ဤစာစုအတြက္ ႀကိဳတင္ ေတာင္းပန္ခ်က္ …
***
ဒီလိုစာမ်ဳိး က်မ မေရးခ်င္ပါဘူး။ မေရးခ်င္ဆံုး စာပါပဲ။ ေရးလိုက္ျပန္ရင္ ေမဓာ၀ီ တို႔ ဖြျပန္ၿပီ၊ ျပႆနာကို ေန႔ခင္းေၾကာင္ေတာင္ အင္တာနက္ထဲ မီးထြန္းၿပီး လိုက္ရွာတယ္လို႔ ေျပာခံရမွာ ေၾကာက္ပါတယ္။ တကယ္ကို က်မ ေၾကာက္ေနမိ တာပါ။ ဒါဆို ဘာလို႔ ေရးေသးလဲ၊ အသာေလး ၿငိမ္ေနပါေတာ့လား၊ အလုပ္မရွိ အလုပ္ရွာ … အားအားယားယားလို႔ ေျပာဆိုျပစ္တင္ၾကရင္လည္း ခံရမွာပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ က်မကို၀ိုင္းျပီး အျပစ္တင္ၾကမွာထက္ မွားေနတာၾကီးကို ၾကည့္ရတာက ပိုၿပီး ေနမထိ ထိုင္မထိ ျဖစ္လြန္းတာေၾကာင့္ ဒီစာကို က်မ ေရးလိုက္မိတာပါပဲ။
စာဖတ္သူ စာေရးသူအေပါင္းနဲ႔တကြ ကာယကံရွင္မ်ားကို က်မ ေစာ္ကားလိုစိတ္ စိုးစဥ္းမွ် မရွိပါဘူး။ က်မရဲ႕ ေရးသားခ်က္ဟာ ေစာ္ကားသလို … အဆိပ္ခတ္ သလို … ဖန္တီးသူမ်ား လက္တြန္႔ေအာင္ လက္ရြံ႕ေအာင္ လုပ္သလို ျဖစ္ခဲ့ရင္ အေရးမတတ္တဲ့ က်မအျပစ္သာ ဆိုၾကပါစို႔ရဲ႕။ က်မရဲ႕ စိတ္ရင္းကေတာ့ အမွန္ကို အမွန္အတိုင္း ျဖစ္ေစခ်င္ … သိေစခ်င္တဲ့ ဆႏၵတခုထဲပါ။
ကဲ … အားလံုးကို ၾကိဳတင္ ေတာင္းပန္ၿပီး သကာလ .. က်မ ေရးပါၿပီ။
***
ဒီကေန႔ က်မမိတ္ေဆြတေယာက္ ပို႔လိုက္တဲ့ ေမးလ္ထဲမွာ ဧျပီလထုတ္ မိုးမခ စာေစာင္ အတက္ခ်္ဖိုင္နဲ႔ ပါလာပါတယ္။ သူကေတာ့ အဲဒီထဲမယ္ က်မနာမည္ တလံုးတေလေတြ႕လို႔ ပို႔ေပးလိုက္တာပါပဲ။ တခ်ဳိ႕ေဆာင္းပါးေတြေတာ့ က်မလည္း မိုးမခ အင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာေပၚမွာကတည္းက ဖတ္ၿပီးပါၿပီ။ သူပို႔ေပးလိုက္တဲ့ ဖိုင္ကိုဖြင့္ၾကည့္ၿပီး မဖတ္ရေသးတဲ့စာေတြ ရွိေနေသးတာနဲ႔ ဖတ္ၾကည့္မိပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ တေနရာအေရာက္ (အတိအက် ေျပာရရင္) စာမ်က္ႏွာ ၄-က စာကိုး စကားကိုး က႑မွာ “သံလြင္အိပ္မက္” ဘန္နာကို ေတြ႕လိုက္ပါတယ္။ ဘန္နာကို ေတြ႕တာ မဆန္းေပမဲ့ … က်မမ်က္စိထဲ တမ်ဳိးျဖစ္သြားတာနဲ႔ ေနာက္တႀကိမ္ ျပန္ၾကည့္မိတယ္။ ကိုယ့္မ်က္စိကိုယ္ မေသခ်ာလို႔ view ကို 200% အထိခ်ဲ႕ၿပီး ေသေသခ်ာခ်ာ ထပ္ၾကည့္မိျပန္ပါတယ္။
ျမင္ရတာကေတာ့ ေအာက္ပါအတိုင္းပါပဲ။
(ပံုကို ထင္ထင္ရွားရွား ျမင္ေစဖို႔ သံလြင္အိပ္မက္ ၀က္ဘ္ဆိုဒ္ မွ ျပန္ယူထားပါတယ္)
၁၂ လ ရာသီမိုး ကဗ်ာရဲ႕ အစပိုဒ္ျဖစ္တဲ့
“တန္ခူးမည္မွတ္၊ ဖက္ဆြတ္ေရတိုး၊ သႀကၤန္မိုး” … ဆိုတာကို
“တန္ခူးမည္မြတ္၊ ဖက္ဆြတ္ေရတိုး၊ သႀကၤန္မိုး” လို႔ “မွတ္” နဲ႔ “မြတ္” ကို မွားယြင္း သံုးစြဲထားတာကို သတိထားမိမလားေတာ့ မသိဘူး။ က်မက အဲဒီ စာလံုးကို အျမဲတမ္း သတိထားမိေနက်မို႔ မိုးမခစာေစာင္ထဲ ျဖတ္ခနဲ အေတြ႕မွာ မွားတာကို ႐ုတ္တရက္ ျမင္သြားမိတာပါ။
ဒီကဗ်ာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ခဏခဏ မွားေလ့ရွိၾကတာကို က်မ ျမင္ခဲ့ ေတြ႕ခဲ့ ၾကံဳခဲ့ ရဖူးပါတယ္။ ပထမဦးဆံုးကေတာ့ … ၁၉၈၀ လြန္ ကာလပိုင္းက ျပသခဲ့တဲ့ “သႀကၤန္မိုး” ဇာတ္ကားရဲ႕ ေနာက္ဆံုး ဇာတ္သိမ္းခန္းမွာပါ။
