Thursday, July 30, 2009

အျပန္ခက္တဲ့ ရတုကဗ်ာ

ေလခ်ဳိေသြးစဥ္၊ ထံုေမႊးသင္းပ်ံ႕၊ ပန္းရနံ႔တို႔၊ ရွင္းသန္႔ႀကိဳင္စြာ၊ ေ၀့၀ဲလာလည္း၊ စိတ္မွာမၾကည္၊ ပန္း၀တ္ရည္ကို၊ ညြတ္သီျမတ္ႏိုး၊ တန္ဖိုးမထား၊ ေနႏိုင္အား၍၊ လားလားဂ႐ု၊ မျပဳမိေသာ္၊ ပန္းျမတ္ေတာ္၀င္၊ ရနံ႔ရွင္မူ၊ ျငဴစူစိတ္ထဲ၊ လြန္၀မ္းနည္းကာ၊ ညွဳိးငယ္စြာျဖင့္၊ ႏြမ္းေႂကြလြင့္၀ါ၊ သြားရရွာသည္။ ။ ခံသာခံခက္ ေလသည္ေလာ။

ေနညိဳေအးလွ်င္၊ ငွက္ေက်းသာရကာ၊ အိပ္တန္းရွာ၍၊ ခိုရာသိုက္နန္း၊ ၿမိဳင္ေတာတန္းတြင္၊ နားစက္၀င္လ်က္၊ နံနက္မိုးေသာက္၊ အလင္းေရာက္ေသာ္၊ စံုညီေဖာ္ေကာင္း၊ ငွက္အေပါင္းတို႔၊ ရဖုိ႔ ၀မ္းစာ၊ မေနသာဘဲ၊ ေဖြရွာခဲခက္၊ အသက္ဆက္ရန္၊ စိတ္ရည္သန္၍၊ ေလဆန္ကိုတက္၊ ၀ဠာထက္ဆီ၊ ျမန္းတက္ခ်ီကာ၊ ဦးတည္ပါသည္။ ။ ပ်ံသာပ်ံလ်က္ ေနမည္ေလာ။

ေမငိုေႂကြးခ်င္၊ ေ၀းရပ္ခြင္၀ယ္၊ ၾကင္သူဘယ္မွာ၊ ဘယ္ခါဆံုႏိုး၊ ေမွ်ာ္ကာကိုးရင္း၊ ေႏွာင့္စိုးဗ်ာပူ၊ ဗေလာင္ဆူကာ၊ ေငးငူငိုင္ေမာ၊ ရင္၌ေသာက၊ မ်က္ရည္စတို႔၊ မက်ေအာင္သိမ္း၊ ကြယ္၀ွက္ထိမ္းလည္း၊ အလြမ္းမီးစ၊ ျပင္းထန္လွ၍၊ တေျမ့ေျမ့ကၽြမ္း၊ မ်က္ရည္စမ္းစီး၊ အထီးက်န္လ်က္၊ ရက္ေရတြက္ကာ၊ ပူေဆြးပါသည္။ ။ ျပန္သာျပန္ခက္ ေစသည္ေလာ … ။ ။
***
ေမဓာ၀ီ
၃၀၊ ဇူလိုင္၊ ၂၀၀၉
၁၁း၁၁ နာရီ

9 comments:

pandora said...

ဒါလည္း အေ၀းေရာက္ပင္လယ္ပဲ
ကမ္းကပ္ရမယ့္ အခ်ိန္ေတြ
ခ်စ္သူေတြနဲ႕ ဆံုဆည္းရမယ့္ အခ်ိန္ေတြ
လက္ခ်ိဳးေရတြက္..အျပန္ခက္ေနတဲ့အခါ

ရြက္လြင့္ျခင္း said...

oversea မွာ ခံစားေရးဖြဲ ့တဲ့အတြက္ ပိုၿပီးေတာ့ ထိမိပါတယ္။
အားေပးလွ်က္

သစ္နက္ဆူး said...

မေမဓာ၀ီ
က်ေနာ္က အခုမွ မွတ္မွတ္ယယေရာက္ဘူးတယ္ထင္တာပါဘဲ...။
ဒါေပမယ့္ နာမည္ၾကားကတည္းက စိတ္၀င္စားမိပါတယ္..။
စာေတြကဗ်ာေတြ ဖတ္ၾကည့္မိတဲ ့အခါ ေတာ္ေတာ္ကို
ေလးစားမိပါတယ္..။
က်ေနာ္က ျမန္မာဆန္တဲ ့အမည္ေတြနဲ ့ျမန္မာစာေတြကို ေလးစားတယ္ စိတ္၀င္စားတယ္..တန္ဘိုးထားဖတ္ပါတယ္..။
က်ေနာ္ ေနာက္လဲ လာျဖစ္မွာေသခ်ာပါတယ္..။
က်ေနာ့္ ဘေလာ့ဂ္ေလးကို အလုပ္အားလို ့ျပန္လုပ္ျဖစ္တဲ ့အခါက်ရင္ မေမရဲ ့ဘေလာ့ဂ္ကို လင့္ခ္ ခ်ိတ္ခြင့္ျပဳပါ...။
ေလးစားမႈမ်ားစြာနဲ ့...။

ကိုလူေထြး said...

