အဲဒီတုန္းက ...

.

ငါးတန္းေရာက္မွ ေအဘီစီဒီ စသင္ၿပီး
စီေအတီ ကတ္၊ အာေအတီ ရတ္
ေအာ္ေအာ္ၿပီး က်က္ခဲ့ရတဲ့ေခတ္။

...

ဆပ္ျပာဆို ကာေဘာ္လစ္ ေရႊဝါ
ေမႊးဆပ္ျပာဆိုတာ တခါတေလမွ
ျပည္သူ႕ဆိုင္က ထုတ္ရတဲ့ေခတ္။

သြားတိုက္ေဆးက ပက္ဆိုးဒန္႔
စီးကရက္ဆို ဒူးယားနဲ႔ ခေပါင္း
အေကာင္းလုပ္ ေသာက္ရတဲ့ေခတ္။

ပိတ္စက တက္ထရြန္ ေပၚပလင္
တခါတေလ ဝါက်င္က်င္နဲ႔
ေရနံဆီနံ႔ပင္ ရလိုက္ေသး
ကေလးအႏွီး ႏို႔မႈန္႔ပါ ကိုတာနဲ႔ဝယ္ရတဲ့ေခတ္။

သမဆိုင္မွာ ဆီစာအုပ္နဲ႔
တန္းစီၿပီး ထုတ္ခဲ့ရတဲ့
ငစိန္ ငကၽြဲနဲ႔ ဧည့္မထ
ဆန္ကြဲေတြ ေရာသမေမႊ
စပါးလံုး စက္ေခ်းခဲေတြ ႏိုင္းခ်င္း
ဖယ္ရွားရင္း စားခဲ့ရတဲ့ေခတ္။

ကုန္တိုက္မွာ တန္းစီတိုး
ေမွာင္ခိုေတြ ႀကီးစုိးတဲ့ေခတ္။

အမွန္ေပ်ာက္ေနတဲ့ ေခတ္
ျပန္မေရာက္ေစခ်င္တဲ့ ေခတ္

တိုင္းျပည္ ေခ်ာက္က်တဲ့ ေခတ္
သမိုင္းေတြ ေဖ်ာက္ၾကတဲ့ ေခတ္
အ႐ိုင္းေတြ ေၾကာက္ရတဲ့ ေခတ္

ေခတ္ … ေခတ္ … ေခတ္
… … … …
အဲဒီေခတ္ကို ျဖတ္ရင္း
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႀကီးျပင္းလာခဲ့တဲ့ ေခတ္။
***
ေမဓာဝီ
9.8.18
9.40