အဲဒီအရြယ္ ငယ္ငယ္ကတည္းက တီဗီမွာျပတဲ့ သၾကၤန္မိုးကို ခံစားခ်က္ အျပည့္နဲ႔ ထိုင္ၾကည့္ေနရင္း ေနာက္ဆံုးခန္းမွာ တေရြ႕ေရြ႕ထြက္ခြါသြားတဲ့ သၾကၤန္အလွျပ ကားႀကီးရဲ႕ ေနာက္မွာ ဒီကဗ်ာကို ပန္းခ်ီလက္ေရးလွလွေလးနဲ႔ ခုလိုပဲ မွားယြင္း ေရးထားတာ ေတြ႕လိုက္ရေတာ့ ဇာတ္ကားတကားလံုး အထင္တႀကီး ၾကည့္လာ ခဲ့တဲ့ ခံစားခ်က္ေတြ ဟုတ္ခနဲျပဳတ္က်သြားသလို မအီမလည္ႀကီး ခံစားခဲ့ရဖူး ပါတယ္။ ဒီ့ေနာက္ပိုင္းမွာ သၾကၤန္ေရာက္တိုင္း သႀကၤန္မိုးကို ခဏခဏ ျပန္ျပီး ထုတ္လႊင့္တိုင္း ေနာက္ဆံုးခန္းကို ၾကည့္ရမွာ ရွက္သလိုလို မ်က္ႏွာပူ သလိုလို မဆီမဆိုင္ ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။
ဒီလို မွားယြင္းေနအေၾကာင္းကို ပလန္းနက္ဖိုရမ္ မွာတုန္းက သႀကၤန္မိုး ေတာ့ပစ္ ေအာက္မွာ (ထင္ပါတယ္) က်မ ေရးခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဒီမွားယြင္းမႈနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဒါ႐ိုက္တာ ဦးတင္ဦးႀကီး ဒါေလးေတာင္ မသိရေကာင္းလားရယ္လို႔ စိတ္ထဲ အျပစ္တင္စိတ္ တ၀က္တပ်က္ စြက္ကာ ေတြးခဲ့မိတယ္။ ပလန္းနက္ဖိုရမ္မွာ က်မေရးေတာ့ တစံုတေယာက္က ေျပာျပပါတယ္။ ဒါ႐ိုက္တာလည္း အမွတ္တမဲ့ ျဖစ္သြားၿပီး မသိလိုက္တာ … ဇာတ္ကားၿပီးမွ သိေတာ့ ျပန္႐ိုက္ဖို႔ အဆင္မေျပ တာနဲ႔ အဲဒီမွားယြင္းမႈ အတြက္ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ေနခဲ့ရပါတယ္တဲ့။ တကယ္ ဟုတ္မဟုတ္ေတာ့ က်မလည္း မသိပါဘူး။
ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီအမွားႀကီးကို က်မအေနနဲ႔ ဘ၀င္မက်ႏိုင္ပါဘူး။ တိုင္းျပည္ ဂုဏ္ေဆာင္ ဇာတ္ကားတကားမွာ ခုလိုမွားတာမို႔ ပိုလို႔ ၾကည့္ရဆိုးလွတယ္လို႔ စိတ္ထဲ တႏု႔ံႏုံ႔ ျဖစ္ေနခဲ့မိတယ္။
ဒါေၾကာင့္လည္း ၂၀၀၆၊ ႏို၀င္ဘာလ ၂၆-ရက္ က က်မေရးခဲ့တဲ့ ကဗ်ာ-အသံ-ကာရန္-သတ္ပံု ဆိုတဲ့ စာမွာ ဒီအေၾကာင္း (ကဗ်ာ ကာရန္ ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ) ထည့္သြင္း ေရးသားခဲ့ပါတယ္။ [ဘာေၾကာင့္ မွတ္နဲ႔ ဆြတ္ ျဖစ္ရသလဲ ဆိုတာ အဲဒီပို႔စ္မွာ အနည္းအက်ဥ္း ေဖာ္ျပၿပီးသားမို႔ အခုဒီေနရာမွာ အေထြအထူး မေရး ေတာ့ပါဘူး။]
ေနာက္တခါ … ကိုခ်မ္းျမစိုးရဲ႕ဘေလာ့ က ဘန္နာမွာပါ။ သၾကၤန္မတိုင္ခင္က သၾကၤန္အတြက္ ရည္ရြယ္ၿပီး လုပ္ခဲ့တာ ထင္ပါတယ္။ ဒီကဗ်ာေလးကို ဘန္နာမွာ ခုလိုပဲ မြတ္လို႔ မွားယြင္း ေရးသားထားတာမို႔ “သူ႔ရဲ႕ပို႔စ္တခုက” ကြန္မန္႔ထဲမွာ က်မ ေျပာျပေပးခဲ့ပါတယ္၊ သူကလည္း လက္ခံၿပီး ျပန္လည္ျပင္ဆင္ခဲ့ပါတယ္။ (နားလည္စြာ လက္ခံေပးတာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ကိုခ်မ္းျမစိုး)
