Thursday, July 23, 2009

မယ့္ျဖစ္အင္ ... ေနာက္ဆက္တြဲ

က်မရဲ႕ အျဖစ္အပ်က္ကို ကဗ်ာစပ္ခ်င္ေဇာ ကပ္ေနတာက တေၾကာင္း ဥပေဒသေတြ စည္းမ်ဥ္း စည္းကမ္းေတြ ျပန္ဖတ္ရမွာ ပ်င္းတာက တေၾကာင္းမို႔ ၿပီးစလြယ္ေရးလိုက္မိတဲ့ "မယ့္ျဖစ္အင္" ကို ညီမငယ္ ပန္ဒိုရာက တကူးတက ခုလို ျဖည့္စြက္ ေရးၿပီး ေမးလ္နဲ႔ပို႔ေပးလိုက္ပါတယ္။
***
မေမေရ
၀ါသနာက ခုလုခုလုျဖစ္လို႕ ျဖည့္ၾကည့္လုိက္တယ္။ ညီအစ္မခ်င္းမို႕ ေရးရဲတာပါ။ ဘယ္လိုမွ သေဘာမထားပါနဲ႕ေနာ္။ ပထမပိုဒ္ရဲ႕ အဆံုးက ဂရုသံမဟုတ္ေတာ့ ႀတိခ်ိဳးပုံစံလည္း မဟုတ္ေလေတာ့ အခ်ီအခ်နဲ႕၄ ပိုဒ္ပဲျဖစ္မယ္ ထင္တာပဲ။
***
ၿမိဳ႕ေရႊဘို သနပ္ခါးကိုလ
တို႔ေမပ်ဳိ ပါးကြက္ပါးတင္လို႔
အညက္သား လိမ္းလို႔ျခယ္
ပိန္းလို႔ရယ္တဲ့ ထူထဲ။

အလွဴပြဲကိုလာ
အမူကဲကာ ဟန္ကိုခ်ီဖို႕
တရံဆီ ျမန္ျပည္ျဖစ္ပါတဲ့
အဆင္ညီ ပင္နီေခ်ာရယ္နဲ႔
ေယာထမီညိဳညိဳေထြးကို
ေရြးလို႕ ၀တ္လဲ။

လည္ဆြဲလွ စီရရီ
စာသီလွ်င္ မိႈင္ေတြရႈံးေလမယ့္
ေရႊကံုးေနာ္ဇာခိုင္နဲ႕
ၾကာတိုင္မွာ ေရာင္၀ါဟပ္ေစဖို႕
သာထပ္ကာ နံ႕သာမႈန္းပါလို႕
ပခံုးလက္ဖ်ံ မႊတ္ကာျခယ္
ညြတ္သြယ္လို႕ ဆင္ျမန္း။

တပင္နန္းသူ အသြင္
မယ့္စိတ္တြင္ ဘာသာထင္လ်က္
ေရႊဘ၀င္ ေလအလ်ဥ္ဟပ္ေနလဲ
ေမတခင္ ေျဖမရႊင္ခက္ေလေပါ့
ဘိလပ္ေျမ ေျမာက္ေလေသြးျပန္ေတာ့
အေနာက္ေျပ (ျပည္) မွာ တေယာက္ေမ မေႏြးႏိုင္ဘု …
ေအးလို႔ တုန္ခ်မ္း။ … ။
***
ပန္ပန္ ျဖည့္စြက္ခ်က္ ကဗ်ာပိုဒ္ေလးကို ဖတ္ရတာ ခ်စ္စရာေလးပါပဲ။ ဟုတ္ပါရဲ႕ …. က်မက မ်က္ႏွာပဲ သနပ္ခါးလိမ္းၿပီး လည္ပင္းေတြ လက္ေတြ မလိမ္းထားေတာ့ သူက ထပ္လိမ္းေပးတာေပါ့ … ေက်းဇူးပါ ပန္ပန္ … ။
ေနာက္တခါ က်မရဲ႕ သင္ဆရာ ျမင္ဆရာ ျဖစ္တဲ့ ကိုဟယ္ရီနဲ႔ ေတြ႔ျပန္ေတာ့ သူက နည္းစနစ္ကို ေသခ်ာဂဏ ရွင္းျပေပးတဲ့အျပင္ မွားေနတဲ့ အပိုဒ္ေတြကို ထပ္ျပင္ေပးပါတယ္။ ဖတ္ၾကည့္ပါဦး။
***
ညိႇဳ႕ေပသကို၊
ၿမိဳ႕ေရႊဘို သနပ္ခါးကိုလ
တုိ႔ေမပ်ိဳ ပါးကြက္ပါးတင္လို႔
အညက္သား လိမ္းလို႔ျခယ္။

