သွ်င္ဥတၱမေက်ာ္၏ ဆယ့္ႏွစ္ရာသီေတာလား ရတု
(၄)
တထာဂတ၊ ႏႈိင္းဆမေျမာ္၊ ျမတ္ရွင္ေတာ္ကို၊ ပူေဇာ္ၾကရာ၊ အေၾကာင္းမွာကား၊ ရာသီသမိုက္၊ ေႏြစ႐ိုက္၀ယ္၊ ေလလိုက္သာေမာ၊ ညႇာေၾကာခိုင္ေလ်ာ့၊ ၿမိဳင္ေၾကာ့ေၾကာ့မွာ၊ ေလ်ာ့ေကသာရစ္၊ ရထည္သစ္ကို၊ စနစ္ေခါက္လြင္၊ သမိုက္ဆင္သည္၊ ဘယ္တင္သိုင္းရစ္၊ လႈံထည္သစ္ႏွင့္၊ နတ္စစ္ကညာ၊ ေမခလာလွ်င္၊ နႏၵာသူဇ၊ သုနႏၵႏွင့္၊ စိၾတမွန္ကူ၊ ဘံုျမင့္သူတို႔၊ ႏိႈင္းတူဘက္ကင္း၊ တရားမင္းကို ၀ပ္စင္းခယ၊ ပူေဇာ္ၾက၏၊ ေဟမျမိဳင္ခြင္၊ ေပ်ာ္ျမဴးရႊင္သည္၊ သမင္ဒရယ္၊ ယုန္ငယ္စိုင္ဆတ္၊ သံုးလူ႔နတ္ကို၊ ဦးညြတ္ၾကရာ၊ ဟိမ၀ါ၀ယ္၊ ပါဏာတိပါတ္၊ ငွက္ခတ္သမား၊ မုဆိုးမ်ားလည္း၊ ေလးျမားထမ္းကာ၊ ေတာလည္လာေသာ္၊ ျမတ္စြာသံုးလူ႔၊ သဗၺညဳကို၊ ဖူးလိုညႊတ္ခ၊ စည္းေ၀းၾကသည္၊ ဘုမၼ႐ုကၡာ၊ အာကာသဓာတ္၊ မိုးနတ္မက်န္၊ ဂုမၻဏ္မႂကြင္း၊ ဂဠဳန္မင္းႏွင့္၊ ေလးစင္းအဏၰ၀ါ၊ အာဏာစိုးႏွိမ္၊ ေရနန္းအိမ္က၊ နာဂိႏၵရ၊ ပနႏၵႏွင့္၊ စသည္မ်ားစြာ၊ နတ္သူရာတို႔၊ ထိန္၀ါသန္႔ရွင္း၊ ကိုယ္ေရာင္လင္းပ၊ ၀ပ္စင္းၾက၍၊ သက်ရွင္ေတာ္၊ သံုးလူ႔ေဘာ္ကို၊ ပူေဇာ္ညြတ္လာ၊ နတ္ကညာအား၊ စိတ္မွာစြဲကပ္၊ ငွက္ခတ္မုဆိုး၊ အာ႐ံုကိုး၍၊ ျမတ္ႏိုးၾကင္နာ၊ ၀မ္းေျမာက္စြာႏွင့္၊ ပ်ဴငွါသစ္ဆန္း၊ ေၾကာ့ၾကငွန္းမွာ၊ ေတာ့သန္းေရြလယ္၊ တဘုန္းမယ္တို႔၊ ေရႊၾကယ္ရံခ၊ စန္းေငြလသို႔၊ ဘ၀တင့္လႈိင္း၊ ျမတႏႈိင္းသို႔၊ ဘက္ဆိုင္းအကုန္၊* တက္လႈိင္းပံုသည္၊ ၀သုန္ေရက၊ ရွိသမွ်ကို မကမကန္၊ အတန္တန္ႏွင့္၊ ျပန္ျပန္လွယ္လွယ္၊ ၾကင္ေရးခ်ယ္ခဲ့၊ ဆယ္ေလွာ္စံသိန္၊ ဉာဏ္ျဖင့္ခ်ိန္လ်က္၊ ဘယ္ခါသက္အံ့၊ အႁမြက္သံရွင္၊ သိလိုခ်င္ခဲ့၊ ေကရွင္မာလာ၊ ထံုဂႏၶာ၀ယ္၊ မိလႅာရည္ရြက္၊ တာသူ႔ဘက္မွာ၊ အသက္ပဏၰာ၊ သဆက္ရာလည္း၊ မဟာေဇာတိရသ္၊ ေလာကဓာတ္၀ယ္၊ မ်က္ျမတ္ရည္မွန္၊ ဘိုးနဂၣံသို႔၊ ဖန္ဉာဏ္ယူဆင္၊ တင့္ေရးအင္ကို၊ ေတြးထင္ေရာ္ရမ္း၊ ခက္လြန္လြန္းစြ၊ ထက္စြန္းဘံုပ်ံ၊ ယုန္ဗိမာန္ကို၊ လက္တံလွမ္းခ်ီ၊ ဖမ္းမမီွသို႔၊ ျမင့္သီေ၀းေျမႇာ္၊ ထင္ေရးေရာ္၍၊ ေတာ္ညာ၀င္ကို၊ လြမ္းေရးပိုခဲ့၊ ျမင့္မိုရ္မ႑လာ၊ ၀တိန္ခ်ာ၀ယ္၊ တိမ္ျပာကိုးမွတ္၊ ႐ိုးမည္နတ္လည္း၊ အျမတ္ေက်ာ္ေခါင္၊ ေကာ၀ိေညာင္က၊ လြမ္းေအာင္သာလင့္၊ ဗ်ာပြားဆင့္လိမ့္၊ သက္ပင့္ဆြတ္ခ်ိမ့္၊ ၾကင္သည္းၿငိမ့္မွ်၊ ေရႊအိမ့္ပရေမ၊ လွလြန္းေဆြသာ၊ ေနာင္ကိုးရာဟု၊ စိတ္မွာမျပယ္၊ အာ႐ံုျခယ္လ်က္၊ ႐ႈဘြယ္တပံု၊ ယဥ္မ်ဳိးစံုခဲ့၊ ကိုးဂုဏ္လူ႔ေဆြ၊ အစိေႏၲ၏၊ ေျခာက္ေထြေရာင္လွ်ပ္၊ ဣဒၶိပါဒ္ျဖင့္၊ ငွက္ခတ္သမား၊ လူတလႊားတို႔၊ ျမင္ျငားကုန္ၾက၊ ပီတိႂကြ၍၊ လႊတ္ထေလးျမား၊ ကြယ္ရာထားလ်က္၊ ဘုရားရွင္ဘုန္း၊ လွ်ဳိးပုန္းရြံ႕ေၾကာက္၊ ေတာတေလွ်ာက္၌၊ နတ္ေလ်ာက္နတ္မွာ၊ သံုးလူ႔ခ်ာကို၊ သဒၶါလႈလႈ၊ ပူေဇာ္မႈျဖင့္၊ ေတာထုေတာင္႐ိုး၊ ပ်ပ္၀ပ္က်ဳိးသည္။ ။ မုဆိုးခ်ဳံက လ,ေခ်ာင္းတည္း။
