Sunday, November 12, 2006

ရန္သူအတြက္ ခ်န္မထားေၾကး...

ေလာေလာဆယ္ဖတ္ေနေသာ စာအုပ္ထဲမွ …
***
အခုေလာေလာဆယ္ …. ေမာရစ္ေကာလစ္ (ရန္ကုန္အေရးပိုင္ေဟာင္း) ရဲ႕ ‘Last & First in Burma’ ကို ဦးခင္ေမာင္ႀကီးဘာသာျပန္ထားတဲ့ ‘အဂၤလိပ္ျမန္မာေနာက္ဆံုးတိုက္ပြဲ’ ဆိုတဲ့ စာအုပ္ ဖတ္ေနပါတယ္။ စာအုပ္ဆိုက္ ၁၆ ခ်ဳိး စာမ်က္ႏွာ ၅၇၀ ေက်ာ္ေက်ာ္ရွိတဲ့ ဒီစာအုပ္ကို ညဘက္ အိပ္ခါနီးေလးေလာက္မွ ဖတ္ျဖစ္တာဆိုေတာ့ ေတာ္တာ္နဲ႔ ဖတ္လို႔မျပီးေသးဘူး။
ဖတ္ေနရင္း စာမ်က္ႏွာ ၁၉၅ က စာတပုိဒ္ကို သေဘာက်လို႔ ေ၀မွ် လိုက္ပါတယ္။
***
အခဏ္း (၁၂)
ရန္ကုန္ျမိဳ႕တြင္ ေနာက္ဆံုးရက္မ်ား
……………………………………………..
……………………………………………..
……………………………………………..
……………………………………………..
ထိုညတြင္ အစိုးရ အိမ္ေတာ္ႀကီးမွာ အင္မတန္မွ ေျခာက္ကပ္ေနေလေတာ့သည္၊ ရန္ကုန္ျမိဳ႕သို႔ အေျခအေန အကဲခတ္ရန္ ေရာက္လာၾကေသာ လန္ဒန္မွ သတင္းစာဆရာ ဧည့္သည့္ ႏွစ္ေယာက္အျပင္ ေဒၚမန္စမစ္၌ ၄င္း၏ အပါးေတာ္ျမဲ အဲရစ္(က္)ဘက္တားစတိုင္းႏွင့္ စစ္ဘက္ဆက္သြယ္ေရးအရာရွိ ၀ယ္လီရစ္(ခ်)မြန္း တို႔ ၂-ေယာက္သာ အေဖာ္မ်ားအျဖစ္ ရွိေန၏၊ အိမ္ေတာ္ အမႈထမ္းေဟာင္း ၁၀၀-အနက္ ဘ႑ာစိုးမွဴး ႏွင့္ ထမင္းခ်က္တို႔သာ က်န္ရွိေနေတာ့သည္။
‘က်ဳပ္တို႔ ညစာအတြက္ ဆိတ္သား စားၾကရတယ္ဗ်…’ ဟု ေဒၚမန္စမစ္က ထိုညအေၾကာင္း ကြၽႏ္ုပ္အား ျပန္ေျပာခဲ့သည္။
‘ဒီဆိတ္ကို က်ဳပ္အိပ္ခန္းျပတင္းေပါက္ အျပင္ဘက္မွာ ခ်ည္ထားခဲ့တာၾကာလွျပီ၊ ဒီေတာ့ ဆိတ္ကို သတ္စားရတာ က်ဳပ္ေတာ္ေတာ္ဘဲ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိေသးသဗ်ာ၊ အရက္ဆိုလို႔ေတာ့ ၂-ပုလင္းေလာက္ပဲ က်န္တယ္၊ ဒါေတြကိုလဲ ရန္သူ႔အတြက္ ခ်န္မထားရဘူးဆိုျပီး အကုန္ေသာက္ပစ္လိုက္တယ္၊ ရန္သူ႔အတြက္ ခ်န္မထားရဘူးဆိုတဲ့ စကားဟာ အဲဒီတုန္းက ေတာ္ေတာ္ေခတ္စားခဲ့တာေပါ့။ ဂ်င္မခါနာကို ေဖာက္ခဲ့တဲ့ စစ္သားေတြကလဲ ဒီစကားကိုသာ သံုးခဲ့ၾကတာပါပဲ၊ က်ဳပ္တို႔ ညစာစားျပီးတဲ့ေနာက္ ဘီးလယက္အခန္းထဲကို ေျပာင္းခဲ့ၾကတယ္၊ အဲဒီမွာ ဘီးလယက္ထိုးေနတုန္း နံရံမွာခ်ိတ္ထားတဲ့ အရင္ဘုရင္ခံအဆက္ဆက္ရဲ႕ ရုပ္ပံုကားခ်ပ္ေတြက က်ဳပ္တို႔ကို ခပ္တည္တည္ၾကီးေတြ ငံု႔ၾကည့္ေနခဲ့ၾကတာေပါ့၊ သူတို႔အတြက္ ခုလိုက်ဳပ္တို႔ ေရာက္ေနရတဲ့ အေျခအေနမ်ဳိးဟာ စဥ္းစားလုိ႔ေတာင္ ရမွာမဟုတ္ပါဘူး၊ အဲရစ္(က္)ဘက္တားစတိုင္း လဲ ဒီပံုေတြကို ၾကည့္ၿပီး စိတ္တိုလာပံုရပါတယ္၊ ‘‘ဒီပံုေတြကိုလဲ ရန္သူအတြက္ ခ်န္မထားခဲ့ၾကပါနဲ႔လား ဘုရင္ခံမင္း’’ လို႔ေျပာျပီး ဘီးလယက္ေဘာလံုးေလးတလံုးကို လက္ထဲမွာ ဆုပ္ကိုင္ထားလိုက္တယ္၊ က်ဳပ္အေနနဲ႔ တားဖို႔ေတာ့ သင့္သေပါ့ေလ၊ ဒါေပမဲ့ က်ဳပ္ မတားျမစ္ခဲ့ဘူး၊ သူလဲ နရံက ရုပ္ပံုကားခ်ပ္ေတြကို ဘီးလယက္လံုးနဲ႔ စပစ္ေတာ့တာပဲ၊ အျခားလူေတြကလဲ ၀ိုင္းပစ္ၾကေတာ့ ရုပ္ပံုကားေတြဟာ ရစရာမရွိေအာင္ ျဖစ္က်န္ရစ္ခဲ့ ေတာ့တာေပါ့ …’
***

