ကိုယ္ၾကိဳက္တာ ကိုယ္လုပ္ ....

“ဗိုလ္”
“က်ား”
“ေသနတ္”
“ကိုယ္ႀကိဳက္တာ ကိုယ္လုပ္”

ငယ္ငယ္က ေဆာ့ခဲ့ဖူးတဲ့ က်ားဗိုလ္ဆြဲ ကစားနည္းကေလးပါ။
အဆံုးအျဖတ္ တခုခု အတြက္ ေခါင္းပန္းလွန္မလား၊ က်ားဗိုလ္ဆြဲမလား … တနည္းနည္း ေရြးခ်ယ္ၾကတဲ့အခါ ေခါင္းပန္းလွန္တာထက္ က်ားဗိုလ္ဆြဲတာက ပိုၿပီး ခန္႔မွန္းလို႔ရႏိုင္တာမို႔ က်ားဗိုလ္ဆြဲနည္းကိုပဲ မ်ားေသာအားျဖင့္ ကစားေလ့ရွိပါတယ္။

ဗိုလ္ကို ေသနတ္ မပစ္ရ၊
ေသနတ္က က်ားကိုပစ္ႏိုင္တယ္၊
က်ားက ဗိုလ္ကို အုပ္ႏိုင္တယ္။
ဒါဆို ဗိုလ္ရယ္ ေသနတ္ရယ္ က်ားရယ္ … ဘယ္ဒင္းက အစြမ္းအရွိဆံုးလဲ။

က်ားဗိုလ္ဆြဲသူ ႏွစ္ေယာက္မွာ စစခ်င္း … ဗိုလ္၊ က်ား၊ ေသနတ္ လို႔ ျပိဳင္တူလုပ္ၾကၿပီးမွ …ေနာက္ဆံုး ကိုယ္ႀကိဳက္တာ ကိုယ္လုပ္ရမယ့္ အလွည့္မွာ ဒီ ၃-မ်ဳိးထဲက ဘာကိုေရြးရမလဲ အျမန္စဥ္းစားရတယ္၊ ကိုယ့္ကစားေဖာ္က ဘာကိုေရြးႏိုင္သလဲ … သူရဲ႕ လက္အေနအထားနဲ႔ သူ႔စိတ္ကို အကဲခတ္ရတယ္၊ ေနာက္ဆံုး ကိုယ့္ဆံုးျဖတ္ခ်က္နဲ႔ ကိုယ္ႀကိဳက္တာ ကိုယ္လုပ္ခ်လိုက္ၿပီးေတာ့မွ … ခံလိုက္ရေတာ့လည္း ကိုယ္ညံ့လို႔ပဲေပါ့။

ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့ ကိုယ္ႀကိဳက္တာ ကိုယ္လုပ္ၿပီး ႐ႈံးနိမ့္ခဲ့ရလည္း ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါပဲ။ ကစားပြဲတခုမွာ ဒီတခါ႐ႈံးလည္း ေနာက္တခါ ႏိုင္မွာပဲေပါ့။ ကစားရရင္ၿပီးတာပဲ မဟုတ္လား။

ခုခ်ိန္မွာ ျပန္စဥ္းစားၾကည့္မိတယ္။
ဘ၀မွာ ကိုယ္ႀကိဳက္တာေတြခ်ည္း ကိုယ္လုပ္ခဲ့ရသလား … ။
ကိုယ္ႀကိဳက္တာေတြခ်ည္း ကိုယ္လုပ္ၿပီးေတာ့ေရာ … ေအာင္ျမင္မႈရခဲ့ရဲ႕လား … ။
ကိုယ္ေရြးခ်ယ္လိုက္တဲ့ ကိုယ့္စိတ္ႀကိဳက္ဟာ သူမ်ားကို ထိခိုက္ေစႏိုင္သလား … ။
သူမ်ားလုပ္မယ္ထင္တာကို ႀကိဳတင္တြက္ဆၿပီး သူ႔ကိုႏိုင္ေစခ်င္တဲ့ စိတ္နဲ႔ ကိုယ္က ေရြးခ်ယ္ခဲ့တာလား … ။
ဒါမွမဟုတ္ ေအာင္ျမင္ျခင္း ႐ႈံးနိမ့္ျခင္းကို အဓိကမထားဘဲ ကိုယ္ႀကိဳက္တာ တကယ္ပဲ ကိုယ္လုပ္ခဲ့တာလား … ။
စသည္ .. စသည္ ေတြးေနမိပါတယ္။

တကယ္တမ္းေတာ့ …
ဘ၀တေလွ်ာက္လံုး ကိုယ့္စိတ္နဲ႔ ကိုယ့္ကို မဟုတ္ဘဲ သူမ်ားစိတ္နဲ႔ ကိုယ့္ကို ေနခဲ့ရတာေတြက ခပ္မ်ားမ်ားပါ။ ကိုယ္မႏွစ္သက္ဘဲနဲ႔ ေျပာခဲ့ လုပ္ခဲ့ရတာေတြ … ၿပံဳးခဲ့ ရယ္ခဲ့ ရတာေတြ …ေအာင့္သက္သက္နဲ႔ လက္ဆြဲ ႏႈတ္ဆက္ခဲ့ရတာေတြ … အမ်ားႀကီး အမ်ားႀကီးရယ္ပါ… ။ ဒါေပမဲ့ … ဒီလိုေတြလုပ္လို႔ေရာ … ၿပီးျပည့္စံုတဲ့ ေအာင္ျမင္မႈ ရခဲ့ပါသလား။

