သွ်င္ဥတၱမေက်ာ္ ေတာလား (၂)

သွ်င္ဥတၱမေက်ာ္၏ ဆယ့္ႏွစ္ရာသီေတာလားရတု

(၂)
စၾက၀ဠာ၊ အာဏာဇာတိ၊ ေခတ္၀ိသယ၊ ႏႈိင္းမမွ်သား၊ အနႏၲဂုဏ္၊ သဗၺညံဳ၏၊ ဘံုဘ၀ဂ္ဖ်ား၊ ဘုန္းေတာ္အားလည္း၊ ပ်ံ႕ရွားႀကိဳင္သင္း၊ ထိန္ထိန္လင္းလ်က္၊ ထုတ္ခ်င္းခတ္လွ်ဳိ၊ တန္ခိုးမိုေသာ္၊ ဗဟိုမေဇၥ်၊ ၀ီထိေခြၽ၍၊ ေရႊဖလ္ရ၀ိန္၊ လယ္လမ္းႏွိမ္လ်က္၊ နာဂိႏၵရာ၊ ဗ်ဳိင္းတာရာႏွင့္၊ မဟာကကၠဋ၊ ေရႊကာကတို႔၊ သည္လသင္းၾကန္၊ ခ်ိန္၀သန္ကို၊ အားသြန္မလို၊ တန္ခိုးသိုခဲ့၊ တိမ္ညိဳမိလႅာ၊ တိမ္စူကာႏွင့္၊ တိမ္ျပာေရာယွက္၊ မရန္းဖက္၍၊ တိမ္သက္တန္႔ေရာင္၊ အ၀ါေပါင္၀ယ္၊ ေမွာင္ခဲ့တခါ၊ ျပာခဲ့တခ်ဳိ႕၊ ညိဳခဲ့တလီ၊ ရီခဲ့တဖံု၊ မႈံခဲ့တခ်က္၊ ယုဂန္ထက္က၊ ေလးဘက္လံုးျခံဳ၊ တိမ္ဂဠဳန္လည္း၊ နဂါး႐ံုေႂကြ႕၊ ရန္ခ်င္းေတြ႕ေသာ္၊ ခိုးေငြ႕လႊတ္ၿပိဳင္၊ ဂုဏ္ခ်င္းဆိုင္ခဲ့၊ မ႑ိဳင္မူလ၊ ၿပိႆတြင္ရာ၊ ၀ိသာခါႏွင့္၊ စကား၀ါထံု၊ ရနံ႔လႈံသည္၊ ေမထုန္လက္ဖ်ား၊ စမၸာယ္နားလ်က္၊ ပ်ံ႕ရွားဧလႈိင္၊ ပုန္းညက္ခိုင္လည္း၊ နံ႕ႀကိဳင္ၾကကဋ္၊ ထံုရည္ဆြတ္၍၊ နကၡတ္အာသဠ္၊ တပါဒ္က်န္၀ယ္၊ လမၺရာမြန္၊ ဗုဇြန္က်ာက်ာ၊ ဒိႏၵိမာႏွင့္၊ မဟာ၀ိဇယ၊ သံစံုခ၍၊ ျမဴးႂကြပစၥဳန္၊ ေထာင္အားသုန္သည္၊ လႊမ္းျခံဳသင္တိုင္း၊ တိမ္အလႈိင္းျဖင့္၊ တိုင္းအမၺဳန္ဆီ၊ မိုးေမဃီလွ်င္၊ ေဘဒနီက်င္း၊ ဗ်ဴဟာခင္း၍၊ နတ္မင္း၀လာ၊ ေဒ၀ရာမူ၊ ေစြရြာၾကဴးေခါက္၊ ေရ႐ူးေမာက္၍၊ ထံုးေပါက္အင္းအိုင္၊ ဂႏိုင္စိမ့္စမ္း၊ တင္းက်မ္းသုန္သုန္၊ စီးသြယ္ၿခံဳသည္၊ ယမံုဂဂၤါ၊ ေရညီလာႏွင့္၊ သီဒါသဘင္၊ ႐ႈအင္မခန္း၊ အဆန္းဆန္းလွ်င္၊ မကရ္းလိပ္ငါး၊ ရႊင္ျမဴးစားလ်က္၊ ေပ်ာ္ပါးစံပ၊ ေရႊမ်ာ့းတသင္း၊ တြင္းေရႊဂူဟာ၊ လိုဏ္နန္းသာက၊ ကကၠဋာမြန္၊ ေရႊဗုဇြန္လည္း၊ အားသြန္ညြတ္ခ၊ သံုးလူ႔ဘကို၊ ဖူးၾကေသာဟန္၊ ေရနန္းစံခဲ့၊ ၀သန္ကာလ၊ ရာသီစ၀ယ္၊ ထြန္ခ်မဂၤလာ၊ ေတာင္သူမွာလည္း၊ ဘာသာဓေလ့၊ ေပ်ာ္ေမြ႕စိုက္ပ်ဳိး၊ ေကာက္ပဲမ်ဳိးကို၊ အားႀကိဳးလံု႔လ၊ ဂုဏ္စြမ္းျပလ်က္၊ ေျမခထန္းညႇာ၊ သည္ခ်ိန္ခါ၀ယ္၊ အာဋာနာဋ၊ ကုေ၀ရႏွင့္၊ ယကၡတြင္ဘိ၊ မဟဒၶိတာေနာ၊ ကုေမၻာဂႏၶဗၺ၊ ေဒ၀ယကၡာ၊ သာတာဂီရိ၊ မည္ရွိစိုးမွဴး၊ နတ္ဘီလူးတို႔၊ သံုးဦးပရေမ၊ ဂုဏ္ျမဳေတကို၊ ဖူးေလတံုေျမာက္၊ လက္ပမ္းေပါက္ျဖင့္၊ ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာ၊ ေစတနာႏွင့္၊ သဒၶါရႊင္ျမဴး၊ ၾကည္ညြတ္ႏူးသည္။ ။ ဘီလူးသြားကို လ,ျဖဲတည္း။
