ဒီလိုပါ … ။
၂၀၀၄ ခုႏွစ္ဆီက ေပၚျပဴလာဂ်ာနယ္မွာ တာရာမင္းေ၀က “မွားလွ်င္ျပင္ပါ” ဆိုျပီး ေဆာင္းပါးတပုဒ္ ေရးလိုက္ပါတယ္။ ဒီေဆာင္းပါးကို ဖတ္ျပီး တာရာမင္းေ၀ကို က်မက တန္ျပန္ေဆာင္းပါး ေရးၿပီး ေ၀ဖန္ခဲ့မိတယ္။ အေၾကာင္းအရာက အခုျဖစ္ေနတဲ့ အပိန္ အပဲ့ နဲ႔ ခပ္ဆင္ဆင္ပါဘဲ။ အဲဒီတုန္းကေတာ့ ကိုယ္ေျပာခ်င္တာလည္း ေျပာရေသး ကိုယ့္စာလည္း ဂ်ာနယ္ထဲ ပါေသးဆိုေတာ့ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ေမာ္ေမာ္ၾကြားၾကြားေပါ့။ အင္း …. ခုေတာ့ တာရာမင္းေ၀ေနရာကို က်မ ေရာက္ေနျပီလား လို႔ ထင္လိုက္မိတယ္။ ဒါေပမဲ့လည္း က်မကေတာ့ တာရာမင္းေ၀ေလာက္ sensitive မျဖစ္ပါဘူးလို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အေတြးထဲက ကာဗာလုပ္ေနမိေသးတယ္။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒါဟာလည္း ၀ဋ္လည္ျခင္း တမ်ဳိးေပပဲ။
နား႐ႈပ္မွာစိုးလို႔ … တာရာမင္းေ၀ရဲ႕ ေဆာင္းပါးနဲ႔ က်မေဆာင္းပါး ၂-ပုဒ္လံုးကို တင္လိုက္ပါတယ္။ ႏိႈင္းယွဥ္ ဖတ္ၾကည့္ျပီး … အာမနာတမ္းသာ ေ၀ဖန္ၾကေပေရာ့။ မထူးေတာ့ဘူးေလ … ၀ဋ္လည္မွေတာ့ ကုန္ေအာင္သာ လည္ေပေရာ့ … ခံလိုက္ေလမဟဲ့လို႔ စိတ္ပိုင္းျဖတ္လိုက္ပါၿပီ။
***
***
စကန္ဖတ္ထားတဲ့ စာေတြဖတ္မရရင္ ႐ုိက္ထားျပီးသား တင္ေပးပါမယ္။အဲဒီ ေဆာင္းပါး ၂ပုဒ္ကို ေနးတစ္ဖိုရမ္မွာလဲ တင္ဖူးပါတယ္။
***
ေမဓာ၀ီ
၁၇၊ ေမ၊ ၂၀၀၇
နံနက္ ၉ နာရီ ၃၀
မျမင္ရလွ်င္ “ဒီေနရာ”မွာ ဖတ္ႏိုင္ပါတယ္။
8 comments:
မေမေရ...
အားစိုက္ ဖတ္တာေတာင္ ဖတ္မရဘူး...
ေအာက္ဆံုး စာမ်က္နွာေတြပဲ မနည္းၾကည့္မွ ျမင္ရတာ...
ရိုက္ၿပိီးသားေလးရွိရင္ တင္ေပးပါလား...
ေက်းဇူး မေမ...