ကိုယ္မႀကိဳက္ဘဲ ကိုယ့္စိတ္ထဲက မပါဘဲ လုပ္ၿပီး မေအာင္ျမင္တာနဲ႔
ကိုယ္ႀကိဳက္တာကိုယ္လုပ္ၿပီး ႐ႈံးနိမ့္တာ … ဒီအရာႏွစ္ခုကို ေရြးမယ္ဆိုရင္ … ႐ႈံးခ်င္လည္း႐ႈံး … ကိုယ္ႀကိဳက္တာ ကိုယ္လုပ္ခြင့္ကိုသာ ရခ်င္ပါတယ္။

ဒါေပမဲ့လည္း လူ႔ေလာက၀န္းက်င္မွာ လူေတြနဲ႔ လိုက္ေလ်ာညီေထြ ေနေနရတဲ့ အခါ ကိုယ္ႀကိဳက္တာေတြကို ေဘးဖယ္ထားခဲ့ရေပါင္း မ်ားလွပါၿပီ။ ကိုယ့္လုပ္ရပ္ဟာ သူမ်ားကို ထိခိုက္ႏိုင္မလား … ကိုယ့္ေရြးခ်ယ္မႈဟာ သူတပါး ဒုကၡေရာက္ေစႏိုင္မလား စဥ္းစားရင္းနဲ႔ … ကိုယ္ႏွစ္သက္ရာကို မလုပ္ႏိုင္ျဖစ္ခဲ့ဘူး။ လူဆိုတာ တဦး တေယာက္ထဲ ရွင္သန္ ေနထိုင္လို႔ရတာမွ မဟုတ္ဘဲ။ ဒီလိုနဲ႔ … အမ်ားကို ငဲ့ကြက္ရင္း ထည့္တြက္ရင္း ကိုယ္ၾကိဳက္တာ ကိုယ္လုပ္ခြင့္ဟာ တျဖည္းျဖည္း မႈန္၀ါး ေပ်ာက္ကြယ္ခဲ့ရၿပီေပါ့။
***
တခါတေလ … ကိုယ္ခ်င္းရယ္မွ မစာမနာ သူတပါးကို ကိုယ္က လႊမ္းမိုးခ်ဳပ္ကိုင္ ခ်င္မိပါေသးရဲ႕။
ကိုယ့္အတၱနဲ႔ ကိုယ့္မာနေၾကာင့္ ကိုယ္သာ အဓိက ျဖစ္ခ်င္ခဲ့တာလည္း ရွိေသး။

ဘယ္လိုပဲ ကိုယ္က ခ်ဳပ္ကိုင္လႊမ္းမိုးခ်င္ေပမဲ့ … ကိုယ့္စိတ္ေတာင္ ကိုယ္မပိုင္၊ ကိုယ့္စိတ္ကို ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ေတာင္ ကြန္ထ႐ိုးမလုပ္ႏိုင္တဲ့ အေျခအေနမွာ တပါးသူ စိတ္ကို ထိန္းခ်ဳပ္ဖို႔ဆိုတာ ျဖစ္ႏိုင္ပါ့မလား …။ ဟုတ္ေပသားပဲ။
ကိုယ္သည္လည္း ကိုယ္ၾကိဳက္တာေတြခ်ည္း ကိုယ္လုပ္ေနခ်င္သလို …
သူတို႔လည္း သူတို႔ႀကိဳက္တာသူတို႔ လုပ္ခ်င္ေပမေပါ့။ ရွိေစေတာ့ …. ။

ဒါေၾကာင့္လည္း ….
ကိုယ္ႀကိဳက္တာ ကိုယ္လုပ္ၾကစတမ္း … ဘယ္သူ႔ဘယ္သူမွ မငဲ့ကြက္ၾကေၾကးလို႔ ငယ္ငယ္တုန္းကလို က်ားဗိုလ္ဆြဲလိုက္ ခ်င္ပါရဲ႕။
႐ႈံးလည္း ေပ်ာ္ေပ်ာ္ .. ႏိုင္လည္း ေမာ္ေမာ္ ေပါ့။
ဒါေပမဲ့လည္း ဘ၀ဆိုတာ က်ားဗိုလ္ဆြဲတမ္း ကစားေနၾကတာမွ မဟုတ္ဘဲေလ …. ။

ဆရာမဂ်ဴးရဲ႕ စာတပုဒ္မွာ … ႐ႈံးသူမရွိရင္ ႏိုင္ခ်င္တယ္ … တဲ့။
ဟုတ္ပါရဲ႕ … ။
ကိုယ္အႏိုင္ရဖို႔ တပါးသူက ေပးဆပ္ရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ အႏိုင္ရတဲ့ကိုယ့္မွာ ေပ်ာ္စရာေကာင္းပါ့မလား။
သူမ်ားစိတ္ညစ္ရမွ ကိုယ္ကေပ်ာ္ရမွာ … ဒီလိုသာဆို ျပည့္ျပည့္၀၀ ေပ်ာ္ႏိုင္ပါ့မလား။

အင္း ….
ကိုယ့္လုပ္ရပ္ဟာ …
ဘယ္သူမွလည္း မနစ္နာ …
ဘယ္သူမွလည္း မထိခိုက္ဘူးဆိုရင္ေတာ့ ….
ကိုယ္ၾကိဳက္တာ ကိုယ္လုပ္ၾကလည္း အေၾကာင္းမဟုတ္ပါဘူး။
ဒီလိုမွ မဟုတ္ရင္ေတာ့ …
…. …. ….
…. …. ….
…. …. ….
***
ေမဓာ၀ီ
10th May, 2007
11:11 am