သွ်င္ဥတၱမေက်ာ္၏ ဆယ့္ႏွစ္ရာသီေတာလားရတု
(၃)
၀သန္ေဟမ၊ ဂိမွအျပင္၊ ဒြါဒသင္၀ယ္၊ န၀ဂၤကိုး၊ ဂုဏ္ေတာ္ၿဖိဳးသား၊ တန္ခိုးဘုန္းေျခာက္၊ လွ်ံေတာက္ေရာင္ျခည္၊ ဘ၀ဂ္လည္မွ်၊ ေျခာက္မည္ဉာဏ၊ သမၺဳဒၶ၏၊ ဆံုးစမျမင္၊ ေက်းဇူးအင္ကို၊ ၾကည္လင္ရစ္၀ိုင္း၊ ရွိပန္လႈိင္း၍၊ ေရႊသိုင္း၀င့္ခ်ီ၊ မိုးရင့္သီလ်က္၊ မတီေကတု၊ တိုင္းေဇယ်ဳက၊ သမုတိမွန္၊ ေကသာႏွံသည္၊ ေရႊလွ်ံသဇင္၊ ဂမုန္းအင္လည္း၊ ဦးကင္ျမင့္ေဘာင္၊ ရနံ႔ေလွာင္ခဲ့၊ သီေခါင္ျမင့္စြာ၊ ေဗြအာကာ၀ယ္၊ ေငြတာရာခ၊ ကကၠဋႏွင့္၊ ဖုသွ်နန္းယာဥ္၊ စန္းႏွင့္ယွဥ္၍၊ ကဥၥနာဖလ္၊ သူရကန္မူ၊ စံဗာဟီစြန္း၊ ေရြ႕ေရြ႕ယြန္းခဲ့၊ ဆန္းရာသီစ၊ မကာရ၌၊ ေလာကခ်စ္ရွင္၊ စက္ျမန္းခ်င္လည္း၊ မင္ဣႏၵာေပါက္၊ တိမ္တေလွ်ာက္မွာ၊ ႀကိဳးေခါက္ဆန္းၾကယ္၊ မကန္းႏြယ္ႏွင့္၊ ဘယ္ရာသီက်န္၊ မဆန္ရြံ႕ေၾကာက္၊ အထံုေလွာက္၍၊ ငံုေပါက္လဲလိႈင္၊ ေလဆိုင္ညႇာညြန္႔၊ ကြန္႔စံသည့္နည္း၊ ၿငိမ့္ၿငိမ့္ျဖည္းလ်က္၊ ေရၾကည္းမွ်ညီ၊ ယင္ေပါင္ခ်ီသည္။ သိသီရစက္၊ လမ်ားထက္၌၊ ေနစက္ဗိမာန္၊ တိမ္ယာဥ္ပ်ံ၀ယ္၊ ထိမ္လွ်ံျခည္ေပ်ာက္၊ ဆဒၵန္ေပါက္မူ၊ ေရာင္ေျခာက္မျပံဳ႕၊ စြယ္ဖ်ားႏုံ႕လ်က္၊ ကံု႔ၾတင္းသိမ္၊ န၀င္းအိမ္မွာ၊ ေရႊခ်ိန္တာရာ၊ သံေကာက္မာႏွင့္၊ ရတနာစံု၊ စန္းနိတံုလည္း၊ ဘံုေ၀ရမၻ၊ ယုဂန္၀က၊ ပပထြန္းလွ်ံ၊ တည့္မြန္းမွန္ေသာ္၊ ေရလွ်ံသမုဒ္၊ ဗုဇြန္ထုပ္လည္း၊ လႈိင္းပုတ္မခံ၊ ေက်ာက္နန္းစံခဲ့၊ မတန္ယဥ္ဆံုး၊ အင္ဂမုန္းႏွင့္၊ နန္းသံုးသဇင္၊ ႀကိဳင္သင္းရႊင္၍၊ မင္းလြင္လိုလို၊ စုံတခို၀ယ္၊ ေလခ်ဳိ၀န္းလု၊ လြမ္းရတု၌၊ ရြက္ႏုမျငိမ္၊ ေျမႏွင့္ခ်ိန္လ်က္၊ စိမ့္ျမိဳင္ရဂံု၊ ၾကိဳင္လႈိင္ထံုသည္၊ အမံုခ်ပ္ရပ္၊ ငံုဖူးကပ္၍၊ လွည့္ပတ္လက္တံ၊ ေလာင္းပန္းက်န္မူ၊ လြန္ဟန္တင့္ဆံု၊ ျပာရီျခံဳလ်က္၊ မႈိင္းမႈန္ဆင္လာ၊ ခဲမုတၱာႏွင့္၊ ခ်ိန္ရာသီခြင္၊ မိန္သဘင္မွာ၊ ေငြစင္ရထား၊ ယႏၲရားသည္၊ အသြားတူညီ၊ ဖဂၢဳဏီႏွင့္၊ ယွဥ္မီွတြဲကာ၊ ဗ်ဳိင္းတာရာတို႔၊ ၿမိဳင္မွာၿမိဳင္ေလ်ာက္၊ ေရႊပိေတာက္လည္း၊ ဖူးေညႇာက္ပြင့္ခ်ိန္၊ သီဒါသိမ္၀ယ္၊ ေသာင္တိမ္ေငြဥ၊ သဲေဗြႏုႏွင့္၊ ၀တ္စုညြန္႔ခ်ီ၊ သရဖီမူ၊ ႀကိဳင္ဆီလႈိင္သတ္၊ ေရဖက္ဆြတ္တည့္၊ ေခြၽလႊတ္ေဆာစြာ၊ သည္ခ်ိန္ခါကို၊ ေသာတာပန္မည္၊ မဟာေထရ္တို႔၊ မၾကည္ႏိုင္ေအာင္၊ ခိုးျမဴေမွာင္ခဲ့၊ ဘုန္းေခါင္ပရေမ၊ သံုးလူ႔ေဆြလွ်င္၊ ေဒသစာရီ၊ ျပည္ကပၸီသို႔၊ ႂကြခ်ီအာသန္၊ ခ်ိန္ခါတန္ကို၊ ေတာင္ပံယွက္ငိုက္၊ ေျမႏႈတ္စိုက္၍၊ အလိုက္ဘာသာ၊ ဟသၤာေသာင္တင္း၊ ပိန္ညင္းဇင္ေရာ္၊ ငွက္ေတာ္ႀကိဳးၾကာ၊ သာရကာႏွင့္၊ တမာၾကက္ေတာ၊ ဥၾသငွက္က်ား၊ ငွက္ငႏြားလည္း၊ ၀ပ္တြားဘီလံုး၊ ေရႊငံုးခ်ဳိးခါ၊ သူတို႔မွာမူ၊ ျမတ္စြာဘုရား၊ သံုးလူ႔ဖ်ားကို၊ တတ္အားသမွ်၊ ဖူးကုန္ၾကလ်က္၊ ရွိစံုဆက္သည္။ ။ ေတာၾကက္ေတာင္ပံ လ,ျဖဳန္းတည္း။
***
From season to season all the long year thro, the thrice-three attributes of Sakyamuni retain their pristine splendour. Blest with six-fold wisdom, he is crowned with the six glories that flame and touch the skirts of the sky. The golden-breasted thazin and the gamon-in bow full joyously in Ketumadi, that land of victory. They gaily nod and bend in the welkin blue adoring the Sage to whom humanity owes a boundless debt of thanks. He who wears a crown is wont to grace his brow with these laughing flowers that diffuse their sweets thro’ the palace air.
In the spangled sky, the crab and Phussha shed their glad gleam in the train of the musing moon. The sun veers in its course towards the outer path.
In the month of Pyatho the firmament is wrapt in fretted clouds flecked with darkful spots. The pent-up vapours must need pour forth in showers. The season is all unmeet for the Beloved to set out for the royal city.
The butea bloom bursts in a thrill of scent and rustles in the breeze. Both land and water surge with waving blossoms that fire tusk of the young white elephant looks forlorn for the frosty air has quenched its six rays.