***
In the three-fold region of Time and Place, the all-wise Sage stands without a peer. His endless glory reaches even the ringing rafters of the firmament. The blaze of majesty flashes free and cleaves clean the boundless space. The raying sun traces its path along the middle way. In this season of Thingyan showers, there is a rapture in the skies. Behold, the elephant, the egret, the crab and the crow conserve their lustrous rays against of cloudland close and stand on Yugan’s brow in motley-coloured livery. The rainbow of the changeful clouds is tinted with sable and azure and purple and yellow and varied kindred hues. Pile upon pile of drifting columns vault in their tricksome courses and clash together as the roe and the dragon net in a fierce contest. In Kason, Withakha appears and sheds its lucent beams. The fresh flame of the young new year quickens the scented sagawa from leaf to flower. The Nayone sun strikes the sweet jasmine branch into bloom. The ponnyet bursts in flower and loads Wazo airs with a grateful odour. A gay-hearted noise announces the advent of the rains. In the bosom of Jove joy is lord. Celestial drums send forth a mighty roll and the fairy conch swells the pealing note. The luster of the lusty sun is quenched in wreaths of cloud and the jocund sound rings thro’ the azured vault like the thunderous rattle of arms. The god of the sky sends sheets of swift rain. Pools and lakes and woods, marshes and streams and springs brim over and form countless rivulets. Rivers and streams look ravishing in a thousand charms. In bold joyance, schools of magans, crowds of turtles, shoals of fishes hold festival and join the crabs that crouch at the mouths of their cozy holes in adoration before the man of men. With the fall of rain the gleesome Hillman drives full hard his wonted harrow and sows his seed. When the palmyra casts its fleshy fruit, Atanada, Kuwera, Thatagiri and other fairy ogres duly bow before the Overman and clap their arms and show their snowy teeth with a liberal laugh.
***
စာလံုးေပါင္း သတ္ပံုေတြကို မူရင္းစာအုပ္ပါအတိုင္း ႐ိုက္ထားပါတယ္။ စာအေပါက္အက် အမွားအယြင္းမ်ား ပါရွိပါက က်မရဲ႕ တာ၀န္သာ ျဖစ္ပါေၾကာင္း။

ေမဓာ၀ီ
၂၊ ၾသဂုတ္၊ ၂၀၀၉
၆း၅၀ နာရီ