7 comments:

Anonymous said...

မေမ ေရ ညီမတို႕ မဖတ္ႏိုင္တယ္ စာေတြတင္ေပးတဲ့အတြက္ေက်းဇူးအမ်ားၾကီးတင္တယ္ေနာ္

ေမေလး

Thiha Kyaw Zaw said...

I wanna read it. :(

ကလိုေစးထူး said...

တအုပ္လုံး ဖတ္ခြင့္ရရင္ ပိုေကာငး္မွာပဲ.. ဒီေလာက္တင္ေပးတာကိုလဲ ေက်းဇူးပါ

ေမဓာ၀ီ said...

စာမ်က္ႏွာ ၆၀၀ နီးပါး မရိုက္ႏိုင္တဲ့အတြက္ … ဒီေလာက္နဲ႔ပဲ ေက်နပ္ၾကပါေနာ္။
ဖတ္ရင္းနဲ႔ ေနာက္ထပ္ေကာင္းႏိုးရာရာေတြ႕ရင္ တင္ေပးပါအံုးမယ္ ..။

ေမဓာ၀ီ said...
This comment has been removed by a blog administrator.
ုခြန္တင္၀င္း said...

ေမာရစ္ေကာလစ္စာအုပ္ေတြကိုသိပ္ဖတ္ခ်င္ပါတယ္ .. ျဖစ္နုိင္ရင္ရို္က္တင္နုိင္ရင္ပိုေကာင္းမယ္

Anonymous said...

ေမာရစ္ေကာရစ္ စာအုပ္ေတြကိုအကုန္ဖတ္ခ်င္ တယ္