As the sun is seen in Aquarius, Libra and Maga dart their mellow beams. Bright with the gay medley of silver and gold and gems, the moon moves slow from Yugan’s brow. At dead of night, she shines full and the seas overflow their bounds and crabs hide in craggy holds for the violence of the waves.
The gamon-in and the thazin, loth to depart, bloom and scent in the air, tho’ their season is past. The air is hazy and the young leaves of the woods, toss and droop in an eddy of soft breezes. The lettan and meaner flowers are gay with blushing buds and peeping bells.
The Tabaung sky looks dismal and is dappled with pearly cloud. Petgunni and the egret shine bye the side of the silvery moon. Padauk buds and blooms cluster round the branches.
Rivers and rills seem glorious with silvery sands. The tharapi buds and sprouts and sheds its sweetness. The early fall of rain forms torrents that sweep sere leaves into larger streams. The touching mingle of mist and gloom fills even the spirits of saints with nameless longings. In this self-season, the Sage journeyed to Kapilawut - the seat of the king. Sheldrakes, thaungdins, kingfishers terns, drongoes, saruses, minas, parrots, cuckoos, storks, imperial pigeons, billons, quails, doves and partridges stretch their wings and bend their beaks to the ground and ender reverence to their kind. The forest rings with the clapping of wings.
***
ဒီရက္ပိုင္း စိတ္ေတြထိုင္းမႈိင္းၿပီး ဘာမွ လုပ္ခ်င္ကိုင္ခ်င္ စိတ္မရွိဘူး ျဖစ္ေနေပမဲ့ ဘေလာ့မွာေတာ့ ပို႔စ္ေတြ တင္ျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားေနပါတယ္။ ေက်ာင္းပိတ္ထားခ်ိန္မို႔ ဆက္တိုက္လိုလို တင္ျဖစ္ေနတာပါ။ ေရွ႕လ ေက်ာင္းျပန္ဖြင့္ရင္ .... ဘေလာ့ကိုလဲ ျပန္ၿပီး ေက်ာခိုင္းထားရပါဦးမယ္။ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ရွိေနဦးမွာပါ။ သွ်င္ဥတၱမေက်ာ္ ေတာလားကိုေတာ့ ၿပီးေအာင္ တင္ေပးခဲ့ပါမယ္။ ကဗ်ာသဂၤဟ ေမဒနီကေတာ့ ႐ိုက္ရတာ ေတာ္ေတာ္မ်ားတာမို႔ ေက်ာင္းမဖြင့္ခင္ ၿပီးမယ္ မထင္ပါ။ စာလံုးေပါင္း အမွားအယြင္းမ်ားနဲ႔ စာလံုး အက် အေပါက္မ်ား ရွိခဲ့ရင္ က်မ တာ၀န္သာ ျဖစ္ပါတယ္ရွင္။
***
ေမဓာ၀ီ
၁၂၊ ၾသဂုတ္၊ ၂၀၀၉
၁၂း၃၀ နာရီ
(၃)