အခု တတိယအႀကိမ္ေျမာက္ကေတာ့ သံလြင္အိပ္မက္ေပါ့။ သံလြင္အိပ္မက္ကို မဖတ္ျဖစ္တာ ၾကာပါၿပီ။ က်မရဲ႕ ဘေလာ့ ၂ ခုနဲ႔ ႐ႈပ္ေနတာကတေၾကာင္း၊ အျခား ျမန္မာဘေလာ့ေတြဘက္ ေျခဦးလွည့္ေနတာက တေၾကာင္း၊ အျပင္ကိစၥ ဗာဟီရ နဲ႔ မအားလပ္တာက တေၾကာင္းမို႔ မဖတ္ျဖစ္ခဲ့တာပါ။ ဒါေၾကာင့္ မိုးမခမွာပါလာမွ ဒီအမွားကို ေတြ႕လိုက္ရလို႔ က်မေရးျဖစ္ပါတယ္။ ေစာေစာကသိရင္ ေစာေစာ စီးစီး သက္ဆိုင္တဲ့ တာ၀န္ရွိသူေတြကို (အမုန္းခံၿပီး) ေျပာျဖစ္ဦးမွာပါပဲ။
ဒီစာကို ေရးေနရင္းနဲ႔ ဒီလိုမွားယြင္းရျခင္းရဲ႕ ဇစ္ျမစ္ကို က်မစဥ္းစားေနမိတယ္။ ဒါဟာ သၾကၤန္မိုး ဇာတ္ကားရဲ႕ လႊမ္းမိုးမႈေၾကာင့္ပဲ … လို႔ က်မစိတ္ထဲ ထင္မိပါ တယ္။ က်မအထင္ မွားေကာင္းလည္း မွားပါလိမ့္မယ္။ သႀကၤန္မိုးဆိုတာ က်မ တို႔ ငယ္ငယ္ကတည္းက ျပသခဲ့တဲ့ ဇာတ္ကားဆိုေတာ့ ဒီေခတ္လူအခ်ဳိ႕ဟာ “တန္ခူးမည္မြတ္” လို႔ ေရးတာကိုပဲ အမွန္ထင္ၿပီး အမွတ္မွားသြားၾကဟန္ တူပါ တယ္။ တကယ္တမ္း ကဗ်ာရဲ႕ မူရင္းကို ေသေသခ်ာခ်ာ သိရင္ … ဒါမွမဟုတ္ … ကဗ်ာရဲ႕ ကာရန္ယူနည္းစနစ္ကို ေသေသခ်ာခ်ာ သိရင္ … ဒီလိုေတြ မမွားတန္ ေကာင္းဘူးလို႔ က်မေတြးမိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကဗ်ာမူရင္းကို က်မ လိုက္ရွာၿပီး … ေဖာ္ျပေပးလိုက္ပါတယ္။
ေသခ်ာေအာင္ စာအုပ္ကိုပါ စကန္ဖတ္ၿပီး ေဖာ္ျပ လိုက္ပါတယ္။ ႐ႈပါ။
***
၁၂-လရာသီမိုး
(၁) တန္ခူးမည္မွတ္၊ ဖက္ဆြတ္ေရတိုး၊ သၾကၤန္မိုး။
(၂) ကဆုန္အတြင္း၊ ေျမသင္းပ်ံ႕ပ်ံ႕၊ မိုးႏွံ႔ႏွံ႔။
(၃) နယုန္မိုးေသး၊ ျမက္သားေမြး။
(၄) ၀ါဆိုလေျပာင္း၊ မိေက်ာင္းေဖြးေဖြး၊ မိုးဧဧ။
(၅) ၀ါေခါင္တေၾကာင္း၊ ထေနာင္းေက်ာင္က်စ္၊ ဆူးရစ္ပြင့္ကာ၊ မိုးမရြာ၊
…… ရြာပါေသာ္လည္း၊ မိုးမသည္း။
(၆)ေတာ္သလင္းတိမ္ညိဳ၊ စဖိုသည္ဆင္းရဲ၊ မိုးမစဲ။
(၇) သီတင္းကြၽတ္တြင္၊ ပလႅင္ေဆးမိုး၊ ရြာသြန္းၿဖိဳး။
(၈) တန္ေဆာင္မုန္းတြင္း၊ ဆီးႏွင္းတၿပိဳက္၊ မိုးတလိုက္။
(၉) နတ္ေတာ္ေရာက္ျငား၊ မိုးသားမၿငိမ္၊ ဆင္ရာတိမ္။
(၁၀)ျပာသိုခ်မ္းျပင္း၊ ဆီးႏွင္းေရာယွက္၊ ႏွံးပံုဖ်က္။
(၁၁) တပို႔တြဲ၊ ႏြဲ၍ရြာျခင္း၊ သံမိုးၾကြင္း။
(၁၂) တေပါင္းလည္းကူး၊ မိုးသားၾကဴး။
……………………(မွတ္ခ်က္။..။ မူရင္းသတ္ပံုအတိုင္း ေဖာ္ျပထားပါတယ္)
***
မွတ္ကို မြတ္ေရးေတာ့ ဘာျဖစ္တုန္း၊ ခင္ဗ်ားက ပညာရွိႀကီးလား … ဘယ္ေလာက္သိလို႔လဲ …. ဟိုစာအုပ္ဖတ္ပါလား .. ဒီစာအုပ္ဖတ္ပါလား … စသျဖင့္ က်မကို “ေျပာဆို,ေ၀ဖန္, တိုက္ခိုက္, ဆဲေရး” သမွ် … ခံမယ္လို႔ စိတ္ပိုင္းျဖတ္ထားပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ လူတတ္ႀကီး လုပ္တယ္လို႔ေတာ့ က်မကို အထင္ေတာ္ မလြဲၾကေစလိုပါ။ ပညာရပ္ေတြ အမ်ားႀကီးကိုလည္း က်မ မသိပါ။ က်မသိသေလာက္ တခုတေလကို မွ်ေ၀ ညွိႏႈိင္းေပး႐ံု သက္သက္သာ ျဖစ္ပါေၾကာင္း ထပ္ေလာင္း ေျပာၾကားရင္း မေရးခ်င္ဘဲ ေရးလိုက္တဲ့ စာကို ဒီမွာပဲ နိဂံုးခ်ဳပ္လိုက္ပါတယ္။
***
ေမတၱာျဖင့္
ေမဓာ၀ီ
၆၊ ဇြန္၊ ၂၀၀၇
ညေန ၄ နာရီ ၁၀ မိနစ္
(၀န္ခံခ်က္ ။ .. ။ ၁၂-ရာသီမိုး ကဗ်ာကို မံုေရြးဆရာေတာ္မွတ္စု မွ ေကာက္ႏုတ္ ေဖာ္ျပပါသည္။)
