လွ်ပ္တျပက္ စာခ်ဳိးမ်ား

မေန႔က လဖက္ရည္ဆိုင္ေရာက္ေတာ့ လွ်ပ္တျပက္ဂ်ာနယ္တေစာင္ ၀ယ္ျဖစ္ခဲ့တယ္။
လွ်ပ္တျပက္ဂ်ာနယ္ ျပန္ထြက္ကတည္းက မဖတ္ၾကည့္ျဖစ္ေသးပါဘူး။ (ဦး)ျမတ္ခိုင္ လုပ္ၿပီး ဒီဂ်ာနယ္ရဲ႕ သတင္းေတြကလဲ သင္းပ်ံ႕ေနေတာ့ ၀ယ္ဖတ္ရမွာေတာင္ ရြံ႕တြန္႔တြန္႔နဲ႔မို႔ မ၀ယ္ျဖစ္ခဲ့တာ၊ ဒီေန႔ေတာ့ လဖက္ရည္ဆိုင္ အတူထိုင္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းက ဂ်ာနယ္သမားၾကီးဆီက ခဏယူဖတ္ေနရင္း အတြင္းမွာ ဆရာေအာင္သင္းရဲ႕ ေဆာင္းပါးတပုဒ္ေတြ႕လိုက္တာနဲ႔ပဲ ဖတ္ခ်င္လို႔ ၀ယ္လိုက္ပါတယ္။ ဂ်ာနယ္ထဲမွာ ေရာင္းေစ်း ၃၀၀ေရးထားေပမဲ့ ၄၅၀ နဲ႔၀ယ္ရတယ္။
သတင္းေတြကလဲ စံုပါေပ့၊ ေဆာင္းပါးေတြကလဲ ျမိဳင္ပါေပ့၊ စကၠဴကလဲ ေခ်ာပါေပ့၊ သူတို႔အေခၚ ကြာလတီ စကၠဴေပါ့။ စာမ်က္ႏွာ ၃၆ မ်က္ႏွာအျပင္ အခ်ပ္ပို ၄ မ်က္ႏွာပါပါေသးတယ္။ စာမ်က္ႏွာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကိုလဲ 4 colorေတြနဲ႔ခ်ည္း ရိုက္ထားတာ ေတြ႕ရတယ္။
ထားပါေတာ့ လွ်ပ္တျပက္ဂ်ာနယ္အေၾကာင္းကို။
ေျပာခ်င္တာကေတာ့ … ဒီဂ်ာနယ္ထဲမွာ ဖတ္လိုက္ရတဲ့ ကဗ်ာ စာခ်ဳိးေလးတပုဒ္အေၾကာင္းပါ။
***
ေခါင္းစဥ္က ‘လွ်ပ္တျပက္ရိုက္ခ်က္’ .. တဲ့။
ၾကက္သား
စားခ်င္တဲ့ ကေလး။
အေဖ့ခမ်ာ
၀ယ္မေပးႏိုင္ရွာလို႔
အိမ္ေခါင္မွာ တက္လို႔ႏိႈက္
ခိုရိုက္လို႔ ေကြၽး … ။

အဲဒီစာခ်ဳိးေလး ဖတ္ျပီးျပံဳးမိရင္းက က်မတို႔ငယ္ငယ္က ဖတ္ဖူးခဲ့တဲ့ ဖိုးသူေတာ္ဦးမင္းနဲ႔ လူဦးမင္းတို႔ရဲ႕ စာခ်ဳိးေလးေတြကို သြားအမွတ္ရမိပါတယ္။

‘ျဗဳန္းခနဲရြာ
အိမ္သာက မိုး။
ေရျပန္ကို စာဆိုတတ္သူက
မိုးမွတ္လို႔ ခ်ဳိး’ … ။ ။ တို႔

‘ပဲကေလးက ဆိမ့္လိုက္တာ
ေလေျပကျဖဴး။
ညအခါ
လသာသာ ကိုယ္ေတာ္သံုးတယ္
ေလပုန္းကျမဴး’ … ။ ။ တို႔ စတဲ့ စာခ်ဳိးေလးေတြေပါ့။

