သံေယာဇဥ္ ဟူသည္ …

ဒီတပတ္ ေက်ာင္းကေန အိမ္ျပန္ခြင့္ရလို႔ အိမ္ေရာက္တဲ့အခါ ဗမာျပည္က မိဘမ်ား ပို႔လိုက္တဲ့ ပါဆယ္ထုတ္ ေရာက္ေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရေတာ့ ၀မ္းသာ သြားတယ္။ အထုတ္ကို ေဖာက္ၾကည့္ေတာ့ ေရႊတိဂံုဘုရားပံုပါ ၂၀၀၈ ျပကၡဒိန္ ၃-ခု၊ ေ၀ေနယ်သုခ ေရခ်မ္းစင္ ျပကၡဒိန္ ၂-ခု နဲ႔ စာအုပ္ေတြပါ။ စာအုပ္ေတြထဲ မွာ အေဖရဲ႕ ပရိတ္စာအုပ္ေတြအျပင္ က်မ ဒီကိုမလာခင္ လုပ္ေပးခဲ့တဲ့ “သတိပ႒ာန္၀တၳဳ” (ဆရာေတာ္ ဦးသီရိ) စာအုပ္ ၂-အုပ္ပါ ပါလာပါတယ္။ က်မ ၾကည့္ရေအာင္ အေဖက ထည့္ေပးလိုက္တာ တဲ့။ အဲဒီစာအုပ္က က်မ ရွိတုန္းက ပံုမႏွိပ္ရေသးပါဘူး။ ခု ကိုယ္လုပ္ေပးခဲ့တဲ့ စာအုပ္ကေလးကို ျမင္ရ တဲ့အခါ ပီတိေတြ တျဖာျဖာနဲ႔ လူတကာကို လိုက္ၾကြားျပီး ေနာက္ … ထပ္ဖတ္ျဖစ္ပါတယ္။

စာမူအေနနဲ႔ ဖတ္ရတုန္းကနဲ႔ စာအုပ္ျဖစ္ျပီးေနာက္ ဖတ္ရတဲ့ အရသာ မတူပါဘူး။ အခုမွ ပိုျပီး အရသာရွိသလို … စီးစီးပိုင္ပိုင္ ေလးေလးပင္ပင္ ရွိသလို ခံစားရတယ္။ ဘာလို႔လဲေတာ့ မေျပာတတ္ပါဘူး။ ဖတ္ရင္းနဲ႔ တေနရာမွာ သံေယာဇဥ္ အေၾကာင္း ေရးထားတာေတြ႕လိုက္ရပါတယ္။ သံေယာဇဥ္ ဆိုတဲ့ စကားကို က်မတို႔ အျမဲ သံုးစြဲေနၾကေပမဲ့ ေသေသခ်ာခ်ာ မသိခဲ့ပါဘူး။ ဖတ္ခဲ့ဖူး သင္ခဲ့ဖူးေပမဲ့လည္း … ၾကာေတာ့ ေမ့ေပ်ာက္ သြားျပန္ပါေရာ … ။

ဒါနဲ႔ သံေယာဇဥ္ ၁၀-ပါး အေၾကာင္း က်မဘေလာ့မွာ တင္ဖို႔ စိတ္ကူး မိပါတယ္။ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ မေမ့မေလ်ာ့ဖို႔နဲ႔ … မသိေသးသူမ်ားကို ေ၀မွ်လို လို႔ ပါပဲ။ ဗုဒၶတရားေတာ္ ေတြကို ေ၀မွ်တဲ့ေနရာမွာ ဆင္းရဲ ခ်မ္းသာ အယုတ္ အလတ္ အျမတ္ လူတန္းစား မေရြး ေ၀မွ်ခြင့္ရွိတယ္ လို႔ က်မကေတာ့ ယူဆပါတယ္။ ပါရမီ နည္းေသးလို႔ ကိုယ္တိုင္ အားသြန္ခြန္စိုက္ မက်င့္ႏိုင္ ေသးသည့္တိုင္ ကိုယ္သိထား သေလာက္ေလးကို ျပန္လည္ ေ၀မွ် ေကာင္းရဲ႕ မဟုတ္လား။ ဒါ့အျပင္ အလွဴတကာ့ အလွဴထဲမွာ တရားအလွဴ (ဓမၼ ဒါန) က အျမတ္ဆံုးလို႔ ဆိုထားတဲ့အတြက္ က်မ ဖတ္ရႈမိတဲ့ တရားေတာ္ကို က်မဘေလာ့ဖတ္သူ အေပါင္းအား ျပန္လည္ ေ၀မွ် ဒါန ျပဳလိုက္ပါတယ္ရွင္ … ။
***
သံေယာဇဥ္ကို ရႈမွတ္ပံု

