Monday, August 27, 2007

ရာဇဓမၼ သဂၤဟ

တေလာက ပန္ဒိုရာက မင္းက်င့္တရား (၁၀) ပါး ကို ေရးေပးပါလို႔ ကြန္မန္႔ထဲမွာ ေျပာခဲ့ဖူးေပမဲ့ အဲဒီတုန္းက ခ်က္ခ်င္း မေရးေပးျဖစ္ခဲ့ဘူး။ အခုမွ ႀကံဳႀကိဳက္လာ တာနဲ႔ မင္းက်င့္တရား (၁၀) ပါး အပါအ၀င္ တျခား မွတ္သားစရာ ဆက္စပ္ ေနတာေလးေတြပါ ေဖာ္ျပလုိက္ပါတယ္။ ေယာမင္းႀကီး ဦးဖိုးလႈိင္ေရးသားတဲ့ “ရာဇဓမၼသဂၤဟက်မ္း” မွ ေကာက္ႏုတ္ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
***
သဂၤဟတရား
သဂၤဟတရား ဆိုတာ အႀကီးအကဲ အစိုးရ (သို႔) ျပည့္ရွင္မင္းတို႔ဟာ မိမိတို႔ အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ တိုင္းျပည္ႏိုင္ငံကို စည္ပင္သာယာေအာင္ ေစာင္မၾကည့္႐ႈ ခ်ီးေျမွာက္ သူေကာင္းျပဳနည္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ တဦးတေယာက္ကို သူေကာင္းျပဳ လိုရင္ ရာထူးေပးျခင္း၊ ဆုလာဘ္ေပးျခင္းတို႔ကို ျပဳလုပ္ရသလို ႏိုင္ငံတခုလံုးကို ခ်ီးေျမွာက္ သူေကာင္းျပဳလိုရင္ေတာ့ ဒီ သဂၤဟတရား (၄) ပါးနဲ႔ ခ်ီးေျမွာက္ရ တယ္ လို႔ ဆိုပါတယ္။

သဂၤဟတရား (၄) ပါးကေတာ့ …
၁) သႆေမဓ။
အခြန္အတုတ္ ေကာက္ခံရာတြင္ ျပည္သူျပည္သားမ်ား မနာမၾကည္းရေအာင္ ႏိုင္ငံအင္အားအေလ်ာက္ ညွိႏႈိင္း၍ အပိုအလိုမရွိ သင့္တင့္ေလ်ာက္ပတ္စြာ သေဘာတူညီရာ ေကာက္ခံျခင္း။

၂) ပုရိသေမဓ။
ႏိုင္ငံကို ေစာင့္ေရွာက္ထိန္းသိမ္းေသာသူတို႔ကို ႀကီးစဥ္ငယ္လိုက္ ေနရာက် ေအာင္ ခ်ီးေျမွာက္ေပးကမ္းျခင္း။

၃) သမၼာပါသ။
ကုန္သည္ လယ္သမားတို႔ကို ကူးသန္းေရာင္း၀ယ္ႏိုင္ေအာင္ အပိတ္အပင္မရွိ ဖြင့္၍ အခြင့္ေပးျခင္း၊ ၾကည့္႐ႈေစာင္မျခင္း။ အရင္းအႏွီးမရွိေသာ ကုန္သည္ လယ္သမားတို႔အား အတိုးမဲ့ အရင္းအႏွီး ေပးကမ္းမစျခင္း။

၄) ၀ါစာေပယ်။
အကုသိုလ္ဒုစ႐ိုက္ျဖစ္ေသာ ဖ႐ုသ၀ါစာကို ေရွာင္ၾကဥ္၍ ခ်ဳိသာနာေပ်ာ္ဖြယ္ စကားကို ေျပာဆိုျခင္း။
***
“မင္းတို႔ ၾကဥ္ေရွာင္အပ္ေသာ တရား (၃) ပါး”
၁) မဟုတ္မမွန္ေသာ စကားကို ေျပာဆိုျခင္း။
၂) အမ်က္ထြက္ျခင္း။
၃) ပြဲလမ္းသဘင္ အေပ်ာ္အပါး ကာမဂုဏ္ကို ခံစား၍ တိုင္းေရးျပည္မႈကို အေလးဂ႐ုမျပဳ ေပါ့ေလ်ာ့ျခင္း။
***
"မင္းက်င့္တရား (၁၀) ပါး"

