*
တခါတေလ ...
ဆႏၵေတြ ႐ုပ္သိမ္း
ခ်ဳပ္ထိမ္းဖို႔ ခက္တယ္ ... ။
တခါတေလ ...
မာနေတြ ႏွိမ္ခ်ဳိး
႐ိုက်ဳိးဖို႔ ခက္တယ္ ... ။
တခါတေလ ...
အတၱေတြ ဖယ္ရွား
နားလည္ဖို႔ ခက္တယ္ ... ။
တခါတေလ ...
တြယ္တာျခင္းေတြ ရပ္
ေမ့ပစ္ဖို႔ ခက္တယ္ ... ။
တခါတေလ ...
တခါတေလ ...
တခါတေလေတြ ေပါင္းစု
ထုထည္ႀကီးမားလာတဲ့အခါ
ဆႏၵ, မာန, အတၱနဲ႔ သံေယာဇဥ္
စိတ္အစဥ္မွာ ၿငိကပ္
သံသရာရပ္ဖို႔ ခက္တယ္ ... ။
***
ေမဓာ၀ီ
၂၇၊ ၀၁၊ ၁၃
၂၁း၅၄ နာရီ (ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
10 comments:
တခါတေလ..ေတြက ခက္တယ္..း) မမေမ ကဗ်ာေလးက လူ ့စိတ္သေဘာကို ထင္ဟပ္ေနတယ္..
ညီမေမ
ကဗ်ာ လာဖတ္သြားပါတယ္...
အခုဘယ္ေရာက္ေနလဲ...
ဦးရီးေတာ္ဆီမွာလား... း)
တခါတေလ စာဖတ္ခ်င္ေပမဲ႔
မဖတ္အား
အခ်ိန္ရွားေတာ႕ ခက္တယ္ း))
ခက္တယ္ ခက္တယ္ မေမေရ။
မေမေရ...ခက္ခဲမႈအေပါင္း သရဖူေဆာင္းတဲ့
ေလာကီလူသားတို႔ သံသရာကြန္ရက္ထဲမွာ
အေျဖထြက္ဘို႔လည္း ခက္ေနအံုးမယ္ ထင္ပါတယ္ကြယ္
စိတ္ဓာတ္အစဥ္ၾကည္လင္ေအးျမပါေစေနာ္။
ေမတၱာျဖင့္
အန္တီတင့္
ေမဓာရဲ႕ ကဗ်ာေလးကုိ အရမ္းအရမ္းကုိႀကိဳက္ပါတယ္ ေမဓာရဲ႕ ခ်စ္စရာအဖြဲ႕ အႏြဲ႕ ေလးေတြကုိ မၾကာမၾကာတင္ေပးပါေနာ္....
ခက္တယ္......
.....ခက္တယ္။
ကဗ်ာေလးေတြးစေရးမို႔
အားေပးဖတ္႐ႈသြားပါတယ္ခင္ဗ်။
ရပ္ဖို႕ခက္ဆုိ ဘရိတ္ပ်က္ေနလို႕မ်ားလားအစ္မေမရ.... :))
စတာ......၊ကဗ်ာေလးက ဖတ္လို႕ေကာင္းတယ္ဗ်....။
အေမ့ေမ့ အေလ်ာ့ေလ်ာ့နဲ႔ လြတ္ထြက္သြားတဲ့ ခဏတာေလးေတြ သိပ္မ်ားလာတဲ့အခါ အခက္ကေလးကေန အခက္ အႀကီးႀကီး ျဖစ္သြားမွာကို ေတြးမိသြားေစတယ္ မေမ...၊
မေမရဲ႕ ကဗ်ာေလးေတြက ႐ိုး႐ိုးေလးေတြနဲ႔ ေျပေျပျပစ္ျပစ္ စီးဆင္းၾကလို႔ ဖတ္ရသူမွာ တန္းၿပီး သေဘာေပါက္ရတယ္...။
တစ္ခါတစ္ေလ
အစာမေၾကတဲ့စိတ္
ၿမဳိသိပ္ဖို႔ ခက္တယ္...
တစ္ခါတစ္ေလ
ကမၻာမေက်တဲ့ဘ၀
ျမန္မာျပည္လွဖို႔ ခက္တယ္...
တစ္ခါတစ္ေလ...
တစ္ခါတစ္ေလ...
ၾကာရွည္တြယ္ရစ္
ခ်စ္မိေလေသာ ျပည္ျမန္မာ...
၀ဋ္ရွိေနသမွ် က်င္လည္ရာ...
တခါတေလ...
စိတ္ေတြက
မုိးတိမ္လုိ လြင့္ပ်ံ႕
ရပ္တန္႔ပစ္ဖုိ႔ ခက္တယ္။
တခါတေလ...
စိတ္ေတြက
စပါးပင္လုိ
ဟုိယိမ္းသည္ယိမ္း
ထိန္းခ်ဳပ္ဖုိ႔ ခက္တယ္။
တခါတေလ...
တခါတေလ...
တခါတေလေတြ မ်ားေတာ့
တားဆီးရပိုခက္ေပါ့။
Post a Comment