ေန နဲ႔ လ … သို႔ …

‘ေနနဲ႔လ …ေရႊနဲ႔ျမ’ ဆိုတဲ့စကားဟာ တေယာက္နဲ႔တေယာက္ လိုက္ဖက္ညီမႈရွိတဲ့အခါမ်ားမွာ သံုးစြဲေလ့ရွိၾကပါတယ္။
က်မစဥ္းစားၾကည့္မိပါတယ္။ ေန နဲ႔ လ ဆိုတာ ေကာင္းကင္ထက္မွာ ရွိတာခ်င္းတူေပမဲ့ ေနထြက္ရင္ လေပ်ာက္၊ လေရာက္ေတာ့ ေနကြယ္ ရတာမို႔ … သူတို႔ႏွစ္ဦး လိုက္ဖက္ညီတယ္ဆိုတာ ျဖစ္ႏိုင္ပါ့မလား။

ျမတ္စြာဘုရား ဓမၼစၾကာ တရားဦးကိုေဟာတဲ့အခ်ိန္ဟာ ေနအ၀င္ လအထြက္ အခ်ိန္မွာလို႔မွတ္သားခဲ့ဖူးပါတယ္၊ တရားဦးေဟာပံုကို ပန္းခ်ီနဲ႔သရုပ္ေဖာ္တဲ့အခါမွာလည္း အေရွ႕ေကာင္းကင္မွာ လမင္းသာေနၿပီး အေနာက္ေတာင္စြယ္မွာ ေနကြယ္လုလု ပံုစံမ်ဳိးနဲ႔ သရုပ္ေဖာ္ခဲ့ၾကတဲ့ ပံုေတြလည္း ၾကည့္ခဲ့ဖူးပါတယ္။

အဲဒီလို ေနနဲ႔လ ရဲ႕ ဆံုႏိုင္ခြင့္အခ်ိန္ေလးဆိုတာ လတလမွာလဲ တရက္ေလာက္ပဲ … တရက္တာမွာလဲ ခဏေလးပါပဲ။
ခဏေလး ရွားရွားပါးပါး ဆံုေတြ႕ၾကရတဲ့ ေန နဲ႔ လ လို လူေတြဟာ ဒီကမၻာေပၚမွာ ရွိေနၾကပါတယ္။
ကမၻာ့ အေရွ႕ျခမ္းနဲ႔ အေနာက္ျခမ္းမွာ ကိုယ္စီ ကိုယ္စီ ရပ္တည္ေနၾကရင္း ဆံုဆည္းခြင့္ကို ေမွ်ာ္လင့္ေနၾကတဲ့ ‘ေန နဲ႔ လ’ ေလးေတြရဲ႕ အခက္အခဲေတြ အေၾကာင္း …
***
ခက္ခဲျခင္းမ်ား

ေန-လ ပမာ၊ ၀ဠာဘံုထက္၊ ဆံုႏိုင္ပါလ်က္၊ အေတြ႕ခက္ …
ေတြ႕လ်က္သာပင္၊ ျမင္ႏိုင္ပါလ်က္၊ အၾကင္ခက္ …
အၾကင္နာမ်ား၊ ႏႈတ္ဖ်ားရြရြ၊ ဖြင့္ဟလိုလ်က္၊ အဆိုခက္ …
ဆိုမည့္စကား၊ ႏွလံုးသားထဲ၊ သိမ္းဆဲ(ဆည္း) ထားလ်က္၊ အေမးခက္ …
ေမးမည့္ပုစၦာ၊ သိေနပါလ်က္၊ အေျဖခက္ …
အေျဖကိုသိ၊ ႏွစ္ဦးညွိလဲ၊ ၀မ္းနည္းရလ်က္၊ အငိုခက္ …
ငိုေၾကြးမ်က္ရည္၊ ရင္နင့္ေလေအာင္၊ ပူေလာင္ကြၽမ္းလ်က္၊ အရႈိက္ခက္ …
ရႈိက္ငင္ပင့္သက္၊ ရစ္ပတ္ႏြယ္ငင္၊ သံေယာဇဥ္ကို၊ ျပတ္လိုပါလ်က္၊ အျဖတ္ခက္ …
ျဖတ္မည့္အေရး၊ မေတြးရဲကာ၊ ေ၀းခြဲခြါမွ၊ တမ္းတပါလ်က္၊ အလြမ္းခက္ …
လြမ္းရေသာ္ျငား၊ ႏွစ္ဦးသားမွာ၊ ကံၾကမၼာကို၊ ေမွ်ာ္က္ိုးပါလ်က္၊ ယံုရခက္ …
ယံုၾကည္ခ်က္ထား၊ အင္အားကိုယ္စီ၊ ညီေနပါလ်က္၊ ဆံုဖို႔ခက္ … ။ ။
***
3.12.06
(11:45 pm)