Wednesday, February 07, 2007

ကိုျပဴးက်ယ္သို႔ ေပးစာ … အပိုင္း (၄)

သို႔
ကိုျပဴးက်ယ္ …

ရက္သတၱတပတ္ ဆိုတာကလည္း အကုန္ျမန္လွပါဘိေနာ္။ ေပးစာ အပိုင္း (၃) ေရးထားတာ မၾကာေသးဘူး ထင္ရေပမဲ့ … အခု ျပန္ၾကည့္ေတာ့ တပတ္ေတာင္ ရွိပါေပါ့လား။ တပတ္တခါ တင္ပါမယ္ဆိုတဲ့ ကတိေၾကာင့္ အပိုင္း (၄) ကို ဆက္လက္ တင္ဆက္လိုက္ ျပန္ပါျပီ ကိုျပဴးက်ယ္ေရ …။

ဒီ (နႏၵမာလိနီ) စာအုပ္ထဲက ေကာက္ႏုတ္ ေဖာ္ျပခ်က္ေတြကို ကိုျပဴးက်ယ္ အပါအ၀င္ ျမန္မာစာ ခ်စ္သူမ်ား သေဘာက် မက်ေတာ့ မေျပာတတ္ဘူး။ က်မကေတာ့ ဆံုးခန္းတိုင္ေအာင္ ဆက္ေရးမယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္ထားပါရဲ႕။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေလ့လာသူေတြ အေထာက္ အကူရေအာင္ တတ္ႏိုင္သေလာက္ ေ၀ငွေပးခ်င္လို႔ပါ။ မၾကိဳက္တာ ေတြ႕ရင္လည္း ေျပာႏိုင္ပါတယ္။ လက္မခံႏိုင္တာ ရွိရင္လည္း ေထာက္ျပႏိုင္ပါတယ္။
***
ဒီကေန႔ အပိုင္း (၄) ကေတာ့ ႀတိခ်ဳိး အလွည့္ေရာက္လာပါၿပီ။ ေဒြးခ်ဳိး ေလးခ်ဳိးသာ က်မတို႔ အသိမ်ား အေခၚမ်ား မွတ္သား ခဲ့ၾကေပမယ့္ ႀတိခ်ဳိး ဆိုတာလည္း ေဒြး နဲ႔ ေလး ၾကားထဲမွာ ရွိေနေသးပါတယ္။
ႀတိ ဆိုတာ .. ၃၊ ခ်ဳိးက အဆစ္အပိုင္းဆိုေတာ့ ႀတိခ်ဳိးဟာ အခ်ဳိးအပိုင္း သံုးခုျဖင့္ စီကံုးေသာ ကဗ်ာပဲေပါ့။ ဒီ ႀတိခ်ဳိးကိုလည္း သျဖန္၊ ကြန္းေထာက္ ေခၚၾကပါေသးသတဲ့။
အခ်ဳိး ၃ ခ်ဳိးဆိုတာကေတာ့ … အတက္တခ်ဳိး၊ အခံတခ်ဳိး၊ အအုပ္တခ်ဳိး လို႔ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ ႀတိခ်ဳိးေတြကို ႀတိခ်ဳိးမွန္း မသိဘဲ က်မတို႔ ငယ္ငယ္က ရြတ္ဆိုခဲ့ၾကဖူးပါတယ္။ နမူနာ ႀတိခ်ဳိးေလးေတြကို ၾကည့္ရေအာင္ပါ။

“ပန္းဘြဲ႕ႀတိခ်ဳိး”
ပ်ဳိေလးတို႔ အိမ္ဦး၊
ဆတ္သြားဖူးက တရံုႏွစ္ရံု။
ေက်းေတြကအံု။
မအံုပါနဲ႔ ကိုေရႊေက်း၊
ပ်ဳိတို႔ေမာင္ ရွင္လိင္ျပန္ေတာ့၊
နားပန္ဖို႔ေလး ။ … ။

