ေခတ္ေနာက္က်သည္ ေမဓာဝီ

***
အရင္ကဆို သတင္းဦး သတင္းထူး ေမဓာဝီတို႔ ရူးခ့ဲရတယ္။ သတင္းဦးကို ကိုယ္အရင္ သိခ်င္သလို ကိုယ္ကလည္း အရင္ ျဖန္႔ခ်င္ေသးတယ္။ အကယ္ဒမီေပးပြဲေန႔ဆိ...ု တယ္လီေဗးရွင္းက တခါေၾကျငာလိုက္ အြန္လိုင္းေပၚေျပးေျပာလိုက္။ ေဒြး ဆံုးတုန္းကလည္း ဦးဦးဖ်ားဖ်ား ဘေလာ့ေပၚ တင္လိုက္ရေသး။ အေဝးက မိတ္ေဆြေတြဆီ အခ်ိန္နဲ႔တေျပးညီ သတင္းေတြ ပို႔ေပးေနခ့ဲတာေပါ့။
.
ခုလို ဆိုရွယ္မီဒီယာေတြ အားေကာင္းလာတ့ဲ သတင္းေခတ္မွာ ေမဓာဝီတေယာက္ သတင္းလည္း မဦးႏိုင္ သတင္းလည္း မထူးႏိုင္ေတာ့ဘူး။ မဦးႏိုင္ မထူးႏိုင္တ့ဲအျပင္ အေတာ္ေလးကို ေခတ္ေနာက္က် က်န္ေနခ့ဲျပီဆိုတာ သနားစဖြယ္ (ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္) သိလိုက္ရပါတယ္။
.
တယ္လီေဗးရွင္း မၾကည့္ျဖစ္တာ အေတာ္ၾကာသလို သတင္းစာ ဆိုလည္း လာပို႔တ့ဲ အလိပ္ကေလးေတာင္ မျဖည္ျဖစ္တာ ၾကာျပီ။ မဂၢဇင္းဆို ေယာက်္ားဝတၳဳပါတ့ဲ စာအုပ္သာ ဖတ္ျဖစ္ျပီး ဘာဂ်ာနယ္မွလည္း ဝယ္မဖတ္ျဖစ္ေတာ့ဘူး။ ခုတေလာမွ ျမန္မာတိုင္းမ္သတင္းစာေလး ဝယ္ဖတ္ျဖစ္တယ္။ ခုေနာက္ပိုင္း အဆိုေတာ္ အသစ္ေတြလည္း တေယာက္မွမသိ။ (နီနီခင္ေဇာ္ေတာင္ ဟိုတေလာက ကိစၥျဖစ္မွသိတာ) ေမာ္ဒယ္ေတြ ရုပ္ရွင္မင္းသားသစ္ မင္းသမီး သစ္ေတြလည္း မသိေတာ့ဘူး။ တခါေျပာျပထားလည္း ေနာက္တခါ ထပ္ေမ့တာပဲ။
.
တေလာက လသာ၂ က သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က လုလု ဘာျဖစ္တယ္ဆိုလား ေျပာေတာ့ လုလုဆိုတာ ဘယ္သူတုန္းလို႔ သူ႔ျပန္ေမးရတယ္။ သူကလည္း ေျပာရွာပါတယ္။ နင္ကလည္း လုလုေတာင္ မသိဘူးလား သတ္ပံုေတြနဲ႔ခ်ည္း ရႈပ္ေနတာကိုး တ့ဲ။ :)
.
ေျပာလည္းေျပာခ်င္စရာပဲေလ။ ေခတ္မွာ ျဖစ္ေနတာေတြ ဘာကမွ မသိေတာ့ဘူးကိုး။ ခုလို ညဘက္ဆို ေဖ့စ္ဘုတ္မွာ တက္လာတ့ဲ စေတးတပ္စ္ေတြ ဘာတခုမွ မသိတာ အမွန္ပါ။ ဘီလီကို ဗုတ္တို႔ ဘာတို႔ ဘာမွန္းမသိလို႔ like လည္း မႏွိပ္ရဲ ဒီတိုင္းေလး ထိုင္ၾကည့္ေနရတယ္။ တယ္လီေဗးရွင္း ရွိတ့ဲ အိမ္ဘက္မွာ ေနတုန္းကလည္း ဘာမွ မၾကည့္ျဖစ္။ အခုအိမ္မွာဆို ေရဒီယို ေလးေတာင္ မရွိေတာ့ ပိုဆိုးေတာ့တာပဲ။ အန္ကယ္ကေတာ့ ႏိုးပါဆိုတာ လူေျပာမ်ားလို႔ ေနာက္မွဖုန္းေလးနဲ႔ ျပန္ၾကည့္ရတယ္။
.
