ေမတၱာျဖင့္ ...

က်မက စာတပုဒ္ေရးၿပီးတိုင္း အဆံုးမွာ “ေမတၱာျဖင့္” လို႔ မ်ားေသာအားျဖင့္ ေရးေလ့ရွိပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ ေရးျဖစ္ရသလဲဆိုေတာ့ ေမတၱာစိတ္ကို အလြန္ ႏွစ္သက္လို႔ပါပဲ။ စာတပုဒ္ကိုေရးရင္ ေမတၱာစိတ္နဲ႔သာ ေရးခ်င္တယ္၊ ေရးၿပီးတဲ့ အခါမွာလည္း က်မစာကို ဖတ္တဲ့ စာဖတ္သူေတြအေပၚ က်မရဲ႕ ေမတၱာစိတ္ေ၀မွ် ခ်င္တယ္၊ စာဖတ္သူေတြလည္း ေမတၱာစိတ္ တိုးပြားေစခ်င္တဲ့ ဆႏၵ ေၾကာင့္ပါပဲ။

ေမတၱာစိတ္ဟာ ေအးခ်မ္းတယ္ မဟုတ္ပါလား။ က်မဟာ ပူေလာင္မႈေတြ ၾကံဳရ တိုင္း ေမတၱာကိုသာ နာနာပြားမိ ပို႔မိတယ္။ ေမတၱာစိတ္ဟာ ကိုယ္တိုင္ ေအးခ်မ္း သလို သူတပါးကိုလည္း ေအးခ်မ္းေစပါတယ္။

ေမတၱာဆိုတဲ့ စကားလံုးရဲ႕ အနက္အဓိပၸါယ္ကို ေသခ်ာသိခဲ့တာကေတာ့ က်မ ဆယ္တန္းေအာင္ခါစ အခ်ိန္ကပါ။ ဆယ္တန္းေအာင္ၿပီး တကၠသိုလ္မတက္ခင္ အားလပ္ေနစဥ္မွာ အေဖက က်မတို႔ေမာင္ႏွမတေတြကို ဗိုလ္တေထာင္ဘုရား ေျခေတာ္ရင္းမွာ ဖြင့္လွစ္ထားတဲ့ ျမတ္ရတနာ ဘာသာေရးသင္တန္းကို တက္ေရာက္သင္ၾကားေစပါတယ္။ အဲဒီသင္တန္းမွာ အေျခခံဗုဒၶဘာသာ၊ ယဥ္ေက်းမႈ၊ ျမန္မာစာ၊ ပရိတ္ စတဲ့သင္တန္းေတြကို တက္ေရာက္ေနစဥ္မွာပဲ သင္တန္းဆရာႀကီး ဦးျမေသာင္းရဲ႕ “ေမတၱာျဗဴဟာအသင္း”မွာ ရာသက္ပန္အသင္း သားအျဖစ္ အသင္း၀င္ခဲ့ပါတယ္။

အသင္းသားေတြစုေ၀းၿပီး တပတ္တႀကိမ္ စုေပါင္းေမတၱာပြားၾကတယ္၊ သၾကၤန္နဲ႔ ႏွစ္ဆန္းတရက္လိုေန႔မ်ဳိးမွာ အသံမစဲ ေမတၱာပြားၾကတယ္။ ၀ါေခါင္လျပည့္ ေမတၱာ အခါေတာ္ေန႔ က်င္းပၾကတယ္။ ႏွစ္လတစ္ႀကိမ္ ေမတၱာေသြးလွဴဒါန္းပြဲ က်င္းပ ျပဳလုပ္ၾကတယ္။ ကိုယ္တိုင္လွဴႏိုင္တဲ့အခါလွဴ၊ မလွဴႏိုင္တဲ့အခါေတာ့ ေ၀ယ်ာ၀စၥ အလုပ္ေတြ ေမတၱာနဲ႔ ကူညီလုပ္ကိုင္ေပးၾကတယ္။ ဗိုလ္တေထာင္ေစတီေတာ္ႀကီး ရဲ႕ အလွဴခံပံုးေတြက ေငြအေၾကြ ေရတြက္ေပးတဲ့အလုပ္ေတြမွာ ေမတၱာနဲ႔ လုပ္ကိုင္ ေဆာင္ရြက္ေပးၾကပါတယ္။ အလြန္ၾကည္ႏူးစရာ အလုပ္ေတြပါပဲ။

