လြဲမွားေနေသာ ဆိုစကားမ်ား

(၁)
သင္ေကာင္းမွ ကၽြႏ္ုပ္ေကာင္းမွာလား?

ဘယ္သူထြင္ခဲ့တာလဲ မသိ၊ ဘယ္အခ်ိန္က စၿပီး ေပၚလာတာလဲ မသိတဲ့ အဆိုအမိန္႔ စကားတခ်ဳိ႕ဟာ လူေတြ တြင္တြင္က်ယ္က်ယ္ သံုးေနၾကေတာ့ ဟုတ္သေယာင္ မွန္သေယာင္ ျဖစ္ေနပါတယ္။ အဲဒီ ဆိုစကားေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အေဖနဲ႔ က်မလည္း ခဏခဏ ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကဖူးတယ္။ လူေတြက သေဘာက်ေတာ့ စီးပြါးေရးသမားေတြက နံရံကပ္တဲ့ စာရြက္ကေလးေတြ လုပ္ေရာင္းၾကတယ္။ တခ်ဳိ႕အိမ္ေတြ ဆိုင္ေတြမွာ အဟုတ္ႀကီးလုပ္ၿပီး ကပ္ထားၾကတာလည္း ျမင္ဖူးတယ္။ ဘာတဲ့ …
“သင္ေကာင္းလွ်င္ ကၽြႏ္ုပ္ မဆိုးပါ” တဲ့။

အဲဒါနဲ႔ ခပ္ဆင္ဆင္ပါပဲ အရပ္သံုုးစကား “ေရာင္းသူ ၀ယ္သူ အသံတူ” ဆိုတာက ရွိေသးတယ္။ သူ႐ိုင္းရင္ ကိုယ္႐ိုင္းမယ္ေပါ့။ ငယ္ငယ္ကေတာ့ က်မလည္း ဒီလိုပဲ ေျပာခဲ့ဖူးပါတယ္။ ေျပာခဲ့ဖူးသလို အဲဒီအတုိင္းလည္း က်င့္သံုးခဲ့ဖူးပါရဲ႕။ ခုျပန္ေတြးၾကည့္ေတာ့ မွားလိုက္တာလို႔ ေနာင္တရမိတယ္။ ေနာက္ပိုင္းေတာ့ အဲဒီလို မက်င့္သံုးမိဖို႔ ကိုယ့္ကိုယ့္ကိုယ္ မၾကာခဏ သတိေပးေနမိသလို အေဖကလည္း ႀကံဳရင္ႀကံဳသလို အျမဲသတိေပးေနဆဲပါ။

အေဖက အခုလိုေျပာခဲ့ဖူးပါတယ္။
“ကိုယ့္အျပဳအမူဟာ တဘက္လူ အေပၚမွာ မူတည္ေနမွေတာ့ ကိုယ္က အသံုးမက်သူ ျဖစ္သြားၿပီေပါ့” တဲ့။