၀သန္ေဟမ၊ ဂိမွအျပင္၊ ဒြါဒသင္၀ယ္၊ န၀ဂၤကိုး၊ ဂုဏ္ေတာ္ၿဖိဳးသား၊ တန္ခိုးဘုန္းေျခာက္၊ လွ်ံေတာက္ေရာင္ျခည္၊ ဘ၀ဂ္လည္မွ်၊ ေျခာက္မည္ဉာဏ၊ သမၺဳဒၶ၏၊ ဆံုးစမျမင္၊ ေက်းဇူးအင္ကို၊ ၾကည္လင္ရစ္၀ိုင္း၊ ရွိပန္လႈိင္း၍၊ ေရႊသိုင္း၀င့္ခ်ီ၊ မိုးရင့္သီလ်က္၊ မတီေကတု၊ တိုင္းေဇယ်ဳက၊ သမုတိမွန္၊ ေကသာႏွံသည္၊ ေရႊလွ်ံသဇင္၊ ဂမုန္းအင္လည္း၊ ဦးကင္ျမင့္ေဘာင္၊ ရနံ႔ေလွာင္ခဲ့၊ သီေခါင္ျမင့္စြာ၊ ေဗြအာကာ၀ယ္၊ ေငြတာရာခ၊ ကကၠဋႏွင့္၊ ဖုသွ်နန္းယာဥ္၊ စန္းႏွင့္ယွဥ္၍၊ ကဥၥနာဖလ္၊ သူရကန္မူ၊ စံဗာဟီစြန္း၊ ေရြ႕ေရြ႕ယြန္းခဲ့၊ ဆန္းရာသီစ၊ မကာရ၌၊ ေလာကခ်စ္ရွင္၊ စက္ျမန္းခ်င္လည္း၊ မင္ဣႏၵာေပါက္၊ တိမ္တေလွ်ာက္မွာ၊ ႀကိဳးေခါက္ဆန္းၾကယ္၊ မကန္းႏြယ္ႏွင့္၊ ဘယ္ရာသီက်န္၊ မဆန္ရြံ႕ေၾကာက္၊ အထံုေလွာက္၍၊ ငံုေပါက္လဲလိႈင္၊ ေလဆိုင္ညႇာညြန္႔၊ ကြန္႔စံသည့္နည္း၊ ၿငိမ့္ၿငိမ့္ျဖည္းလ်က္၊ ေရၾကည္းမွ်ညီ၊ ယင္ေပါင္ခ်ီသည္။ သိသီရစက္၊ လမ်ားထက္၌၊ ေနစက္ဗိမာန္၊ တိမ္ယာဥ္ပ်ံ၀ယ္၊ ထိမ္လွ်ံျခည္ေပ်ာက္၊ ဆဒၵန္ေပါက္မူ၊ ေရာင္ေျခာက္မျပံဳ႕၊ စြယ္ဖ်ားႏုံ႕လ်က္၊ ကံု႔ၾတင္းသိမ္၊ န၀င္းအိမ္မွာ၊ ေရႊခ်ိန္တာရာ၊ သံေကာက္မာႏွင့္၊ ရတနာစံု၊ စန္းနိတံုလည္း၊ ဘံုေ၀ရမၻ၊ ယုဂန္၀က၊ ပပထြန္းလွ်ံ၊ တည့္မြန္းမွန္ေသာ္၊ ေရလွ်ံသမုဒ္၊ ဗုဇြန္ထုပ္လည္း၊ လႈိင္းပုတ္မခံ၊ ေက်ာက္နန္းစံခဲ့၊ မတန္ယဥ္ဆံုး၊ အင္ဂမုန္းႏွင့္၊ နန္းသံုးသဇင္၊ ႀကိဳင္သင္းရႊင္၍၊ မင္းလြင္လိုလို၊ စုံတခို၀ယ္၊ ေလခ်ဳိ၀န္းလု၊ လြမ္းရတု၌၊ ရြက္ႏုမျငိမ္၊ ေျမႏွင့္ခ်ိန္လ်က္၊ စိမ့္ျမိဳင္ရဂံု၊ ၾကိဳင္လႈိင္ထံုသည္၊ အမံုခ်ပ္ရပ္၊ ငံုဖူးကပ္၍၊ လွည့္ပတ္လက္တံ၊ ေလာင္းပန္းက်န္မူ၊ လြန္ဟန္တင့္ဆံု၊ ျပာရီျခံဳလ်က္၊ မႈိင္းမႈန္ဆင္လာ၊ ခဲမုတၱာႏွင့္၊ ခ်ိန္ရာသီခြင္၊ မိန္သဘင္မွာ၊ ေငြစင္ရထား၊ ယႏၲရားသည္၊ အသြားတူညီ၊ ဖဂၢဳဏီႏွင့္၊ ယွဥ္မီွတြဲကာ၊ ဗ်ဳိင္းတာရာတို႔၊ ၿမိဳင္မွာၿမိဳင္ေလ်ာက္၊ ေရႊပိေတာက္လည္း၊ ဖူးေညႇာက္ပြင့္ခ်ိန္၊ သီဒါသိမ္၀ယ္၊ ေသာင္တိမ္ေငြဥ၊ သဲေဗြႏုႏွင့္၊ ၀တ္စုညြန္႔ခ်ီ၊ သရဖီမူ၊ ႀကိဳင္ဆီလႈိင္သတ္၊ ေရဖက္ဆြတ္တည့္၊ ေခြၽလႊတ္ေဆာစြာ၊ သည္ခ်ိန္ခါကို၊ ေသာတာပန္မည္၊ မဟာေထရ္တို႔၊ မၾကည္ႏိုင္ေအာင္၊ ခိုးျမဴေမွာင္ခဲ့၊ ဘုန္းေခါင္ပရေမ၊ သံုးလူ႔ေဆြလွ်င္၊ ေဒသစာရီ၊ ျပည္ကပၸီသို႔၊ ႂကြခ်ီအာသန္၊ ခ်ိန္ခါတန္ကို၊ ေတာင္ပံယွက္ငိုက္၊ ေျမႏႈတ္စိုက္၍၊ အလိုက္ဘာသာ၊ ဟသၤာေသာင္တင္း၊ ပိန္ညင္းဇင္ေရာ္၊ ငွက္ေတာ္ႀကိဳးၾကာ၊ သာရကာႏွင့္၊ တမာၾကက္ေတာ၊ ဥၾသငွက္က်ား၊ ငွက္ငႏြားလည္း၊ ၀ပ္တြားဘီလံုး၊ ေရႊငံုးခ်ဳိးခါ၊ သူတို႔မွာမူ၊ ျမတ္စြာဘုရား၊ သံုးလူ႔ဖ်ားကို၊ တတ္အားသမွ်၊ ဖူးကုန္ၾကလ်က္၊ ရွိစံုဆက္သည္။ ။ ေတာၾကက္ေတာင္ပံ လ,ျဖဳန္းတည္း။
***
From season to season all the long year thro, the thrice-three attributes of Sakyamuni retain their pristine splendour. Blest with six-fold wisdom, he is crowned with the six glories that flame and touch the skirts of the sky. The golden-breasted thazin and the gamon-in bow full joyously in Ketumadi, that land of victory. They gaily nod and bend in the welkin blue adoring the Sage to whom humanity owes a boundless debt of thanks. He who wears a crown is wont to grace his brow with these laughing flowers that diffuse their sweets thro’ the palace air.