***
ဒီလိုစာမ်ဳိး က်မ မေရးခ်င္ပါဘူး။ မေရးခ်င္ဆံုး စာပါပဲ။ ေရးလိုက္ျပန္ရင္ ေမဓာ၀ီ တို႔ ဖြျပန္ၿပီ၊ ျပႆနာကို ေန႔ခင္းေၾကာင္ေတာင္ အင္တာနက္ထဲ မီးထြန္းၿပီး လိုက္ရွာတယ္လို႔ ေျပာခံရမွာ ေၾကာက္ပါတယ္။ တကယ္ကို က်မ ေၾကာက္ေနမိ တာပါ။ ဒါဆို ဘာလို႔ ေရးေသးလဲ၊ အသာေလး ၿငိမ္ေနပါေတာ့လား၊ အလုပ္မရွိ အလုပ္ရွာ … အားအားယားယားလို႔ ေျပာဆိုျပစ္တင္ၾကရင္လည္း ခံရမွာပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ က်မကို၀ိုင္းျပီး အျပစ္တင္ၾကမွာထက္ မွားေနတာၾကီးကို ၾကည့္ရတာက ပိုၿပီး ေနမထိ ထိုင္မထိ ျဖစ္လြန္းတာေၾကာင့္ ဒီစာကို က်မ ေရးလိုက္မိတာပါပဲ။
စာဖတ္သူ စာေရးသူအေပါင္းနဲ႔တကြ ကာယကံရွင္မ်ားကို က်မ ေစာ္ကားလိုစိတ္ စိုးစဥ္းမွ် မရွိပါဘူး။ က်မရဲ႕ ေရးသားခ်က္ဟာ ေစာ္ကားသလို … အဆိပ္ခတ္ သလို … ဖန္တီးသူမ်ား လက္တြန္႔ေအာင္ လက္ရြံ႕ေအာင္ လုပ္သလို ျဖစ္ခဲ့ရင္ အေရးမတတ္တဲ့ က်မအျပစ္သာ ဆိုၾကပါစို႔ရဲ႕။ က်မရဲ႕ စိတ္ရင္းကေတာ့ အမွန္ကို အမွန္အတိုင္း ျဖစ္ေစခ်င္ … သိေစခ်င္တဲ့ ဆႏၵတခုထဲပါ။
ကဲ … အားလံုးကို ၾကိဳတင္ ေတာင္းပန္ၿပီး သကာလ .. က်မ ေရးပါၿပီ။
***
ဒီကေန႔ က်မမိတ္ေဆြတေယာက္ ပို႔လိုက္တဲ့ ေမးလ္ထဲမွာ ဧျပီလထုတ္ မိုးမခ စာေစာင္ အတက္ခ်္ဖိုင္နဲ႔ ပါလာပါတယ္။ သူကေတာ့ အဲဒီထဲမယ္ က်မနာမည္ တလံုးတေလေတြ႕လို႔ ပို႔ေပးလိုက္တာပါပဲ။ တခ်ဳိ႕ေဆာင္းပါးေတြေတာ့ က်မလည္း မိုးမခ အင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာေပၚမွာကတည္းက ဖတ္ၿပီးပါၿပီ။ သူပို႔ေပးလိုက္တဲ့ ဖိုင္ကိုဖြင့္ၾကည့္ၿပီး မဖတ္ရေသးတဲ့စာေတြ ရွိေနေသးတာနဲ႔ ဖတ္ၾကည့္မိပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ တေနရာအေရာက္ (အတိအက် ေျပာရရင္) စာမ်က္ႏွာ ၄-က စာကိုး စကားကိုး က႑မွာ “သံလြင္အိပ္မက္” ဘန္နာကို ေတြ႕လိုက္ပါတယ္။ ဘန္နာကို ေတြ႕တာ မဆန္းေပမဲ့ … က်မမ်က္စိထဲ တမ်ဳိးျဖစ္သြားတာနဲ႔ ေနာက္တႀကိမ္ ျပန္ၾကည့္မိတယ္။ ကိုယ့္မ်က္စိကိုယ္ မေသခ်ာလို႔ view ကို 200% အထိခ်ဲ႕ၿပီး ေသေသခ်ာခ်ာ ထပ္ၾကည့္မိျပန္ပါတယ္။
ျမင္ရတာကေတာ့ ေအာက္ပါအတိုင္းပါပဲ။
(ပံုကို ထင္ထင္ရွားရွား ျမင္ေစဖို႔ သံလြင္အိပ္မက္ ၀က္ဘ္ဆိုဒ္ မွ ျပန္ယူထားပါတယ္)၁၂ လ ရာသီမိုး ကဗ်ာရဲ႕ အစပိုဒ္ျဖစ္တဲ့
“တန္ခူးမည္မွတ္၊ ဖက္ဆြတ္ေရတိုး၊ သႀကၤန္မိုး” … ဆိုတာကို
“တန္ခူးမည္မြတ္၊ ဖက္ဆြတ္ေရတိုး၊ သႀကၤန္မိုး” လို႔ “မွတ္” နဲ႔ “မြတ္” ကို မွားယြင္း သံုးစြဲထားတာကို သတိထားမိမလားေတာ့ မသိဘူး။ က်မက အဲဒီ စာလံုးကို အျမဲတမ္း သတိထားမိေနက်မို႔ မိုးမခစာေစာင္ထဲ ျဖတ္ခနဲ အေတြ႕မွာ မွားတာကို ႐ုတ္တရက္ ျမင္သြားမိတာပါ။
ဒီကဗ်ာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ခဏခဏ မွားေလ့ရွိၾကတာကို က်မ ျမင္ခဲ့ ေတြ႕ခဲ့ ၾကံဳခဲ့ ရဖူးပါတယ္။ ပထမဦးဆံုးကေတာ့ … ၁၉၈၀ လြန္ ကာလပိုင္းက ျပသခဲ့တဲ့ “သႀကၤန္မိုး” ဇာတ္ကားရဲ႕ ေနာက္ဆံုး ဇာတ္သိမ္းခန္းမွာပါ။