“ဘာျဖစ္လို႔ ကိုယ္က ကိုယ္ရပ္တည္ခ်က္နဲ႔ ကိုယ္မဟုတ္ဘဲ သူမ်ားကို မီွၿပီး အေရာင္ေျပာင္းခ်င္ရတာလဲ။ လူဆိုတာ အိပ္၊ စား၊ ကာမ၊ သံုးခုပဲ သိတဲ့ တိရစၧာန္မွ မဟုတ္တာ။ တေကာင္က မာန္ဖီလို႔ ေနာက္တေကာင္က မာန္ဖီတယ္၊ တေကာင္က ကိုက္လို႔ ေနာက္တေကာင္က ကိုက္တယ္ ဆိုတာမ်ဳိးဆိုတာ အသိဉာဏ္ သာလြန္တဲ့ လူေတြမွာ မရွိသင့္တဲ့ အျပဳအမူ၊ မလုပ္သင့္တဲ့ စ႐ိုက္ပဲ မဟုတ္လား။ ကိုယ့္ပစၥည္းခိုးခံရလို႔ သူ႔ပစၥည္း ျပန္ခိုးစရာမွ မလိုပဲ။ ကိုယ့္ပစၥည္း ခိုးခံရတာဟာ ကိုယ္သီလမစင္ၾကယ္ခဲ့လို႔၊ ဒါေၾကာင့္ ဒီဘ၀မွာ သီလစင္ၾကယ္ေအာင္ ၾကိဳးစားေစာင့္ထိမ္း႐ံုပဲ။ ကိုယ့္ဆီက ခိုးတဲ့သူကေတာ့ သူ႔အျပစ္ သူခံရမွာပဲ။ ကိုယ္က တုန္႔ျပန္ အျပစ္ေပးစရာ မလိုဘူး။ ဒီလိုပဲ … ကိုယ့္အေပၚ မေကာင္းၾကံသူ၊ မေကာင္းတဲ့ အျပဳအမူနဲ႔ ျပဳမူ ဆက္ဆံသူဟာ သူ႔မေကာင္းမႈနဲ႔ သူသြားမွာပဲ။ သူမေကာင္းလို႔ ကိုယ္က လိုက္မေကာင္းရင္ သူမေကာင္းျပဳတာကို ကိုယ္က အရင္ခံရေသး၊ ကိုယ္က ျပန္ၿပီး သူ႔အေပၚ မေကာင္းတဲ့ အျပဳအမူနဲ႔ တုန္႔ျပန္ ျပဳမူလိုက္တဲ့အတြက္ ျဖစ္လာမယ့္ အကုသိုလ္ အက်ဳိးဆက္ကိုလည္း တခါ ျပန္ခံရဦးမယ္ … ဆိုေတာ့ မိေအးႏွစ္ခါနာ ျဖစ္မေနဘူးလား”

ဟုတ္တာပဲ … ။ လူဆိုတာ ကိုယ့္ရပ္တည္ခ်က္နဲ႔ ကိုယ့္ခံယူခ်က္နဲ႔ ကိုယ္သာ ျဖစ္သင့္ပါတယ္။ မိမိကိုယ္ကို ေကာင္းေအာင္ ႀကိဳးစားမည္လို႔ ေအာ္ေနၿပီး မိမိကိုယ္ကိုက အစျပဳလို႔ မိမိ ပတ္၀န္းက်င္ မိမိရပ္ရြာ တိုင္းျပည္နဲ႔ မိမိေနထိုင္ရာ ကမၻာႀကီးကို ေကာင္းေအာင္ ႀကိဳးစားၾကမယ့္ မဟာလူသားေတြဟာ တေယာက္ေယာက္ ကိုယ့္အေပၚ မေကာင္းလိုက္တာနဲ႔ မေကာင္းတဲ့ တုန္႔ျပန္မႈ ျပန္ေပးမယ္ဆိုရင္ လူ႔ေလာကႀကီးက အၿငိဳးအေတးမ်ားစြာနဲ႔ တုန္႔ျပန္မႈမ်ားစြာနဲ႔ ျပည့္ႏွက္ေနၿပီး လည္လိုက္မယ့္ သံသရာေတြ၊ လည္လိုက္မယ့္ ၀ိပါက္ၾကမၼာေတြ … ဘယ္မွာ အဆံုးသတ္ပါေတာ့မလဲ။

ႏိုင္ငံ့ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြ၊ ကုလသမဂၢက ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြသာ “သင္ေကာင္းလွ်င္ ကၽြႏ္ုပ္မဆိုးပါ” ၀ါဒကို လက္ကိုင္ထားၾကမယ္ ဆိုရင္ျဖင့္ ျပႆနာေတြ အခက္အခဲေတြ မေျဖရွင္းႏိုင္ဘဲ စစ္ပြဲေတြခ်ည္း တဂ်ိန္းဂ်ိန္း ျဖစ္ေနၾကေတာ့မွာ။ သူေကာင္းေကာင္း မေကာင္းေကာင္း ကိုယ္က ေကာင္းမယ္လို႔ ဆိုတာဟာ သေဘာထားႀကီးျခင္း၊ နားလည္မႈရွိျခင္းနဲ႔ လူႀကီးလူေကာင္းဆန္ျခင္း (လူပီသျခင္း) လို႔ ထင္မိပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ မွန္ကန္တဲ့ အဆိုအမိန္႔က ရွိၿပီးသားပါ။ အမွတ္တမဲ့ ျဖစ္ေနတာလား၊ လူေတြ မႀကိဳက္လို႔ သိပ္မသံုးၾကတာလား။ အားလံုး သိၿပီးသား စကားေလးပါ။ ဒါေၾကာင့္ “သင္ေကာင္းလွ်င္ ကၽြႏ္ုပ္မဆိုးပါ” အစား မွန္ကန္ ေကာင္းမြန္တဲ့ ေအာက္ပါ အဆိုအမိန္႔ေလးကို အစားထိုးလိုက္ၾကရင္ မေကာင္းဘူးလား … ။
“ဘယ္သူတရားပ်က္ပ်က္ ကိုယ္မပ်က္နဲ႔” တဲ့။
***
(၂)
အူမ မေတာင့္ရင္???