၁) စြန္႔ႀကဲ၊ ေပးကမ္း၊ လွဴဒါန္းျခင္း။
၂) ငါးပါး၊ ဆယ္ပါး စေသာ သီလေဆာက္တည္ျခင္း။
၃) အမႈထမ္းတို႔အား ထိုက္သင့္သလို ေပးကမ္း ၾကည့္႐ႈျခင္း။
၄) ေကာက္က်စ္စဥ္းလဲျခင္းမရွိ၊ ႐ုိးသားေျဖာင့္မတ္ျခင္း။
၅) အမူအရာ အေျပာအဆို ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕ျခင္း။
၆) ေကာင္းျမတ္ေသာအက်င့္ကို က်င့္ၾကံျခင္း။
၇) သတၱ၀ါအေပါင္းကို ရန္ျငိဳးအမ်က္မရွိ ခ်မ္းသာေစျခင္း။
၈) သတၱ၀ါအေပါင္းကို ႏွိပ္စက္ျခင္းမျပဳဘဲ သနားညွာတာျခင္း။
၉) ကိုယ္ႏႈတ္တို႔ျဖင့္ မ႐ိုမေသလြန္က်ဴးသည္ကို သည္းခံျခင္း။
၁၀) ရဟန္း၊ ရွင္၊ လူ၊ မွဴးမတ္၊ ျပည္သူတို႔ႏွင့္ ဆန္႔က်င္သည္ကို မျပဳျခင္း။
***
ျပည့္ရွင္မင္းတို႔ က်င့္သံုး ေဆာက္တည္အပ္ေသာ ရာဇဂုဏ္ (၈) ပါး
၁) သိၾကားမင္းကဲ့သို႔က်င့္ျခင္း။
သိၾကားမင္းသည္ နတ္အေပါင္းတို႔တြင္ ႏွိပ္ကြပ္တန္ေသာသူအား ႏွိပ္ကြပ္၍ ခ်ီးေျမွာက္တန္သူအား ခ်ီးေျမွာက္သကဲ့သို႔ … မင္းတို႔သည္လည္း လူအေပါင္းတို႔ တြင္ မေကာင္းေသာသူတို႔အား ႏွိပ္ကြပ္၍ ေကာင္းေသာသူတို႔အား ခ်ီးေျမွာက္ ရာသည္။

၂) ေနကဲ့သို႔က်င့္ျခင္း။
ေနမင္းသည္ ေရာင္ျခည္တေထာင္ျဖင့္ ျဖည္းညွင္းစြာ မိုးေရကို ခန္းေျခာက္ေစ သကဲ့သို႔ မင္းတို႔သည္လည္း အခြန္အတုတ္ကို ျဖည္းညွင္း သာယာစြာ ေကာက္ခံ သိမ္းယူရာသည္။

၃) ေလကဲ့သို႔က်င့္ျခင္း။
ေလသည္ သတၱ၀ါအေပါင္း၏ ကိုယ္တြင္းသို႔၀င္၍ သြားသကဲ့သို႔ မင္းတို႔သည္ လည္း မွဴးမတ္ ျပည္သူခပ္သိမ္းတို႔၏ အျပဳအမူ ဆင္းရဲခ်မ္းသာကို လွ်ဳိ႕၀ွက္ သူလွ်ဳိထား၍ ကိုယ္တြင္းသို႔၀င္သကဲ့သို႔ သိေအာင္ျပဳရာသည္။

၄) ယမမင္းကဲ့သို႔က်င့္ျခင္း။
ယမမင္းသည္ ခ်စ္သူ မုန္းသူဟူ၍ အထူးအျခား ကြဲျပားမရွိ၊ ကံအားေလ်ာ္စြာ ေရာက္လာလွ်င္ စီရင္သကဲ့သို႔ မင္းတို႔သည္လည္း ခ်စ္သူ မုန္းသူဟူ၍ မ်က္ႏွာ မငဲ့၊ အမႈႏွင့္ေလ်ာ္ညီစြာ စီရင္ရာသည္။

၅) သမုဒၵရာကဲ့သို႔က်င့္ျခင္း။
သမုဒၵရာသည္ ေရကို မေတာင့္တ၊ ျမစ္ႀကီးငါးသြယ္ ျမစ္ငယ္ငါးရာတို႔ အလို အေလ်ာက္၀င္လာသမွ်ကိုသာ ခံသကဲ့သို႔ မင္းတို႔သည္လည္း ဥစၥာကို မလိုခ်င္ မေတာင့္တ၊ ထံုးစံရွိသည့္အတိုင္း ရသင့္သမွ်ကိုသာ ခံယူရာသည္။

၆) လကဲ့သို႔က်င့္ျခင္း။
လျပည့္၀န္းသည္ ျမင္ျမင္သမွ် လူခပ္သိမ္းတို႔ကို ရႊင္လန္း၀မ္းေျမာက္ေစသကဲ့သို႔ မင္းတို႔သည္လည္း မ်က္ႏွာရႊင္လန္းလ်က္ စကားခ်ဳိသာ နာေပ်ာ္ဖြယ္ေျပာဆို၍ မွဴးမတ္ ျပည္သူ လူခပ္သိမ္းတို႔ကို ရႊင္လန္း၀မ္းေျမာက္ေစရာသည္။