***
A crowd of worshippers hail the great superman. It is summer. In the delightsome forest realm the whistling wind rocks the leaves and branches to and fro.
Megala, Nanda, Thuza and Thunanda bend their aureoled brows at the feet of the righteous King. The tresses of these high-born fairy forms are loosened in sweet disorder and their spotless saris are bravely thrown about their snowy shoulders.
The deer and the hare that gambol and bound in the woodland join the adoring throng. Hunters of fur and feather while roving in the forest approach the Sage. Their hearts spring up in adoration.
The fairy inhabitants of the earth and air and water and wood appear in radiant forms and fall on their faces before the superman.
The sight of the worshipping goddesses thrills the huntsmen with passion and pleasure. The strange ways of the divine-galaxy are full of sex and the spell of sex. They call to mind princesses who move about in the place attended by a train of million maids. They shine clear as the fair bosom of the silver moon engirt by stars of gold. Resplendent as an emerald that darts its luster in a flood of light, they eclipse all that is fair on earth and in water.
The simple swains wonder when the celestial beauties would open their hearts and utter their loves in silvery accents. The love-smitten company lay their lives lowly at the feet of the goddesses as if for priceless gems. Is it worth their while? One may doubt and doubt. But who can tell? They are like those that think to lay hold of the moon with their pigmy hands. This dismal fact flashes upon their faint minds. Mayhap the god of the skies seated on Meru’s brow has inspired in them a hopeless passion. Thus they fondly surmise.