“သားေခ်ာ့ ႀတိခ်ဳိး”
ေရႊလမွာ ယုန္၀ပ္လို႔၊
ဆန္ဖြပ္သည့္အဖိုးအို။
ေဟာ ၾကည့္ပါဆို။
ဆိုသာဆို၊ ပိုမိုသည့္ စကား၊
ကေလးအငိုတိတ္ေအာင္၊
အရိပ္အေရာင္ ျပတယ္၊
ဖိုးလ နတ္သား ။ … ။

“ေတာရြာဘြဲ႕ ႀတိခ်ဳိး”
ေရႊပဟိုရ္ စည္သံမ်ားကို၊
မၾကားရ ၾကာေလၿပီ။
ေလးလရာသီ။
တိုင္းဌာနီ၊
မဟုတ္ကယ္ ပါၿပီလို႔၊
ၾကက္သံကို ပဟိုရ္ျပဳရတယ္၊
ေတာသူ႔ရြာမို႔ ။ … ။


“သစၥာထား ႀတိခ်ဳိး”
ၾကက္ညီေနာင္ ေရ၀ယ္ေမ်ာေစေတာ့၊
ျမေၾကာ မင္း၀ံေရႊေတာင္။
လဲေတာ့မေရွာင္။
အာကာေဘာင္၊
ၾကယ္ေျပာင္ကြဲ႕ ေျမလူး၊
ျပည္ေဇယ်ာ၊
ေလလာလွ်င္ ေျမပါေရြ႕ေစေတာ့၊
မယ္ေလ့ကို ေမာင္မမုန္းတယ္၊
သံုး ဘ၀ ကူး ။ … ။


နန္းမေတာ္ မျမကေလး၏ “ေမာင္ဖြဲ႕ ႀတိခ်ဳိး”
ၾကာျခည္ရန္၊
နာရီျပန္ ပဟိုရ္ညိတ္ပါေပါ့၊
ေမွးမွိတ္လို႔ စက္ပါေသာ္။
ေရးမွ် မေပ်ာ္။
လာႏိုးငယ္ေမွ်ာ္၊
ၾကာေမာ္ျမင့္ ေဆာင္ထီး၊
ေရႊေဘာေတာ္ တဥာဏ္ေပြလို႔၊
မလာေန တာရွည္လွတာေၾကာင့္၊
ေတြးရခက္ႀကီး ။ … ။

***
နမူနာ ႀတိခ်ဳိးေလးေတြကေတာ့ ဒီမွ်ပါပဲ … ။ ဒီၾတိခ်ဳိးေလးေတြ အားလံုးလိုလိုကို သိၿပီးသားေတြ ျဖစ္မွာပါ။ နန္းမေတာ္ မျမကေလးေရးတဲ့ တပုဒ္ကလြဲလို႔ က်န္ႀတိခ်ဳိးေတြရဲ႕ ေရးဖြဲ႕သူကို ေဖာ္ျပထားျခင္း မရွိပါဘူး။ ေရွးေဟာင္းႀတိခ်ဳိး လို႔သာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။

ကိုျပဴးက်ယ္နဲ႔တကြ ျမန္မာကဗ်ာ ျမတ္ႏိုးသူမ်ား ဒီႀတိခ်ဳိးေလးေတြ ဖတ္ၿပီး …ေရႊပဟိုရ္စည္သံကိုပဲ လြမ္းေနမလား … ၊ ဖိုးလနတ္သားကိုပဲ တမ္းတေနမလား… ရယ္လို႔ က်မကေတာ့ ေတြးရခက္ၾကီး ျဖစ္ေနပါေပါ့ရွင္ … ။
***
ေမတၱာျဖင့္…
ေမဓာ၀ီ
6.2.07