ခ်စ္သားရဟန္းတို႔ … တရားကို အစဥ္ရႈ၍ ေနရာ၏။ အဘယ္တရားကို ရႈရာ သနည္းဟူမူကား အတြင္း, အပ ၌ ျဖစ္ေသာ အာယတန တရားတို႔ကို အစဥ္ ရႈ၍ ေနရာ၏။ အဘယ္သို႔ ရႈရာသနည္း ဟူမူကား …
[၁-၂] စကၡဳ၀ိညာဥ္ကိုလည္း သိရာ၏၊ ရူပါရံုကိုလည္း သိရာ၏၊ ထိုစကၡဳ ၀ိညာဥ္ႏွင့္ ရူပါရံုတို႔ ထိပါးၾကေသာအခါ သံေယာဇဥ္ ၁၀-ပါး တို႔သည္ ျဖစ္ကုန္၏။ ျဖစ္ဟန္ကား …

၁) အလိုရွိေသာ အာရံု ကို ျမင္ရေသာအခါကာမဂုဏ္၌ ယစ္တတ္ေသာ ကာမရာဂ သံေယာဇဥ္။
၂) ရူပါရံု၌ ယစ္တတ္ေသာ ရူပရာဂ သံေယာဇဥ။္
၃) နာမကၡႏၶာ ေလးပါး၌ ယစ္တတ္ေသာ အရူပရာဂ သံေယာဇဥ္။
၄) ထိုရူပါရံုကို သူတပါးတို႔ႏွင့္ ေရာယွက္ေသာအခါ အမ်က္ထြက္တတ္ေသာ ပဋိဃ သံေယာဇဥ္။
၅) ဤရူပါရံုကို ငါသာလွ်င္ ရေပသည္ဟူ၍ ေထာင္လႊားတတ္ေသာ မာန သံေယာဇဥ္။
၆) ဤရူပါရံုသည္ ေကာင္းမြန္တင့္တယ္ လွေပ၏ ဟု မွားေသာ ႏွလံုးသြင္းျခင္း တည္းဟူေသာ ဒိ႒ိ သံေယာဇဥ္။
၇) ငါသည္ ဤသို႔ေသာ သီလေၾကာင့္ ဤသို႔ သေဘာရွိေသာ ရူပါရံုႏွင့္ ေတြ႕ရေပသည္ဟု သံုးသပ္ျခင္း တည္းဟူေသာ သီလဗၺတပရာမာသ သံေယာဇဥ္။
၈) ထိုရူပါရံုသည္ ပ်က္စီးခဲ့ေသာအခါ အလြန္ပ်ံ႕လြင့္ျခင္း, စိုးရိမ္ျခင္း တည္းဟူေသာ ဥဒၶစၥ-ကုကၠဳစၥ သံေယာဇဥ္။
၉) ေယာက္်ားေလာ, မိန္းမေလာ, ပုဂၢိဳလ္ သတၱ၀ါေလာ ဟု ယံုမွားျခင္း ၀ိစိကိစၧာ သံေယာဇဥ္။
၁၀) သစၥာေလးပါး၌ မသိေသာ အ၀ိဇၹာ သံေယာဇဥ္။

