစျမဲ ... ။ ၁၁၅၅ ခုႏွစ္မွာ စတင္ေဆာက္လုပ္ခဲ့တဲ့ ျခေသၤ့ႀကီးေတြဟာ ၄၅ ႏွစ္အၾကာ ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၁၂၀၀ ျပည့္မွာေတာ့ ငလ်င္ဒဏ္ေၾကာင့္ ၿပိဳက် ပ်က္စီး ခဲ့ရပါေတာ့တယ္။ ပ်က္စီးသြားတဲ့ ျခေသၤ့ႀကီးေတြကိုလည္း ဘယ္သူမွ ျပဳျပင္ျခင္းမရွိတာေၾကာင့္ ခုျမင္ေတြ႕ရတဲ့အတိုင္း ျခေသၤ့ ငုတ္တိုႀကီးေတြ ဘဝနဲ႔ လာသမွ်လူ ဓာတ္ပံု႐ိုက္သမွ် ခံေနရရွာတာပါပဲ။
.

ကိုယ္တိုင္လည္း ဒီျခေသၤ့ပ်က္ႀကီးေတြကို ဓာတ္ပံု႐ိုက္ယူရင္း တဖက္ကမ္းကို ခုန္ကူးေတာ့မယ့္အလား ဦးေပၚဦးႏႈတ္ဖ်ားမွာ အသက္ဝင္ခဲ့တဲ့ တခါက ျခေသၤ့ႀကီးေတြကို ျပန္ျမင္ေယာင္ ေတြးေတာေနမိတယ္။
ၾကြင္းက်န္ရစ္တဲ့ ျခေသၤ့ႀကီးရဲ႕ ကိုယ္ထည္ အပိုင္းအစေပၚမွာေတာ့ ‪အမႈိက္မပစ္ရ ဒဏ္ေငြ ၅၀၀၀ လို႔ ထံုးနဲ႔ ကမၺည္းထိုးထားေလရဲ႕။
***
ေမဓာဝီ
၂၀ ၊ ၀၃ ၊ ၂၀၁၆
၁၆း၃၆ နာရီ



(၂၀၁၆ ေဖေဖာ္ဝါရီလ စစ္ကိုင္း - မင္းကြန္း ခရီးစဥ္ အမွတ္တရ)

Read More...

Saturday, March 05, 2016

ထိုေန႔ ...

မတ္လနံနက္ခင္းမို႔ ေနပြင့္သည္ႏွင့္ ပူခ်င္ၿပီ။ ကားထဲမွာ ေလေအးစက္ဖြင့္ထားေသာ္ျငား လူေရာ စိတ္ပါ ပူေနမိ၏။ အစစ အဆင္ေျပ ေခ်ာေမြ႔ပါ့မလား ... စိတ္လႈပ္ရွားေနခဲ့သည္။ သူတို႔ႏွစ္ဦးလံုး စိတ္ေစာေန၍ ႐ံုးဖြင့္ခ်ိန္ထက္ ေစာလြန္းစြာ ေရာက္သြားၾကသည္။ ႐ံုးက မဖြင့္ေသး။ အနီးရွိ စံုစီနဖာ ေရာင္းေသာ ဆိုင္ကေလးမွ စာခ်ဳပ္ ႏွစ္ေစာင္ဝယ္ၿပီး ႐ံုးအဖြင့္ကို သူတို႔ ထိုင္ေစာင့္ေနၾကသည္။ 
.