(ေမဓာ၀ီ။ ။အင္း …. ခုေတာ့ တာရာမင္းေ၀ေနရာကို က်မ ေရာက္ေနျပီလား လို႔ ထင္လိုက္မိတယ္။)
ျဖစ္မွျဖစ္ရေလ ေမဓာ၀ီရယ္ … မတန္မရာမွန္းေနတယ္။ (ကိုယ္ေျပာခ်င္တာလည္း ေျပာရေသး ကိုယ့္စာလည္း ဂ်ာနယ္ထဲ ပါေသးဆိုေတာ့ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ေမာ္ေမာ္ၾကြားၾကြားေပါ့။) လို႔ဆိုကတည္းကိုက ခင္ဗ်ားဟာအသားလြတ္ လိုက္ၿပီးကိုယ္ရည္ေသြးေနတယ္ဆိုတာ ထင္႐ွားပါတယ္။ စာဖတ္သူအေပၚလည္း ေစတနာမထား။ စာေရးသူရဲ႕ ေနရာ (First Person Place)ကိုလည္း အေလးမထား။ ငါနဲ႔မ်ား ၀ဋ္လည္ၿပီထင္သေလးဘာသေလးနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ေတာ့ ေတြးမရဘူးဗ်ာ။ ကြၽန္ေတာ္ဒီေနရာမွာ တစ္ခုေျပာခဲ့ပါမယ္။ လူငယ္ေတြဆိုတာ အေတြးအေခၚလြတ္လပ္တယ္။ စည္းကမ္းေတြနဲ႔တင္းၾကပ္ထားတဲ့ ဘ၀ေတြကို ေဖာက္ထြက္ခ်င္ၾကတယ္။ ခင္ဗ်ား အခုသံုးေနတဲ့ ၀င္းဒိုးဆိုတာကို စည္းမ႐ွိကမ္းမ႐ွိေနထိုင္ခဲ့တဲ့ လူငယ္တစ္ဦးဖန္တီးယူခဲ့တယ္ဆိုတာကို သတိရပါ။ အဲလိုလူငယ္ေတြကို ဆရာမႀကီးေလသံနဲ႔ အဆိပ္မခတ္ပါနဲ႔ လူငယ္ေတြအတြက္ အက်ဳိး႐ွိမယ့္ အရာေတြကို တင္ျပမယ္ဆိုရင္လည္း ခင္ဗ်ား အာေဘာ္ႀကီးထည့္မေနပါနဲ႔။ ျမန္မာစာဆိုတာ ဒီဟာကဒီလို၊ ဟိုဟာကဟိုလိုဆိုၿပီးသာ ပညာရပ္စစ္ကို တင္ျပပါ။ ခင္ဗ်ားရဲ႕ထင္ျမင္ယူဆခ်က္ေတြဟာ လူငယ္အမ်ားစုကို အဆိပ္မခတ္မိေစဖို႔သတိျပဳပါလို႔ တိုက္တြန္းလိုက္ပါတယ္။ တာရာမင္းေ၀ကို ခင္ဗ်ားေ၀ဖန္ခဲ့တဲ့စာ ဂ်ာနယ္ထဲမွာပါလာတာကို သိပ္ဂုဏ္ယူမေနပါနဲ႔။ အဲဒါဟာ ဒီေန႔ေခတ္စာေပေလာကမွာ ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ နာမည္ႀကီးပုဂၢိဳလ္မ်ားအား ဖြလွ်င္ ဂ်ာနယ္အေရာင္းတတ္ေစသည့္ စီးပြားေရးလွည့္ကြက္တစ္ခုမွ်သာ ျဖစ္ေၾကာင္းဆင္ျခင္ေစလိုပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ထပ္ၿပီး ေျပာခဲ့ပါ့မယ္။ လူငယ္ေတြရဲ႕ ဦးေႏွာက္နဲ႔ ႏွလံုးသားကို အဆိပ္မခတ္မိေစရန္ သတိျပဳေပးေစလိုပါတယ္။
ကို ျဖိဳး ေရ
အယူ အ ဆ ေတြ သတ္ ပံု ေတြ ျငင္း ေန ေတာ ့ ၀င္ မ ေျပာ ပါ
လက္ ေတြ ့ သ မား က်ြန္ ေတာ္ ဟာ စာ အ ေၾကာင္း သိပ္ မ သိ ပါ
က်ြန္ ေတာ္ ခံ စား ရ သ လို သာ မွ် ေ၀ တတ္ ပါ တယ္
ေနာက္ ျမန္ မာ လို လဲ အ ေရး နဲ ပါ တယ္
ထား ေတာ ့
တ ေန ့ မ ျပီး ၂ ေန ့ မ ျပီး မို ့ အား လံုး ကို ေတာင္း ပန္ ခဲ ့ တယ္
ဒါ လဲ ထား ေတာ ့
အ ခု ဟာ က မ ဆိုင္ တဲ ့ ေနာက္ posting မွာ ပုဂၢိဳလ္ ေရး တိုက္ ခိုက္ လာ
တာေတာ ့ လြန္ လာ ျပီ လို ့ ျမင္ ပါ တယ္
အဲ ေမး စ ရာ ရွိ ပါ တယ္ မင္း ဘာ ေကာင္ မို ့ ၀င္ ေျပာ ရ တာ လဲ ဘာ တတ္ နိုင္ လဲ
၂ ခု ပါ
၁) မိမိ ေရး ေသာ စာ ဟာ မိမိ သ မိုင္း ပါ ေဒါ သ စိတ္ ေၾကာင္ ့ ကို ျဖိဳး
ရဲ ့ သ မိုင္း မ ညစ္ ေထး ေစ လို တဲ ့ ေစ တနာ ပါ
၂) ညီ မ ေလး ေမ ရဲ ့ ့ အား ထုတ္ မွဳ blog က ေလး မွာ ေဒါ သ ေတြ နဲ ့ မ
ညစ္ ေထး ေစ လို ပါ
ဒါ ဟာ ဒိ လို အ ျပဳ အ မူ မ်ိဳး က်ြန္ ေတာ္ ေနာက္ ဆံုး ျမင္ ရ ျခင္း ျဖစ္
မယ္ လို ့ ေမွ်ာ္ လင္ ့ ပါ တယ္
တင္ ့ ဇင္ ဦးး
မေမက ၀ဋ္လည္မွေတာ့ ကုန္ေအာင္သာ လည္ေပေရာ့ လို႔ စိတ္ပိုင္းျဖတ္ၿပီးမွေတာ႔ ေျပာခ်င္ရာ ေျပာၾကပါေလ...