ဖိုးသူေတာ္ဦးမင္းနဲ႔ လူဦးမင္းတို႔ဟာ သြားရင္းလာရင္း လွ်ပ္တျပက္ ၾကံဳေတြ႕တဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေလးေတြေပၚ အေျခခံၿပီး ဒီစာခ်ဳိးေလးေတြကို စပ္ဆိုခဲ့ၾကတာေၾကာင့္ လွ်ပ္တျပက္ စာခ်ဳိးလို႔ က်မက အမည္တပ္လိုက္တာပါ။
ဦးမင္း ၂ မင္းကေတာ့ စာခ်ဳိးတပုဒ္မွာ အခံပုိဒ္ အအုပ္ပိုဒ္ ဆိုၿပီး တေယာက္ တပိုဒ္ စပ္ဆိုခဲ့ၾကတယ္။
ဒီလိုစာစပ္ႏိုင္တဲ့သူေတြဟာ တခၤဏုပတၱိဥာဏ္တို႔ ဇ၀နဥာဏ္တို႔ ထက္သန္ေနမွာပဲလို႔ က်မေတြးမိတယ္။
အဲဒီလို စာခ်ဳိးေလးေတြဖတ္ရတာ စိတ္ကို ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးေစတဲ့အတြက္လည္း က်မ သေဘာက်ပါတယ္။
ဦးမင္း ၂ မင္းရဲ႕ စာခ်ဳိးေတြအမွတ္ရမိရင္းနဲ႔ တဆက္ထဲမွာပဲ အေဖငယ္ငယ္က အခုလိုပဲ လွ်ပ္တျပက္စာခ်ဳိးေတြ စပ္ခဲ့ေၾကာင္း က်မကို ေျပာျပခဲ့ဖူးတာ သတိရမိျပန္တယ္။
အေဖဟာ ငယ္ငယ္တုန္းက ရင္းႏွီးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကို နာမည္ေျပာင္ေပးတာ ၀ါသနာပါတဲ့အျပင္ သူတို႔အေၾကာင္းကို ဟာသလုပ္ၿပီး စာစပ္ေလ့ရွိတယ္တဲ့။
က်မ မွတ္မိသေလာက္ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ..
အေဖ့သူငယ္ခ်င္း ထိပ္ေျပာင္တဲ့ ဦးသန္းေအာင္ကို အေဖက အခုလို စပ္ခဲ့ပါသတဲ့။

“ထိပ္ႀကီးေျပာင္ေျပာင္
ဘယ္ေကာင္လဲေမး။
လွ်ပ္ေရာင္ကိုတန္ျပန္လို႔
ေနမင္းေတာင္ ေရာင္၀ါႏြမ္းတယ္ …
သန္းေအာင္တဲ့ေလး။ ။”

ေနာက္တပုဒ္ကေတာ့ အေဖ့ရဲ႕ ကားဒရိုင္ဘာ ေမာင္ျမင့္ဆိုတဲ့လူအေၾကာင္းပါ။
အဲဒီ ေမာင္ျမင့္ဟာ (ကန္ေတာ့ပါရဲ႕) အခ်ိန္မေရြး အီးကို လိုသလို ေပါက္ႏိုင္စြမ္းရွိသတဲ့။ အဲဒီလို အီးကြန္ထရိုး လုပ္ႏိုင္တာကိုလည္း သူ႔ကိုယ္သူ အျမဲဂုဏ္ယူေလ့ရွိတယ္တဲ့။
ဒါေၾကာင့္ အေဖက သူ႔ကို ခုလို စာခ်ဳိးခဲ့တယ္။

“အီးတဘူဘူ
ဘယ္သူလဲေမး။
စအိုႏွင့္ ဂုဏ္မာန္၀င့္တယ္
ေမာင္ျမင့္တဲ့ေလး … ။ ။”
***
မွတ္မိသေလာက္ လွ်ပ္တျပက္စာခ်ဳိးေလးေတြ ေရးေပးလိုက္ပါတယ္။ ေနာက္ထပ္သိေသးတဲ့သူမ်ား ရွိရင္လဲ ေ၀မွ်ေပးၾကပါအံုး။
***
၂၄.၁၁.၀၆