ဤ ဆယ္ပါးေသာ သံေယာဇဥ္တုိ႔သည္ ျဖစ္ေလကုန္၏။ ထိုသို႔ ျဖစ္ေသာ သံေယာဇဥ္တို႔ကိုလည္း သိရာ၏။ ထိုသို႔မျဖစ္ေသးေသာ သံေယာဇဥ္တို႔၏ ျဖစ္ေၾကာင္းကိုလည္း သိရာ၏။ ထိုသို႔ သံေယာဇဥ္တရား ျဖစ္ေသာ အခါ ၀ိပႆနာ ဘာ၀နာျဖင့္ ပယ္ရာ၏။ ထိုသို႔ ပယ္ေၾကာင္းကိုလည္း သိရာ၏။ ထိုသို႔ ၀ိပႆနာ ဘာ၀နာျဖင့္ ပယ္အပ္ကုန္ေသာ သံေယာဇဥ္တို႔သည္ ေနာင္ေသာအခါ မဂ္ဥာဏ္, ဖိုလ္ဥာဏ္ျဖင့္ မျဖစ္ေလကုန္ျပီ၊ ထိုသို႔ မျဖစ္ ေၾကာင္းကိုလည္း သိရာ၏။

ထိုနည္းတူစြာ …
[၃-၄] ေသာတ၀ိညာဥ္ နဲ႔ သဒၵါရံု
[၅-၆] ဃာန၀ိညာဥ္နဲ႔ ဂႏၶာရံု
[၇-၈] ဇိ၀ွာ၀ိညာဥ္နဲ႔ ရသာရံု
[၉-၁၀] ကာယ၀ိညာဥ္နဲ႔ ေဖာ႒ဗၺာရံု
[၁၁-၁၂] မေနာ၀ိညာဥ္နဲ႔ ဓမၼာရံု … တို႔ကိုလည္း နည္းတူ သိႏိုင္ပါတယ္။

ဤသို႔ သံေယာဇဥ္တရားတို႔သည္ ရွိ၏ ဟု ႏွလံုးသြင္းေနေသာ ေယာဂီ ပုဂၢိဳလ္ တို႔အား အလြန္ထင္ရွားသည္ ျဖစ္ကုန္၏။ အၾကင္မွ်ေလာက္ သံေယာဇဥ္ တို႔၌ ေအာက္ေမ့ရေသာ အက်ဳိးကား - ပညာ၏ ျပန္႔ပြါးျခင္းငွာ လည္းေကာင္း၊ ေအာက္ေမ့ ဆင္ျခင္ျခင္း သတိသမၸဇည ႏွင့္ ျပည့္စံုျခင္းငွာ လည္းေကာင္း ျဖစ္၏။ တဏွာ, မာန, ဒိ႒ိတို႔ကို မမွီမူ၍ ေနရာ၏။

ဤသို႔လွ်င္ အတြင္း အပ သႏၱာန္၌ ျဖစ္ေသာ အာယတနဟူေသာ ေလာက၌ တစံုတခုေသာ ရုပ္, နာမ္, သခၤါရ တို႔သည္ ငါ၏ ဥစၥာ ဟူ၍ လည္းေကာင္း၊ ငါ ဟူ၍ လည္းေကာင္း၊ ငါ၏ ကိုယ္ ဟူ၍ လည္းောင္း မဆိုရေခ်။ ဤသို႔လွ်င္ ၀ဋ္သံုးပါးမွ ထြက္ေျမာက္ျခင္းကို အလိုရွိေသာ ရဟန္း ရွင္ လူ ေယာက်္ား မိန္းမ စေသာ ေယာဂီ ပုဂၢိဳလ္တို႔သည္ အာယတန သံေယာဇဥ္ ဟူေသာ တရားတို႔ကို အစဥ္ရႈလ်က္ ေကာင္းစြာ ေနရာ၏ - ဟူလိုေသာ္။
***
သံေယာဇဥ္နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ကေတာ့ ဒီမွ်ပါပဲ။ ဖတ္ၾကည့္ျပီးေတာ့ သံေယာဇဥ္ ဆိုတာဟာ ေကာင္းတာမဟုတ္ .. ပယ္ရမယ့္ တရားလို႔ သေဘာေပါက္ျပီး ေနာက္ … အရာရာကို သံေယာဇဥ္ ျဖတ္ဖို႔ ၾကိဳးစားရင္ ေကာင္းေလမလား ေတြးမိ ေနပါေတာ့တယ္။
***
ေမဓာ၀ီ
၁၅၊ ဒီဇင္ဘာ၊ ၂၀၀၇
ည ၁၁ နာရီ ၅၉ မိနစ္

[၀န္ခံခ်က္ - ဆရာေတာ္ဦးသီရိ၏ သတိပ႒ာန္၀တၳဳ မွ … ]