ကုန္းလား ... ေရလား

ငယ္ငယ္တုန္းက ကစားခဲ့ဖူးတဲ့ ကစားနည္းေတြနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး ေတြးမိတဲ့ အေတြးေလးေတြကို ဘေလာ့မွာ ေရးခဲ့ဖူးပါတယ္။
ကိုယ္ၾကိဳက္တာ ကိုယ္လုပ္၊
လည္ပတ္ေနေသာ ဘ၀မ်ားစြာ၊
ေညာင္ပင္တေစၧ ...
စသျဖင့္ပါ။
အခုလည္း "ကုန္းလား ေရလား" ကစားနည္းနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး ေတြးမိေတြးရာ ေတြးျဖစ္ခဲ့တဲ့ အေတြးေတြကို စာလံုးေတြအျဖစ္ ပံုေဖာ္ရင္း ေရးမိေရးရာ ဘေလာ့ေပၚမွာ ခ်ေရးလိုက္မိပါတယ္။
***
"ကုန္းလား ... ေရလား"
***
ကုန္းလား ... ေရလား???
((( ကုန္း )))
နင့္ကုန္းေပၚ ငါတက္တယ္ ... ဘာျဖစ္သလဲ ကြယ္ ...

((( ေရ )))
နင့္ေရထဲကို ငါဆင္းတယ္ ... ဘာျဖစ္သလဲ ကြယ္ ...
***
ငယ္ငယ္တုန္းက ကစားခဲ့ၾကဖူးသည့္ ကစားနည္းေလး တခု ျဖစ္သည္။ အိမ္အ၀င္၀ အတက္အဆင္း ေလွကားထစ္ေတြမွာ ကုန္းလား ေရလား ခဏခဏ ကစားခဲ့ၾကသည္။ လိုက္ရမည့္သူက ေလွကားထစ္ အေပၚမွာေန ... က်န္သူေတြက ေလွကားထစ္ေအာက္ ေျမျပန္႔ကေနျပီး အထက္ပါ အတိုင္း အေမး အေျဖ လုပ္ကာ ကစားရသည့္ ကစားနည္းေလးပင္။

လိုက္သူက "ကုန္း" ဟု ေျဖလွ်င္ ... သူက ကုန္းေပၚမွာသာ ေနျပီး က်န္သူမ်ားက ေရထဲမွာ ေနရသည္။ လိုက္သူက "ေရ" ဟု ေျဖပါက ေရဟု သတ္မွတ္ထားသည့္ ေျမျပင္ေပၚကို ဆင္းရျပီး က်န္သူမ်ားက ကုန္္းေပၚ ေျပးတက္ၾကရသည္။ ထိုသို႔ သူေရြးခ်ယ္ထားသည့္ ေနရာမွ ေနျပီး သူ႔နယ္ေျမ က်ဴးေက်ာ္လာသူ က်န္ ကစားေဖာ္မ်ားကို လိုက္ဖမ္းရ၏။ လိုက္ဖမ္းလို႔ မိပါက မိသူက တခါ ျပန္လုိက္ရ ျပန္သည္။

အဆိုပါ ကစားနည္းေလးကို ငယ္ငယ္တုန္းက ခဏခဏ ကစားခဲ့ၾကသည္။ အိမ္မွာက ၀င္ေပါက္ ႏွစ္ေပါက္ ရွိတာမို႔ ေလွကား ႏွစ္ခု ရွိသည္။ တဘက္က ေျပေျပျပစ္ျပစ္၊ တဘက္ကေတာ့ အနည္းငယ္ ျမင့္ျပီး မတ္သည္။ ခက္ခက္ခဲခဲ ကစားခ်င္ၾကလွ်င္ ျမင့္သည့္ဘက္မွာ ကစားေလ့ရွိၾက၏။
***
အခုအခ်ိန္မွာ ဒီကစားနည္းေလးကို ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ျပီး ... သူသာဆိုလွ်င္ ကုန္းလား ေရလား ဘယ္လို ေရြးခ်ယ္ မလဲ ... ေတြးမိျပန္သည္။ ဒီေနာက္မွာ ထပ္မံ အေတြးနယ္ခ်ဲ႕ မိတာက ... သူတို႔ေမြးဖြားႀကီးျပင္းခဲ့ရာ တိုင္းျပည္ႀကီးက ကုန္း ... ဆိုပါေတာ့ ... ။ ေရ ဆိုတာကေတာ့ အျခား တိုင္းျပည္ ႏိုင္ငံ အသီးသီးေပါ့ ... ။

အားလံုးလိုလိုကေတာ့ ေအးျမမယ္ထင္တဲ့ ေရထဲကို ဆင္းခ်င္ၾကသည္။ ေရျပင္ႀကီးက လႈိင္းၾကက္ခြပ္ ကေလးေတြနဲ႔ လွလည္းလွပ၊ က်ယ္လည္း က်ယ္ျပန္႔၊ စိတ္၀င္စားစရာေတြလည္း ေပါသကိုး။ ဒီလိုနဲ႔ ေရကိုေရြးခ်ယ္ျပီး ေရထဲကို တကယ္တမ္း ေရာက္တဲ့အခါ မွာ ... ။