In the spangled sky, the crab and Phussha shed their glad gleam in the train of the musing moon. The sun veers in its course towards the outer path.
In the month of Pyatho the firmament is wrapt in fretted clouds flecked with darkful spots. The pent-up vapours must need pour forth in showers. The season is all unmeet for the Beloved to set out for the royal city.
The butea bloom bursts in a thrill of scent and rustles in the breeze. Both land and water surge with waving blossoms that fire tusk of the young white elephant looks forlorn for the frosty air has quenched its six rays.
As the sun is seen in Aquarius, Libra and Maga dart their mellow beams. Bright with the gay medley of silver and gold and gems, the moon moves slow from Yugan’s brow. At dead of night, she shines full and the seas overflow their bounds and crabs hide in craggy holds for the violence of the waves.
The gamon-in and the thazin, loth to depart, bloom and scent in the air, tho’ their season is past. The air is hazy and the young leaves of the woods, toss and droop in an eddy of soft breezes. The lettan and meaner flowers are gay with blushing buds and peeping bells.
The Tabaung sky looks dismal and is dappled with pearly cloud. Petgunni and the egret shine bye the side of the silvery moon. Padauk buds and blooms cluster round the branches.
Rivers and rills seem glorious with silvery sands. The tharapi buds and sprouts and sheds its sweetness. The early fall of rain forms torrents that sweep sere leaves into larger streams. The touching mingle of mist and gloom fills even the spirits of saints with nameless longings. In this self-season, the Sage journeyed to Kapilawut - the seat of the king. Sheldrakes, thaungdins, kingfishers terns, drongoes, saruses, minas, parrots, cuckoos, storks, imperial pigeons, billons, quails, doves and partridges stretch their wings and bend their beaks to the ground and ender reverence to their kind. The forest rings with the clapping of wings.