ဒါအဖြားတို႕ေခတ္က ကဗ်ာေလ...
ေမဓာဝီက ဦးၾကီးလူေထြးရဲ႕ အဖြားအရြယ္ရွိမယ္ ထင္တယ္ေနာ္...


အခြင့္ေပးလွ်င္
... ... ...
... ... ...
ႏွံသာႏွံလ်က္ ေနမည္ေလာ...


းဝ)

Nyein Chan Aung said...

ေလခ်ဳိေသြးစဥ္၊ ထံုေမႊးသင္းပ်ံ႕၊ ပန္းရနံ႔တို႔၊ ရွင္းသန္႔ႀကိဳင္စြာ၊ ေ၀့၀ဲလာလည္း၊ စိတ္မွာမၾကည္၊ ပန္း၀တ္ရည္ကို၊ ညြတ္သီျမတ္ႏိုး၊ တန္ဖိုးမထား၊ ေနႏိုင္အား၍၊ လားလားဂ႐ု၊ မျပဳမိေသာ္၊ ပန္းျမတ္ေတာ္၀င္၊ ရနံ႔ရွင္မူ၊ ျငဴစူစိတ္ထဲ၊ လြန္၀မ္းနည္းကာ၊ ညွဳိးငယ္စြာျဖင့္၊ ႏြမ္းေႂကြလြင့္၀ါ၊ သြားရရွာသည္။ ။ ခံသာခံခက္ ေလသည္ေလာ။

ေနညိဳေအးလွ်င္၊ ငွက္ေက်းသာရကာ၊ အိပ္တန္းရွာ၍၊ ခိုရာသိုက္နန္း၊ ၿမိဳင္ေတာတန္းတြင္၊ နားစက္၀င္လ်က္၊ နံနက္မိုးေသာက္၊ အလင္းေရာက္ေသာ္၊ စံုညီေဖာ္ေကာင္း၊ ငွက္အေပါင္းတို႔၊ ရဖုိ႔ ၀မ္းစာ၊ မေနသာဘဲ၊ ေဖြရွာခဲခက္၊ အသက္ဆက္ရန္၊ စိတ္ရည္သန္၍၊ ေလဆန္ကိုတက္၊ ၀ဠာထက္ဆီ၊ ျမန္းတက္ခ်ီကာ၊ ဦးတည္ပါသည္။ ။ ပ်ံသာပ်ံလ်က္ ေနမည္ေလာ။

ေမငိုေႂကြးခ်င္၊ ေ၀းရပ္ခြင္၀ယ္၊ ၾကင္သူဘယ္မွာ၊ ဘယ္ခါဆံုႏိုး၊ ေမွ်ာ္ကာကိုးရင္း၊ ေႏွာင့္စိုးဗ်ာပူ၊ ဗေလာင္ဆူကာ၊ ေငးငူငိုင္ေမာ၊ ရင္၌ေသာက၊ မ်က္ရည္စတို႔၊ မက်ေအာင္သိမ္း၊ ကြယ္၀ွက္ထိမ္းလည္း၊ အလြမ္းမီးစ၊ ျပင္းထန္လွ၍၊ တေျမ့ေျမ့ကၽြမ္း၊ မ်က္ရည္စမ္းစီး၊ အထီးက်န္လ်က္၊ ရက္ေရတြက္ကာ၊ ပူေဆြးပါသည္။ ။ ျပန္သာျပန္ခက္ ေစသည္ေလာ … ။ ။

ေကာင္းတယ္ဗ်ာ..

ေရတမာ said...

!_!

Anonymous said...

very very nice poem..

nyima

ေမဓာ၀ီ said...

အေ၀းေရာက္မွ ... အေ၀းေရာက္ပင္လယ္ရဲ႕ သေဘာကို နားလည္တယ္ ပန္ပန္ေရ ... ။

ရြက္လႊင့္ျခင္း ... အားေပးတာ ေက်းဇူးပါ။

ကို TNS - လာဖတ္တဲ့အတြက္ ၀မ္းလဲသာတယ္၊ ေက်းဇူးလဲ တင္ပါတယ္။ လင့္ခ္လဲ ခ်ိတ္ခြင့္ျပဳပါတယ္။

ဦးႀကီးလူေထြး ... အစ အဆံုးေရးမွေပါ့။ အစနဲ႔ အဆံုးပဲ ေရးလို႔ ဘယ္ရမလဲ။

ကိုၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္ - ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

ေရတမာေရ ... မေမလဲ တူတူပဲ !_!

ညီမ ... ေပ်ာက္ေနတာ ၾကာေပါ့။ လာဖတ္တာ ေက်းဇူးပဲေနာ္။

အားလံုးပဲ ... က်မ မေတာက္တေခါက္ ေရးထားတဲ့ ရတုေလးကို လာေရာက္ဖတ္႐ႈအားေပးၾကတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးအထူးတင္ပါတယ္ရွင္။

Harry said...

အလြန္ေကာင္းပါတယ္ဗ်ာ ..