Tuesday, August 07, 2007

မသိျခင္းမ်ား


မသိျခင္းမ်ား
***

ျမင္ေနရတယ္ …
ၿပံဳးရယ္ေနတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းမ်ား …
သြားေဖြးေဖြးေတြ ေပၚလို႔ …
ေႏြးေထြးတဲ့ အျပံဳးေတြလား
ေအးစက္စက္ အစြယ္ေတြကို လွစ္ျပတာလား???

အနားေရာက္လာတယ္ …
တစံုတေယာက္ရဲ႕ လက္တဖက္ …
ၾကိဳဆိုဖို႔ လက္ကမ္းတာလား
တြန္းဖယ္ဖို႔ လက္လွမ္းတာလား???

ၾကားလိုက္ရတယ္ …
“ေျဖာင္း .. ေျဖာင္း .. ေျဖာင္း” … တဲ့
အားေပးတဲ့ လက္ခုပ္သံလား
ေခ်ာက္လွန္႔တဲ့ ေတာထုတ္သံလား???

ဟစ္ေအာ္သံ …
((((( ေဟးးးးး )))))
အေ၀းက ပဲ့တင္ထပ္လာတယ္ …
လႈိက္လွဲစြာ ေခၚေနတာလား
ျငာသံေပးလို႔ ေမာင္းထုတ္တာလား???

ေလွ်ာက္ေနခဲ့တယ္ …
ဒီလမ္းေတြေပၚမွာပါပဲ …
ေလွ်ာက္ရင္း … ေလွ်ာက္ရင္း …
ပန္းတိုင္ကလည္း ေ၀းသည္ထက္ေ၀း
ေျခလွမ္းေတြလည္း ေႏွးသည္ထက္ေႏွး …

ဒီလိုနဲ႔
ေနာက္ဆံုး …
… …. …. ….
… …. …. ….
… …. …. ….

ယံုၾကည္ခ်က္ေပ်ာက္ၿပီး
သံသယေတြ၀င္ေရာက္ခဲ့ …
ဘယ္သူက မိတ္ေဆြအတု
ဘယ္သူက ရန္သူအစစ္
ဘယ္သူက ေနာက္ေက်ာကို ဓားနဲ႔ထိုးၿပီး
ဘယ္သူက ရင္၀ကို ဓားနဲ႔စိုက္မလဲ …
မခြဲျခားတတ္ခဲ့ေတာ့ …

မ်က္လံုးေတြကို ေၾကာက္ရြံ
အျပံဳးေတြကို ထိတ္လန္႔
ၾကားရတဲ့ စကားေတြ ခါးသက္
ကမ္းတဲ့လက္ေတြ ေအးစက္

ေနာက္ … ျပန္လွည့္ရမလား
ေရွ႕ … ဆက္တိုးရမလား …

ေရွ႔တိုးရင္ ထမ္းပိုး
ေနာက္ဆုတ္ေတာ့ လွည္းတုတ္ … တဲ့
ေရြးခ်ယ္ခြင့္မရွိတဲ့ ဘ၀အမွားမွာ
ႏြားတေကာင္လို ေျခရာခ်င္းထပ္ေအာင္
ႏြံထဲသာ ႐ုန္းရေတာ့မလား …

ေသခ်ာတာကေတာ့
မေရမရာ အေတြးနဲ႔
ေတြေ၀စြာ ေငးလ်က္
ရပ္တံ့လို႔ ေနမိပါရဲ႕ … ။ … ။

***
ေမဓာ၀ီ

ၾသဂုတ္ ၇၊ ၂၀၀၇
ေန႔ ၁၂ နာရီ ၄၅ မိနစ္

12 comments:

Anonymous said...

မေမဓာ၀ီ..

အေပၚယံ စိတ္ဓာတ္ ေတြကို တစ္လႊာတစ္ထပ္ခ်င္းခြာခ်တဲ့ကဗ်ာတစ္ပုဒ္လို ့ယူဆပါတယ္။ ေရွ႔တိုးရင္ ထမ္းပိုး ေနာက္ဆုတ္ေတာ့ လွည္းတုတ္ …ဆိုျပီး ေတြေ၀စြာ ရပ္တန္ ့ သြားေစေလာက္တဲ့ ေနာက္ေက်ာမွာေထာက္ထားတဲ ့ဓားေတြရဲ ့အႏၱရာယ္အေငြ ့ကိ ု သုံးသပ္ ျပထားတဲ့ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္လို ့ခံစားရပါတယ္..

pandora said...

ဒီလိုထင္မိတယ္ မေမ

အျပင္ကိုမမႈ
ကိုယ္္ျပဳကိုယ္ႀကံ
ကိုယ့္သ႑ာန္ကိုယ္ရွာ
ကိုယ့္အနာကိုယ္သိ
ကိုယ့္သတိနဲ႔ယွဥ္ေတာ့
ကိုယ္႕လမ္းကိုယ္ျမင္ပါလိမ့္မယ္.

naing said...

