ဥပုသ္ထြက္ မနက္စာ ...

မေန႔က ဥပုသ္ေစာင့္တာမို႔ ညဘက္ ေစာေစာ အိပ္ျဖစ္ေတာ့ မနက္အေစာႀကီး ႏိုးေနၿပီး အိပ္ရာက မထခင္ ဥပုသ္ထြက္ ဘာစားရင္ ေကာင္းမလဲ စဥ္းစားမိတယ္။ အေမ့အိမ္မွာ ဆိုရင္ေတာ့ ေနာက္တေန႔ ဥပုသ္ထြက္မယ္ဆိုရင္ အေမက ညကတည္းက ဘာစားခ်င္လဲ ေမးၿပီး စီစဥ္ထားေပးေနက်။ မုန္႔ဟင္းခါး၊ အုန္းႏို႔ေခါက္ဆြဲ၊ နန္းႀကီးသုတ္ စားခ်င္သလား၊ ဆီထမင္း၊ ေကာက္ညႇင္းေပါင္း၊ အေၾကာ္၊ ထမင္းေၾကာ္၊ ထမင္းျဖဴနဲ႔ ပဲျပဳတ္၊ ငါးေျခာက္ေၾကာ္ … စားခ်င္သလား၊ ဒါမွမဟုတ္လဲ ပဲ နံျပား၊ ပဲ အီၾကာ၊ ပဲ ပလာတာ … စားခ်င္သလား … စသျဖင့္ေပါ့ … ကိုယ္စားခ်င္တာေလး စဥ္းစားၿပီး ပါးစပ္က ရြတ္လိုက္႐ံုပဲ။ အေမက စိတ္တိုင္းက် စီစဥ္ေပးေလ့ရွိတယ္။

အေမစီစဥ္ေပးတာ မစားခ်င္ေသးဘူးဆိုရင္လဲ အေဖနဲ႔အတူ လက္ဖက္ရည္ ဆိုင္ေတြ သြားၿပီး ကိုယ့္စိတ္ႀကိဳက္ စားႏိုင္ပါေသးတယ္။ နီးနီးနားနား ေမာ္ဒန္က လက္ဖက္ရည္နဲ႔ ဆမူဆာ သြားစားမလား၊ လပ္ကီးဆဲဗင္းမွာ ပဲျပဳတ္နဲ႔ ထမင္းျဖဴကို ဆတ္ေျခာက္မႊ ေလးနဲ႔ စားမလား၊ စိတ္တိုင္းက်မွာ ဆိတ္စြပ္နဲ႔ နံျပား သြားစားမလား … (အဟမ္း … ေရးရင္းနဲ႔ သြားရည္ေတာင္ က်မိေပါ့။ လြမ္းမိပါသည္ … ျမန္မာျပည္။) သားအဖႏွစ္ေယာက္ လက္တြဲလို႔ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထဲ သြားေနက်။

အခုေတာ့ အိပ္ရာထဲမွာ ႏွပ္ေနရင္း စားခ်င္ေတြ ေလွ်ာက္ေတြးၿပီး ဘာစားရမလဲ စဥ္းစား ေနမိတယ္။ ဥပုသ္ထြက္ ဆိုေတာ့ကာ ေကာင္းေကာင္းစားရမယ္ေလ။ မေန႔က တနပ္တိတိ အဆာခံထားတာ မဟုတ္လား။ :D စဥ္းစားရင္း ေမွးခနဲ ျပန္အိပ္ေပ်ာ္သြားတုန္း အေမစီစဥ္ ေပးတာေလး စားလိုက္ အေဖနဲ႔ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ ေလွ်ာက္သြားလိုက္ အိပ္မက္ေတြေတာင္ မက္ေနလိုက္ ေသးတယ္။ ေနာက္မွ မျဖစ္ေသးပါဘူး … ကိုယ္စားဖို႔ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ လုပ္မွပါပဲ ဆိုၿပီး ကမန္းကတန္း အိပ္ရာထ မ်က္ႏွာမသစ္ခင္ ဘေလာ့ကေလး ၀င္ၾကည့္ၿပီး ဟိုတေန႔က ကိုလူေထြးေရးထားတဲ့ နံနက္စာ ကဗ်ာေလးကို ျပန္ဖတ္္မိတယ္။

***
ကိုလူေထြး ဖိတ္တဲ့ နံနက္စာ

အကိုလူေထြး၊ နံနက္ေတးဆို
Tea ခ်ိဳခ်ိဳနဲ႕၊ အိုကြယ္စံုရာ
ဒီမွာေပါင္မုန္႕၊ ယိုသုတ္လို႕ထား
ဒါကားၾကက္ဥ၊ salad ႏုနဲ႕
ခရမ္းခ်ဥ္သီး၊ ပါးပါးလွီး၍
ေကာင္းေပ့ဒိန္ခဲ၊ မုန္႕ေပၚက်ဲကာ
လာစားပါေလ၊ ေစတနာျဖင့္
သဒၶါရႊင္ျမဴး၊ ၾကည္ညြတ္ႏူးသည္
ဘီလူးသြားကို လ,ျဖဲတည္း။