“ေမတၱာျဗဴဟာ” အဖြဲ႕ဆိုတာ ေမတၱာျပန္႔ပြားေရးအဖြဲ႕ျဖစ္ပါတယ္။ ျဗဴဟာဆိုတာ ျပန္႔ပြားျခင္း၊ ပြားမ်ားျခင္းဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ပါ။ ေမတၱာျဗဴဟာ အဖြဲ႔၀င္တေယာက္ျဖစ္ တဲ့ က်မဟာ ေမတၱာကို မ်ားမ်ား ျပန္႔ပြားေစခ်င္ပါတယ္။ လူသားတိုင္း ေမတၱာစိတ္ ထားေစခ်င္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ က်မ သိခဲ့ နားလည္ခဲ့ သင္ယူခဲ့တဲ့ ေမတၱာရဲ႕ အေၾကာင္း ျပန္လည္ေ၀မွ်ေပးခ်င္ပါတယ္။
***
ေမတၱာဟူသည္ …

ေမတၱာဆိုတာ မိတ္ေဆြသေဘာ၊ မိခင္သေဘာျဖစ္ပါတယ္။ သတၱ၀ါအားလံုးအေပၚ ရန္သူလို သေဘာမထားဘဲ မိတ္ေဆြလို သေဘာထားျခင္းဟာ ေမတၱာျဖစ္ပါ တယ္။ သတၱ၀ါအားလံုးအေပၚ ရင္၀ယ္သားလို သေဘာထားျခင္း သနားခ်စ္ခင္ျခင္း ဟာ ေမတၱာ ျဖစ္ပါတယ္။ သတၱ၀ါအားလံုးအေပၚ မိတ္ေဆြလို သေဘာထားႏိုင္ဖို႔ မိခင္လို ေစာင့္ေရွာက္ႏိုင္ဖို႔ ေမတၱာစိတ္ျဖစ္ရန္ လိုအပ္ပါတယ္။ စစ္မွန္တဲ့ ေမတၱာစိတ္ ျဖစ္ေစဖို႔ ေလ့က်င့္ပြားမ်ား ယူမွ ရႏိုင္ပါတယ္။

ဒါန၊ သီလ၊ ဘာ၀နာမွာ ဘာ၀နာ ဆိုတာ အျမင့္ဆံုးေကာင္းမႈ အလုပ္ျဖစ္ပါတယ္။ ေမတၱာပြားျခင္းဟာ ဘာ၀နာ အလုပ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ေမတၱာဟာ ဘယ္ေလာက္ ျမင့္ျမတ္သလဲဆိုရင္ ေမတၱာပြားမ်ားမယ့္သူဟာ ၾကိဳတင္က်င့္ဖြယ္ ၁၅-ခ်က္ကို ဦးစြာ ျပဳက်င့္အပ္ပါတယ္။ အဲဒီ ၁၅-ခ်က္ကေတာ့ …