ေရမကူးတတ္သူမ်ား ေတာ္ေတာ္ ဒုကၡေရာက္ၾကရျပန္သည္။ အနည္းအက်ဥ္း ေရကူးတတ္သူ မ်ားကေတာ့ အနည္းအက်ဥ္းသာ ဒုကၡေတြ႕ႏိုင္ျပီး ေရကူး ကြၽမ္းက်င္သူ သက္လံုေကာင္းသူမ်ား အတြက္ကေတာ့ ေရျပင္မွာ ေနေပ်ာ္သည္ေပါ့။ ေရငုပ္၀တ္စုံ ေအာက္စီဂ်င္ဘူး စသည့္ အေထာက္အကူျပဳ ပစၥည္းမ်ား ၀တ္ဆင္ရန္ တတ္ႏိုင္သူ လူနည္းစု အဖို႔ကေတာ့ ေရျပင္သည္လည္း ေျမျပင္ပမာပါပဲ ... ။

ဒီလိုႏွင့္ ေရျပင္ထဲမွာ တခ်ဳိ႕လည္း ယက္ကန္ ယက္ကန္၊ တခ်ဳိ႕လည္း အလိုက္သင့္ စီးေမ်ာ၊ တခ်ဳိ႕လည္း စုန္ဆန္ ကူးခတ္၊ တခ်ဳိ႕က ေရေအာက္ နက္သည္ထက္ နက္ေအာင္ ငုပ္လွ်ဳိးသြားၾကသည္။ မကူးတတ္ ကူးတတ္ အားသြန္ ခြန္စိုက္ ကူးခတ္ရင္း ေျခကုန္လက္ပမ္းက်ကာ ေရေအာက္မွာ စံုးစံုး နစ္ျမဳပ္ သြားသူ တခ်ဳိ႕တေလလည္း ... ရွိေနဆဲ ... ။

ေရထဲမွာေတာ့ က်င္လည္စြာ ကူးခတ္ေနၾကေသာ ... ေရာင္စံု ငါးကေလးေတြ၊ ထူးဆန္း လွပေသာ သတၱ၀ါ မ်ဳိးစံုေတြက ဖ်ားေယာင္း ျမွဴဆြယ္ ေနၾက ေပလိမ့္မည္။ ေရေအာက္သို႔ နက္သည္ထက္ နက္ေအာင္ ငုပ္လွ်ဳိးႏိုင္လွ်င္ ေရေအာက္၏ ထူးဆန္းလွပမႈ မ်ားစြာ၊ အံ့ၾသဖြယ္ရာ မ်ားစြာ၊ အဖိုးတန္ ရတနာ မ်ားစြာႏွင့္ ႀကံဳေတြ႕ရမည္ အမွန္ပင္။

သို႔ေသာ္ ...
ေရျပင္ႏွင့္ ေျမျပင္က ဖိအားခ်င္းတူသည္ မဟုတ္။ ေရေအာက္သို႔ နက္ေလ ေရဖိအားက ပိုမ်ားေလေလ... ပို၍ မြန္းက်ပ္ေလေလ ... ကုန္းေပၚျပန္္တက္ဖို႔ ပိုခက္ေလေလ ...။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ... ေရထဲမွ လူသားမ်ား ကုန္းေျမကိုသာ ျပန္လည္၍ တမ္းတမိၾကမည္။ ကုန္းေပၚမွာ ရွင္သန္လ်က္ အသက္၀၀ ရွဴခ်င္ၾကမည္။ ကုန္းသတၱ၀ါေတြဟာ ေရထဲမွာ ၾကာၾကာေနႏိုင္ပါ့မလား ... ။ ေရဟာ ဘယ္ေလာက္ ေအးျမ လွပ ဆန္းၾကယ္ ေနလင့္ကစား ကုိယ့္ရပ္ဌာေန ကုန္းေျမ ကိုသာ ျပန္လည္ေျခခ် လိုၾကတာ အမွန္ပဲ မဟုတ္လား။

သူကိုယ္တိုင္ကေရာ ...
ဤနည္းႏွင္ႏွင္ပါပဲ။ သာယာေအးျမလွပါတယ္ဆိုတဲ့ ေရထဲမွာ အျမဲမေနလိုပါ။ မေနႏိုင္ပါ ... ။ အေျခအေနတခုရဲ႕ တြန္းပို႔မႈေၾကာင့္ ကုန္းလား ေရလား ေရြးခ်ယ္ မေနႏိုင္အားဘဲ ေရထဲသို႔ ဆင္းသက္ခဲ့ရသည္။ ေရကူး မကြၽမ္းက်င္သူမို႔ ေရထဲမွာ အားတင္းစြာ ကူးခတ္ရင္း ရုန္းကန္ေနရဆဲ ... ။ တခါတေလလည္း မြန္းက်ပ္တဲ့ ဒဏ္ေတြ ခါးသီးစြာ ခံရျပန္ေသးသည္။

မည္သို႔ပင္ ျဖစ္ေစ ...
တခ်ိန္ခ်ိန္မွာေတာ့ ... ကုန္းေျမျပင္ေပၚ ေကာင္းမြန္စြာ ျပန္လည္ တက္ေရာက္ႏိုင္ရန္ ၾကိဳးစားရပါဦးမည္။ ထိုအခ်ိန္မွာ သူတို႔၏ ကုန္းေျမသည္လည္း သာယာ လွပ ျပည့္စံု ေနလိမ့္မည္ေလလား ... ေမွ်ာ္လင့္စြာ ေတြးေနမိပါေတာ့၏။
***
ေမဓာ၀ီ
၁၃၊ ဒီဇင္ဘာ၊ ၂၀၀၇
ည ၁၀ နာရီ ၂၄ မိနစ္