***
ဒီရက္ပိုင္း စိတ္ေတြထိုင္းမႈိင္းၿပီး ဘာမွ လုပ္ခ်င္ကိုင္ခ်င္ စိတ္မရွိဘူး ျဖစ္ေနေပမဲ့ ဘေလာ့မွာေတာ့ ပို႔စ္ေတြ တင္ျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားေနပါတယ္။ ေက်ာင္းပိတ္ထားခ်ိန္မို႔ ဆက္တိုက္လိုလို တင္ျဖစ္ေနတာပါ။ ေရွ႕လ ေက်ာင္းျပန္ဖြင့္ရင္ .... ဘေလာ့ကိုလဲ ျပန္ၿပီး ေက်ာခိုင္းထားရပါဦးမယ္။ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ရွိေနဦးမွာပါ။ သွ်င္ဥတၱမေက်ာ္ ေတာလားကိုေတာ့ ၿပီးေအာင္ တင္ေပးခဲ့ပါမယ္။ ကဗ်ာသဂၤဟ ေမဒနီကေတာ့ ႐ိုက္ရတာ ေတာ္ေတာ္မ်ားတာမို႔ ေက်ာင္းမဖြင့္ခင္ ၿပီးမယ္ မထင္ပါ။ စာလံုးေပါင္း အမွားအယြင္းမ်ားနဲ႔ စာလံုး အက် အေပါက္မ်ား ရွိခဲ့ရင္ က်မ တာ၀န္သာ ျဖစ္ပါတယ္ရွင္။
***
ေမဓာ၀ီ
၁၂၊ ၾသဂုတ္၊ ၂၀၀၉
၁၂း၃၀ နာရီ
3 comments:
ကိုလူေထြးမွာ...
ေက်ာင္းလဲမွန္မွန္မတက္...
အိမ္မွာလဲ စာျပန္မဖတ္တဲ့ ေက်ာင္းသားလို ျဖစ္ေနျပီ...
စကားေျပကေတာ့ ဆရာမေခၚေပးမွပဲ လိုက္ေရးေတာ့မယ္...
းP
အမေရ စာအုပ္ေလး ေတြ့ျပီ။ ဆရာေမာင္ခင္မင္ရဲ့ စာဆို့ဘဝ စာဆို့ေစတနာ စာဆို့လက္ရာ ဆိုတဲ့ စာအုပ္မွာ ရွင္ဥတဿတမေက်ာ္ေတာလားျပသဿသနာ ဆိုျပီး ပါပါတယ္။ ဆရာကိုယ္တိုင္ကေတာ့ ၄၉ပိုဒ္အထိ ဖတ္ခဲ့ဖူးပါသတဲ့။ တခ်ို့ဆရာျကီးမ်ားက အပိုဒ္ေရ ၄ဝဝအထိ ရွိတယ္လို့ ဆိုပါသတဲ့။ ဒါေပမယ့္ ဒီေတာလားမွာ အလကဿငာေဒါသေတြ အမ်ားျကီး သင့္ေနတယ္ဆိုျပီး ပုဂံဝန္ေထာက္ဦးတင္တို့က ပယ္ပါတယ္တဲ့။
ကိုလူေထြးေရ .. စကားေျပကေတာ့ ဆရာမလဲ မသိဘူးတဲ့။ :P
စာအုပ္ နာမည္အတြက္ ေက်းဇူးပဲ လင္းဆက္ေရ။ မေမဖတ္ဖူးတာေတာ့ ၉ ပုိဒ္ပဲ။ ပိုဒ္ေရ ၄၀၀ ဆို ေတာ္တာ္မ်ားတာေပါ့။ ဂါထာ ၆၀ ပ်ဳိ႕ထက္ေတာင္ မ်ားေသးတယ္ေနာ္။
Post a Comment