၇) ေျမႀကီးကဲ့သို႔က်င့္ျခင္း။
ေျမႀကီးသည္ သတၱ၀ါအေပါင္းတို႔၏ မွီခိုကိုးကြယ္ရာျဖစ္သကဲ့သို႔ မင္းတို႔သည္ လည္း သဂၤဟတရား ေလးပါးျဖင့္ ျပည္သူလူထုအေပါင္း၏ ကိုးကြယ္ရာျဖစ္ ေအာင္ ရြက္ေဆာင္ရာသည္။

၈) မိုးကဲ့သို႔က်င့္ျခင္း။
မိုးသည္ မိုးတြင္းေလးလပတ္လံုး လူအေပါင္းတို႔ကို ေရျဖင့္ ေရာင့္ရဲေစသကဲ့သို႔ မင္းတို႔သည္လည္း အမႈထမ္း အရာထမ္းတို႔အား မ်ဳိးရိကၡာ၊ အ၀တ္အစား၊ ဆုလာဘ္တို႔ျဖင့္ ႏွစ္သက္ေရာင့္ရဲေစရာသည္။
***
ေဖာ္ျပခဲ့ၿပီးျဖစ္တဲ့ သဂၤဟတရားေလးပါးတို႔ မင္းက်င့္တရား ၁၀-ပါး တို႔နဲ႔ ျပည့္စံု စြာ က်င့္ၾကံတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ကိုသာ မင္း၊ အစိုးရလို႔ ေခၚတြင္ေၾကာင္း ေယာမင္းႀကီး ဦးဖိုးလႈိင္ကေရးသားထားပါတယ္။ တိုင္းျပည္ကို အုပ္စိုးေနသူျဖစ္ေပမဲ့လည္း အထက္ပါအခ်က္ေတြက ခ်ဳိ႕ယြင္းခဲ့ရင္ မင္းလို႔ မမည္ပါဘူးတဲ့။
ဒါဆို … က်မတို႔ အခု ေနေနရတာဟာ မင္းမရွိတဲ့ တိုင္းျပည္ (မင္းမဲ့တိုင္းျပည္) မွာ ေနေနရတာမ်ားလား … လို႔ ေတြးေနမိပါရဲ႕။
***
ေမဓာ၀ီ
၂၇၊ ၾသဂုတ္၊ ၂၀၀၇
တနလၤာေန႔
ေန႔လည္ ၁၂ နာရီ

ကိုးကား။ … ။
ေယာမင္းႀကီးဦးဘိုးလိႈင္ ၏ ရာဇဓမၼသဂၤဟက်မ္း
(၁၉၆၀၊ ဒီဇင္ဘာလ)

4 comments:

pandora said...

ပန္ဒိုရာ ေမးမိလား သတိမရေတာ့ဘူး မေမေရ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ မွတ္သားစရာေတြပဲ။ အဲဒီလို မင္းက်င့္တရား ကင္းမဲ့သူမ်ား ျပဳမူတဲ႕ အမူအက်င့္မ်ိဳးကိုသာ "မင္းမဲ႕စရိုက္" လို႕ ေခၚႏိုင္မလား ဆိုတာ စဥ္းစားေနမိတယ္။

Hteink Min said...

Thanks for the very knowledgable stuff.

ရြက္၀ါ said...

လာဖတ္သြားတယ္ မေမဓာ၀ီ။ ပို႔စ္ေတြအားလံုးက ပညာရတယ္။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

Anonymous said...

ညီမေလး.
မမဖတ္ျပီး မတတ္တတ္ ကဗ်ာေရးထားပါတယ္
ညီမေလးရဲ့ စာေတြ ကိုးကားထားပါတယ္ ခြင့္ျပဳပါ.
http://thadar.blogspot.com/2008/01/blog-post_05.html.
မမ ကဗ်ာစပ္နည္းကို စံနစ္တက် မသင္ဘူုးပါ.
ညီမေလး post ေတြမွ ျမင္ဆရာ.သင္ဆရာအေမျဖင့္ ဖတ္ရွဴဘူးပါတယ္. စိတ္ရင္းကေတာ့ ေစတနာပါ. အိုၾကီးအို္မ ေသေတာ့မဲ့ ဘ၀ ငရဲေပါက္အ၀မွာ ခ်ဥ္္းကပ္ေနတာေတာင္ အာဏာေတြမက္ ခေလးေတြ သံဃာေတြ သတ္ျပီး တိုင္းျပည္ကိုဖ်က္။ သာသနာ ဖ်က္သူေတြ အျမင္မွန္ ရနိူးနိုး ေမ်ွာ္ကိုး ေရးမိ္ပါတယ္. စိတိကူးယဥ္ တယ္ ဘဲဆိုလည္းဆိုေစေပါ့