၁) က်င့္စြမ္းႏိုင္ရမည္။
၂) ကိုယ္ ႏႈတ္ ေျဖာင့္မတ္ရမည္။
၃) စိတ္ေန စိတ္ထား ေကာင္းစြာေျဖာင့္မတ္ရမည္။
၄) ဆိုဆံုးမ လြယ္ရမည္။
၅) စိတ္ထား ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕ရမည္။
၆) လြန္ကဲတက္ၾကြေသာ မာန္မာန မရွိရာ။
၇) ပစၥည္းေလးပါး၌ ေရာင့္ရဲလြယ္ရမည္။
၈) ေမြးျမဴလြယ္ရမည္။ (သူတပါး အျပဳအစု မခက္ေစရ)
၉) အမႈကိစၥ နည္းပါးရမည္။ (အပိုအလုပ္ေတြနည္းရမည္။)
၁၀) ၀န္က်ဥ္းေပါ့ပါးေသာ အသက္ေမြးမႈရွိရမည္။
၁၁) ၿငိမ္သက္ေသာ ဣေျႏၵရွိရမည္။
၁၂) ရင့္က်က္ေသာ ပညာရွိရမည္။
၁၃) ကိုယ္ ႏႈတ္ ႏွလံုး ၾကမ္းတမ္းျခင္း မရွိရာ။
၁၄) ဒကာစြဲ ဆရာစြဲ လူမ်ဳိးစြဲ ကင္းရမည္။
၁၅) ပညာရွိတို႔ ကဲ့ရဲ႕စြပ္စြဲႏိုင္မည့္ ဒုစ႐ုိက္မႈကို စိုးစဥ္းအနည္းငယ္မွ် မျပဳမက်င့္ရာ။

ၿပီးမွ အခုလို ေမတၱာပို႔ပါမယ္။
* ခပ္သိမ္းေသာ သတၱ၀ါေတြ ခ်မ္းသာၾကပါေစ။
* ခပ္သိမ္းေသာ သတၱ၀ါေတြ ေဘးရန္ကင္းၾကပါေစ။
* ခပ္သိမ္းေသာ သတၱ၀ါေတြ ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ ခ်မ္းသာၾကပါေစ။

* တေယာက္ႏွင့္တေယာက္ အမ်က္ေဒါသ ကင္းၾကပါေစ။
* တေယာက္ႏွင့္တေယာက္ အထင္အျမင္ေသးမႈ ကင္းေ၀းၾကပါေစ။
* တေယာက္ႏွင့္တေယာက္ ေဒါသျဖင့္ ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈ ကင္းၾကပါေစ။
* တေယာက္ႏွင့္တေယာက္ ဆင္းရဲဒုကၡေရာက္ျခင္းကို အလိုမရွိၾက ပါေစလင့္။

ေမတၱာပို႔ျခင္း၊ ေမတၱာပြားမ်ားျခင္း၊ ေမတၱာစိတ္နဲ႔ ေနထိုင္ျခင္းဟာ အက်ဳိးမမဲ့ပါဘူး။ ေမတၱာရဲ႕ အက်ဳိး ၁၁-မ်ဳိး ရွိပါတယ္။
၁) ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ အိပ္ရျခင္း။
၂) ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ ႏိုးရျခင္း။
၃) အိပ္မက္ေကာင္း ျမင္မက္ျခင္း။
၄) လူတို႔ခ်စ္ခင္ျခင္း။
၅) နတ္တို႔ခ်စ္ခင္ျခင္း။
၆) နတ္တို႔ ေစာင့္ေရွာက္ျခင္း။
၇) မီးေဘး-အဆိပ္ လက္နက္ ေဘးတို႔မွ ကင္းေ၀းျခင္း။
၈) စိတ္တည္ၾကည္လြယ္ျခင္း။
၉) မ်က္ႏွာအဆင္း ၾကည္လင္ျခင္း။
၁၀) မေတြမေ၀ ၾကည္ၾကည္လင္လင္ ေသရျခင္း။
၁၁) မဂ္ ဖိုလ္ မရေသးလွ်င္ ျဗဟၼာ့ဘံု၌ ျဖစ္ရျခင္း။
…… တို႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ေမတၱာစိတ္ဟာ ဘက္လိုက္ျခင္း မရွိပါဘူး။ သတၱ၀ါ အားလံုးအေပၚ တေျပးညီ တူညီတဲ့ စိတ္ထားျဖစ္ပါတယ္။ ဆင္းရဲသူျဖစ္ေစ၊ ခ်မ္းသာသူျဖစ္ေစ၊ သူခိုး ဓါးျပ ျဖစ္ေစ ေမတၱာထားသူဟာ အဲဒီအခ်က္ေတြကို မၾကည့္ပါဘူး။ သတၱ၀ါအားလံုးကို ရည္ရြယ္လို႔သာ မိမိရဲ႕ ေမတၱာကို ေပးေ၀ငွေနမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ (ငါ့ေမတၱာ ေမာင္ျဖဴသာ သက္ေရာက္ေစ၊ ေမာင္မဲ မပါေစရ ဆိုရင္ ဒါဟာ ေမတၱာအစစ္ မဟုတ္ပါဘူး။) ဒါေၾကာင့္ ေမတၱာစစ္ျဖင့္ ေနထိုင္ျခင္းကို ျမတ္ေသာေနထိုင္ျခင္းလို႔ က်မတို႔ ဗုဒၶက ေဟာၾကားထားပါတယ္။ က်မဟာ ေမတၱာျဖင့္ ေနထိုင္လိုပါတယ္။ ေနထိုင္ႏိုင္ေအာင္လည္း ႀကိဳးစားေနပါတယ္။ အျပည့္အ၀ မေနႏိုင္ေသးသည့္တိုင္ တတ္ႏိုင္သမွ် အားလံုးအေပၚ ေမတၱာ ပ်က္ယြင္းျခင္း မရွိေအာင္ ၾကိဳးစား က်င့္ေဆာင္ေနသူ ျဖစ္တဲ့အတြက္ “ေမတၱာျဖင့္” ဆိုတဲ့ စကားလံုးကို သံုးစြဲရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

ေမတၱာဆိုတာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးပါပဲ။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရယူလိုသူတိုင္းဟာ ေမတၱာကို မပစ္ပယ္ ေကာင္းပါဘူး။ ေမတၱာကို အထင္မေသးေကာင္းပါဘူး။ ေမတၱာကို မႏွိမ့္ခ်ေကာင္းပါဘူး။ မာနဆိုတဲ့ မာန္တက္ၾကြ ေထာင္လႊားေနသူေတြအဖို႔ကေတာ့ ေမတၱာစိတ္နဲ႔ အလြန္ အလွမ္းေ၀းေနမွာပါပဲ။ တကယ္ေတာ့ ေမတၱာတရားနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ က်မေရးခ်င္တာေတြ အမ်ားႀကီး ရွိပါေသးတယ္။ အေၾကာင္းအရာ ရွည္လ်ားရင္ျဖင့္ ဖတ္သူေတြၿငီးေငြ႕မွာ စိုးတဲ့အတြက္ “ေမတၱာၿငိမ္းခ်မ္းေရး” ေဆာင္ပုဒ္ကေလးနဲ႔ က်မရဲ႕ စာကို ေခတၱ ရပ္နားလိုက္ပါတယ္။ အလ်ဥ္းသင့္ရင္ ထပ္ေရးပါဦးမယ္ရွင္။

“ေမတၱာၿငိမ္းခ်မ္းေရး”

ေမတၱာလမ္းေၾကာင္း၊ ေဖာ္ထုတ္ေဆာင္းအံ့
ေကာင္းလည္းေကာင္းေလွ်ာက္၊ ခ်ီးေျမွာက္ျမတ္ႏိုး
ဆိုးလည္းမပစ္၊ အခ်စ္မတံုး
အမုန္းေျဖလႊတ္၊ ေမတၱာ၀တ္ျဖင့္
မခြၽတ္တေစ … က်င့္တတ္ေစ …
ေမတၱာေရွ႕ေျပး … ၿငိမ္းခ်မ္းေရး။ … ။
***
ေမတၱာျခံဳ၍ လံုၾကပါေစ …
ေမတၱာေဆာင္၍ ေအာင္ၾကပါေစ …
ေမတၱာထားၾကပါစို႔ … ေမတၱာပြားၾကပါစို႔ …

ေမတၱာျဖင့္ …

ေမဓာ၀ီ
၁၊ ၾသဂုတ္၊ ၂၀၀၇
ညေန ၅ နာရီ

ကိုးကား။
ေမတၱာျဗဴဟာအဖြဲ႕ - ေမတၱသုတ္ေတာ္ႏွင့္ ေမတၱာက်င့္စဥ္