အတန္ငယ္ၾကာေသာ္ ႐ံုးဖြင့္ၿပီ။ ႐ံုးဖြင့္ေသာ္လည္း သူတို႔ကိစၥကို ခ်က္ခ်င္း ေဆာင္ရြက္၍မရေသး။ တရားသူႀကီးအလာကို ေစာင့္ရျပန္သည္။ ေရွ႕ဖတ္စာေရး၊ သက္ေသ လိုက္ေပးမည္သူ၊ ေရစစၥရီလုပ္ေပးမည့္သူ ... စသျဖင့္ ဆက္လက္ ေစာင့္စားရင္း အခ်ိန္တို႔က တေရြ႕ေရြကုန္လြန္သြားၾကသည္။ ႐ံုးဝင္ေပါက္ရွိ ခံုတန္းရွည္ေလးတြင္ သူတို႔ႏွစ္ဦး တေယာက္လက္ကို တေယာက္ ဆုပ္ကိုင္ကာ ထိုင္ေနရင္း ဘဝႏွစ္ခုကို တစ္ခုတည္း ေပါင္းစပ္ရန္ စိတ္ရွည္စြာ ေစာင့္စားေနခဲ့ၾကရ၏။
.
စာခ်ဳပ္မွာ အမွားအယြင္း မပါေစလို၍ သူကိုယ္တိုင္ပင္ ျဖည့္မည္ စိတ္ကူးကာ ေဘာပန္ရွာေတာ့ စာခ်ဳပ္လက္မွတ္ထိုးရန္ အဂၤလန္မွ တံုးဖလားသူႀကီး ပို႔ေပးေသာ ခေရာ့စ္ ေဘာပန္ေလးက အိမ္က စားပြဲေပၚ ေမ့က်န္ခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။ သို႔ႏွင့္ ပိုက္ဆံအိတ္ထဲ အျမဲေဆာင္ထားေသာ ေဘာပန္ေလး တေခ်ာင္းကို ထုတ္၍ ျဖည့္လိုက္ရေတာ့သည္။ ထိုေဘာပန္ေလးက ဆြစ္ဇာလန္ႏိုင္ငံမွ ကိုညီလင္းသစ္ႏွင့္ ပထမဆံုး ဆံုၾကစဥ္က လက္ေဆာင္ရထားေသာ ဆြစ္ အမွတ္တရ ေဘာပန္ေလးျဖစ္သည္။ အဂၤလန္ႏွင့္ လြဲ၍ ဆြစ္ႏွင့္ ေရစက္ဆံုရသည့္ အျဖစ္။
.
အခ်ိန္တန္ေသာ္ တရားသူႀကီး၏ အခန္းသို႔ သြားရေလျပီ။ အမ်ဳိးသမီး တရားသူႀကီးက သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို ၾကည့္ကာ ျပံဳးစစ။ အသက္မျပည့္ေသးတဲ့ စံုတြဲဟု ခပ္ေနာက္ေနာက္ ေျပာရင္း စာခ်ဳပ္ေလးတြင္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ လက္မွတ္ထိုးၾကရသည္။ ထို႔ေနာက္ အသိသက္ေသ ႏွစ္ဦးကလည္း လက္မွတ္ထိုးၾကသည္။ ေနာက္ ... ဘုတ္အုပ္ႀကီးထဲတြင္ သူတို႔ႏွစ္ဦး၏ အခ်က္အလက္မ်ားကို စာရင္းသြင္းသည္။ သည္လိုႏွင့္ ထိုေန႔မွ စ၍ သူတို႔ႏွစ္ဦး၏ ဘဝသည္ ႐ိုးရွင္းစြာ စတင္ခဲ့ရေလသည္။
.
 ယခုဆိုလွ်င္ တႏွစ္တင္းတင္းျပည့္ၿပီ။ သူႏွင့္ ကိုယ္က တေနရာစီ။ သို႔ေသာ္ ေဝးမေနပါ။ ႏွစ္ဦးသား အျမဲ ေႏြးေထြးစြာ တသားတည္း ရွိေနသည္သာ။
***
၅၊ ၀၃၊ ၂၀၁၆
၁၈း၁၅ နာရီ
တႏွစ္ျပည့္ မဂၤလာ အမွတ္တရ

Read More...