မေမက ဘာမွ တုံ႔ျပန္မွာ မဟုတ္ပါဘူး...
က်မတို႔ကလည္း ဘာမွ ၀င္မေျပာရင္ ရန္လိုေနတဲ႔သူမ်ားလည္း ပါးစပ္ေညာင္း၊ လက္ေညာင္းသြားတဲ႔ အခ်ိန္က် အားလံုး ၿပီးသြားပါလိမ္႔မယ္...
ဒီေတာ႔ မေမေရ ေနာက္ေန႔ ပို႔စ္ေလးေတြ ေမွ်ာ္ေနမယ္ေနာ္...
အရင္လိုပဲ ေရးလုိက္ၾက၊ ဖတ္လိုက္ၾကရေအာင္...;))
မေမေရ…
အခုလို ဖတ္စရာ မွတ္စရာ စာေလးေတြ ဆက္လက္ေရးသားဖို႔ အေလးအနက္ တိုက္တြန္းပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြ ေစာင့္ဖတ္ေနမယ္။ မေမရဲ႕ ဘေလာ့ဂ္မွာ လိုတာထက္ ပိုတဲ့ အျငင္းပြားမႈေတြ မျဖစ္ေအာင္ ကၽြန္ေတာ့္ဘက္က ထိန္းသိမ္းပါ့မယ္။
ဒီေနရာမွာ အလ်ဥ္းသင့္လို႔၊ သတ္ပံုက်မ္းကို ကၽြန္ေတာ့္လို ၾကည့္ေနရေသးသူမ်ား အတြက္ လင့္ခ္တစ္ခု ေ၀မွ်ခ်င္ပါတယ္၊ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေတာ့ သိၿပီးျဖစ္ၾကမယ္ ထင္ပါတယ္။ Online သတ္ပံုက်မ္းပါ၊ လင့္ခ္က ဒီမွာပါ။ သတ္ပံုက်မ္းကို စာအုပ္သံုးၿပီး ႐ွာရင္၊ ပထမ မာတိကာမွာ လိုခ်င္တဲ့ အကၡရာခြဲထားနဲ႔ စာမ်က္ႏွာနံပါတ္႐ွာ၊ ၿပီးမွ အဲဒီစာမ်က္ႏွာေရာက္ေအာင္ စာ႐ြက္ေတြလွန္နဲ႔ နည္းနည္းလက္၀င္ ပါတယ္။ အခုကေတာ့ ကလစ္ သံုးေလးခ်က္ေလာက္ ႏွိပ္လိုက္ရင္ ေရာက္ၿပီ၊ ႐ွာရတာ အရင္ထက္စာရင္ ပိုလြယ္တယ္။ သတ္ပံုက်မ္း သံုးသူမ်ားအတြက္ ယခင္ထက္ ပိုၿပီး လြယ္လြယ္ကူကူ သံုးႏိုင္ဖို႔ ေ၀မွ်တာပါ။
ပထဇ
(ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ အ႐ိုင္းပန္းနဲ႔ ဆက္စပ္မႈ မ႐ွိေၾကာင္း သိေစအပ္ပါသည္။ အင္တာနက္တြင္ ႐ွာေဖြေတြ႔႐ွိသည့္ အခမဲ့၀န္ေဆာင္မႈ သတင္းကို ျပန္လည္ ေ၀မွ်ျခင္းသာ ျဖစ္ပါေၾကာင္း။)
ကိုပုေရ.. ေက်းဇူးပဲဗ်ိဳ႔. သတ္ပုံက်မ္းအတြက္.. :)
Dear Ma May,
Please carry on...
Thanks for the spelling link
Post a Comment