အလွဴပြဲကိုလာ
အမူကဲကာ ဟန္ကိုခ်ီလို႔
တရံဆီ ျမန္ျပည္ျဖစ္ပါတဲ့
စံသစ္ညီ ပင္နီေခ်ာရယ္နဲ႔
ေယာထဘီ ညိဳသြယ္သြယ္၊
သီကာရယ္ ဆင္ျမန္း။

တပင္နန္းသူ အသြင္
မယ့္စိတ္တြင္ ဘာသာထင္လ်က္
ေရႊဘ၀င္ ေလအလ်ဥ္ဟပ္ေနလဲ
ေမတခင္ ေျဖမရႊင္တတ္ၿပီကြယ္၊
ဘိလပ္ေျမ ေျမာက္ေလေသြးျပန္ေတာ့
အေနာက္ေျပ (ျပည္) မွာ တေယာက္ေမ မေႏြးႏိုင္ဘု …
ေအးလို႔ တုန္ခ်မ္း။ … ။
***
ကိုဟယ္ရီက အဲဒီလို ျပင္ေပးၿပီးေတာ့ သူ႔ဘေလာ့မွာ ေရးခဲ့ဖူးတဲ့ ပို႔စ္ရဲ႕ လင့္ခ္ ေလး ေပးပါတယ္။ အဲဒီမွာပါတဲ့ ဇယားအတိုင္းေရးရင္ မမွားေတာ့ဘူးတဲ့။ ဟုတ္ပါတယ္။ ဇယားနည္းက ၾကည့္ရတာ အလြန္ရွင္းလင္းပါတယ္။ ေက်းဇူးအထူးပါ ကိုဟယ္ရီ။

အရင္ကေတာ့ က်မလည္း ကိုျပဴးက်ယ္သို႔ေပးစာ မွာ အဲဒီ ဥပေဒသကို အၾကမ္းမ်ဥ္း ေရးခဲ့ဖူးပါရဲ႕။ ေရးၿပီး ေမ့ပစ္လိုက္တာေၾကာင့္ မမွတ္မိေတာ့လို႔ တကယ္တမ္း ကိုယ္တိုင္စပ္တဲ့အခါ ကေမာက္ကမ ျဖစ္ေတာ့တာပဲ။ ဒီလုိနဲ႔ အရပ္ကူရ လူ၀ိုင္းရ ျဖစ္သြားတဲ့ "မယ့္ျဖစ္အင္"ေပါ့။

ခုလို ေစတနာထားၿပီး ျဖည့္စြက္ ျပင္ဆင္ေပးၾကတဲ့ ညီမငယ္ ပန္ဒိုရာနဲ႔ အကိုႀကီး ကိုဟယ္ရီကို က်မ တကယ္ပဲ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ေနာက္ကို က်မ မွားတာေတြ ေတြ႔ခဲ့ရင္လဲ မည္သူမဆို ျပင္ဆင္ေပးၾကပါလို႔ …. ။
***
ေမဓာ၀ီ
၂၃၊ ဇူလိုင္၊ ၂၀၀၉
၂၂း၂၉ နာရီ

5 comments:

ကုိေအာင္ said...

ကဗ်ာကလည္း ေကာင္းတယ္၊ ျပင္ဆင္ခ်က္ေတြလည္း
ေကာင္းတယ္၊ ရုိးရုိးသားသားေျပာရရင္ ေကာင္းတယ္လုိ႕
ဘဲ ေျပာတတ္ပါတယ္ တကယ္ပါ၊ အားေပးလ်က္။

ေရတမာ said...

ကဗ်ာေတြက ခ်စ္စရာေလးေတြေနာ္.. ကဗ်ာေလးေတြ ဖတ္ျပီး ၾကည္ႏႈးတယ္.....

ရြက္လြင့္ျခင္း said...

မေမဓါဝီ အားမငယ္နဲ ့
ကၽြန္ေတာ္ ၿမန္မာစာသမားေတာင္ ကဗ်ာကို ေၿဖာင့္ေအာင္ မေရးတက္ဘူး....း))

တန္ခူး said...

ေတာ္လုိက္ၾကတာေနာ္...ကဗ်ာေရးသူေရာ ျပင္ေပးသူေတြေရာ... ေလးစားအားက်မိပါတယ္

Unknown said...

​ေရႊဘိုၿမိဳ႕ရဲ႕ ဂုဏ္​