11:32 pm

***

ေနာက္ဆက္တြဲ ။…။
ကိုပီယရဲ႕ ကြန္မန္႔ေၾကာင့္ ဒီေနာက္ဆက္တြဲကို ထပ္မံ ျဖည့္စြက္ လိုက္ရျခင္းပါ။
တကယ္ေတာ့ ဖြဲ႕နည္း ဥပေဒသကို ေရးအံုးမလို႔ပါပဲ။ သို႔ေပသိ ကိုပီယက အေရွ႕ကကြန္႔မန္႔မွာ ေျပာခဲ့ေသးတယ္ မဟုတ္လား။ ကဗ်ာကိုၾကည့္ရင္ ေရးနည္းကို ေလ့လာလို႔ရတယ္ ဆိုတာေၾကာင့္ ထည့္မေရးေတာ့တာပါ။
ဖတ္လိုသပ ဆိုလည္း ေရးေပးရတာပ ရွင္ .. ။
ေနာက္တခု … ပုဒ္မေတြက သူ႔စာမွာပါတဲ့အတိုင္း ခ်ေပးထားတာပါ။ … က်မလည္း အဲဒီပုဒ္မေတြကို သံသယေတာ့ရွိသား။
***
ႀတိခ်ဳိးမွာ …
အခ်ဳိးအားျဖင့္ - အတက္၊ အခံ၊ အအုပ္ ရယ္လို႔ရွိတယ္။
အပိုဒ္ေရအားျဖင့္ - အခံခ်ဳိးမွာ အပိုဒ္ငယ္ ၂ ပိုဒ္သာ အထားမ်ားတယ္။ ပထမခ်ဳိးနဲ႔ တတိယခ်ဳိးတို႔မွာ အပို္ဒ္ေရ ထားပံုက ေဒြးခ်ဳိးအတိုင္းျဖစ္ပါတယ္။
အကၡရာလံုးေရအားျဖင့္ - ဒုတိယခ်ဳိးရဲ႕ အပိုဒ္ငယ္ ႏွစ္ပုဒ္အနက္ .. ဒုတိယအပိုဒ္မွာ အကၡရာ ၅ လံုးသာ ထားရပါမယ္။ က်န္အပိုဒ္ ဟူသမွ်တို႔ရဲ႕ အကၡရာ လံုးေရမွာ ေဒြးခ်ဳိးႏွင့္ တူတူျဖစ္ပါတယ္။
အစပ္ကာရန္အားျဖင့္ - ပထမခ်ဳိးမွာ တတိယပိုဒ္ရဲ႕ အဆံုးကာရန္ နဲ႔ ပထမခ်ိဳးရဲ႕ အဆံုးကာရန္၊ ဒုတိယခ်ဳိး ပထမပုိဒ္ရဲ႕ အဆံုးကာရန္၊ ဒုတိယပိုဒ္ရဲ႕ ေရွ႕ထက္၀က္ကာရန္၊ ေပါင္း-ကာရန္ ေလးခ်က္ ထပ္မိေစရမယ္တဲ့။ ဒုတိယခ်ဳိးရဲ႕ အဆံုးကာရန္နဲ႔ တတိယခ်ဳိးရဲ႕ အဆံုးကာရန္လည္း ဧကန္ ထပ္မိရပါမယ္တဲ့။
ေလျပင္းေလေလ်ာ့အားျဖင့္ - ပထမခ်ဳိးရဲ႕ အဆံုးမွာ (အာ-အီ-အူ) ဆိုတဲ့ ေလေလ်ာ့ အကၡရာကိုသာ ထားရပါမယ္။
ဒုတိယ၊ တတိယအခ်ဳိးတို႔ရဲ႕ အဆံုးအကၡရာမွာေတာ့ (အ-အား-အိ-အီး) စတဲ့ ေလျပင္းအကၡရာ အသံကိုသာ ထားရမယ္လို႔ ဆိုထားပါတယ္။

ၾတိခ်ဳိး နမူနာ စပ္ထားတာ ေလးပါ ထည့္ေပးလိုက္ပါတယ္။ ဒါကိုၾကည့္ရင္ ပို ရွင္းမယ္လို႔ထင္ပါတယ္။

(၁) ကူးဆင့္ကာ
(၂) ထူးသင့္ရာ-ေရးရိုးျမြက္
(၃)ေဒြးခ်ဳိးထက္ တခ်ဳိးက်ယ္၊
(၄) ႀတိခ်ဳိးေခၚတယ္။