အဲဒီအရြယ္ ငယ္ငယ္ကတည္းက တီဗီမွာျပတဲ့ သၾကၤန္မိုးကို ခံစားခ်က္ အျပည့္နဲ႔ ထိုင္ၾကည့္ေနရင္း ေနာက္ဆံုးခန္းမွာ တေရြ႕ေရြ႕ထြက္ခြါသြားတဲ့ သၾကၤန္အလွျပ ကားႀကီးရဲ႕ ေနာက္မွာ ဒီကဗ်ာကို ပန္းခ်ီလက္ေရးလွလွေလးနဲ႔ ခုလိုပဲ မွားယြင္း ေရးထားတာ ေတြ႕လိုက္ရေတာ့ ဇာတ္ကားတကားလံုး အထင္တႀကီး ၾကည့္လာ ခဲ့တဲ့ ခံစားခ်က္ေတြ ဟုတ္ခနဲျပဳတ္က်သြားသလို မအီမလည္ႀကီး ခံစားခဲ့ရဖူး ပါတယ္။ ဒီ့ေနာက္ပိုင္းမွာ သၾကၤန္ေရာက္တိုင္း သႀကၤန္မိုးကို ခဏခဏ ျပန္ျပီး ထုတ္လႊင့္တိုင္း ေနာက္ဆံုးခန္းကို ၾကည့္ရမွာ ရွက္သလိုလို မ်က္ႏွာပူ သလိုလို မဆီမဆိုင္ ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။
ဒီလို မွားယြင္းေနအေၾကာင္းကို ပလန္းနက္ဖိုရမ္ မွာတုန္းက သႀကၤန္မိုး ေတာ့ပစ္ ေအာက္မွာ (ထင္ပါတယ္) က်မ ေရးခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဒီမွားယြင္းမႈနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဒါ႐ိုက္တာ ဦးတင္ဦးႀကီး ဒါေလးေတာင္ မသိရေကာင္းလားရယ္လို႔ စိတ္ထဲ အျပစ္တင္စိတ္ တ၀က္တပ်က္ စြက္ကာ ေတြးခဲ့မိတယ္။ ပလန္းနက္ဖိုရမ္မွာ က်မေရးေတာ့ တစံုတေယာက္က ေျပာျပပါတယ္။ ဒါ႐ိုက္တာလည္း အမွတ္တမဲ့ ျဖစ္သြားၿပီး မသိလိုက္တာ … ဇာတ္ကားၿပီးမွ သိေတာ့ ျပန္႐ိုက္ဖို႔ အဆင္မေျပ တာနဲ႔ အဲဒီမွားယြင္းမႈ အတြက္ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ေနခဲ့ရပါတယ္တဲ့။ တကယ္ ဟုတ္မဟုတ္ေတာ့ က်မလည္း မသိပါဘူး။
ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီအမွားႀကီးကို က်မအေနနဲ႔ ဘ၀င္မက်ႏိုင္ပါဘူး။ တိုင္းျပည္ ဂုဏ္ေဆာင္ ဇာတ္ကားတကားမွာ ခုလိုမွားတာမို႔ ပိုလို႔ ၾကည့္ရဆိုးလွတယ္လို႔ စိတ္ထဲ တႏု႔ံႏုံ႔ ျဖစ္ေနခဲ့မိတယ္။
ဒါေၾကာင့္လည္း ၂၀၀၆၊ ႏို၀င္ဘာလ ၂၆-ရက္ က က်မေရးခဲ့တဲ့ ကဗ်ာ-အသံ-ကာရန္-သတ္ပံု ဆိုတဲ့ စာမွာ ဒီအေၾကာင္း (ကဗ်ာ ကာရန္ ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ) ထည့္သြင္း ေရးသားခဲ့ပါတယ္။ [ဘာေၾကာင့္ မွတ္နဲ႔ ဆြတ္ ျဖစ္ရသလဲ ဆိုတာ အဲဒီပို႔စ္မွာ အနည္းအက်ဥ္း ေဖာ္ျပၿပီးသားမို႔ အခုဒီေနရာမွာ အေထြအထူး မေရး ေတာ့ပါဘူး။]
ေနာက္တခါ … ကိုခ်မ္းျမစိုးရဲ႕ဘေလာ့ က ဘန္နာမွာပါ။ သၾကၤန္မတိုင္ခင္က သၾကၤန္အတြက္ ရည္ရြယ္ၿပီး လုပ္ခဲ့တာ ထင္ပါတယ္။ ဒီကဗ်ာေလးကို ဘန္နာမွာ ခုလိုပဲ မြတ္လို႔ မွားယြင္း ေရးသားထားတာမို႔ “သူ႔ရဲ႕ပို႔စ္တခုက” ကြန္မန္႔ထဲမွာ က်မ ေျပာျပေပးခဲ့ပါတယ္၊ သူကလည္း လက္ခံၿပီး ျပန္လည္ျပင္ဆင္ခဲ့ပါတယ္။ (နားလည္စြာ လက္ခံေပးတာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ကိုခ်မ္းျမစိုး)