“အူမ-ေတာင့္မွ သီလေစာင့္မယ္” ဆိုတဲ့ စကားကလည္း ေနာက္ပိုင္း တြင္တြင္က်ယ္က်ယ္ အသံုးမ်ားတဲ့ စကားျဖစ္လာတယ္။ တကယ္ေတာ့ သီလပ်က္လိုသူေတြရဲ႕ ဆင္ေျခစကားလို႔ အေဖက ေျပာပါတယ္။ “ခိုးခ်င္လို႔ ခိုးရတာ မဟုတ္ပါဘူး စားစရာမရွိလို႔ ခိုးရတာပါ” … ဆိုတဲ့စကားေၾကာင့္ ခိုးမႈက အျပစ္မလြတ္ႏိုင္ပါဘူး။ ဒီဘ၀မွာလည္း ခိုးျခင္းရဲ႕ အျပစ္ကို ခံရမွာျဖစ္သလို ေနာင္တမလြန္ (သို႔) အနာဂတ္ကာလမွာလည္း အကုသိုလ္ အက်ဳိးေပးႏိုင္ျပန္ပါတယ္။ ကံအက်ဳိးေပးေတြက ခၽြင္းခ်က္ရွိေနမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ သူေတာ့ျဖင့္ စားစရာမရွိလို႔ သီလပ်က္လိုက္ရတာပဲ … လြတ္ေစ .. ဆိုတာမ်ဳိး ရွိေနမွာ မဟုတ္တဲ့အတြက္ ဒီဆင္ေျခစကားက အလကားပါပဲ။

ျဖစ္သင့္တာက အသက္ေသခ်င္ေသပါေစ သီလအပ်က္မခံဘူး ဆိုတဲ့ ခိုင္မာျပတ္သားတဲ့ စိတ္ဓာတ္မ်ဳိးပါ။ တခ်ဳိ႕လည္း ေျပာၾကပါတယ္၊ လွ်ာေပၚျမက္ေပါက္ပါေစ မဟုတ္တာေတာ့ မလုပ္ဘူး… ဆိုတာမ်ဳိး။ အင္မတန္ ေလးစားဖို႔ ေကာင္းပါတယ္။ တခ်ဳိ႕ကလည္း ဆင္ေျခတက္ပါေသးတယ္၊ မိသားစုငတ္မွာစိုးလို႔ လုပ္ရတာမ်ဳိး၊ ကိုယ္ခံရၿပီဆိုရင္ျဖင့္ မိသားစုကလည္း ကိုယ့္ကို လာကယ္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ကိုယ့္အျပစ္နဲ႔ကိုယ္ ကိုယ့္အက်ဳိးေပးနဲ႔ကိုယ္ ခံေပေတာ့ပဲ။

တကယ္တမ္းက သီလစင္ၾကယ္ေအာင္ ေစာင့္ထိန္းသူဟာ ဘယ္ေတာ့မွ မဆင္းရဲပါဘူးတဲ့။ တကယ္လို႔ ကိုယ္က သီလလံုလ်က္နဲ႔ ယခုလက္ရွိဘ၀မွာ ဆင္းရဲဒုကၡေရာက္ေနရင္ ဒါဟာ အတိတ္က ကိုယ္သီလပ်က္ခဲ့လို႔သာ မွတ္ယူၿပီး အခုလက္ရွိမွာ မပ်က္ေအာင္ ထိန္းထားသင့္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အေဖက က်မကို ေျပာတယ္။ အူမ ေတာင့္မွ သီလေစာင့္မယ္ မဟုတ္ဘူး။ "သီလေစာင့္ရင္ အူမ ေတာင့္ပါတယ္" … တဲ့။
***
(၃)
ျဖစ္သမွ်အေၾကာင္း ….