(၁) ခံခ်ဳိး၀ယ္၊
(၂) ပုိဒ္ငယ္က-ႏွစ္ဘဲ ။ ။

(၁) ၾကြင္းေသသာ၊
ေဒြးခ်ဳိးနမူနာသို႔၊
(၂) တူမကြာ-ပံုစနစ္ကို
အားသစ္လို႔ခဲ ။ ။

***
ေက်းဇူးတင္ပါသည္။

9:46 pm

4 comments:

Anonymous said...

i come back from Malaysia the day before yesterday by train. When i come back from Penag i was watching the moon and asked myself about the shade in the moon is the shade of rabbit or... by watching the moon my mind went back to my childhood and hearing that Myanmar poem recited my Mom. Now again those Myanmar poems mentioned ma May's post make me miss my childhood again and......

May all be happy!

Anonymous said...

ေက်းဇူးႀကီးလွပါတယ္...ဆရာမေရ....
ခုကဗ်ာေတြကို ဖတ္မိေတာ့မွ လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၅ ႏွစ္ေက်ာ္က က်ေနာ္ေလ့လာခဲ့ဖူးတဲ့
`ကဗ်ာဖြဲ႔နည္း နိႆ်ည္း`စာအုပ္နဲ႔ေတာ္ေတာ္တူတာဗ်... ဒီေလာက္ႏွစ္ေတြၾကာေတာ့
ေရးေရးပဲမွတ္မိေတာ့တယ္... မေမရဲ႔ တင္ျပပံုေလးကို နဲနဲေလး ထပ္ျဖည့္ေပးေစခ်င္ပါတယ္... ကဗ်ာတခ်ိဳးဘယ္မွာဆံုးတယ္ဆိုတာ
သိရဖို႔အတြက္ အခ်ိဳးအဆံုးမွာ ခ်တဲ့ပုဒ္မ (။) က အေရးႀကီးပါတယ္... အခ်ိဳးမဆံုးမခ်င္း ပုဒ္ထီး (၊) ပဲခ်ရပါမယ္... ဥပမာ....

ေရႊလမွာ ယုန္၀ပ္လို႔၊
ဆန္ဖြပ္သည့္အဖိုးအို၊
ေဟာ ၾကည့္ပါဆို။ (အို..ကာရန္ဆံုး အတက္ခ်ိဳး)

ဆိုသာဆို၊
ပိုမိုသည့္ စကား။ (အား...ကာရန္ဆံုး အခံခ်ိဳး)

ကေလးအငိုတိတ္ေအာင္၊
အရိပ္အေရာင္ ျပတယ္၊
ဖိုးလ နတ္သား ။ (အား...ကာရန္ဆံုး အအုပ္ခ်ိဳး)

ၿပီးေတာ့ ကဗ်ာဖြဲ႔နည္း ဥပေဒသ ေလးေတြပါထည့္ေပးေစခ်င္ပါတယ္... အလြန္အက်ဴးစာတပိုဒ္ စာေလာက္ပဲရွိမွာပါ... ေနာင္လာေနာက္သားေတြ နည္းယူေလ့လာခ်င္တဲ့အခါ အေထာက္အကူျဖစ္ေစရန္ ရည္ရြယ္ပါတယ္... ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ က်ေနာ္တို႔လို႔ ရပ္ေ၀းေျမျခား အေျခခ်ေနထိုင္ရသူေတြအဖို႔လဲ ဒီလိုေရွးေဟာင္းစာအုပ္ေတြ အလြယ္တကူရွာယူလို႔မရႏိုင္လို႔ပါ... က်ေနာ္ဆိုရင္ မေမရဲ႔ ကဗ်ာနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ပို႔စ္ေတြအားလံုးကို ေကာ္ပီကူးၿပီး ဖိုင္တဖိုင္အေနနဲ႔ သိမ္းဆည္းထားပါတယ္... ဥပေဒသ ေတြကိုက်ေနာ္လဲျပန္သိခ်င္ပါေသးတယ္...
ဒီႀတိခ်ိဳးမွာဆိုရင္... က်ေနာ္ဥာဏ္မွီသေလာက္ မွတ္ခ်က္ထုတ္ၾကည့္ပါအံုးမယ္...