အခု တတိယအႀကိမ္ေျမာက္ကေတာ့ သံလြင္အိပ္မက္ေပါ့။ သံလြင္အိပ္မက္ကို မဖတ္ျဖစ္တာ ၾကာပါၿပီ။ က်မရဲ႕ ဘေလာ့ ၂ ခုနဲ႔ ႐ႈပ္ေနတာကတေၾကာင္း၊ အျခား ျမန္မာဘေလာ့ေတြဘက္ ေျခဦးလွည့္ေနတာက တေၾကာင္း၊ အျပင္ကိစၥ ဗာဟီရ နဲ႔ မအားလပ္တာက တေၾကာင္းမို႔ မဖတ္ျဖစ္ခဲ့တာပါ။ ဒါေၾကာင့္ မိုးမခမွာပါလာမွ ဒီအမွားကို ေတြ႕လိုက္ရလို႔ က်မေရးျဖစ္ပါတယ္။ ေစာေစာကသိရင္ ေစာေစာ စီးစီး သက္ဆိုင္တဲ့ တာ၀န္ရွိသူေတြကို (အမုန္းခံၿပီး) ေျပာျဖစ္ဦးမွာပါပဲ။
ဒီစာကို ေရးေနရင္းနဲ႔ ဒီလိုမွားယြင္းရျခင္းရဲ႕ ဇစ္ျမစ္ကို က်မစဥ္းစားေနမိတယ္။ ဒါဟာ သၾကၤန္မိုး ဇာတ္ကားရဲ႕ လႊမ္းမိုးမႈေၾကာင့္ပဲ … လို႔ က်မစိတ္ထဲ ထင္မိပါ တယ္။ က်မအထင္ မွားေကာင္းလည္း မွားပါလိမ့္မယ္။ သႀကၤန္မိုးဆိုတာ က်မ တို႔ ငယ္ငယ္ကတည္းက ျပသခဲ့တဲ့ ဇာတ္ကားဆိုေတာ့ ဒီေခတ္လူအခ်ဳိ႕ဟာ “တန္ခူးမည္မြတ္” လို႔ ေရးတာကိုပဲ အမွန္ထင္ၿပီး အမွတ္မွားသြားၾကဟန္ တူပါ တယ္။ တကယ္တမ္း ကဗ်ာရဲ႕ မူရင္းကို ေသေသခ်ာခ်ာ သိရင္ … ဒါမွမဟုတ္ … ကဗ်ာရဲ႕ ကာရန္ယူနည္းစနစ္ကို ေသေသခ်ာခ်ာ သိရင္ … ဒီလိုေတြ မမွားတန္ ေကာင္းဘူးလို႔ က်မေတြးမိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကဗ်ာမူရင္းကို က်မ လိုက္ရွာၿပီး … ေဖာ္ျပေပးလိုက္ပါတယ္။
ေသခ်ာေအာင္ စာအုပ္ကိုပါ စကန္ဖတ္ၿပီး ေဖာ္ျပ လိုက္ပါတယ္။ ႐ႈပါ။
***
၁၂-လရာသီမိုး
(၁) တန္ခူးမည္မွတ္၊ ဖက္ဆြတ္ေရတိုး၊ သၾကၤန္မိုး။
(၂) ကဆုန္အတြင္း၊ ေျမသင္းပ်ံ႕ပ်ံ႕၊ မိုးႏွံ႔ႏွံ႔။
(၃) နယုန္မိုးေသး၊ ျမက္သားေမြး။
(၄) ၀ါဆိုလေျပာင္း၊ မိေက်ာင္းေဖြးေဖြး၊ မိုးဧဧ။
(၅) ၀ါေခါင္တေၾကာင္း၊ ထေနာင္းေက်ာင္က်စ္၊ ဆူးရစ္ပြင့္ကာ၊ မိုးမရြာ၊
…… ရြာပါေသာ္လည္း၊ မိုးမသည္း။
(၆)ေတာ္သလင္းတိမ္ညိဳ၊ စဖိုသည္ဆင္းရဲ၊ မိုးမစဲ။
(၇) သီတင္းကြၽတ္တြင္၊ ပလႅင္ေဆးမိုး၊ ရြာသြန္းၿဖိဳး။
(၈) တန္ေဆာင္မုန္းတြင္း၊ ဆီးႏွင္းတၿပိဳက္၊ မိုးတလိုက္။
(၉) နတ္ေတာ္ေရာက္ျငား၊ မိုးသားမၿငိမ္၊ ဆင္ရာတိမ္။
(၁၀)ျပာသိုခ်မ္းျပင္း၊ ဆီးႏွင္းေရာယွက္၊ ႏွံးပံုဖ်က္။
(၁၁) တပို႔တြဲ၊ ႏြဲ၍ရြာျခင္း၊ သံမိုးၾကြင္း။
(၁၂) တေပါင္းလည္းကူး၊ မိုးသားၾကဴး။
……………………(မွတ္ခ်က္။..။ မူရင္းသတ္ပံုအတိုင္း ေဖာ္ျပထားပါတယ္)
***
မွတ္ကို မြတ္ေရးေတာ့ ဘာျဖစ္တုန္း၊ ခင္ဗ်ားက ပညာရွိႀကီးလား … ဘယ္ေလာက္သိလို႔လဲ …. ဟိုစာအုပ္ဖတ္ပါလား .. ဒီစာအုပ္ဖတ္ပါလား … စသျဖင့္ က်မကို “ေျပာဆို,ေ၀ဖန္, တိုက္ခိုက္, ဆဲေရး” သမွ် … ခံမယ္လို႔ စိတ္ပိုင္းျဖတ္ထားပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ လူတတ္ႀကီး လုပ္တယ္လို႔ေတာ့ က်မကို အထင္ေတာ္ မလြဲၾကေစလိုပါ။ ပညာရပ္ေတြ အမ်ားႀကီးကိုလည္း က်မ မသိပါ။ က်မသိသေလာက္ တခုတေလကို မွ်ေ၀ ညွိႏႈိင္းေပး႐ံု သက္သက္သာ ျဖစ္ပါေၾကာင္း ထပ္ေလာင္း ေျပာၾကားရင္း မေရးခ်င္ဘဲ ေရးလိုက္တဲ့ စာကို ဒီမွာပဲ နိဂံုးခ်ဳပ္လိုက္ပါတယ္။
***
ေမတၱာျဖင့္
ေမဓာ၀ီ
၆၊ ဇြန္၊ ၂၀၀၇
ညေန ၄ နာရီ ၁၀ မိနစ္
(၀န္ခံခ်က္ ။ .. ။ ၁၂-ရာသီမိုး ကဗ်ာကို မံုေရြးဆရာေတာ္မွတ္စု မွ ေကာက္ႏုတ္ ေဖာ္ျပပါသည္။)
12 comments:
Thanks for sharing knowledge ,Ma May.
