ဒီေန႔ေတာ့ ပ်င္းပ်င္းရွိတာနဲ႔ အသစ္မေရးေတာ့ဘဲ ေရးျပီးသား ကဗ်ာအေဟာင္းတပုဒ္ကိုပဲ ျပန္ရွာျပီးတင္လိုက္ပါတယ္။
ဟိုးအရင္က ပလန္းနက္မွာေတာ့ တင္ျပီးသားပါ။
ကိုယ့္ဘေလာ့ခ္မွာ မတင္ရေသးတဲ့အတြက္ ..
***
ရင္ခြင္ေဟာင္း
***
ငိုမႈရယ္မႈ အေဖာ္ျပဳျပီး
လူ႔ဘ၀ႀကီးထဲ
မရဲတရဲ အူ၀ဲျမည္ေၾကြး
အကေလးအရြယ္ လူမမယ္ကို
ႏို႔ခ်ဳိတိုက္ေကြၽး ေမြးသမိခင္
ေမ့ရင္ခြင္မွာ …
ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူး …ေနခဲ့ဖူးသည္။
ေႏြးေထြးၾကည္လင္ ေမ့ရင္ခြင္မွ
အသြင္ကူးေျပာင္း စာသင္ေက်ာင္းမွာ
ေဖာ္ေပါင္းတသင္း သူငယ္ခ်င္းမ်ား
ေလးစားစရာ ျမတ္ဆရာမ်ား
ေက်ာင္းသားဘ၀ေဖာ္ကစံုလင္
ေက်ာင္းရင္ခြင္မွာ …
လြတ္လပ္ရႊင္ျမဴး …ေပ်ာ္ခဲ့ဖူးသည္။
ေအးျမေပ်ာ္ရႊင္ ေက်ာင္းရင္ခြင္မွ
အလွကိုရွာ သစၥာနဲ႔ေတြ႕
ေမတၱာေငြ႕သမ္း ရႊင္လန္းၾကည္ျဖဴ
ခ်စ္သူရင္ခြင္ ေခါင္းမွီတင္ရင္း
ေတးခ်င္းသီက်ဴး …ဆိုခဲ့ဖူးသည္။
ေၾသာ္ .. အခုေတာ့ ..
ရယ္မႈငိုမႈ အမႈျဖာျဖာ
ရွည္ၾကာခံစား ေသြးမ်ားေအးခဲ
မ်က္စိလဲေ၀ သြားလဲေၾကြျပီး
ေျမႀကီးရင္ခြင္ မ၀င္ခင္မွာ ..
ေမြးေမ့ရင္ခြင္ ျပန္ျမင္တမ္းတ
သတိရမိပါသည္။ ။
(၁၉၉၃-၄)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
4 comments:
Ma May,
Thank you very much for this poem.
Please let me keep it in my document file.
မေမ….
အရမ္း ကို ေကာင္း တဲ့ ကဗ်ာ တပုဒ္ ပါ။
အေမ ရဲ့ ရင္ ခြင္ က ေတာ အစဥ္ အျမဲ ျငိမ္း ခ်မ္း သာ ယာ ေအး ျမ ပါ တယ္။
မင္းသာေလး (သမုဒၵရာ)
ေအာက္ဆံုးစာပိုဒ္မွာ ‘ရယ္မႈငယ္မႈ’ လို႔ မွားရိုက္မိထားတယ္။ အခုျပင္လိုက္ပါျပီ။
‘ရယ္မႈငိုမႈ’ က အမွန္ပါ။ သိမ္းထားမယ္ဆိုရင္ မွားသြားမွာစိုးလို႔ ..။
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ .. ဟန နဲ႔ မင္းသားေလး။
မေမ ကဗ်ာေလးကေကာင္းတယ္ ညီမ လဲ အေမဆီကိုျပန္ခ်င္းလိုက္တာ
ေမေလး
Post a Comment