မသိျခင္းမ်ား မွ စာသားမ်ားအား ကူးယူသြားပါတယ္ ။

Khine Mye Thu said...

May,

Most of the times, I got same feeling. Especially, nowadays because most of the people are pretending.
Somehow, peace is the best.
If someone smiles to you, take it as smiles. If someone gives a hand, please shake his hand.
So, if he tries to do something, he can't do because of our positive attitude.
Whatever happen at his/her site is his problem and we will be peaceful when we take as a positive.
Please don't stand and go ahead.

khine

ယူဆဂိ said...

မေမ..
ရင္ကိုတိုက္ရိုက္ထိမွန္သြားတဲ့ ကဗ်ာျဖစ္ေနပါတယ္။ေက်းဇူးပါ။

ေလွ်ာက္ေနခဲ့တယ္ …
ဒီလမ္းေတြေပၚမွာပါပဲ …
ေလွ်ာက္ရင္း … ေလွ်ာက္ရင္း …
ပန္းတိုင္ကလည္း ေ၀းသည္ထက္ေ၀း
ေျခလွမ္းေတြလည္း ေႏွးသည္ထက္ေႏွး …

ဒီလိုနဲ႔
ေနာက္ဆံုး …
… …. …. ….
… …. …. ….
… …. …. ….

ယံုၾကည္ခ်က္ေပ်ာက္ၿပီး
သံသယေတြ၀င္ေရာက္ခဲ့ …
ဘယ္သူက မိတ္ေဆြအတု
ဘယ္သူက ရန္သူအစစ္
ဘယ္သူက ေနာက္ေက်ာကို ဓားနဲ႔ထိုးၿပီး
ဘယ္သူက ရင္၀ကို ဓားနဲ႔စိုက္မလဲ …
မခြဲျခားတတ္ခဲ့ေတာ့ …

မ်က္လံုးေတြကို ေၾကာက္ရြံ
အျပံဳးေတြကို ထိတ္လန္႔
ၾကားရတဲ့ စကားေတြ ခါးသက္
ကမ္းတဲ့လက္ေတြ ေအးစက္

ေနာက္ … ျပန္လွည့္ရမလား
ေရွ႕ … ဆက္တိုးရမလား …

ေရွ႔တိုးရင္ ထမ္းပိုး
ေနာက္ဆုတ္ေတာ့ လွည္းတုတ္ … တဲ့
ေရြးခ်ယ္ခြင့္မရွိတဲ့ ဘ၀အမွားမွာ
ႏြားတေကာင္လို ေျခရာခ်င္းထပ္ေအာင္
ႏြံထဲသာ ႐ုန္းရေတာ့မလား …

ေသခ်ာတာကေတာ့
မေရမရာ အေတြးနဲ႔
ေတြေ၀စြာ ေငးလ်က္
ရပ္တံ့လို႔ ေနမိပါရဲ႕ … ။ … ။

(ဆဂိ ဒီကဗ်ာထဲက အပုိင္းတုိေလးတစ္ခုကိုတင္ပါရေစလား၊ ခြင့္ျပဳႏိုင္မလားမေမ)

Anonymous said...

ma may,
this poem makes me think about human beings.
thanks.
it reveals somehow.....
.....
....
cool!

pandora said...

မေမကို မဂၤလာတရားေတာ္ အေၾကာင္းေရးဖို႕ တက္ဂ္ ထားေၾကာင္း လာေျပာပါတယ္ .. အခ်ိန္ရတဲ႕အခါေပ့ါေနာ္

ရြက္၀ါ said...

အသစ္မတတ္တာၾကာၿပီထင္တယ္။ ပံုမွန္လာျဖစ္ပါတယ္။

Unknown said...

are u okay? wishing u the best health...
ryan

Anonymous said...

Are you sick again.
Take care.

Ma Khine

Anonymous said...

က်ေနာ္နဲ႔ အစ္ကုိေမာင္ဆန္ရဲ႔ Blog ေလးပါ ခင္ဗ်ာ။ ပြဲဦးစမွာေတာ့ BBC 9/11 လူသတ္မွဳမွာ ပါ၀င္ေနလားဆုိတာ ေမးခြန္းထုတ္ထားပါ တယ္။ အေထာက္အထားအားလုံး နဲ႔ စုစည္းထားေဖၚျပထားပါ။ အမွန္ကုိ သိလုိေသာ သူမ်ား အတြက္ပါ
http://lightofmyanmar.blogspot.com/

Khine Mye Thu said...

May,

It has been one week that I don't meet you on the blog. Are you ok? Hope you and your family are feeling well.Take care.I really miss you.

Khine