Sunday, December 24, 2006

ေဆာင္းည အေတြး

တေန၀င္လို႔ တမိုးခ်ဳပ္ခဲ့ျပီ …
တေန႔ကုန္သြားျပန္ေပါ့ …
ေဆာင္းတြင္းဆို ေနမင္းလည္း ပ်င္းရွာတယ္ထင္ပါရဲ႕ … ေနာက္က်မွထြက္ၿပီး ေစာေစာစီးစီး အိပ္တန္းတက္ လို႔ ေန႔တာေတြလည္း တိုေနပါေရာလား။
လဆန္းရက္မို႔ ညေကာင္းကင္ထက္မွာ … လမင္းေလးက ခပ္ေကြးေကြးရယ္ … ။
ေန႔ နဲ႔ ည တလွည့္စီေျပာင္း
ေန နဲ႔ လ တလွည့္စီလာ …
ဒီလိုနဲ႔႔ပဲ …
တရက္ၿပီးေတာ့ ေနာက္တရက္
တလၿပီးေတာ့ ေနာက္တလ
တႏွစ္ၿပီး ေတာ့ ေနာက္တႏွစ္
အသစ္ အသစ္ေတြျဖစ္ေနခဲ့တာ …
မၾကာခင္ ရက္ပိုင္းမွာ … သကၠရာဇ္ အသစ္တခုကိုေတာင္ ကူးေျပာင္းေတာ့မွာပဲ … ။
သဘာ၀တရားႀကီးရဲ႕ သတ္မွတ္ခ်က္ထဲမွာ …
ေန႔ရဲ႕ ညရယ္ ..
အလင္းရယ္ အေမွာင္ရယ္ ..
အပူရယ္ .. အေအးရယ္ … ဆိုတာရွိသလို …
ေလာကရဲ႕ သတ္မွတ္ခ်က္ထဲမွာ …
အေကာင္းရယ္ .. အဆိုးရယ္ ဆိုတာလည္း … ဒြန္တြဲလို႔ရွိေနတာပါပဲ … ။
အျမဲတမ္းလည္း မေကာင္းႏိုင္သလို …
ထာ၀ရလည္း မဆိုးႏိုင္ပါဘူး … ။
လျပည့္ညရွိသလို … လမိုက္ညလည္း ရွိေနတတ္တယ္ … ။
ေနသာတဲ့ေန႔ရွိသလို ..ေနမထြက္တဲ့ေန႔ေတြလည္း ရွိေနတတ္ပါတယ္ … ။
အေကာင္းေတြကို လက္ခံႏိုင္သလို … အဆိုးေတြၾကံဳလာရင္လည္း ရင္ဆိုင္ႏိုင္တဲ့ သတၱိ …
နည္းနည္းျဖစ္ျဖစ္ေတာ့ ရွိခ်င္မိပါရဲ႕။
ဒါေၾကာင့္လည္း
မဂၤလသုတ္ ထဲက …
“ဖု႒ႆ ေလာကဓေမၼဟိ၊ စိတၱံယႆ နကမၸတိ”
ဆိုတဲ့ အတိုင္း
ေကာင္းဆိုး ႏွစ္တန္ ေလာကဓံနဲ႔ ၾကံဳၾကိဳက္လာတဲ့အခါ မတုန္မလႈပ္ဘဲ ခံႏိုင္ရည္ရွိတဲ့ စိတ္နဲ႔ ခႏၶာ ကိုသာ … ရလိုေၾကာင္း ဆုလည္း ေတာင္းမိပါတယ္။
***
ဘယ္လိုပဲ ဆုေတာင္းေပမဲ့ …
ဘ၀မွာ … လိုခ်င္တာေတြ ေမွ်ာ္လင့္တာေတြကလည္း ျဖစ္မလာတာက မ်ားပါတယ္။
တခါတေလေတာ့လည္း …
ကေလးတေယာက္လို … လိုခ်င္တာမရတဲ့အခါ … ငိုခ်င္လာမိျပန္ေရာ … ။
ဒါဟာ ေပ်ာ့ညံ့လို႔ပဲလား …
မရင့္က်က္လို႔ပဲလား ….
မသိေတာ့ပါဘူး ..။
သိလဲ မသိခ်င္ေတာ့ပါဘူး … ။
ဒါနဲ႔ပဲ … ဒီေဆာင္းတညမွာ … ကဗ်ာအတိုအစေလး ေရးမိျပန္ပါတယ္။
***
မလာမွန္းသိလ်က္ ေမွ်ာ္မိ
မရွိမွန္းသိလ်က္ တမ္းတ
မရမွန္းသိလ်က္ လိုခ်င္
မၾကင္မွန္းသိလ်က္ လြမ္း
၀မ္းနည္းရသူမွာ…
အခါခါ ဆုေတာင္း
အေကာင္းအဆိုး ေလာကဓံ
ခံႏိုင္ပါေစေၾကာင္း … ။ ။