အဲ ဘယ္နဲ ့ ၾကိိဳကန္ထားတာလဲ
ကိုယ္ေရဒခ်င္တာ ေရး
ဒါေပမဲ ့ ဒီ ပို့စ္ တခုထဲမွာၾကိဳစိုးရိမ္တာ က ေရေတာင္ရဘူး
မွားေန ျပီ
သူမ်ားေျပာမေျပာတာ က ေနာက္ေလ
ကိုယ္ ့ အငံု ့ စိတ္ ကိုယ္ ျမင္ေအာင္ၾကည္ ့
အင္းးးး ဘာမွ ၀င္ေျပာ၀ူးေနာ္..
:D
.............
...............
.................
:P
မေမဓာ၀ီ အခုလို မွ်ေ၀တဲ့အတြက္ ကၽြန္ေတာ္လည္း အမွားကေန အမွန္ျဖစ္သြားတာပါ ... ေနာင္မွာလည္း ကၽြန္ေတာ္မွားေနတာေတြ ရွိရင္လည္း ေထာက္ျပေပးေစလိုပါတယ္။ ၁၂ လရာသီမိုး အတြက္လည္း အရမ္းေက်းဇူးတင္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ :)
ဒီအမွားကိုေတာ့ မေမေျပာမွ သတိထားမိတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က ငယ္ငယ္ကတည္းက "တန္ခူးမည္မွတ္" လို႔ပဲ သိခဲ့တယ္၊ အားလံုးကလည္း "မွတ္" ၾကတယ္လို႔ပဲ ထင္ခဲ့တယ္၊ အခုမွ သႀကၤန္မိုး ႐ုပ္ရွင္ အပါအ၀င္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက "မြတ္" ၾကေၾကာင္း သိရတယ္။ :D ကၽြန္ေတာ္ မ်က္စိမႈန္လို႔လားေတာ့ မေျပာတတ္ဘူး၊ မေမျပတဲ့ သံလြင္အိပ္မက္ ေခါင္းစီးပံုကို အမွတ္တမဲ့ ၾကည့္တုန္းကေတာ့ "မွတ္" ထားတယ္လို႔ ထင္မိခဲ့ပါတယ္။ မေမ ျမင္လည္း ျမင္တတ္တယ္၊ ေလးစားပါတယ္။
Thank ma may for your knowledge on this great topic.
Ma May, everyone has the right to review what they think is correct. I dont see anything that you should be apologizing to the reader. This is your own blog,and we the writer has the right to post our article, and based on the true fact that you are providing the knowledge, i dont see anything that you should be apologizing.