လူမဟန္ရင္ ကံကို ပံုခ်တတ္တဲ့ က်မတို႔လူမ်ဳိး အမ်ားစုဟာ “ျဖစ္သမွ် အေၾကာင္း အေကာင္းခ်ည္းပဲ” လို႔လည္း သေဘာထားတတ္ၾကေသးတယ္။ ႐ုတ္တရက္ၾကည့္ရင္ေတာ့ သင့္တင့္ေလ်ာက္ပတ္စြာ ႏွလံုးသြင္းမႈဆိုတဲ့ ေယာနိေသာ မနသိကာရလိုလို တင္းတိမ္ေရာင့္ရဲႏိုင္လို႔ မဂၤလာတရားေတာ္နဲ႔ ညီသလိုလို ဘာလိုလိုေပါ့။ တကယ္တမ္းကေတာ့ ဒါဟာ ႏွလံုးသြင္းေကာင္းမႈလည္း မဟုတ္ဘူး၊ မဂၤလာနဲ႔ ညီတာလည္း မဟုတ္ဘူး။ ႀကိဳးစားခ်င္စိတ္မဲ့တာ … ပ်င္းတာ … ေရသာခိုခ်င္တာလို႔ ထင္တာပါပဲ။

ျဖစ္သမွ်အေၾကာင္းထဲမွာ မေကာင္းတာေတြလည္း ပါတာပဲ။ မေကာင္းတာေတြကို ေကာင္းပါတယ္လို႔ ဘယ့္ႏွယ္လုပ္ သေဘာထားလို႔ ရမွာလဲ။ မေကာင္းတာေတြ ၾကံဳရေတြ႔ရ ခံစားရတဲ့အခါ တခ်ိန္က ငါမေကာင္းခဲ့လို႔ပါလားလို႔ သေဘာေပါက္ၿပီး ေနာင္တခ်ိန္မွာ ဒါမ်ဳိး မၾကံဳရေတာ့ေအာင္ ခုလက္ရွိ ေကာင္းသည္ထက္ ေကာင္းေအာင္ လုပ္မယ္ဆိုတဲ့ စိတ္မ်ဳိးနဲ႔ ႀကိဳးစားသင့္တယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ ခုတေလာ တရားေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား နာျဖစ္ေတာ့ ဆရာေတာ္တပါး ေဟာၾကားတဲ့ တရားတပုဒ္ထဲမွာ အဲဒီအေၾကာင္း ေျပာသြားတာ ႏွစ္သက္စြာ နာယူမွတ္သားလိုက္ရပါတယ္။
ျဖစ္သမွ်အေၾကာင္း အေကာင္းခ်ည္းပဲ မဟုတ္ဘူး၊
“ျဖစ္သမွ်အေၾကာင္း မေကာင္းေကာင္းေအာင္ လုပ္” … တဲ့။
***
ဒီအဆို အမိန္႔ ၃ ခုကို ခ်ေရးျဖစ္ေတာ့ ဒီ၃ခုဟာ ဆက္စပ္မႈရွိေနတယ္လို႔ ထင္မိပါတယ္။ လက္ေတြ႔က်င့္ဖို႔ သိပ္မခက္ေပမဲ့ က်င့္ျဖစ္ဖို႔ေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သတိေပးရင္း ႀကိဳးစားရမွာပါပဲ။

လူတိုင္းလူတိုင္းသာ … ဘယ္သူတရားပ်က္ပ်က္ ကိုယ္မပ်က္ဘဲ သီလကို လံုေအာင္ ေစာင့္ထိန္းၿပီး ျဖစ္သမွ်အေၾကာင္း မေကာင္းေကာင္းေအာင္ လုပ္ၾကမယ္ဆိုရင္ျဖင့္ … … … … ။
***
ေမဓာ၀ီ
၁၇၊ ဇန္န၀ါရီ၊ ၂၀၁၀
၁၃း၃၂ နာရီ