(ဝန္ခံခ်က္။ ။ "ေမဒါဝီ" ရဲ႕ ဘေလာ့မွာ တင္ထားတဲ့ ရွင္ဥတၱမေက်ာ္ရဲ႕ "ဆယ့္ႏွစ္ရာသီ ေတာလားရတု" ကိုဖတ္ျပီး ေရးမိေရးရာ ေရးမိတာပါ။ ေအာက္ဆံုးက ႏွစ္ေၾကာင္းကိုလဲ အဆိုပါ ရတုကေန ကူးယူပါတယ္။ အက်ိဳးအေၾကာင္း ဆက္စပ္၍ကားေတာ့ မဟုတ္...)
(ကိုလူေထြး)
***

ကိုလူေထြး ဘေလာ့မွာ အဲဒီကဗ်ာ တင္ေတာ့ က်မလဲ ေနာက္ခ်င္တာနဲ႔ ကြန္မန္႔ထဲမွာ ခုလို ေရးခဲ့တယ္။

ပဲျပဳတ္ပူပူ၊ ထမင္းျဖဴဆီဆမ္း
ေရေႏြးၾကမ္းေသာက္၊ ငါးေျခာက္ဖုတ္ေလး၊
မြမြေလးကင္၊ ေကၽြးပါလွ်င္ေသာ္
ေခါင္းမေဖာ္တမ္း၊ အငမ္းမရ
စားခ်င္လွသည္ ...
ဘီလူးသြားကို မျဖဲေၾကး။
(ေမဓာ၀ီ)
***

ဒီေရာက္ကတည္းက မနက္စာဆို ျဖစ္သလိုသာ စားေနတာ အက်င့္ပါေနပါၿပီ။ ကိုလူေထြး ေရးသလိုေတာင္ မစားႏိုင္ပါဘူး။ ေပါင္မုန္႔ ၂ ခ်ပ္ ေထာပတ္သုတ္၊ လက္ဖက္ရည္ သို႔မဟုတ္ ေကာ္ဖီနဲ႔ ေမွ်ာခ်ခဲ့ရတဲ့ မနက္ခင္းေပါင္း မနည္းေတာ့ဘူး။ အခု ေက်ာင္းပိတ္ရက္ ဦးရီးေတာ္အိမ္မွာ ေနရတုန္း ကိုယ္စားခ်င္တာေတြ လုပ္စားခြင့္ ရေနတာနဲ႔ ဒီေန႔ မနက္စာကို အေပၚက ေရးခဲ့တဲ့ အတိုင္း လုပ္စားျဖစ္တယ္။ ဒီမနက္စာရဖို႔ ဗမာျပည္မွာ ဆိုရင္ေတာ့ ပါးစပ္ကေလး တခ်က္ လႈပ္လိုက္ရင္ ၿပီးေပမဲ့ အခုေတာ့ျဖင့္ ေတာ္ေတာ္ေလး လက္၀င္ လွပါတယ္။

ပဲျပဳတ္ …

ကိုယ္တိုင္ျပဳတ္တာပါ။ ဘုရားစူး။ ပဲကို တညတိတိ ေရစိမ္ရတယ္။ ေနာက္တေန႔ မနက္က်ေတာ့ ဆန္ကာေလးထဲထည့္ အေပၚက ေရစိုအ၀တ္ကေလးနဲ႔ အုပ္၊ ၂ ရက္ေလာက္ထား၊ အေညႇာက္ေလးေတြ ထြက္လာေတာ့မွ ျပဳတ္ရတယ္။ အၾကာႀကီးပဲ။ မီးေအးေအးနဲ႔ စိတ္ရွည္လက္ရွည္ တေနကုန္ တေနခမ္း ျပဳတ္ရတာ။ အျပဳတ္လိုရင္ ပဲမနပ္ေတာ့ စိမ္းဆတ္ဆတ္နဲ႔ စားမေကာင္းဘူး။ အျပဳတ္မလိုဖို႔ အေရးႀကီးတာပဲ။ :)

ငါးေျခာက္ …
oven နဲ႔ ထည့္ကင္ရတာမို႔ သိပ္အခက္ႀကီးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ အကင္ မေတာ္ရင္ တူးတတ္တယ္။ ခဏခဏ ဖြင့္ဖြင့္ၾကည့္ေနျပန္ေတာ့လဲ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ မရျပန္ဘူး။ ခုဟာကေတာ့ အမြလြန္ၿပီး နည္းနည္း ေၾကသြားတယ္။ က်မ အတြက္ေတာ့ ကိစၥမရွိပါဘူး။ ေၾကသြားေတာ့ ၀ါးရေတာင္ သက္သာတယ္လို႔ သေဘာထားလိုက္ပါတယ္။

တိုေရရွားေရ နည္းနည္းပဲ ခင္းက်င္းျပထားတာ ကပ္ေစးနည္းတယ္ မထင္ၾကပါနဲ႔။ မနက္စာဆိုတာ အမ်ားႀကီး မစားရဘူး မဟုတ္လား။ က်မရဲ႕ ဥပုသ္ထြက္ မနက္စာကေတာ့ ဒီမွ်ပါပဲရွင္။ ႀကိဳက္ရင္ သံုးေဆာင္သြားၾကပါ။
***
ေမဓာ၀ီ

၆၊ ၾသဂုတ္၊ ၂၀၀၉
၉း၄၀ နာရီ