Wednesday, March 02, 2016

လက္ပံ


ဒီတေခါက္ အညာခရီးမွာ ပင္လံုးကြ်တ္ပြင့္ေနတ့ဲ လက္ပံပင္ေတြကို အျပင္မွာ စျမင္ဖူးျပီး စြဲစြဲလမ္းလမ္း ျဖစ္ခ့ဲရတယ္။
.
ေဆာင္းအကုန္ ေႏြအကူးဆို လက္ပံေတြ ပြင့္ၾကသတ့ဲ။
... ... ...
သြားခ့ဲတ့ဲ ခရီးစဥ္တေလွ်ာက္ မႏၲေလး၊ အမရပူရ၊ စစ္ကိုင္းနဲ႔ ေမျမိဳ႕ ပိတ္ခ်င္းေျမာင္မွာပါ လက္ပံေတြပြင့္ေနတာ ႀကံဳခ့ဲရတယ္။ လက္ပံပြင့္နီနီေတြက အပင္ေပၚမွာေရာ ပင္ေအာက္မွာပါ ရဲရဲေတာက္ ေနတာျမင္ေတာ့ … 


ပိတ္ခ်င္းေျမာင္အထြက္က လက္ပံပြင့္ေၾကြေတြ ...

"လာေဟ့ ဒြါး
သြားေကာက္ခ်ည္စို႔
ပြင့္ေျခာက္ကယ္ အနားလန္
ဆက္ရက္ကယ္ ညံ
ပင္လက္ပံ ေၾကြခ်ိန္က်ျပီမို႔
မိဇံလွ နင္လိုက္ဦးမလား
သံုးစိတ္ဝင္ ထန္းေလွ်ာ္ေတာင္းရယ္ႏွင့္
ေပါင္းလန္မွျပန္ၾကမယ္ေလး။"

ဆိုတ့ဲ ဦးေဆာင္းရဲ႕ လက္ပံေကာက္ ကဗ်ာေလးက အေတြးထဲေရာက္လာတယ္။ လက္ပံပင္ႀကီးေပၚမွာေတာ့ တကယ့္ကို "လက္ပံပင္ ဆက္ရက္က်" ဆိုတ့ဲအတိုင္း ဆက္ရက္သံေတြ က်လိက်လိနဲ႔ ဆူညံလို႔။ စကားပံုဆိုတာ တကယ္ျဖစ္တာကို အေျခခံျပီး ေပၚလာတာပါလား ဆိုျပီး ဒီစကားပံုေလးကို လက္ေတြ႕သိလိုက္ရလို႔ ေက်နပ္ေနမိပါ ေသးတယ္။

သေျပတန္းခံတပ္အနီးက လက္ပံပင္ႀကီး

"လက္ပံပြင့္ေတြ ေလအတိုက္ေၾကြလိုက္တ့ဲအခါ
တဝဲဝဲေဝ့ကာ ေလယာဥ္ပမာ"

အဆိုေတာ္သန္းထြန္းေလးရဲ႕ အညာအလြမ္း သီခ်င္းေလးထဲမွာ လက္ပံပြင့္ေၾကြပံုကို သ႐ုပ္ေဖာ္ထားပံုက ပီျပင္လွတယ္။ လက္ပံပြင့္ေၾကြပံုက တျခား ပန္းပြင့္ေတြ သစ္ရြက္ေတြ ေၾကြသလို မဟုတ္ဘူး၊ တေဝ့ေဝ့ တလည္လည္နဲ႔ ေလဟုန္စီးျပီး ေျမေပၚသက္ၾကတာ။ ဘယ္ေလာက္လွ ဘယ္ေလာက္ ခ်စ္စရာ ေကာင္းလိုက္ပါသလဲ။
ဦးပိန္တံတားနဲ႔ လက္ပံပင္ရဲ႕ အလွ

လက္ပံေကာက္ရင္း သီခ်င္းဆိုတ့ဲ ႐ုပ္ရွင္ ဇာတ္ဝင္ခန္းေလး တခုလဲ ခုထိ စြဲေနမိေသးတယ္။ 

"ႏုထြားပ်ဳိ ေမလံု
ကိုယ့္အသည္းမွာ စြဲေနပါေပါ့
သည္းလိုက္တ့ဲျဖစ္ပံု
ၾကံဳရင္ ဆံုရင္ လိုက္ခ့ဲပါလား က်မတို႔ရြာျမစ္ဆံု"