၁။...အတက္ခ်ိဳးရဲ႔အဆံုးကာရန္တိုင္းဟာ အီ၊ အူ၊ ေအ၊ အို စတဲ့ (ဂရုသံကာရန္) ေတြနဲ႔အဆံုးသတ္ရပါတယ္...
၂။... ဒီအတက္ခ်ိဳးရဲ႔ ေနာက္ဆံုးႏွစ္ေၾကာင္း အဆံုးကာရန္တိုင္းဟာ တူညီေနရပါမယ္...
ဆန္ဖြတ္သည့္အဖိုး (အို)
ေဟာ..ၾကည့္ပါ (ဆို) ...
၃။... အတက္ခ်ိဳးရဲ႔ အခ်စာေၾကာင္းအဆံုးကာရန္ကို အခံခ်ိဳးရဲ႔ အတက္စာေၾကာင္းမွာ ျပန္ယူရပါတယ္...
ေဟာၾကည့္ပါ (ဆို)
ဆိုသာ (ဆို)...
၄။... အခံခ်ိဳး၊ အအုပ္ခ်ိဳးတို႔ရဲ႔ အဆံုးကာရန္တိုင္းဟာ အု၊ အဲ၊ ေအး၊ အား ဆိုတဲ့ (လဟုသံကာရန္) ေတြခ်င္းတူညီေနရပါမယ္...
ပိုမိုသည့္စ (ကား)။
ဖိုးလနတ္ (သား)။
ႀတိခ်ိဳးဟာ ေတးသီခ်င္းတမ်ိဳးျဖစ္ေလေတာ့ သာယာနာေပ်ာ္ဖြယ္ သီဆိုေကာင္းေအာင္ အသံရွည္ဆြဲလို႔ရတဲ့ (ဂရုသံကာရန္) ေတြ အားေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ေရးဖြဲ႔တာကိုေတြ႔ရပါတယ္...
ဒီလိုမ်ိဳး ဥပေဒသ ေလးေတြပါ ထည့္ေပးေစခ်င္ပါတယ္... သူ႔မူရင္း ဥပေဒသက က်ေနာ့မွတ္ခ်က္ေလာက္ေတာင္ ရွည္မယ္မထင္ပါဘူး... အားမနာ လွ်ာမက်ိဳး၊ အမ်ိဳးမ်ိဳးပူဆာေနတယ္လို႔ေတာ့ ေရႊစိတ္ေတာ္မၿငိဳလိုက္ပါနဲ႔ဗ်ာ...ဟဲဟဲ.. မေမစာရိုက္ရတာ ပင္ပမ္းရင္ စကင္ဖတ္ၿပီးအီးေမးပို႔လိုက္ပါ... က်ေနာ္မ်ိဳးရိုက္ကူပါ့မယ္လို႔
ခင္မင္ေလးစားလ်က္
ေမာင္ပီယ

Anonymous said...

မေမဓါဝီ ရဲ့ ကိုျပဴးက်ယ္သို႕ ေပးစာမ်ားဟာ ျမန္မာစာေပကို ေလ့လာလိုသူမ်ားအတြက္ တန္ဖိုး႐ွိလွပါတယ္။အထူးသျဖင့္ ပင္လယ္ရပ္ျခားျမန္မာမ်ားနဲ႕ ျမန္မာစာေပကို ေလ့လာလိုသူႏိုင္ငံျခားမ်ားအတြက္ အလြန္ အက်ိဳး႐ွိပါတယ္။

ျဖစ္ႏိုင္လို႔္ Category သပ္သပ္မ်ား ခြဲေပးႏိုင္ရင္၊ ဒါမွမဟုတ္ Tag လုပ္ေပးႏိုင္ရင္၊ ေလ့လာသူမ်ားအတြက္ တစုတစည္းတည္း ႐ွာေဖြရပိုလြယ္လိမ့္မယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။

ေမဓာ၀ီ said...

က်မအဲလို မလုပ္တတ္လို႔ပါ။ လုပ္တတ္ရင္ လုပ္ေပးပါမယ္ရွင္။