ဖုန္းနဲ႔ကလည္း ဝိုင္ဖိုင္ဖရီးနဲ႔မွ ၾကည့္ျဖစ္တာပါ။ ေဘလ္ကိုေခြ်တာတ့ဲ အေနနဲ႔ မိုဘိုင္းေဒတာနဲ႔ဆို ဗီဒီယိုဖိုင္ မၾကည့္ဘုး။ အင္တာနက္ အသံုးျပဳခ ႏွစ္ရက္ တေထာင္ႏႈန္းပဲ သံုးမယ္လို႔ ဘတ္ဂ်က္ ခ်ထားျပီးသား။ အဲဒီ တရက္ငါးရာက မိဘေတြနဲ႔ ေျပာမယ္ ေယာက်္ားနဲ႔ ေျပာမယ္ ဆိုရင္ လံုေလာက္ျပီေလ။ ဒါေၾကာင့္ အိပ္မက္ဆံုရာ တို႔ ျမန္မာ idol တို႔ လံုးဝမွကို မၾကည့္ဖူးခ့ဲဘူး။
.
ေဖ့စ္ဘြတ္ေပၚတက္လာတဲ့ သတင္းေတြဆိုလည္း တခါမွ အရင္ဆံုး မျမင္မိဘူး။ သတင္းမီဒီယာေတြ ေဖာ္လို လုပ္ထားေပမဲ့ like မႏွိပ္ျဖစ္လို႔လားမသိ ကိုယ့္ေဝါေပၚ ဘာမွ မျမင္ရဘူး။ သတင္းပလင္းဆို ေယာက်္ား ေျပာျပမွ သိရတာ မ်ားတယ္။ ဒီမနက္ဆို ဘုန္းႀကီး ဆြမ္းေကြ်းဖို႔ ခ်က္ျပဳတ္ေနေတာ့ ေဖ့စ္ဘြတ္နဲ႔ ခဏကင္းကြာ မိတယ္။ ျပန္လည္းဝင္ေရာ လစ္မစ္တက္ အက္ဒီရွင္ ေသာင္းငါးေထာင္ ကိစၥ လူတကာေျပာေနၾကတာ ကိုယ္က ဘာမွန္းမသိလို႔ လိုက္ရွာၾကည့္ရေသးတယ္။
.
အသက္အရြယ္ေၾကာင့္လား အခ်ိန္ေပးႏိုင္မႈေၾကာင့္လား ကိုယ့္စိတ္ဝင္စားမႈကပဲ ေျပာင္းလဲသြားလို႔လား သတင္းဦး သတင္းထူးကို အရင္လို ရင္မခုန္မိေတာ့ဘူး။ ျဖစ္ျပီးရင္ ပ်က္တတ္တ့ဲ သဘာဝတရား အလယ္မွာ သတင္းအသက္ကလည္း တမနက္ ျဖစ္သြားျပီ။ က့ဲရဲ႕ ခုနစ္ရက္ ခ်ီးမြမ္း ခုနစ္ရက္ဆိုတာလည္း မ်ားေနေသးတယ္။ ခဏေနရင္ ေမ့ေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာက္ ျဖစ္သြားၾကေရာ။
.
နဂိုက တေယာက္နဲ႔တေယာက္ ေစာင္းေျမာင္း ေျပာဆို မလိုတ့ဲ သူေတြလည္း မၾကာခင္ သိပ္ခ်စ္တ့ဲ မိတ္ေဆြေတြ ျဖစ္သြားၾကသလို နဂိုက သိပ္ခင္မင္ ရင္းႏွီး လံုးေထြး ေနသူေတြလည္း သိပ္မၾကာခင္ မေခၚမေျပာ ဘေလာ့ၾက အန္ၾက ျဖစ္သြားၾကတာ အ့ံၾသစရာ ေတြ႕ရတယ္။ ေဖ့စ္ဘုတ္ မိတ္ေဆြစာရင္းမွာ လူမ်ားမ်ားစားစား သိပ္မရွိတ့ဲ ေမဓာဝီကေတာ့ ဘယ္သူ႕ကိုမွ unfriend မလုပ္ block မလုပ္ခ့ဲပါဘူး။ မျမင္ခ်င္ရင္ unfollow သာ လုပ္ပါတယ္။ ကိုယ့္ကိုသာ လူတခ်ဳိ႕က အျမင္ကတ္စာရင္းထဲ ထည့္ျပီး unfriend ေတြ block ေတြ လုပ္တာေတာ့ ခံေနရတာပါပဲ။ ကိစၥမရွိပါဘူး။ လူနည္းသြားေတာ့ စာဖတ္ရ သက္သာတယ္လို႔သာ သေဘာထား လိုက္ပါတယ္။
.
တဒါတေလေတာ့လည္း အားလံုးကို သိေနတာထက္ ဘာကိုမွမသိတာက ပိုေကာင္းေသးလို႔ ေတြးမိတယ္။
ဒီလိုဆိုေတာ့လည္း ေမဓာဝီတေယာက္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေခတ္ေနာက္က်သူႀကီးအျဖစ္ ေက်နပ္စြာခံယူရင္း ေျခရာခြက္ ကေလးထဲမွာ မ်က္လံုးေလး ကလယ္ကလယ္နဲ႔ က်င္လည္ေနရပါဦးမယ္။
***
ေမဓာဝီ
17.02.17
23.19