The ravishing looks of the goddesses catch their breath away and put their hearts in a flutter. They still dream of their brides-to-be with winsome airs and graces. The gladful light of the six rays flashing forth from the great Sage dispels their wistfulness. They lay aside their bows and arrows and in utter faith gaze towards Him with adoration together with the fairy worshippers.
***
ဒီေန႔ေတာ့ အသစ္ေရးရမွာ စိတ္မပါေသးလို႔ သွ်င္ဥတၱမေက်ာ္ ေတာလားပဲ တင္လိုက္ပါတယ္။ ရာသီဥတု ေကာင္းရင္ နက္ဖန္ခရီးတခု သြားဖို႔ရွိပါေသးတယ္။ ကဗ်ာစာဆို William Wordsworth ရဲ့ ေျခရာမ်ား ရွိေသာ အရပ္ေဒသကိုပါ။ သြားျဖစ္ရင္ေတာ့ ပံုေလးေတြနဲ႔ ခရီးသြားမွတ္တမ္း ပို႔စ္တပုဒ္ေလာက္ တင္ျဖစ္မယ္ ထင္တာပါပဲ။
***
ေမဓာ၀ီ
၁၇၊ ၾသဂုတ္၊ ၂၀၀၉
၆း၃၀ နာရီ
အမွားျပင္ဆင္ခ်က္။ ။
* ဘက္ဆိုင္းအကုန္ ျဖစ္ရမည့္အစား ဘက္ဆိုင္းအကုတ္ဟု မွား႐ိုက္ထားသည္ကို ျပန္ျပင္ဆင္ထားပါသည္။
အမွားျပင္ေပးေသာ ဆရာေတာ္ ဦးဥတၱရဉာဏကို ေက်းဇူးတင္ပါသည္ ဘုရား။
(၄)
တထာဂတ၊ ႏႈိင္းဆမေျမာ္၊ ျမတ္ရွင္ေတာ္ကို၊ ပူေဇာ္ၾကရာ၊ အေၾကာင္းမွာကား၊ ရာသီသမိုက္၊ ေႏြစ႐ိုက္၀ယ္၊ ေလလိုက္သာေမာ၊ ညႇာေၾကာခိုင္ေလ်ာ့၊ ၿမိဳင္ေၾကာ့ေၾကာ့မွာ၊ ေလ်ာ့ေကသာရစ္၊ ရထည္သစ္ကို၊ စနစ္ေခါက္လြင္၊ သမိုက္ဆင္သည္၊ ဘယ္တင္သိုင္းရစ္၊ လႈံထည္သစ္ႏွင့္၊ နတ္စစ္ကညာ၊ ေမခလာလွ်င္၊ နႏၵာသူဇ၊ သုနႏၵႏွင့္၊ စိၾတမွန္ကူ၊ ဘံုျမင့္သူတို႔၊ ႏိႈင္းတူဘက္ကင္း၊ တရားမင္းကို ၀ပ္စင္းခယ၊ ပူေဇာ္ၾက၏၊ ေဟမျမိဳင္ခြင္၊ ေပ်ာ္ျမဴးရႊင္သည္၊ သမင္ဒရယ္၊ ယုန္ငယ္စိုင္ဆတ္၊ သံုးလူ႔နတ္ကို၊ ဦးညြတ္ၾကရာ၊ ဟိမ၀ါ၀ယ္၊ ပါဏာတိပါတ္၊ ငွက္ခတ္သမား၊ မုဆိုးမ်ားလည္း၊ ေလးျမားထမ္းကာ၊ ေတာလည္လာေသာ္၊ ျမတ္စြာသံုးလူ႔၊ သဗၺညဳကို၊ ဖူးလိုညႊတ္ခ၊ စည္းေ၀းၾကသည္၊ ဘုမၼ႐ုကၡာ၊ အာကာသဓာတ္၊ မိုးနတ္မက်န္၊ ဂုမၻဏ္မႂကြင္း၊ ဂဠဳန္မင္းႏွင့္၊ ေလးစင္းအဏၰ၀ါ၊ အာဏာစိုးႏွိမ္၊ ေရနန္းအိမ္က၊ နာဂိႏၵရ၊ ပနႏၵႏွင့္၊ စသည္မ်ားစြာ၊ နတ္သူရာတို႔၊ ထိန္၀ါသန္႔ရွင္း၊ ကိုယ္ေရာင္လင္းပ၊ ၀ပ္စင္းၾက၍၊ သက်ရွင္ေတာ္၊ သံုးလူ႔ေဘာ္ကို၊ ပူေဇာ္ညြတ္လာ၊ နတ္ကညာအား၊ စိတ္မွာစြဲကပ္၊ ငွက္ခတ္မုဆိုး၊ အာ႐ံုကိုး၍၊ ျမတ္ႏိုးၾကင္နာ၊ ၀မ္းေျမာက္စြာႏွင့္၊ ပ်ဴငွါသစ္ဆန္း၊ ေၾကာ့ၾကငွန္းမွာ၊ ေတာ့သန္းေရြလယ္၊ တဘုန္းမယ္တို႔၊ ေရႊၾကယ္ရံခ၊ စန္းေငြလသို႔၊ ဘ၀တင့္လႈိင္း၊ ျမတႏႈိင္းသို႔၊ ဘက္ဆိုင္းအကုန္၊* တက္လႈိင္းပံုသည္၊ ၀သုန္ေရက၊ ရွိသမွ်ကို မကမကန္၊ အတန္တန္ႏွင့္၊ ျပန္ျပန္လွယ္လွယ္၊ ၾကင္ေရးခ်ယ္ခဲ့၊ ဆယ္ေလွာ္စံသိန္၊ ဉာဏ္ျဖင့္ခ်ိန္လ်က္၊ ဘယ္ခါသက္အံ့၊ အႁမြက္သံရွင္၊ သိလိုခ်င္ခဲ့၊ ေကရွင္မာလာ၊ ထံုဂႏၶာ၀ယ္၊ မိလႅာရည္ရြက္၊ တာသူ႔ဘက္မွာ၊ အသက္ပဏၰာ၊ သဆက္ရာလည္း၊ မဟာေဇာတိရသ္၊ ေလာကဓာတ္၀ယ္၊ မ်က္ျမတ္ရည္မွန္၊ ဘိုးနဂၣံသို႔၊ ဖန္ဉာဏ္ယူဆင္၊ တင့္ေရးအင္ကို၊ ေတြးထင္ေရာ္ရမ္း၊ ခက္လြန္လြန္းစြ၊ ထက္စြန္းဘံုပ်ံ၊ ယုန္ဗိမာန္ကို၊ လက္တံလွမ္းခ်ီ၊ ဖမ္းမမီွသို႔၊ ျမင့္သီေ၀းေျမႇာ္၊ ထင္ေရးေရာ္၍၊ ေတာ္ညာ၀င္ကို၊ လြမ္းေရးပိုခဲ့၊ ျမင့္မိုရ္မ႑လာ၊ ၀တိန္ခ်ာ၀ယ္၊ တိမ္ျပာကိုးမွတ္၊ ႐ိုးမည္နတ္လည္း၊ အျမတ္ေက်ာ္ေခါင္၊ ေကာ၀ိေညာင္က၊ လြမ္းေအာင္သာလင့္၊ ဗ်ာပြားဆင့္လိမ့္၊ သက္ပင့္ဆြတ္ခ်ိမ့္၊ ၾကင္သည္းၿငိမ့္မွ်၊ ေရႊအိမ့္ပရေမ၊ လွလြန္းေဆြသာ၊ ေနာင္ကိုးရာဟု၊ စိတ္မွာမျပယ္၊ အာ႐ံုျခယ္လ်က္၊ ႐ႈဘြယ္တပံု၊ ယဥ္မ်ဳိးစံုခဲ့၊ ကိုးဂုဏ္လူ႔ေဆြ၊ အစိေႏၲ၏၊ ေျခာက္ေထြေရာင္လွ်ပ္၊ ဣဒၶိပါဒ္ျဖင့္၊ ငွက္ခတ္သမား၊ လူတလႊားတို႔၊ ျမင္ျငားကုန္ၾက၊ ပီတိႂကြ၍၊ လႊတ္ထေလးျမား၊ ကြယ္ရာထားလ်က္၊ ဘုရားရွင္ဘုန္း၊ လွ်ဳိးပုန္းရြံ႕ေၾကာက္၊ ေတာတေလွ်ာက္၌၊ နတ္ေလ်ာက္နတ္မွာ၊ သံုးလူ႔ခ်ာကို၊ သဒၶါလႈလႈ၊ ပူေဇာ္မႈျဖင့္၊ ေတာထုေတာင္႐ိုး၊ ပ်ပ္၀ပ္က်ဳိးသည္။ ။ မုဆိုးခ်ဳံက လ,ေခ်ာင္းတည္း။
***
A crowd of worshippers hail the great superman. It is summer. In the delightsome forest realm the whistling wind rocks the leaves and branches to and fro.