ပန္းျမိဳင္လယ္က ဥယ်ာဥ္မွဴး ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကားထဲမွာ အဲဒီသီခ်င္းကို လက္ပံပင္ႀကီးေအာက္ လက္ပံေကာက္ရင္း ဆိုေနတ့ဲ ဇာတ္ဝင္ခန္းေလး သတိရ ျမင္ေယာင္မိလို႔ လက္ပံပင္ႀကီးေအာက္ ေရာက္တုန္း သီခ်င္းေလးကို ခပ္တိုးတိုး ညည္းတြားမိေသးရဲ႕။

ဦးပိန္တံတားထိပ္က လက္ပံပင္ႀကီး

"လက္ပံပြင့္ခ်ိန္ ေခြး႐ူးခ်ိန္"

ေဆာင္းအကုန္ ေႏြအကူး ေႏြဦးေပါက္ရင္ အညာမွာ ေရရွားတယ္၊ မ်က္ခမ္းစပ္ေတြ ျဖစ္တယ္၊ ေခြး႐ူးေတြ ေပါတယ္ လို႔ အေမေျပာျပဖူးတယ္။ အဲဒီစကား ၾကားတိုင္း အညာေနပူေအာက္မွာ နီနီရဲရဲပြင့္ေနတ့ဲ လက္ပံပင္ႀကီးေတြရယ္ ေလပူေဝွ႔တိုင္း ေၾကြက်ၾကတ့ဲ ရြက္ဝါေတြရယ္ ျပီးေတာ့ သြားရည္တျမားျမားနဲ႔ ေလွ်ာက္ေျပးေနတ့ဲ ေခြး႐ူးတေကာင္ရယ္ ကို ျမင္ေယာင္မိတယ္။ 

ဦးပိန္တံတားမွာေရာင္းတဲ့ လက္ပံပြင့္ေျခာက္ေတြ

 “တံျမက္စည္းဟင္း”

အညာက ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္းေတြ အလည္လာၾကတ့ဲအခါ လက္ပံပြင့္ေျခာက္ေတြ ယူလာၾကလို႔ အိမ္မွာ လက္ပံေခါင္းဟင္းခ်က္ရင္ ငယ္ငယ္က သိပ္စိတ္ညစ္တာပဲ။ လက္ပံပြင့္ထဲက ဝတ္ဆံတိုင္ အေခ်ာင္းေလးေတြဟာ ေျခာက္သြားျပီး ဟင္းခ်က္လိုက္ေတာ့ တံျမက္စည္းနဲ႔တူလို႔ တံျမက္စည္းဟင္းလို႔ နာမည္ေပးခ့ဲၾကဖူးတယ္။ တံျမက္စည္းဟင္းကို သူမ်ားတကာလို သိပ္စြဲစြဲလမ္းလမ္း မႏွစ္သက္ခ့ဲဖူးဘူး။ ဒါေပမ့ဲ ေတာင္သမန္အင္းက ဦးပိန္တံတားေပၚမွာ လက္ပံပြင့္ေျခာက္ေတြ ဗန္းကေလးနဲ႔ ထည့္ေရာင္းေနတာ ေတြ႕ေတာ့ ငယ္ငယ္က စားခ့ဲဖူးတ့ဲ တံျမက္စည္းဟင္းကေလး ျပန္သတိရျပီး စားခ်င္စိတ္ ေပၚလာမိတယ္။
.
"မဆီမဆိုင္ လက္ပံသား ဓားနဲ႔ခ်ဳိင္"