Thank you
ဒီစာကို ဖတ္အၿပီးမွာ ဘာကိုေတြးမိလဲ ဆိုေတာ့ မေမမွတ္ခ်က္ေရး ေထာက္ျပျခင္းခံရတဲ့လူ ေနရာကေန စဥ္းစားမိတယ္။ အဲဒီလို စဥ္းစားေတာ့ ပုံစံႏွစ္မ်ိဳးထြက္လာတယ္။ အဲဒီေနရာမွာ ကိုယ္သာဆိုရင္ ဘယ္လို ေနမလဲေပါ့။
(၁) ေၾသာ္၊ ဟုတ္ေပသားပဲ၊ အခုမွပဲ ဗဟုသုတလဲရၿပီးေနပါလားဆုိတာလဲ သိရတယ္။ ေက်းဇူးပါမေမ။
(၂) ဟာ..၊ ဒီေမဓာ၀ီဆုိတဲ့ တေယာက္ကေတာ့ လုပ္ျပန္ၿပီ။ အားအားရိွ သူမ်ားမွားတာေတြပဲ လိုက္ေထာက္ေနေတာ့တာပဲကုိး။ `မွတ္´နဲ႔ `မြတ္´.. ကဲ..မွားတယ္ကြာ.၊ ဘာျဖစ္ေသးတုန္း။ အလကား အလုပ္မဟုတ္တာကို အလုပ္လိုက္လုပ္ေနတယ္။ ဒီေလာက္ ပိစိေလးက အစ လိုက္ေျပာေနေတာ့တာပဲ။
ပထမတခုကေတာ့ အေတာ္ေအးခ်မ္းပါတယ္။ ကိုခ်မ္းျမစိုး၊ ကိုပု နဲ႔ မင္းမင္း ကြန္မန္႔ေတြကို ဖတ္ရတာ အေတာ္ေလးကို ၾကည္ႏူးမိတယ္။ ဘေလာ့ဂါအခ်င္းခ်င္း အခုလို နားလည္မႈ ရေတာ့ စာေတြက ပိုေကာင္းလာေတာ့မယ္။ ဒီလိုပဲ တေယာက္မသိတာ တေယာက္ အျပဳသေဘာနဲ႔ အျပန္အလွန္ ေ၀မွ်ၾကရင္ ဘယ္ေလာက္မ်ားေကာင္းလိုက္ေလမလဲ။ အဲဒီအတိုင္း ေတြးမိတယ္။
ဒုတိယ တခုကေတာ့ ပူေလာင္ပါတယ္။ ပူေလာင္႐ုံမက `ဒီငနဲမႀကီးကိုေတာ့ မွတ္ေလာက္သားေလာက္ေအာင္ ပုံစံေပးမွ´ `ဒါ၊ သက္သက္ေက်ာတာ၊ ေနႏွင့္ဦးေပါ့ကြာ၊ သူလဲ မွားတဲ့အခါ ရိွဦးမွာပါ၊ အဲဒီအခါက်မွ ေသဖို႔သာျပင္ထား´ စသျဖင့္ စသျဖင့္ အေတြးေတြနဲ႔အတူ မေမကို ပုံစံတမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႕ ျပန္တီးဖို႔ ျပင္ဆင္ပါမယ္။ လိုအပ္လာရင္ ဆဲခ်င္လဲ ဆဲပါမယ္။ (ဒါမွ ဒင္းမွတ္မွာ၊ လာမေက်ာရဲမွာ၊ ေနာက္ကို လာမေထာက္ျပရဲမွာ)။ ကဲ.. ဘယ္ေလာက္မ်ား ဆုိး၀ါးလိုက္ပါေလမလဲ။ ဟူး… အငွားစဥ္းစားတာနဲ႔တင္ ေတာ္ေတာ္ကို ပူေလာင္လြန္းလွတယ္။
အဲဒါပါပဲဗ်ာ။ စဥ္းစားၾကည့္မိပုံေလး ေရးမိတာပါ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီပုိ႔စ္ကို ဖတ္ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္ ဗဟုသုတေတြ တုိးခဲ့တာေတာ့ အေသအခ်ာပဲ။ မသိေသးတာေတြ သိရတယ္။ သိၿပီးသားေတြလဲ ထပ္ဆင့္ျပည့္စုံသြားတယ္။ ေက်းဇူးတင္တယ္ မေမ။
မေမဓာ၀ီေရ..
ဗဟုသုတ အလုိ႕ငွာ သိလုိေမးျခင္းျဖစ္ပါတယ္..
(၁၀)ျပာသိုခ်မ္းျပင္း၊ ဆီးႏွင္းေရာယွက္၊ ႏွံးပံုဖ်က္။ ထဲမွာ ႏွံး ကုိ အရင္ သိထားတာ က ႏွမ္း လုိ႕ သိထားတာ...
ရုတ္တရက္ ႏွံး ကုိ ဘယ္လုိအသံထြက္ရ မွန္းမသိဘူးျဖစ္သြားတယ္ ေနာက္ သူငယ္ခ်င္းကုိေမးၾကည့္ေတာ့မွ သူကရွင္းၿပတာ
လွံ - လွန္ ၊ ႏွံ - ႏွန္ (ႏွံး - ႏွန္း) အင္းဟုတ္သားပဲ..
လွံ - နာမ္ ၊ လွန္ - ၾကိယာ ။ အဲဒီလုိေျပာလုိ႕ရလား..(လွံၾကည့္ - လွန္ၾကည့္)
အသံထြက္ပုံေလးေတြနဲ႕ ကြဲၿပားပုံေလးေတြ.. ရွင္းေပးပါဦး (လူပိန္းနားလည္ေအာင္)
ေက်းဇူး
ပီအုိင္အက္စ္အုိင္
Ya...
Every one has the right to talk freely based on what the actual fact is.
No one is perfect, every one does mistakes.
It is the duty for those who knows the topic thoroughly to tell or disclose if something is not right so that we are able to learn form each other.
That is call sharing...
Prince
မေမဓာ၀ီ အမွားျပင္ေပးေထာက္ျပေပးတဲ့ အတြက္ အမွန္ကိုသိသြားရတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးပါ၊ မေမေျပာျပမွ ေတာ္ေတာ္အဓိပယ္ လြဲတာပဲေနာ္၊ ေနာက္လဲဒီလိုအမွားျပင္ဆင္ခ်က္ေလးေတြ ေတြ႕ရင္လဲမွ်ေ၀ေပးပါအံုး၊ ကိုယ္မွန္ေနရင္ဘယ္သူကိုမွဂရုစိုက္စရာမလိုပါဘူး၊ မသိသူေက်ာ္သြား သိသူေဖာ္စားလိမ့္မယ္၊ ေလေျပတို႔အေမေျပာသလို “ႀကီးကေတာ့ အျမင္မေတာ္ရင္ေျပာမွာပဲ လိုက္နာတာမလိုက္နာတာက လူငယ္ေတြအလုပ္” တဲ့ မေမရဲ႕ခံယူခ်က္အတိုင္း ရဲရဲသာ ဆက္လုပ္ပါ၊ ေလေျပတို႔ အားေပးေနပါတယ္၊
Post a Comment