***
24.12.06

4 comments:

Anonymous said...

ဟုတ္တယ္ေနာ္ မမေမ မရမွန္သိလဲ လိုခ်င္းမိတယ္
မလာမွန္သိလဲ ေမွ်ာ္မိတယ္ တစ္ခါတစ္ေလ မမေမ ေျပာသလိုပဲငိုခ်င္းမိတာဟုတ္ဘူး
ငိုကိုငိုမိတာမမရ
ေမေလး

Anonymous said...

တခါ က စာ ေရး ဆရာ ၾကီး တ ေယာက္ က ေျပာ ဘူး တယ္ ...
ကဗ်ာ ဆို တာ ကာ ရန္ ရွိ ရ တယ္ တဲ့ ..
ကာ ရန္ မရွိ ဘဲ ေရး ထား တယ္ ဆို ရင္ ေကာ လို့ ..
ေမး ၾကည့္ မိ တယ္ အခါ မွာ ေတာ့ ...
ဆရာ ၾကီး က ရယ္ ျပီး...
ဒါ ဆုိ ရင္ ေတာ့ ကဗ်ာ မဟုတ္ ဘူး..


ကဗြ်တ္ ဘဲ ျဖစ္ ရ မယ္ တ့ဲ..

မေမ ရဲ့ ကဗြ်တ္ ေလး က အရမ္း ဖတ္ လုိ ေကာင္း တယ္ ေနာ္..

ဟီး..

Prince

ကလိုေစးထူး said...

ကဗ်ာမွန္ရင္ ကာရန္ကိုက္ရမတဲ့လား.. အဲဒီလုိ ေျပာရင္ေတာ့ မွားမယ္ထင္ပါတယ္။ အဖုိးတန္လွတဲ့ ၊ ဖတ္လို႔ အရသာရိွလွတဲ့ ကာရန္မဲ့ကဗ်ာေတြ ေျမာက္မ်ားစြာရိွေနေသးတာကို အဲဒီစာေရးဆရာၾကီးကို ေပးဖတ္ခ်င္ပါတယ္။ ကာရန္မဲ့လုိ႔ ကဗ်ာမဟုတ္ဘူးလို႔ ေျပာလို႔မရတာေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္။ ဒီကေန႔ ေခတ္က မ်ိဳးဆက္သစ္ ကဗ်ာဆရာ လူငယ္ေတြဟာ ကာရန္ကို ဆုပ္ကိုင္မွ ကဗ်ာျဖစ္ရမယ္ဆုိတဲ့ ၀ါဒၾကီးကို ေတာ္လွန္ေနတာ ၾကာပါၿပီ။ ကာရန္မဲ့ ကဗ်ာေတြဟာလဲ ကဗ်ာေလာကမွာ အသိအမွတ္မျပဳပဲ ေနလို႔မရေတာ့တာ ေသခ်ာေနလုိ႔ ကာရန္မရိွရင္ ကဗၽြတ္လို႔ ေျပာလို႔မရပါဘူးခင္ဗ်ာ။

Anonymous said...

မေမကဗ်ာေလးကိုၿကိုက္တယ္