Megala, Nanda, Thuza and Thunanda bend their aureoled brows at the feet of the righteous King. The tresses of these high-born fairy forms are loosened in sweet disorder and their spotless saris are bravely thrown about their snowy shoulders.
The deer and the hare that gambol and bound in the woodland join the adoring throng. Hunters of fur and feather while roving in the forest approach the Sage. Their hearts spring up in adoration.
The fairy inhabitants of the earth and air and water and wood appear in radiant forms and fall on their faces before the superman.
The sight of the worshipping goddesses thrills the huntsmen with passion and pleasure. The strange ways of the divine-galaxy are full of sex and the spell of sex. They call to mind princesses who move about in the place attended by a train of million maids. They shine clear as the fair bosom of the silver moon engirt by stars of gold. Resplendent as an emerald that darts its luster in a flood of light, they eclipse all that is fair on earth and in water.
The simple swains wonder when the celestial beauties would open their hearts and utter their loves in silvery accents. The love-smitten company lay their lives lowly at the feet of the goddesses as if for priceless gems. Is it worth their while? One may doubt and doubt. But who can tell? They are like those that think to lay hold of the moon with their pigmy hands. This dismal fact flashes upon their faint minds. Mayhap the god of the skies seated on Meru’s brow has inspired in them a hopeless passion. Thus they fondly surmise.
The ravishing looks of the goddesses catch their breath away and put their hearts in a flutter. They still dream of their brides-to-be with winsome airs and graces. The gladful light of the six rays flashing forth from the great Sage dispels their wistfulness. They lay aside their bows and arrows and in utter faith gaze towards Him with adoration together with the fairy worshippers.
***
ဒီေန႔ေတာ့ အသစ္ေရးရမွာ စိတ္မပါေသးလို႔ သွ်င္ဥတၱမေက်ာ္ ေတာလားပဲ တင္လိုက္ပါတယ္။ ရာသီဥတု ေကာင္းရင္ နက္ဖန္ခရီးတခု သြားဖို႔ရွိပါေသးတယ္။ ကဗ်ာစာဆို William Wordsworth ရဲ့ ေျခရာမ်ား ရွိေသာ အရပ္ေဒသကိုပါ။ သြားျဖစ္ရင္ေတာ့ ပံုေလးေတြနဲ႔ ခရီးသြားမွတ္တမ္း ပို႔စ္တပုဒ္ေလာက္ တင္ျဖစ္မယ္ ထင္တာပါပဲ။
***
ေမဓာ၀ီ
၁၇၊ ၾသဂုတ္၊ ၂၀၀၉
၆း၃၀ နာရီ
အမွားျပင္ဆင္ခ်က္။ ။
* ဘက္ဆိုင္းအကုန္ ျဖစ္ရမည့္အစား ဘက္ဆိုင္းအကုတ္ဟု မွား႐ိုက္ထားသည္ကို ျပန္ျပင္ဆင္ထားပါသည္။
အမွားျပင္ေပးေသာ ဆရာေတာ္ ဦးဥတၱရဉာဏကို ေက်းဇူးတင္ပါသည္ ဘုရား။
2 comments:
"မုဆိုးမ်ားလည္း၊ ေလးျမားထမ္းကာ၊ ေတာလည္လာေသာ္"
လို႕ ဆိုလိုက္ေတာ့ MDW ရဲ႕ "မုဆိုးမ" ကဗ်ာကို သတိရသြားတယ္...
ကိုလူေထြးက စာဖတ္အားနည္းလို႕ထင္တယ္... ျမတ္စြာဘုရားကို အဲေလာက္ ညႊန္းတဲ့ စာေရးဆရာ မေတြ႕ဖူးဘူးလားလို႕...
းဝ)
Thank you very much for the information great post, found it on Yahoo.
Post a Comment