ဒီစကားရဲ႕ ရင္းျမစ္ကို ေသခ်ာမသိေပမဲ့ ကိုယ္နဲ႔မဆိုင္ဘဲ ဆြဲထည့္တာမ်ဳိး ၾကံဳတဲ့အခါ ကိုယ္တိုင္လည္း ဒီစကားကို သံုးႏႈန္းခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဘာလို႔မ်ား လက္ပံသားမွ ဓားနဲ႔ခ်ဳိင္ရတာလဲ၊ လက္ပံသားက အသားပြသလား က်စ္သလား ... တကယ္ကို မသိပါဘူး။ လက္ပံပင္ အျမစ္ဆံုႀကီးေပၚမွာ ထိုင္ခဲ့ဖူးေပမဲ့ သူ႔အသားကို မစမ္းစစ္ၾကည့္မိေလျခင္းလို႔ စိတ္ထဲ ေနာင္တရမိေသးတယ္။

အျပာေရာင္ ေကာင္းကင္ေနာက္ခံနဲ႔ လက္ပံပြင့္ နီနီေတြ

“ဥံဳ - လက္ပံပင္ထိပ္ဖ်ား တင္က်ီးနား၊ တင္က်ီးထိုးဟဲ့ - ငါး႐ိုးထြက္”

ငါး႐ိုးမ်က္ရင္ ရြတ္တဲ့ ဂါထာတဲ့။ ငယ္ငယ္က ငါး႐ိုးစူးရင္ အဲဒီလို ရြတ္ၾကတာ ၾကားဖူးတယ္။ ရထားေပၚ ကားေပၚ ေရာင္းတဲ့ အိတ္ေဆာင္ ေလာက်မ္းေလးထဲမွာလည္း ဖတ္ဖူးတယ္။ တခ်ဳိ႕ကလည္း ဒီဂါထာက ငါး႐ိုးမ်က္တာ တကယ္ သက္သာေစသတဲ့။ တခါမွ စမ္းမၾကည့္ဖူးလို႔ မွန္မမွန္ေတာ့ မသိပါဘူး။ လက္ပံပင္ႀကီး ျမင္ေတာ့ ဟိုးထိပ္ဖ်ားမွာ တင္က်ီးနားေနမလားလို႔ ေမာ့ၾကည့္မိေသးတယ္။ တင္က်ီးေတာ့ မရွိဘူး၊ ရဲရဲနီေနတဲ့ လက္ပံပြင့္ေတြက အျပာေရာင္ ေကာင္းကင္ေနာက္ခံနဲ႔ လွေနလိုက္တာ .... ။

နန္းေတာ္ကၽြန္းရြာက လက္ပံပင္ရင္းမွာ

စစ္ကိုင္းက နန္းေတာ္ကြ်န္းရြာကေလးကို ေရာက္ေတာ့ ဧရာဝတီ ျမစ္ကမ္းနားမွာ လက္ပံပင္ႀကီး အႀကီးႀကီးကိုေတြ႕လို႔ ေပ်ာ္ျပီး လက္ပံပြင့္ေကာက္တ့ဲ ပံုေလး႐ိုက္ေပးပါလို႔ အကို႔ကို ပူဆာေတာ့ လက္ပံပြင့္ေၾကြေတြက ႏြားေခ်းေတြ ေခြးေခ်းေတြနဲ႔ ညစ္ပတ္ေနတာမို႔ မ႐ိုက္ပါနဲ႔တ့ဲ။ လက္ပံပင္ေအာက္က သစ္ျမစ္ဆံုႀကီး ေပၚမွာပဲ ႐ိုက္ေပးပါတယ္။
.
ဦးပိန္တံတားေပၚမွာ လက္ပံပင္ေနာက္ခံ႐ႈခင္းနဲ႔
ဒါနဲ႔ပဲ လက္ပံပြင့္ေၾကြေတြ မေကာက္ရတ့ဲ အတူူတူ အေၾကြပန္းေလးေတြကို ေငးေမာရင္း ဓာတ္ပံုေလးေတြပဲ႐ိုက္ျပီး လက္ပံပြင့္ေတြ ေၾကြရာေျမက ျပန္လာခ့ဲရပါေတာ့တယ္။
***
ေမဓာဝီ
၂၊ မတ္၊ ၂၀၁၆
၁၇း၅၀ နာရီ
(အညာခရီး အမွတ္တရ)

Read More...